Het is jammer dat je voorbijgaat aan wat Alib Bondon schrijft en de vergelijking die hij trekt. Ramadan is een salafist, een orthodox van het kaft-tot-kaft snit. Tegelijkertijd tracht hij een manier te zoeken om een plek te zoeken voor die vorm van islam, die hij als de authentieke ziet, in de moderne samenleving. Dat leidt tot contradicties.siger schreef:Een geliefde religie laten voortbestaan in de moderne werel kan enkel door deze religie privé te maken zoals andere religies. Dit is tot op heden niet aanvaardbaar voor de islam, en ik vermoed dat Ramadan daarin zijn mainstream niet wil afvallen.Alib Bondon schreef: Ramadan zoekt naar een nieuwe weg, is te vergelijken met (in de rk kerk) iemand als Alfrink: op zoek naar een uitweg om de geliefde religie te laten voortbestaan in de moderne wereld.
Je hoeft het ook niet met Ramadan eens te zijn over zijn oplossing en of die werkt. Je moet echter wel recht doen aan zijn motieven.
Er is al opgemerkt dat je de bewijslast omkeert: een moslimintellectueel is blijkbaar al bij voorbaat verdacht, en moet eerst zijn onschuld maar eens bewijzen.siger schreef:Feitelijk is een gezond wantrouwen nooit misplaatst als uitgangspositie. Het is aan Ramadan zijn tegenspelers te overtuigen. Bedenk even dat je iemand die in Nederland een leerstoel heeft gekregen hier als slachtoffer van de Nederlandse samenleving opvoert. Dat is weerom slachtofferisme.Alib Bondon schreef:hij gaat er al bij voorbaat van uit dat Ramadan niet te vertrouwen is, dat Ramadan een 'dubbele agenda' voert (nl stilzwijgende islamisering van W.Europa). Dat is geen grond waarop men een fatsoenlijke discussie kan voeren.
Bondon zegt nergens dat Ramadan een slachtoffer is van de Nederlandse samenleving. Waar haal je dat vandaan?
Ramadan verdedigt slechts de hypothetische mogelijkheid van verminking en steniging. Zijn oproep tot een moratorium beoogt juist de meest conservatieve krachten in de islam ertoe te bewegen onder ogen te zien dat de wijze waarop straffen op steniging uitgevoerd worden, voor vrouwen desastreus uitpakt. Alweer, je mag zijn onderliggende overtuiging verwerpelijk vinden, maar je moet wel recht doen aan zijn motief.siger schreef:Het is een kwalijke vergissing iemand die verminking en steniging legitimeert te vergelijken met Rouwvoet. Kant? Er zijn veel verschillende overtuigingen in Nederland, maar de gemeenschappelijke ruimte is (juist daarom) seculier. Dat is iets wat we moeten verdedigen.Alib Bondon schreef: Ramadan doet niet anders dan Rouwvoet of Kant: hij probeert de ruimte van zijn ideologie te waarborgen.
Vraag aan Ramadan zou moeten zijn: "Is that the best you can do?"
[quote="siger"
Na onderzoek zou kunnen blijken dat hij zowel islam hervormer wil zijn en een objectieve bedreiging is van onze samenleving. Trouwens, islam-hervormers hebben het erg moeilijk aanvaard te worden in eigen kring. Om ook maar een beetje gehoord te worden zal hij anti-demokratische geloofsbrieven moeten bovenhalen. Daarvan komt waarschijnlijk de perceptie van 'dubbelzinnigheid'.[/quote]Alib Bondon schreef: Het is maar net wat je wilt zien: Ramadan als hervormer of Ramadan als vijand van de westerse samenleving.
Want de islam is inherent anti-democratisch? Je geeft je vooroordeel nu impliciet toe!
Bondon stelt, en als je de bereidheid had om te lezen had je dat gemakkelijk op kunnen pikken, dat zelfs indien Ramadan er idealen en strategieen op na zou houden die diametraal tegenover onze humanistische, seculiere staat staan, we een beetje vertrouwen mogen hebben in het democratisch proces dat die plannen niet een op een regeringsbeleid worden. Tenslotte hebben we hier ook stalinistische en maoistische partijen in het bestel gehad, en is het hier desondanks geen dictatuur geworden.siger schreef:Dus Bondon denkt dat Ramadan zijn zin niet zal krijgen, en dat dat demokratisch is? Wat vindt Bondon dan wél van de positie die Ramadan inneemt? Impliceert hij nu niet zelf dat er een risico is? Zoals een moslima schreef: "maak je geen zorgen over het kalifaat, dat lukt ons toch nooit".Alib Bondon schreef: Wie er a priori van uitgaat dat Ramadan zijn zin wel zal krijgen, heeft verdomd weinig vertrouwen in het democratisch proces.
Alweer lees je niet wat Bondon zegt: nl. zodra het iemand vanuit een geloof, specifiek het islamitisch geloof, standpunten inneemt lijkt iedereen hysterisch te reageren.siger schreef:In dit land is het geloof een privékwestie. Waar ik me zorgen over maak zijn mensenrechten en democratie. Als die bedreigd lijken te zijn door om het even welk geloof, moet men daarover open en duidelijk kunnen spreken. Wanneer mensen die alarm slaan de mond gesnoerd wordt omdat je niets over een religie mag zeggen, kan het wel eens slecht aflopen. Argumenten mogen daarom niet getaxeerd worden op hun verhouding tot een levensbeschouwing, maar wel op hun verhouding tot de open samenleving.Alib Bondon schreef: Ramadan is een gelovig man. Sommige van u zullen zeggen: 'een gevangene van zijn geloof.' So what? Kunnen we daar in dit land niet meer normaal mee omgaan?
Jij doet hetzelfde met je suggestie dat in Nederland de mensenrechten en democratie bedreigd lijken te worden door de islam. Even tellen hoeveel gelovige moslims Nederland kent en wat het politieke engagement van die moslims is, graag. Dan hebben we het namelijk over 2 tot 6 procent van de totale Nederlandse bevolking, die zich niet of nauwelijks politiek organiseren. En als je je zo druk maakt over mensenrechten: hoe zit het dan met het recht gewoon je geloof te belijden, naar je gebedshuis te gaan en verder niet lastig gevallen te worden? Als je je druk maat over de democratie: hoe staat het met het gevaar van heksenjachten en het markeren van een bevolkingsgroep van vreemdelingen als intrinsiek gevaarlijk en antiwesters?
