@Theoloog
Alib Bondon schreef: Ramadan zoekt naar een nieuwe weg, is te vergelijken met (in de rk kerk) iemand als Alfrink: op zoek naar een uitweg om de geliefde religie te laten voortbestaan in de moderne wereld.
Een geliefde religie laten voortbestaan in de moderne werel kan enkel door deze religie privé te maken zoals andere religies. Dit is tot op heden niet aanvaardbaar voor de islam, en ik vermoed dat Ramadan daarin zijn mainstream niet wil afvallen.
Alib Bondon schreef:hij gaat er al bij voorbaat van uit dat Ramadan niet te vertrouwen is, dat Ramadan een 'dubbele agenda' voert (nl stilzwijgende islamisering van W.Europa). Dat is geen grond waarop men een fatsoenlijke discussie kan voeren.
Feitelijk is een gezond wantrouwen nooit misplaatst als uitgangspositie. Het is aan Ramadan zijn tegenspelers te overtuigen. Bedenk even dat je iemand die in Nederland een leerstoel heeft gekregen hier als slachtoffer van de Nederlandse samenleving opvoert. Dat is weerom slachtofferisme.
Alib Bondon schreef: Ramadan doet niet anders dan Rouwvoet of Kant: hij probeert de ruimte van zijn ideologie te waarborgen.
Het is een kwalijke vergissing iemand die verminking en steniging legitimeert te vergelijken met Rouwvoet. Kant? Er zijn veel verschillende overtuigingen in Nederland, maar de gemeenschappelijke ruimte is (juist daarom) seculier. Dat is iets wat we moeten verdedigen.
Alib Bondon schreef: Het is maar net wat je wilt zien: Ramadan als hervormer of Ramadan als vijand van de westerse samenleving.
Na onderzoek zou kunnen blijken dat hij zowel islam hervormer wil zijn en een objectieve bedreiging is van onze samenleving. Trouwens, islam-hervormers hebben het erg moeilijk aanvaard te worden in eigen kring. Om ook maar een beetje gehoord te worden zal hij anti-demokratische geloofsbrieven moeten bovenhalen. Daarvan komt waarschijnlijk de perceptie van 'dubbelzinnigheid'.
Alib Bondon schreef: Wie er a priori van uitgaat dat Ramadan zijn zin wel zal krijgen, heeft verdomd weinig vertrouwen in het democratisch proces.
Dus Bondon denkt dat Ramadan zijn zin niet zal krijgen, en dat dat demokratisch is? Wat vindt Bondon dan wél van de positie die Ramadan inneemt? Impliceert hij nu niet zelf dat er een risico is? Zoals een moslima schreef: "maak je geen zorgen over het kalifaat, dat lukt ons toch nooit".
Alib Bondon schreef: Ramadan is een gelovig man. Sommige van u zullen zeggen: 'een gevangene van zijn geloof.' So what? Kunnen we daar in dit land niet meer normaal mee omgaan?
In dit land is het geloof een privékwestie. Waar ik me zorgen over maak zijn mensenrechten en democratie. Als die bedreigd lijken te zijn door om het even welk geloof, moet men daarover open en duidelijk kunnen spreken. Wanneer mensen die alarm slaan de mond gesnoerd wordt omdat je niets over een religie mag zeggen, kan het wel eens slecht aflopen. Argumenten mogen daarom niet getaxeerd worden op hun verhouding tot een levensbeschouwing, maar wel op hun verhouding tot de open samenleving.