Wat doen we als mensen hier op aarde?

[zkr500]

De geschiedenis herhaalt zichzelf. Zijn wij als mensen beter? We zijn beter in het vernietigen en vermoorden van elkaar. Waarom? Omdat wij geen enkele doel zien in het leven, we leven tenslotte om uiteindelijk weer te sterven.

Wat kan dan het doel zijn van het leven? Misschien zo plezierig en prettig mogelijk te leven. Maar de ene zijn pret is weer de ander zijn ongemak of leed. Of bron van nijdigheid. Waarom? Omdat wij denken alleen te kunnen profiteren en genieten van het leven wanneer de ander zwakker is dan onszelf.

Dat is een soort concurrentiegevoel. Een soort instinct. Dat is de inherente aard van de mens. Wij zullen dat nooit van ons afschudden.

Dat ervaren van pret en lol gaat gepaard met grenzen. We kunnen dat alleen blijven doen voor een bepaalde periode. Na die tijd, kunnen we bepaalde dingen niet meer doen. Waarom? Omdat wij steeds lichamelijk en fysiek achteruit gaan, we worden met de jaar steeds een klein beetje slechter. Er moet toch een pad zijn naar de dood? Behalve als het plotseling gebeurt via een ongeluk of toedoen van de mens (lees: moord).

Kan het daarop gebaseerd zijn? Onze concurrentiegevoel? Misschien wel, want misschien denken wij dat de ander voor een langere tijd gaat genieten van hetgeen wij onszelf niet kunnen gunnen.

Waarom zijn we dan zo bang om te sterven? Als het leven toch zoveel ellende bevat, je zou denken dat wij dat eerder zouden willen. Omdat we niet weten wat er hierna komt, en wij denken dat we misschien slechter af zullen zijn. De vrees dus om van het slechte naar het slechtere te gaan.

Oftewel van de hol van de leeuw naar zijn bek.

Niet iedereen is echter bang om te sterven. Dat zijn degenen die zelfmoord hebben gepleegd, gepoogd, of gewoon doorgaan met het leven zonder zich te druk om iets te maken. Waar kan dat aan liggen? Zou het hun positieve instelling zijn? Vreemd genoeg als het klinkt, zouden suicidale mensen juist positiever zijn omdat zij het hiernamaals als iets positievers en beters zien en daarom niet bang zijn om het huidige leven te verlaten.

Het kan wel de mogelijke verklaring zijn.

[vegan-revolution]

Zijn wij als mensen beter?

Beter dan wie of wat?

We zijn beter in het vernietigen en vermoorden van elkaar. Waarom? Omdat wij geen enkele doel zien in het leven, we leven tenslotte om uiteindelijk weer te sterven.

Volgens mij is hier geen sprake van een noodzakelijke samenhang.

Wat kan dan het doel zijn van het leven?

Objectief gezien is er mijns inziens geen doel.

Misschien zo plezierig en prettig mogelijk te leven. Maar de ene zijn pret is weer de ander zijn ongemak of leed.

Een goede samenwerking levert mensen meer op dan elkaar tegenwerken.

Of bron van nijdigheid. Waarom? Omdat wij denken alleen te kunnen profiteren en genieten van het leven wanneer de ander zwakker is dan onszelf.

Kortzichtig gezien is dat zo. Maar uiteindelijk is niemand gebaat bij het creëren van een onveilig klimaat.

Dat is een soort concurrentiegevoel. Een soort instinct. Dat is de inherente aard van de mens. Wij zullen dat nooit van ons afschudden.

Mensen kunnen leren dat positieve (en sportieve) competitie meer oplevert dan negatieve concurrentie.

Waarom zijn we dan zo bang om te sterven? Als het leven toch zoveel ellende bevat, je zou denken dat wij dat eerder zouden willen. Omdat we niet weten wat er hierna komt, en wij denken dat we misschien slechter af zullen zijn. De vrees dus om van het slechte naar het slechtere te gaan.

Alleen voor iemand die denkt dat na iemands dood het leven voor die persoon op bovennatuurlijke wijze verder gaat kan dat een motivatie zijn.

Vreemd genoeg als het klinkt, zouden suicidale mensen juist positiever zijn omdat zij het hiernamaals als iets positievers en beters zien en daarom niet bang zijn om het huidige leven te verlaten.

Als je uitgaat van een beter hiernamaals (vooropgezet dat je überhaupt van een bovennatuurlijk hiernamaals uitgaat), denk je dan dat daardoor de motivatie om goed te zorgen voor de wereld waarop we leven toeneemt? Mij lijkt van niet en dan is het een negatieve motivatie. Zo in de zin van: "Wat er hier is kunnen we inruilen voor iets (denkbeeldig) beters, dus geeft het niet als we er hier en nu een puinhoop van maken.".

[a.r.]

Omdat wij geen enkele doel zien in het leven, we leven tenslotte om uiteindelijk weer te sterven.

Allereerst, welkom op het forum
Dit zinnetje viel mij direct op, omdat het zo een negatief zinnetje is. Ik verwonder mij er over.....het intrigeert me!Waarom denkt iemand zo? IK heb dat nl nog nooit gedacht. IK leef om te leven en dat wil ik op een goed mogelijke manier doen...mijn sterven houdt me helemaal niet bezig. Af en toe denk ik ....oh ja, dat gaat niet meer zo gemakkelijk als 10 of 20 jaar geleden....en dan valt het me even op dat ik reeds van middelbare leeftijd ben en dat er op zeker moment een eind aan mijn leven komt. Ik heb niet om het leven gevraagd, maar ja, ik ben er nu eenmaal, dus dan moet ik het leven maar zo goed mogelijk leven. Ik probeer het leven te vieren, te genieten van Grootse kleine dingen, op te staan met een lach, er te zijn voor anderen (naasten én versten) en iets moois van het/mijn leven te maken. Waarom, vraag ik mij af, sta jij en staan zoveel mensen zo anders in het leven?

[lanier]

De geschiedenis herhaalt zichzelf. Zijn wij als mensen beter? We zijn beter in het vernietigen en vermoorden van elkaar. Waarom? Omdat wij geen enkele doel zien in het leven, we leven tenslotte om uiteindelijk weer te sterven.

We zijn als mens zeer succesvol, nog succesvoller dan bijvoorbeeld de kakkerlak. Je ziet dat er voornamelijk problemen optreden in gebieden waar heel veel mensen bij elkaar wonen, als er gebrek is aan water en voedsel, als het gaat om persoonlijk gewin en als het gaat om strategisch belang. En net als bij elk ander dier draait het leven om voortplanting. Dat is het doel van het leven.

Dat ervaren van pret en lol gaat gepaard met grenzen. We kunnen dat alleen blijven doen voor een bepaalde periode. Na die tijd, kunnen we bepaalde dingen niet meer doen. Waarom? Omdat wij steeds lichamelijk en fysiek achteruit gaan, we worden met de jaar steeds een klein beetje slechter.

Onzin. Ik ken genoeg bejaarden die intens genieten van het leven. Ik heb ook niet bepaald het gevoel dat bejaarden nu zo crimeel zijn, uitgezonderd de Benidorm Bastards

Waarom zijn we dan zo bang om te sterven? Als het leven toch zoveel ellende bevat, je zou denken dat wij dat eerder zouden willen. Omdat we niet weten wat er hierna komt, en wij denken dat we misschien slechter af zullen zijn. De vrees dus om van het slechte naar het slechtere te gaan.

Dat valt denk ik wel mee. Als mens zijn we in staat om vooruit te denken en weten dat ieder van ons uiteindelijk zal sterven. Wanneer iemand op sterven ligt zie je soms niet de leukste dingen. Maar veel dieren reageren zo op de aanstaande dood; allerlei functies en organen van het lichaam laten het afweten en het lichaam komt in een andere staat terecht.

Mensen die zelfmoord plegen zien het leven niet meer zitten. Ik denk dat gedachten aan een eventueel hiernamaals aan ondergeschikt zijn.

Ik hou me niet bezig met de dood, je kunt beter genieten van het leven!

[doctorwho]

zkr500 welkom,

Wellicht aardig je in het voorstel topic nader te introduceren.

Verder denk ik dat er geen doel of reden is dat wij hier zijn. Onze motieven en beweegredenen zijn deels evolutionair bepaald zo ook onze doodsangst. Kamikaze-kanarie's leven niet lang.

[heeck]

ZKR500,
Veel plezier hier!

DOCTORWHO
Kamikazekanaries sterven steeds maar niet uit omdat ze voor die laatste vlucht erg vruchtbaar in de weer waren.
Pacifische zalmen doen het zelfs maar één keer en geven dan de pijp aan Maarten.
Roeland

[Blues-Bob]

Hoi ZKR500, welkom.

De geschiedenis herhaalt ... zijn.

Ik mis een stelling, een antwoord op de onderzoeksvraag of een duidelijk patroon hierin. Het vliegt van moord naar competitie naar zelfmoord. Dit alles wordt gegoten in de wij vorm. Er wordt veronderstelt dat ik goed ben in moorden en het vernietigen van soortgenoten. Ik vermoed dat daar al een onjuiste veronderstelling geplaatst is. Daarbij wordt alles wordt verondersteld in de vraag dat er een doel is dat mensen als gehele soort op aarde zijn. De suggestie wordt gewekt dat dit plezier en lol maken kandidaten zijn voor een voorbestemd universeel doel, maar dat evident is dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Van daaruit wordt een bruggetje geslagen naar ouderdom en doodgaan.

Mijn korte reactie:
- Ik mis een duidelijke hypothese of stelling, gevolgd of voorafgegaan door argumentatie en logisch verloop in het betoog, en kan dus niet zeggen of ik het met je eens ben.
- Ik vind dat je onnodig over wij spreekt, de soort mens lijkt me te aspecifiek / gevarieerd als populatie om onder 1 kopje te zetten tav het bekijken van zingeving in het leven.
- De vraagstelling geeft weer dat een voorafgaande vraag (is er een gemeenschappelijk universeel doel voor alle mensen) positief beantwoord is. Ik vermoed dat mijn antwoord daarop negatief zou zijn. Ik denk dat dit mij dus ontslaat van deze discussie, maar met zekerheid kan ik het niet zeggen, aangezien ik niet weet welke richting je uit wilt.

Groet,

Bob

[siger]

Wat doen we als mensen hier op aarde?

Gewoon recreatie, denk ik (pun!)

[karin]

De geschiedenis herhaalt zichzelf.

Bullshit iedere situatie is weer anders, misschien leuk leesvoer : "The Poverty of Historicism van K.Popper

[Jagang]

Het leven heeft geen doel, maar is een wandeling.

[Samsa]

Nou ik studeer en werk vooral, in m'n vrije tijd kweek ik groentes en wat mountainbiken (eh, daar rijd ik dus op, ik kweek ze niet). Dus.. dat doe ik hier op aarde.. dat. Voor de rest heb ik niet echt een doel... ja emigreren naar Suriname of Indonesie over 5 jaar en daar lesgeven (bijvoorbeeld)..

Wat was jouw doel zkr500?

[MNb]

Wat kan dan het doel zijn van het leven? Misschien zo plezierig en prettig mogelijk te leven. Maar de ene zijn pret is weer de ander zijn ongemak of leed.

Hoeft niet. Als ik een paar uurtjes met mijn vriendin doorbreng hebben we er allebei plezier en pret van.

Omdat wij steeds lichamelijk en fysiek achteruit gaan, we worden met de jaar steeds een klein beetje slechter.

Ik denk dat ik een ietsje beter mens ben dan 30 jaar geleden. Ik betwijfel of ik mezelf als tiener wel zo aardig vind, eigenlijk. Die twijfel heeft mijn zoon (hij lijkt nogal op mij) wel geholpen een paar fouten te vermijden die ik destijds heb gemaakt.

emigreren naar Suriname en daar lesgeven (bijvoorbeeld)..

Kan ik je aanraden, als je een no span mentaliteit en enge beestjes verdraagt.

[Samsa]

Kan ik je aanraden, als je een no span mentaliteit en enge beestjes verdraagt.

Dat eerste zal ik moeten leren, de enge beestjes zijn een fascinatie van me.. (nu nog van mijn vriendin).

[Mars]

Zkr500:
> We zijn beter in het vernietigen en vermoorden van elkaar.
> Waarom? Omdat wij geen enkele doel zien in het leven, we leven tenslotte om uiteindelijk weer te sterven.

Veel strijders of verdedigers hebben juist een doel.

Maar doen we als mensen echt wat op aarde, of gebeurt het gewoon ?

[Peter van Velzen]

Welke geschiedenis herhaalt zich? De geschiedenis van het leven, herhaalt zich inderdaad. En inderdaad, wij moeten uiteindelijk sterven om plaats te maken voor een nieuwe generatie. Toch slagen sommigen erin zich min of meer onstervelijk te maken. Farao Cheops was zo iemand. Qin Shi Huangdi was er een. Bekender nog dan deze heersers werden Siddhārtha Gautama, K’ung Ch’iu , en Jesjoea. ben Joseef. Er goed in vernietigen en vermoorden van elkaar zijn we niet. In tegenstelling tot de Dodo, de Oeros en de Tasmaanse tijger, bestaan we nog steeds.

Degenen die enigzins succesvol waren in het vernietigen en uitroeien van medemensen, deden dat vaak om hun levensdoel te verwezenlijken. Ze vonden zichzelf buitengewoon succesvol, en werden bewondert door talloze volgelingen. Zonder talloze volgelingen valt het vernietigen en uitroeien immers nog niet mee!

Van oorsprong heeft het leven vrijwel zeker geen doel. Het is gewoon een keer ontstaan, en toen het er eenmaal was, werd het steeds beter in wat het doet. Kopiëen van zichzelf maken. Niet dat het leven dat heeft gewild. De nakomelingen die zich beter konden kopiëeren, vermenigvuldigden zich nu eenmaal sneller dan ze stierven, en verdrongen daardoor talloze anderen, die daar minder goed in waren.
Ergens in de geschiedenis van het leven, zijn soorten ontstaan, die succesvol waren, door zich doelen te stellen. Wij mensen zijn wat dat betreft wel de kampioen. We verzinnen goede doelen, ultime doelen, streefdoelen, en verzinnen zelfs bedoelingen voor dingen die er geen hebben.

Alhoewel het leven geen doel heeft, heeft het jouwe het misschien wel. Misschien wilde je moeder graag een kind, misschien wilde je vader een opvolger. Misschien ook niet. Maar niets belet je om zelf een doel te kiezen om voor te leven. Je kunt zo plezierig mogelijk leven, of je kunt een andere zo plezierig mogelijk laten leven. Het leukste is natuurlijk om kadootjes uit te delen, dat is de ultieme methode om te profiteren en te genieten van de zwakte van anderen. Er zijn heel wat diersoorten, waar de sterkste dat graag doet. Vooral natuurlijk om meer succes te hebben bij het “zwakke”geslacht. Wie het meeste kan uitdelen, verslaat al zijn concurrenten.

Uiteindelijk leidt ons persoonlijke pad natuurlijk naar onze persoonlijke dood. Sommigen laten wat na “wie schrijft die blijft”, anderen verdwijnen roemloos. Mijn Vader dacht voort te leven in zijn kinderen, dat was hem genoeg. Mijn moeder leefde in die traditie nog wat langer,en bekommerde zich met name om haar kleinkinderen. Daarvoor wilde ze leven.

Er zijn mensen (voornoemde Siddharta bijvoorbeeld) die het leven als een vorm van lijden zagen, er waren er (Epikouros van Samos bijvoorbeeld) die het leven vooral als een vorm van genieten zagen. Piet Vroon meende dat het leven geen zin had, en maakte er een einde aan. Jammer, ik mis hem een beetje.
Ik zelf heb daar nog even geen zin in. Ik heb mij vrouw trouwens beloofd, om het zo mogelijk vijftig jaar met haar uit te houden, Dat betekent in mijn geval dat ik toch minsten honderdenvier moet worden. Dat zal wel niet lukken, maar ik zal toch proberen, haar zo lang en zo goed mogelijk gelukkig te maken. Beloofd is beloofd.

Het is natuurlijk niet altijd makkelijk een doel te vinden. Sommigen zijn er goed in (Siem de Jong lukte het zondag twee keer), andere zwerven doelloos rond, op zoek naar de “ware”zin van het leven. Tja, die bestaat niet. Als je er niks van weet te maken, dan is het ook niks.
Ik zou zeggen maak er het beste van!