Realisme

Serieuze discussies over het menselijk denken en gedrag

Moderator: Moderators

Dries
Forum fan
Berichten: 261
Lid geworden op: 26 jul 2013 03:14

Realisme

Bericht door Dries »

Hoi,

Ik heb een tekstje geschreven :) De besluiten zijn waarschijnlijk voorbarig. Maar misschien is het toch al het delen waard...

"Realisme


Wat is de omgeving voor de mens?

De omgeving is niet slechts dat wat we puur zintuiglijk waarnemen. Maar ook de ideeën, de beelden, de informatie enz. Want op deze kunnen we ook, zowel bewust als onbewust, op reageren.

En de mens reageert hierop.

In de moderne samenleving is er een stortvloed van ideeën en beelden en informatie. Die ons, toch deels, een beeld geven tot hoe te leven en tot hoe men is of zou zijn. Dit is de omgeving.

En ze beïnvloedt de mens. De mens, de ene meer dan de andere, kan de wereld en zichzelf en anderen gaan bekijken volgens die beelden of beïnvloedt door die beelden. Alsook kan de mens kiezen om ze toepassen op zichzelf alsook op anderen.

Als men ze, bijvoorbeeld, toepast op zichzelf, men een andere blik maakt over zichzelf of naar zichzelf, dan verandert men de omgeving voor zichzelf. En de mens staat in een relatie tot de omgeving. Daarom, is men in een andere omgeving, anders mens. Maar dat wat men toepast op zichzelf, blijft wel de omgeving. Men is niet die veranderde blik naar zichzelf. Maar men staat in een relatie tot hoe men naar zichzelf kijkt en met een veranderde blik, zal men zich anders uiten. Dat is wat men kan gaan doen als men de omgeving voor zichzelf gaat simuleren. Simuleren, als in, beelden gebruiken, om zichzelf anders te gaan bekijken. En om alzo, anders te gaan zijn. En waarom zou men dat gaan doen? Opdat men, bijvoorbeeld, alzo denkt beter in staat zijn om in het leven te staan. En niet zo toevallig, want dit is een idee dat veelvuldig wordt beloofd in de moderne cultuur.

Want het is niet enkel een persoon die dit doet naar zichzelf toe. Het is ook de omgeving, de samenleving, die dit doet naar de mensen toe. Zoals dat veelvuldig gebeurt in de moderne cultuur. En mensen kunnen dat dan ook toepassen naar hun omgeving toe.

En zo verandert de tijdsgeest. Maar de mens is, in wezen, niet verandert. Het is slechts de veranderende omgeving, voor de mens, die de uitdrukking van het mens zijn, verandert.

Ik neem aan, ook, dat er meestal, een conflict ontstaat, als men tracht om het leven en zichzelf trachten te laten voldoen aan beelden. Aangezien men niet enkel, die omgeving waarneemt. Men neemt ook zichzelf waar als diegene die de omgeving, mede, aan het vormen is of eraan wenst te voldoen. En de waarneming hiervan, het zien van wat men aan het doen is, vormt zelf een beeld, dat mogelijk niet in overeenstemming is met het beeld dat men wenst te vormen, over zichzelf.

Alsook kan het dan zijn, dat de persoon gaat geloven of trachten vast te houden aan het geloof in die beelden dat men tracht te creëren. Als zijnde zichzelf. En misschien is dat nadelig voor de persoon. Aangezien deze zich dan mogelijk afhankelijk maakt van die omgeving, omdat men meent, dat men die omgeving nodig heeft, voor zichzelf, om zich bijvoorbeeld, goed te voelen. Afhankelijk, in die zin, dat men dan pas, des te meer, kan zijn, wanneer de omgeving voldoet aan hoe men ze wenst. En met de omgeving bedoel ik hier dus, niet enkel de werkelijke omgeving en de ervaringen die men daaruit krijgt, maar ook de beelden naar zichzelf en de beelden uit de omgeving, die men gebruikt of gebruikt worden, als omgeving. De virtuele omgeving. Die men creëert of gecreëerd wordt als een medium om zich op een bepaalde wijze te kunnen voelen. De simulatie.

Men kan natuurlijk ook, het beeld van de omgeving trachten te veranderen, zich bewust zijnde, van waar men in essentie mee bezig is. Namelijk, dat simuleren. Dat kan zeker. Maar als men zich bewust is, van wie men is, wat zouden dan nog de redenen zijn, om zogenaamd anders te gaan doen dan wie men werkelijk is? Tenzij dan, om de omgeving te veranderen, op een wijze, die in harmonie is en haar oorsprong vindt bij de persoon. In harmonie met hoe men wenst te zijn, niet vanuit de omgeving, maar vanuit zichzelf, in relatie tot de omgeving. Dat lijkt slechts mogelijk, als men niet langer de omgeving hoeft te veranderen, om zichzelf te kunnen zijn.

De realiteit is niet dat 'iets' waaraan men dient te ontsnappen om te kunnen zijn. Het is andersom. Wanneer men, niet of minder hoeft te ontsnappen of wanneer men anders kan dan te ontsnappen, om te kunnen zijn, dan kan men des te meer zijn.

De persoon dient de oorsprong te kunnen zijn, tot hoe te zijn. In de omgeving.

Het is dan ook belangrijk dat men niet de eigen persoonlijkheid, het eigen leven, gaat bekijken als een simulatie. Men zou kunnen kijken naar hoe men was, in het verleden, om hieruit af te leiden dat men toen zo was om die en die reden. Bijvoorbeeld, omwille van die en die psychologische kantjes, die zich toen manifesteerden.

Dit zichzelf doorgronden, is niet het probleem. Het is om dan, om die beelden over zichzelf, te gaan gebruiken als een omgeving. Een omgeving waardoor zichzelf te gaan bekijken. Dan zijn we opnieuw bij het simuleren aangekomen. Maar alhoewel, het leven, de persoon , met zulke beelden, voor een stukje, weer te recreëren is. Maar zelfs al kon de persoon, de persoon zoals die toen was, volkomen, simuleren. Dat maakt van de persoon, toen, nog geen simulatie. Want de persoon, toen, was geen simulatie. Aldus, de persoon was echt. De persoon is nu echt. Het bestaan is echt.

Enfin, men zou kunnen stellen dat het mogelijk zou zijn, dat personen volkomen gesimuleerd zouden worden door een omgeving. Een zogenaamde ‘matrix’. Maar in zulke omgeving, zou het, denk ik, aanvoelen, alsof men de controle verliest, omdat men niet meer kan uitmaken of wat men doet veroorzaakt wordt , door zichzelf of door de omgeving. Het zou aanvoelen alsof men een ‘medium’ is in de omgeving. Het zou zijn alsof het bestaan weg is. De persoon zou nog een bestaan herkennen, herkennen dat men bestaat. Maar dat bestaan, zou plaatsgrijpen, alsof men het zelf niet is. Alsof het bestaan plaatsgrijpt, buiten de eigen controle. Tot men uiteindelijk die herkenning verliest en er enkel dat nieuwe bestaan is.

Maar die matrix, is er niet. En dit griezelig fatalisme, hoeft, volgens mij, nooit realiteit te worden. Omdat de persoon in staat is, om net meer en meer te gaan beschikken over een controle tot hoe te zijn, zonder simulaties.

We hebben besproken hoe men een omgeving kan simuleren. Met beelden. Wel, wat ook mogelijk is, is simulaties tegengaan. Want een persoon kan mogelijk, in een omgeving, aan het simuleren zijn. Er is ook altijd die persoon, die aan het simuleren is. En dat is echt. Die persoon is daar echt. En men kan alzo zien, wat die persoon doet als persoon. En hieruit, de persoon gaan benaderen als persoon. En hoe is dat? Wel, vanuit jouw persoon.

Wie ben jij? Wie wil jij zijn?

Maar ik wens de vraag niet te stellen als een vraag naar, hoe men later wenst of nu wenst te zijn, in een omgeving, opdat men zich alzo op die een bepaalde wijze kan voelen en naar zichzelf kijken. Dat zou een simulatie zijn.

Ik wens de vraag ook niet te stellen als een vraag naar, hoe men de omgeving zo en zo kan benaderen, zodat die personen, in de omgeving, zich zo zouden gaan voelen. En opdat men zich dan, op die en die wijze zou voelen. Dat zou ook een simulatie zijn.

Kan men de vraag beantwoorden, zonder gebruik te maken van simulaties, om ze te beantwoorden?

En hoe?

Wel, ik denk alvast, met waarden.

Waarom?

Wel, omdat bijvoorbeeld, doen alsof men iemand graag ziet, niet hetzelfde is, als iemand graag zien.

Men kan de uiting van de waarde simuleren. Maar het is niet langer de waarde. De waarde draagt, inherent tot haar aard, het echte in zich. En is daarom niet te simuleren.

Dus hoe wens je te zijn, benaderd vanuit waarden, komende uit jou?

En het ontwikkelen van het antwoord hierop, doorheen het leven, biedt de mogelijkheid, voor de mens, om als persoon, anderen en zichzelf, echt, met integriteit, te benaderen.

En de omgeving, kan dan ook, deze integriteit, dit echte, gaan ervaren. "

Groetjes,

dries
Gebruikersavatar
doctorwho
Ontoombaar
Berichten: 11463
Lid geworden op: 19 mei 2005 12:53
Locatie: tardis

Re: Realisme

Bericht door doctorwho »

Welkom,

Nachtelijk typewerk of een andere tijdzone?
Wie atheïsme een geloof noemt kan tot niets bekeerd worden
The person who calls atheism a religion can be converted to nothing
Gebruikersavatar
Dat beloof ik
Bevlogen
Berichten: 3285
Lid geworden op: 07 jun 2013 13:21
Locatie: Brabanste Wal

Re: Realisme

Bericht door Dat beloof ik »

Ik lees het stuk in twee gedeelten.

Het eerst deel is te volgen.
Daarna is er een mening :
En zo verandert de tijdsgeest. Maar de mens is, in wezen, niet verandert. Het is slechts de veranderende omgeving, voor de mens, die de uitdrukking van het mens zijn, verandert.
Die mening komt volgens mij niet overeen met de feiten.
De mens verandert namelijk wel.
Dat heet 'evolutie' (op grote schaal) of 'persoonsontwikkeling' (op individu).
Dat dit is gebeurd blijkt wel uit het feit dat we nu toch echt heel anders uitzien en een andere manier van leven hebben dan Neanderthalers.

Wat er na deze mening in het betoog volgt, is voor mij niet meer te volgen (wat ook weer komt door het veelvuldig onnodig gebruik van komma's in de tekst).
Er volgt tenslotte ook een vraag die op mij heel vreemd overkomt:
Hoe wil je zijn, maar dan bedoel je dit niet als een vraag hoe men later wenst te zijn?
“Mr. Spock, do you have a theory?”
“No captain. For a theory, one requires facts. Since we do not have any, it would be illogical to have a theory.”
(Star Trek, seizoen 1)
Jinny

Re: Realisme

Bericht door Jinny »

Welkom,

Dienstmededeling,
Deze link geeft in het kort het gedrag van het forum weer voor newbies.
De uitgebreide regels vind U hier

FreeThinker op Facebook
Gebruikersavatar
Peter van Velzen
Site Admin
Berichten: 21009
Lid geworden op: 02 mei 2010 10:51
Locatie: ampre muang trang thailand

Re: Realisme

Bericht door Peter van Velzen »

Het betoog wordt inderdaad gaandeweg een beetje duister.
MAar het begint met de heel juiste constatering dat vrijwel al onze gedachten gebaseert zijn op interacties met de omgeving en vooral ook op andere gedachten. Dat laatste is evident het geval daar waar wij woorden gebruiken. Woorden zijn niets anders dan symbolen om gedachten mee uit te wisselen.
Ik wens u alle goeds
Cas
Forum fan
Berichten: 246
Lid geworden op: 26 mei 2013 21:38

Re: Realisme

Bericht door Cas »

Ik vind het in het begin ook nog goed te volgen. Daarna wordt het inderdaad moeilijker te volgen en daarmee ook niet echt uitnodigend om verder te lezen. Het gaat dus over de wisselwerking tussen individu en omgeving. Hoe het elkaar beïnvloedt. Ik zou graag zien dat deze tekst wordt herschreven om het duidelijker te maken.
'Dat, wat jij ervaart is niet de werkelijkheid. Het is jouw interpretatie ervan.'
Dries
Forum fan
Berichten: 261
Lid geworden op: 26 jul 2013 03:14

Re: Realisme

Bericht door Dries »

En ja, de tekst zou beter wat duidelijker zijn. Misschien herschrijf ik m ook wel,

groetjes,

dries
Dries
Forum fan
Berichten: 261
Lid geworden op: 26 jul 2013 03:14

Re: Realisme

Bericht door Dries »

Hoe wens je te zijn is inderdaad ook een vraag, naar hoe men later wenst te zijn.

Maar kan men wensen te zijn, later, zoals men dat wenst, via simulatie?

Simuleren bijvoorbeeld, wanneer men in de omgeving op een wijze gaat staan, met het opzet dat de omgeving aan de persoon een beeld gaat geven toe hoe de persoon is, waaruit de persoon gaat geloven, dat die zo is. En waaruit zich die dan zo kan voelen, zoals die dat zou wensen.

Ik denk dat dan de persoon vaak een confict neigt waar te nemen, tussen dat beeld, dat men wenst te verkrijgen, en wie men werkelijk ook is, namelijk, diegene die dat wenst te verkrijgen.

En men zal het ook nooit zijn. Want men is niet de simulatie maar diegene die de simulatie aan het doen is. en hoe meer men simuleert, hoe meer men van zichzelf alzo vervreemd raakt.

Nu dat simuleren is een natuurlijk zelf een heel menselijk fenomeen. Kinderen doet dit veelvuldig.

Maar hoedanook, uiteindelijk dient de persoon wel de mogelijkheid te hebben tot het veranderen van de omgeving, vanuit hoe men is. Ook naar later toe. En als simulatie een dwaalspoor is hiernaartoe, dan dient men echt in het leven te kunnen staan.

En dat lijkt mij te kunnen, als men vanuit zichzelf, in het leven gaat staan, nu en later, meer op een wijze, als hoe men wenst te zijn, via waarden, die men in zich draagt. Zo kan de persoon de omgeving veranderen, vanuit de eigen wil en zonder simulatie.
Gebruikersavatar
Erik
Bevlogen
Berichten: 4109
Lid geworden op: 02 mar 2005 18:06
Contacteer:

Re: Realisme

Bericht door Erik »

Dries schreef:En ja, de tekst zou beter wat duidelijker zijn. Misschien herschrijf ik m ook wel,

groetjes,

dries
Doe geen moeite, ik ben bang dat het niet "duidelijker" dan dit wordt.
De achtste hemel is het atheïstische inzicht dat de werkelijkheid weliswaar hard is maar wel de werkelijkheid en die is zoveel waardevoller dan alle mooie, verzachtende sprookjes bij elkaar. (Gerard)

Geleid wordt enkel hij die zichzelf niet gevonden heeft. (Rereformed)
Dries
Forum fan
Berichten: 261
Lid geworden op: 26 jul 2013 03:14

Re: Realisme

Bericht door Dries »

:-) Ooh, het is vast wel duidelijker te maken, mijn verontschuldigingen voor mijn wild geschrijf

weet ge waar ik denk dat ik de mist in ging,

eerst breng ik in dat tekstje aan, dat men ook kan gaan simuleren, zich bewust zijnde dat men hiermee bezig is, terwijl naar het einde van de tekst, laat ik deze mogelijkheid vallen en kom ik uit bij die waarden, tot hoe echt in het leven te kunnen staan.

Stel, dat men in een omgeving is, en dat die omgeving op een wijze met een persoon omgaat zodat bij die persoon een gevoel van machteloosheid ontstaat, die een barrière vormt, voor de persoon om te kunnen zijn, dan kan de persoon bijvoorbeeld even goed gaan simuleren door zich voor te doen als niet onderhevig aan die omgeving en aan die machteloosheid, en zich hierbij, bewust zijnd van waar men mee bezig is. Op zulke wijze kan een persoon ook meer in staat te zijn om echt te kunnen zijn in de omgeving.

Net zoals men in die omgeving, kan reageren, op een wijze waarbij men vanuit waarden een antwoord geeft op die gevoelens van machteloosheid.

En op welke wijze de persoon zal reageren en kiezen hoe te reageren, vindt zijn oorsprong bij de persoon. En dat is ook logisch.

Ik trachtte in die tekst af te leiden, aan welke voorwaarden men dient te voldoen om de eigen wil te kunnen uitvoeren.

Maar hoe absurd zou het zijn moest er een gebruiksaanwijzing zijn tot hoe te leven, teneinde te kunnen leven? Is het niet?

Het doet me denken aan die quote van Woody Allen, "I took a test in Existentialism. I left all the answers blank and got 100." :-)

Het is niet dat er niets te leren valt, natuurlijk. Er is heel veel te leren, dat is duidelijk :-) Maar geen theorie zal uiteindelijk de oorsprong kunnen zijn, toe hoe te zijn en te bestaan. Het zal uiteindelijk altijd de persoon zelf dienen te zijn. En vertrekkende vanuit de persoon.

Er zijn veel antwoorden tot hoe te bestaan. Maar hun antwoorden zijn altijd onvolledig, omtrent het afleiden tot hoe te bestaan.

En hoe kan ik ooit bestaan, als ik mijn bestaan in grote mate beperk, tot het zoeken naar hoe te bestaan?

Het is mijn eigen zinsbegoocheling. En ik gaf de titel, realisme. :) Ik ben een dwaas.

Hoedanook, ik heb wel degelijk bestaan. Hier, in deze conversatie. Bedankt voor de interesse.
Gebruikersavatar
Peter van Velzen
Site Admin
Berichten: 21009
Lid geworden op: 02 mei 2010 10:51
Locatie: ampre muang trang thailand

Re: Realisme

Bericht door Peter van Velzen »

Het komt mij voor dat realisme dus die theorie omtrent de omgeving is op grond waarop onze interacties met die omgeving inderdaad de door ons verwachtte veranderingen in die omgeving veroorzaken.
Mijn achterkleindochter is daar druk mee bezig. Dientengevolge ligt de rijst voor het huisaltaartje nu verspreid over de zijkant van haar loopwagentje, het meubeltje waarop het altaartje staat, en de grond.

Gelukkig zijn de Boeddha, de twee monniken en koning Rama 5 slechts beeldjes, en worden dus niet boos. . .Maar oma hoopt toch dat ze dit soort expirementen zal staken.
Ik wens u alle goeds
Dries
Forum fan
Berichten: 261
Lid geworden op: 26 jul 2013 03:14

Re: Realisme

Bericht door Dries »

Realisme als een realistische opvatting tot wie men is en/of tot hoe de omgeving is, de wereld is.
Wat uiteindelijk onmogelijk is, gezien de complexiteit. En gezien de onvolledigheid van informatie.
En gezien wij niet bewust denken maar de gedachte bewust wordt.
Althans toch bij mij. Maar ik kan wel enigszins de realiteit juist opvatten.
En zo ook jij, neem ik aan. En je virtuele achterkleindochter niet. :-) En hoe hoger de mate dat men dit kan, hoe hoger het realisme.
Het tekstje zelf was geen beschrijving van realisme. de titel is mogelijk misleidend.
Ik wou realisme, tonen, door een realistische opvatting te maken, tot hoe men de wil kon uitvoeren of niet.
Maar uiteindelijk was de tekst zelfs deels een simulatie. Wat te verwachten viel. Aldus mijn falen, tot het realistisch zijn.

Doch, het lijkt dat de centrale gedachte overeind blijft. Dat simulatie en de eigen wil in conflict kunnen staan met elkaar.

En jouw tekstje kan hiervoor heel goed dienen. Stel dat jij, jouw bericht zou geschreven hebben, met de gedachte, als ik dit schrijf, dan ga ik zulke reactie kunnen uitlokken, of als ik dit schrijf, dan is mijn boodschap ongenaakbaar.

En dat is wat mensen, in redelijke mate kunnen doen en ook doen. Ze zijn in staat tot macht. Zij kunnen inschatten van, als ik dit doe, dan ga ik dit bekomen. En dat is een simulatie die ze kunnen gaan uitvoeren. Op een fantasierijke wijze maar ook op een realistische wijze.

En personen waarop die simulatie wordt uitgevoerd, kunnen er onderhevig aan zijn. En wat dan een uitweg kan bieden, uit die simulatie, is om het te herkennen als een simulatie. Aldus om in contact te komen, niet met langer met het virtuele (die simulatie) maar met het reële, namelijk, dat een simulatie uitgevoerd wordt. Het realisme Dan heeft men zich losgemaakt en kan men weer, des te meer zijn.

En niet enkel mensen passen strategie toe. Er zijn pyschologische modellen in marketing en politiek. Er is de game theory dat toegepast wordt, door regeringen. En vast nog veel meer.

Baudrillard ging zo ver, dat hij dacht dat het echte ging verdwijnen. Dat er enkel simulatie zou overblijven.

Misschien terecht. Ik denk van niet. Aangezien mensen, vrij makkelijk, bewust kunnen worden van simulatie of mogelijke simulatie. En nadat ze het weten, neigen ze er minder onderhevig aan te hoeven zijn.
Dries
Forum fan
Berichten: 261
Lid geworden op: 26 jul 2013 03:14

Re: Realisme

Bericht door Dries »

excuseer, ik zie dat u van Thailand bent,
ik dacht dat u een stukje fantaseerde om het punt te maken.
maar als u van Thailand bent, dan lijkt dat Boeddha verhaaltje, ineens een stuk meer mogelijk te zijn,
aangenomen dan, van uw kleindochter, indien zo, excuseer dan voor de misvatting :?
Dries
Forum fan
Berichten: 261
Lid geworden op: 26 jul 2013 03:14

Re: Realisme

Bericht door Dries »

De wereld is voor een stuk een spel. De toekomst staat open. En strategie wordt toegepast, om allerlei redenen, door allerlei organisaties en mensen, om allerlei doeleinden. En de beste strategiën neigen te overleven. En die beste strategiën zijn deze die het meest effectief zijn.

Hoe de toekomst zal zijn staat eigenlijk al in relatie, met hoe het heden is. Evolutie is niet slechts een natuurlijk proces. Men tracht het ook te bekrachtigen. In de vrije markt, de politiek, door overheden, zelfs in de sociale omgeving.

Een overheid kan behavioral economics gaan toepassen. Een psycholoog, humanistische psychologie. Een persoon, mindfulness.

En al die methodes, al die strategiën, kunnen hun voordelen hebben. Maar het zijn simulaties. En men kan daaraan onderhevig worden. Omdat men er in wenst te geloven. Omdat men de simulatie niet doorziet.

Ik stel me soms de vraag, of mensen, veelal, niet meer zijn gaan geloven, dan 100 jaar geleden. Toen was er mogelijk meer bijgeloof. Wat meer religiositeit. Maar misschien stonden de mensen, toen, wel realistischer naar hun omgeving dan nu. Ook al is de mens zich nu van veel meer bewust. Er is nu ook veel meer afleiding.

Je kan alles worden, lijkt het te klinken. Maar natuurlijk, eens men alles kan worden, dan is men niemand meer.
Dries
Forum fan
Berichten: 261
Lid geworden op: 26 jul 2013 03:14

Re: Realisme

Bericht door Dries »

Er is 1 van mijn berichten niet publiceerd geraakt?!

Ik dacht dat k het had gepost, namelijk, een bericht waarin ik stel dat er inderdaad evolutie is, doorheen de mensheid en doorheen het leven.

Genetische evolutie. Evolutie van perceptie.

Maar wat een onveranderlijk element, in het mens zijn, is gebleven, is dat de mens in relatie staat met de omgeving. De omgeving dus inclusief ideeën en begrippen. Want deze kan de mens ook vatten uit de omgeving. En de persoonlijkheid is via gevoelens verbonden met die omgeving. Waarbij die gevoelens een uiting zijn van hoe die relatie met de omgeving is. En hoe die relatie met de omgeving is, hoe men de omgeving aankijkt, hangt af van hoe men reeds zich heeft verbonden, met een innerlijke omgeving; een omgeving in het hoofd. Hoe wij de omgeving gaan opvatten, komt vanuit hoe wij de omgeving reeds opvatten.

Maar! Het is niet zo simpel. Hoe wij de omgeving gaan opvatten hangt ook af, van hoe die omgeving is. De omgeving kan ons gaan beïnvloeden. En zelfs gaan beïnvloeden, op zo'n wijze dat wij de omgeving op zulke wijze gaan opvatten, zoals opgezet door de omgeving. En dan is er simulatie.

Een simpel voorbeeld is het kijken naar een soap-serie. De kijkers voelen mee met die gesimuleerde omgeving, toch deels, al ware het echte gebeurtenissen. En de makers van de soap-serie wensen die soap-serie zo te maken, teneinde de kijkers te boeien, op die en die wijze. Voor kijkcijfers, voor geld.

Natuurlijk begrijpen de meeste kijkers, het onechte van de soap-serie. Maar wat bvb. met een psycholoog, die bij zijn klant, vanuit een psychologisch model, een omgeving gaat simuleren, teneinde, de volgens dat model, wenselijke reacties te kunnen uitlokken? Dit alles terwijl de psycholoog, teneinde dit te kunnen bekomen, een integer lijkende benadering, naar de persoon gaat gebruiken. Gaat die persoon deze gesimuleerde omgeving vatten?

Wat met de miljoenste keer dat men blootgesteld is aan de schoonheidsidealen, zoals de media, marketing en Hollywood, het afbeelden? Heeft dat geen vervorming veroorzaakt tot hoe wij, grootschalig, mensen gaan beoordelen?

Wat met een moeder, vader of leerkracht die emotionele chantage gebruikt, naar een kind, om het te laten gehoorzamen, terwijl het kind, in onbesef is, van die valstrik?

De omgeving is voor een stuk gesimuleerd. En als men er onderhevig aan is. Dan heeft de omgeving controle over de persoon. Men kan ook zelf de omgeving gaan simuleren. Op eigen initiatief iets gaan geloven. En er zo onderhevig aan worden. Men kan het ook zelf naar de omgeving toe doen. Het kan zijn vanuit heel goeie intenties. Maar het functioneert als propaganda. En als het virtuele. Men gaat iets opvatten, als komende uit zich, terwijl het uitgelokt wordt door een gesimuleerde omgeving. Vrije wil en simulatie gaan niet samen. Tenzij dan mogelijk, als men zich bewust is, dat het een simulatie is.
Plaats reactie