De biecht van Quintein en aanverwante zaken

[Quintein]

Ik heb net 14 kantjes zitten schrijven over mijn biecht, heftig allemaal, alles komt weer boven, ook dingen waarvan je liever niet wilt dat ze boven komen drijven. Ik zoek maar weer even in mijn catechismus om raad. Wat moet ik anders? Ik kan wel een stelletje dharma;s uit mijn hoofd gaan leren maar daar voel ik me al helemaal niet thuis. Dus zoek ik maar weer die biecht op daar lijkt me toch het geheim te liggen met name in de beginzinnene. Zit ik in Artikel 4 Het sacrament van boete en verzoening. Staat er iets totaal onverwachts . Zij die naderen tot het boetesacrament verkrijgen vergiffenis voor de hem aangedane beledigingen en tegelijkertijd verzoening met de kerk die zich door hun liefde voor hun bekering inspant.
Het moet niet veel gekker worden, chinees is er duidelijk bij. Zaklantaarn er maar weer bij. Ik kan niet zeggen dat ik zonder vloeken ben maar ik vloek altijd in commissie. Dat wil zeggen ik vloek de vloeken zoals mijn vader ze heeft voorgeleefd. Wat kan daar nu toch mis mee zijn? Mijn vader was zeker geen heilige en ik neem niet aan dat hij op eenzame hoogte in de hemelen zit. Het was een charmante man, innemend in alle betekenissen van het woord, ik denk dat hij wel snel zijn vrindjes zou hebben opgezocht, de betere middenstanders, de Dreesmannetjes, de Peekjes, de Brennikmeyertjes. Hij zou ook wel graag zijn medewerker willen zien PietS, die hij al zijn hele leven kende en wij ook trouwens. Hij had met PietS economie gestudeerd, en de vrouw van Piet, onze tante-zegster was van de dekenfabriek in Brabant, ook nooit weg. Haar dochter belde elke dag naar haar moeder, ouwehoeren over het huishouden en dan steevast vragen: en mam wat doe je aan vandaag? En dat dan helemaal uit gaan zitten te leggen. Vrouwen zijn echt buitenaardse wezens voor mij. PietS zou hij dus ook willen zien en zijn chauffeur de goede Pronk, die ook, hij bouwde samen met de goede Pronk allerlei hokken voor dieren voor zijn jongste kinderen, ze timmerden wat af de goede Pronk en mijn vader, menig godverdomme vloog de lucht door als er weer eens een spijker niet geraakt werd. De goede Pronk kon er ook wat van maar nooit in het bijzijn van mijn vader En dan samen voor al zijn kinderen kastjes bouwen voor de muziekattributen en boekenkastjes. En nooit naar de Gamma, altijd van het beste hout. En hij zou ook zijn latere chauffeur willen zien Jan uit Pijnacker, die altijd de dieren zo goed verzorgde en die de dooie taaie kippen meenam naar huis om zijn kinderen te straffen als het zo uit mocht komen. Maar hij zou natuurlijk ook een heleboel mensen niet willen zien, mensen waar hij pas echt goed tegen kon vloeken. Den Uyl bijvoorbeeld, die kende hij ook uit zijn studententijd maar gaandeweg werd het bepaald geen vrindje meer maar een rooie rakker. O en vloeken tegen de pastoor als de pastoor er niet bij was omdat hij weer had zitten te preken over de politiek. En ja vrouwen ook, hij had ze grofweg in twee categorien, de mooie of grappige waar hij charmant tegen deed en de truttenbolletjes als het gouden hoofd, alles waar een permanentie inzat eigenlijk. Ik geloof dat ik een beetje van het padje ben geraakt. Vloeken leerde ik dus van mijn vader, daar kan niet veel mis mee zijn. Eert uw vader en uw moeder. Aan moederszijde kon dat nog wel eens gevoelig liggen maar vaderszijde heb ik altijd voluit geëerd.

[Piet Voordijk]

Zo, Quintein, dat is een hele brok.

[Quintein]

Nu ontgaat me even ten ene male waarom ik mij nu ineens zou moeten verzoenen met de kerk, die zich door haar liefde voor hun bekering inspant. Je zou geneigd zijn om in de pijlentaal te gaan spreken maar de causaliteit blinkt hier uit in niet aanwezigheid. En dan dat verzoenen, ik vind het zelfs een beetje smerig, zeker met hun reputatie. Ik zou eerder zeggen dat ik misschien wel genegen ben dat de kerk zich met mij verzoent. Waarom altijd die trots, is dat soms christelijk? En dat de liefde zich voor mijn bekering in moet spannen, dat slaat echt alles. Heb ik soms ergens om gevraagd? En waarom zou ik bekeerd moeten worden. Ben ik soms niet goed genoeg zoals ik ben, als zijn gelijkenis, de gelijkenis van mijn rokende en zuipende lieve vader. Ik denk zelf wel eens dat ik niet van mijn moeder ben maar dat gaat tegen de wetten van de logica → vervallen we in de zeeën van de irrealiteit en dat moeten we niet willen. De man geeft en de vrouw ontvangt, zo zitten we nu eenmaal anatomisch in elkaar, ik heb het niet verzonnen hoor.
Ik vind het vaak zo zielig, zo'n vertoning. Het lijken wel vrijwilligsters met een verstopte overloop aan hun honingpot. Ga lekker jezelf bekeren, ik vind mezelf ok. Daar ken ik nog een boekje van, twee deeltje. Ik ben ok en jij bent ok. Dan kan je natuurlijk jezelf net zo goed meteen onder de zoden verstoppen want zonder een beetje zelfhulp is het leven maar saai.
Trouwens, het is ook niet zomaar een dingetje van die bekering. Nee het is een sacrament, daar heb je er maar 7 van, die moet je gewoon even uit je hoofdl eren, het zijn de peilers van het rk geloof.
Het geheel aan ongevraagde goedheid van de liefdevolle kerk ten aan zien van de zondaar die zonodig bekeerd moet worden is dus het sacrament van de bekering.
Klaar ben je. Welke judoka's in de kerk moet dat dan op zich gaan nemen. Ik heb er nog nooit eentje ontmoet, en al zeker niet mijn paters, die keken wel linker uit. Die bleven gewoon hun misjes draaien alsof het wasjes waren en ondertussen van de miswijn snoepen en de sigaren zodat hun vingers leuk kleurde bij hun pijtjes.
Het blijkt de stap te zijn om naar de vader terug te keren. Dat kan een verre reis worden want de mijne is al jaren dood.
Verrek, nou zit ik ineens weer in het doopsel, zeker nooit van entropie gehoord.

[Quintein]

En dan bestaat er ook nog zoiets als boetevaardigheid. Dat zijn zo van die vaardigheden. Ik ben al mijn hele leven rijvaardig maar ik ben ook vaarvaardig. Kijk, dat kwam zo. Mijn tweede vrouw was een engelse. Niet zomaar eentje maar eentje met een stijve lip. In Engeland zijn heel veel vaardigheden omgedraaid, ze rijden niet alleen verkeerd maar in a way varen ze ook verkeerd. Wat in Nederland deftig is is daar gewoon en omgedraaid, dus golfen dat is daar gewoon stampen door de modder en een beetje rampetampen met je stok maar vissen is daar weer erg delicaat. Niet zomaar een hengeltje uitwerpen maar mijn tweede vrouw ging in een twinset een een lange rok uit vissen. Dan werd er een gilly gehuurd, dat zijn een soort gigolo's die zich lenen om de dames de mooie plekjes aan te wijzen(!) dat ze in werkelijkheid ook deden (!) en dan ging mijn tweede vrouw met lippenstift op op de voorplecht staan en dan gaat zo'n knapperd wijzen naar de vis die ze er van te voren zelf hebben in gemikt(!) Zo herinner ik me een paarse barbeel. Nu is de paarse barbeel inderdaad vrij zeldzaam en dan ging hij wijzen. En wat denk je dat was nu altijd precies die paarse barbeel die mijn tweede vrouw allang gespot had. Nee, die gilly's , je hebt er niet veel aan, qua gezelschap is er ook niet veel aan te beleven, meestal van die schotse boerenzonen die niet konden leren maar kim moet eerlijk zeggen ze verdienden goed. Dwz in ieder geval bij mijn tweede vrouw, ze heeft haar gilly altijd rijkelijk bedeeld. Nu heb ik even twee vragen. Waar ben ik en hoe kom ik hieruit?In mijnoor zit Stromae, eerst vond ik daar niet veel aan, een beetje een hype, die knul, maar nu is hij toch wel lekker en hij kan lekker typen.
O ja vaarvaardig , daar was ik. Mijn tweede vrouw wilde nu zelf ook een bootje .Geen idee waarom maar wat een vrouw in haar kont heeft heeft ze niet in haar hersens dus ik ben allang opgehouden de logica in een vrouwenbrein op te sporen. Ze moest en zou een bootje. Ik zei nog, waar moet dat bootje dan liggen. Van rede was geen sprake ze moest een bootje. Dan kan ik maar het beste toegeven, het zijn soms net kinderen, anders blijven ze maar blèren. We gingen naar eenbotenfirma en zij zocht een charmant sloepje uit. Sloepjes dat zijn echt de meest suffe bootjes van het westelijk halfrond, je kunt er niets mee, Ja je jkan er in gaan zitten met een chardonneetje maar dat kan je thuis ook en bovendien houd ik helemaal niet van chardonnay.
Ik kom nu stilaan richting clou. Voor dat sloepje moest mijn hekkenspringertje een vaarbewijs halen. Kent u dat, nee, dat kent u vast niet. Mijn tweede vrouw had grote problemen dat 20 bladerige boekje uit haar hoofd te leren dus moest ik met haar meeleden. Wij elkaar overhoren en na verloop gingen we ons samen opgeven voor het examen, zij om te varen en ik om op de bank te zitten. We komen aan in Utrecht in een zaal in hoog catjerijen . We zitten goed en wel in een grote zaal met lange rijen tafeltjes. We gaan zitten en de papieren worden uitgereikt. Ik zag het meteen maar zij niet, ze ging driftig de zaak aan zitten te kruisen. Pas na een half uur had ze door dat we in de verkeerde zaal zaten, ze had een tentamen anatomie aan zitten kruisen. Al die multiple choice, het zegt ook niets meer over je intelligentie. Je zet gewoon hier en daar wat kruisen en met een beetje geluk, hup, heb je een diploma. Wij snel nog naar een ander zaal. Uiteindelijk ging zij met de hakken over de sloot en ik had een 9.

[writer]

.........
Is het soms geweest dat voordat de mens zich vanuit Afrika verspreide er al een religie ontstaan was en die later uitgewerkt en aangepast is op de stammen?

Zoiets, zou best kunnen.
Calvinisten hebben een andere verklaring, ze spreken van een aangeboren godsbesef. "sensus divinitas", overgehouden uit het paradijs maar vertroebeld door de zondeval.

[EvP]

.........
Is het soms geweest dat voordat de mens zich vanuit Afrika verspreide er al een religie ontstaan was en die later uitgewerkt en aangepast is op de stammen?

Zoiets, zou best kunnen.
Calvinisten hebben een andere verklaring, ze spreken van een aangeboren godsbesef. "sensus divinitas", overgehouden uit het paradijs maar vertroebeld door de zondeval.

Dat soort verklaringen hoor ik van meer gelovigen uit meerdere religie's. Dat ze allemaal wel iets geopenbaard hebben gehad van hun god. Maar daarvoor lijkt het me dat de religies weer te veel verschillen. Polytheïsme, monotheïsme zijn toch best grote verschillen aan de basis van een geloof.

[MoreTime]

Mensen hebben altijd goden nodig gehad. 1 Aspect is toch echt wel de natuurkrachten. Wind, hagel, storm, donder en bliksem en noem maar op. Er moet tenslotte een verklaring voor zijn.
De vroegste (bewuste) mens moest ook nog eens overweg met de doden. Daarbij kun je optellen dat deze primitieve mens overal patronen in zag en uitermate gespitst was op patronen/beweging etc. ...

Dat is precies waar het me om gaat. Jona Lendering geeft in zijn post aan dat dit juist niet zo is, tenminste, niet alleen zo. De tijd waarin men goden enkel bedacht om natuurfenomenen te beschrijven, die tijd schijnt in een zo ver verleden te liggen dat wij daar geen weet van hebben.

Ik heb dat ook altijd gedacht, dat men in de oudheid daarom verschillende goden voor verschillende fenomenen heeft bedacht, de vraag is nu of dat zo is.
Ga binnenkort maar beginnen in het boek 'En de mens schiep god'.

@Jagang: Misschien kunnen de posts van Quentin en reacties daarop een nieuw topic vormen over de Rooms Katholieke kerk en biecht?

[Piet Voordijk]

Dag Quintein,

Als ik goed kijkt zit er nog heel wat bruikbaar materiaal tussen. Zelf vind ik altijd de tussenliggende perioden om wat na te denken wel behoren tot de hoogtepuntjes.

Zo overdacht ik net een ontmoeting met een boer hier in de omgeving. Hij stond in de zon met een schoffel onder zijn kin want tuinieren dat deed hij in zijn vrije tijd. Ik zei hem goedendag tijdens een van mijn wandeling, ik heb daar een kleine tik, ik zeg alles en iedereen goedendag, ik kan echt nog geen koe voorbijlopen zonder iets te zeggen, bomen wel daar zijn er gewoon teveel van. Ik groet de boer dus en hij begint in een onmogelijk taaltje tegen mij te spreken, ik versta er geen moer van maar na een tijdje als hij al een kwartiertje staat te lullen beginnen te worden me bekend voor te komen. Het gaat natuurlijk nergens over zo'n gesprekje tussen twee vreemden en dat hoeft gelukkig ook niet. Hij heeft het over een achternicht die over komt uit Australie en dat de wortels er weer zo mooi bijstaan dit jaar en dan vraagt hij ineens iets tussen neus en lippen door. Ik heb dan nog geen idee of de vraag retorisch uit gaat pakken of niet maar hij vroeg me of ik wist hoe een klaplong klapt. Tja, dat zijn van die zaken, die beklijven dan. Later, pas veel later.

[Piet Voordijk]

Het heeft me wel heel lang gekost om dan niet meer meteen te denken dat de boer ook gaven had, of het er niet zo eentje was die met zijn klaplong door me heen kon kijken. Ik heb in het geval van mijn boertje geen idee. Hij was er een uit Rouveen, dat zegt in principe al genoeg dacht ik altijd, Maar Quintein dat zijn gewoon vaak de ergste. En zo', n boertje die dan ineens zo'n vreemde opmerking maakt waar je nachten van wakker ligt,die blijkt dan later als je hem, als het krengerige moedertje Theresa, het antwoord brengen wil, verschwunden te zijn of hij staat nog steeds te schoffelen en begint gewoon weer die hele riedel van zijn achternicht uit Australie en dat de peen er weer zo goed bijstaat dit jaar. Net als je je begint te vervelen valt je dan op dat hij eerst zei dat de wortel er zo goed bijstaat en de tweede keer zei hij peen. Dan ga je je toch zorgen maken en dat neem je dan mee in de beschutting van je fietstas om er nog eens over na te denken. Want met een beetje goede wil zit er een wereld van verschil tussen de wortel en de peen. En dan heb je er dus weer gewoon een probleem bij.

In ieder geval heb ik het mysterie waarom een klaplong klapt opgelost. Ik was er eerlijk gezegd nooit aan begonnen als de boer gevraagd had hoe een oude tukker kan klappen met 1 hand, die had ik zo, met het grootste gemak van me af kunnen laten glijden. Deze niet. Dus ga ik maar weer het net op en leer mooie woorde: pneumothorax, dat kan misschien ooit nog wel te pas komen.En dan lees ik verder dat er bij een klaplong in de borstholte naast de long ook vrije lucht aanwezig is. Dan zou je toch nog naar een klaplong kunnen gaan verlangen. Het volume van de long neemt af, daar zou ik persoonlijk niet zo mee zitten, hij is me volumineus genoeg. Maar zo'n vuist vol vrije lucht in het midden van de borstholte, wie wil dat nou niet?
En altijd weer verrassend zo'n antwoord omdat je toch het antwoord feitelijk al weer klaar had, zijn ze in de werkelijkheid nog mooier dan in mijn stoutste fantasie.

[Piet Voordijk]

Oorzaken, definitie en ontstaan[bewerken]

Normaal is de pleuraholte één gesloten, luchtledig geheel. Er is dus altijd en overal contact tussen het longvlies (pleura visceralis) en het borstvlies (pleura parietalis). Er kan alleen lucht in de pleuraholte komen als er ergens een opening is. Deze opening kan ontstaan van buiten uit of van binnen. Wanneer de opening van buitenaf ontstaat, (bij doorboring van de wand van de borstkas), komt er een opening in de pleura parietalis. Het gevolg is dat er lucht van buiten de borstkas naar binnen stroomt. De opening kan ook ontstaan van binnenuit, waarbij er een opening komt in de pleura visceralis. Het gevolg is dat er lucht vanuit de luchtwegen naar de pleuraholte kan stromen. Het resultaat is in beide gevallen hetzelfde: het systeem waarbij longweefsel door negatieve druk of onderdruk in de pleuraholte tegen de borstwand ‘geplakt’ zit wordt onderbroken. De pleuraholte wordt gevuld met lucht en daardoor zal de long samenvallen. Dit heet een pneumothorax. Bij een pneumothorax zal er soms behalve lucht ook een hoeveelheid vocht en/of bloed aanwezig zijn in de pleuraholte.
Een pneumothorax kan verschillende oorzaken hebben. Als eerste wordt de onderverdeling spontaan - niet spontaan gemaakt.

[Piet Voordijk]

Oorzaken, definitie en ontstaan[bewerken]

Normaal is de pleuraholte één gesloten, luchtledig geheel. Er is dus altijd en overal contact tussen het longvlies (pleura visceralis) en het borstvlies (pleura parietalis). Er kan alleen lucht in de pleuraholte komen als er ergens een opening is. Deze opening kan ontstaan van buiten uit of van binnen. Wanneer de opening van buitenaf ontstaat, (bij doorboring van de wand van de borstkas), komt er een opening in de pleura parietalis. Het gevolg is dat er lucht van buiten de borstkas naar binnen stroomt. De opening kan ook ontstaan van binnenuit, waarbij er een opening komt in de pleura visceralis. Het gevolg is dat er lucht vanuit de luchtwegen naar de pleuraholte kan stromen. Het resultaat is in beide gevallen hetzelfde: het systeem waarbij longweefsel door negatieve druk of onderdruk in de pleuraholte tegen de borstwand ‘geplakt’ zit wordt onderbroken. De pleuraholte wordt gevuld met lucht en daardoor zal de long samenvallen. Dit heet een pneumothorax. Bij een pneumothorax zal er soms behalve lucht ook een hoeveelheid vocht en/of bloed aanwezig zijn in de pleuraholte.
Een pneumothorax kan verschillende oorzaken hebben. Als eerste wordt de onderverdeling spontaan - niet spontaan gemaakt.

[Piet Voordijk]

Ik moet eerlijk bekennen Quintein,
dat ik nooit goed heb begrepen waarom ik op dit forum was.
Het is een onaardig volkje, daar is niets mis mee en ik ben er ook immuun voor altijd nog veel beter dan de zoetsappige verise waar ik wondroos (straks even opzoeken) van krijg maar de onderwerpen von ik ook zo vreselijk langdradig en ik begreep ook nooit waarom. Er is geen hond die het gaat lezen en onderling ga je er ook niet in zitten roeren en dan als klap op de, ja op wat eigenlijk, die vreselijke smileys die aan de rechterkant zo druk staan te doen. Ik ben al druk van mezelf, dat kan ik er echt niet bij=hebben.

Maar vanmorgen ontdek ik zomaar dat als ik niet teveel op mijn omgeving let, het hier best prettig kan zijn. Het is een beetje als een eigen blog maar dan zonder de rompslomp van de auto moderatie.

[Piet Voordijk]

Nu more time niet meer online is, zweef ik in de eeuwigheid

[Piet Voordijk]

Zit ik alleen nog met die twee gasten, ik vraag me af of die ook niet wegkunnen.

[Quintein]

@PietV,
Haal maar rustig adem, Piet, je hebt toch al een klaplong en bij de wondroos valt niets te halen.
Het is trouwens vrij normaal, ik heb ook vaak mensen met mails bestookt dat het eigenlijk altijd al in hun fietstas zat.


Wondroos is een ontsteking van de huid rond of bij een wond(je).
De huid wordt rood, pijnlijk, warm en dik, soms met (pus) blaasjes.
Het wordt veroorzaakt door bacteriën die via een wond(je) in het lichaam komen.
Wondroos komt vaker voor bij mensen met vocht in de benen, bij diabetes of hartfalen.
Hygiëne en adviezen helpen verspreiding van de bacterie te voorkomen.
Ga naar uw huisarts voor medicijnen om de infectie te bestrijden.
Bel ook de praktijk als u koorts krijgt en ziek wordt.