Lijden als leerschool

[Willempie]

Nee Willempie, in de bijbel staat dat God na de schepping zag dat het goed was. Jouw liefhebbende god heeft geen dualistische wereld geschapen, het was zo goed dat er nu millioenen mensen sterven aan de aids.

Oh ja, wij mensen hadden vrije keuze, toch wel raar he dat jouw liefhebbende god een wereld schept die goed is waarbij mensen kwaad kunnen doen?

Als je natuurlijk in het sprookje van genesis gelooft!

Hoe dan ook jouw liefhebbende god is blijkbaar een grote sadist die lijden in de wereld brengt om te zien hoe wij met lijden en kwaad omgaan, wij als nietig expiriment te vermaak van god!

Zo kan het inderdaad wel lijken. C.S. Lewis gaat dit ook niet uit de weg maar gaat er dwars doorheen. De verklaringen kloppen voor sommigen wel (tot in een mate want alles begrijpen doen we niet) maar voor anderen helemaal niet.
Lewis gaat zelf zover om te stellen dat als er maar ook één kind een zere vinger heeft, en dat geen doel zou hebben, God een kosmische sadist zou zijn.

Blaise Pascal stelt dat er genoeg licht is voor diegenen die het willen zien maar ook genoeg duisternis voor diegenen die de duisternis prefereren. En dat dit ook rechtvaardig is. Dit klinkt misschien hard maar in wezen komt het erop neer dat we werkelijk vrij zijn om te kiezen wat we willen. Een groot mysterie, dat wel.

[A. T. Jist]

Iemand die je laat lijden, BEWUST laat lijden om ervan te leren is een sadist. Zeker wanneer het gaat om een almachtig opperwezen waar het een kleine moeite voor is (hij is immers almachtig he) om je al dat lijden te besparen en je alle kennis gelijk bij je geboorte al mee te geven.

Wat dus bewijst dat een dergelijke god niet almachtig is of niet een god van liefde is, maar eerder een sadistische dictator.
Geloven in een almachtige god die je laat lijden om er van te leren is een grote contradictie.

Iedereen begrijpt wat je bedoelt. Hier is ook al erg veel over nagedacht en geschreven. Maar denk eens even na. Is pijn onnodig?

Ik denk dat deze vraag niet echt een vraag is die een antwoord verdient, omdat het een rare vraag is. Waarom is "nodig zijn" relevant bij pijn?

[A. T. Jist]

[..] Wat dus bewijst dat een dergelijke god niet almachtig is of niet een god van liefde is, maar eerder een sadistische dictator.
Geloven in een almachtige god die je laat lijden om er van te leren is een grote contradictie.

Die God, of geef het een naam, houdt zich niet met ons bezig, denk ik. God is iets anders.
Dat is een heel andere wereld of hoedanigheid dan bijbel, kerken, dominees en priesters ons voorhouden. Dat is allemaal mensentaal.
Voor zorgen voor ons zou je een mens moeten hebben, een soort wereldpresident.

En die contradictie (of dualisme) komt meer voor bij mensen.

Daarom is het ook zo overduidelijk dat dat hele god concept door mensen is bedacht

[Willempie]

Ik denk dat deze vraag niet echt een vraag is die een antwoord verdient, omdat het een rare vraag is. Waarom is "nodig zijn" relevant bij pijn?

Omdat pijn blijkbaar een doel dient.

[A. T. Jist]

Kennelijk is pijn nodig in een door jouw liefhebbende god geschapen wereld toch?

Er bestaat een ziekte die maakt dat er geen pijnprikkels gevoeld worden. Dat is heel ernstig en heel gevaarlijk.[/quote]

Dat is heel wat anders en een heel andere pijn dan waar de bijbel over zwetst[/quote]

De Bijbel zwets niet. De Bijbel vertelt gewoon hoe het is.[/quote]
Dar is niet bewezen, en er is totaal geen grond om ervan uit te gaan dat dat zo is. Stick to provable and testable facts, not fiction

[Beagle1831]

Met God is het lijden echter net zo gemakkelijk te verklaren, als je een duidelijk godsbeeld hebt. Je kunt simpelweg zeggen dat het een leerschool is, of dat Hij het toelaat omdat het goed voor je is. Of dat we met het lijden worstelen omdat we het contact met God van nature verloren hebben. Daar is niets moeilijks aan.
In jouw stellingname ga je er namelijk vanuit dat het lijden intrinsiek kwaad is en dat je als gelovige dat maar hebt te verklaren. Maar dat is niet per se zo, dat is puur een kwestie van menselijke perceptie.
Het lijden hoeft niet kwaad te zijn, zeker niet als het van jou een beter en zachter mens maakt. Het lijden is het lijden, net zoals het genot gewoon het genot is.
Beiden zijn goed noch kwaad en hoeven dus niet "wegverklaard" te worden.

Heb hier een tijdje op gekauwd en eigenlijk vind ik dit een ziek stukje tekst.

Dus Elisabeth Fritzl had een lesje nodig want dat was goed voor haar ?
Het heeft van haar een beter en zachter mens gemaakt ??

Bij gratie van de heer vanaf haar elfde seksueel misbruikt en vanaf haar achttiende 24 jaar lang in een kelder opgesloten als pappa's sex slavin zodat ze een beter dichter bij god staand mens zou worden ?

[LordDragon]

willempie schreef:

Omdat pijn blijkbaar een doel dient.

Pijn is niet gelijk aan lijden. Pijn kan een doel dienen, bvb waarschuwing als je je vingers verbrand leer je dat je zeker niet heel je hand in het vuur moet steken. Verder is pijn dus iets helemaal anders dan lijden, nodeloos iemand pijn toebrengen veroorzaakt wel lijden. Je kan ook psychisch lijden bvb, het heeft niet altijd met lichamelijke pijn te maken.Maar lijden heeft geen doel, pijn daar kan je nog over discussiëren.

MVG, LD.

[Erik]

Het zal die 'Grootheid' echt een worst zijn.

Dat kan "hem" geen worst zijn want je kent "hem" niet omdat je "hem" niet kunt definieren.
Je praat over een leeg concept.

We moeten het zelf klaren. Niemand zal je redden.

Dat klopt, we staan er samen alleen voor.
Maar gelukkig hoeven we niet gered te worden.

En de straf als wij het verkeerd doen komt automatisch, daar hoeft niemand wat aan te doen.

Nee hoor, als je de wet overtreed wordt je berecht, en daar komen vele mensen aan te pas.

[Gerard R.]

[..] Wat dus bewijst dat een dergelijke god niet almachtig is of niet een god van liefde is, maar eerder een sadistische dictator.
Geloven in een almachtige god die je laat lijden om er van te leren is een grote contradictie.

Die God, of geef het een naam, houdt zich niet met ons bezig, denk ik. God is iets anders.
Dat is een heel andere wereld of hoedanigheid dan bijbel, kerken, dominees en priesters ons voorhouden. Dat is allemaal mensentaal.
Voor zorgen voor ons zou je een mens moeten hebben, een soort wereldpresident.

En die contradictie (of dualisme) komt meer voor bij mensen.

Daarom is het ook zo overduidelijk dat dat hele god concept door mensen is bedacht

We kunnen niet wegpoetsen, dat de mens een kuch is in het heelal. Wat dat heelal onbeperkt machtig tegenover iets als de mens maakt.
Of iets van die aard leerden we zien toen we zagen hoe de kleinste deeltjes functioneren.
Of als we zien hoe ruimte/tijd verbogen kan worden, b.v. door zwaartekracht.
Hoe we kunnen rekenen (maar niet functioneren) in meer dimensies.

Dat is een domein, dat je 'God' zou kunnen noemen. Maar wat de mens ervan maakt is helaas iets raars.

[A. T. Jist]

Ik denk dat deze vraag niet echt een vraag is die een antwoord verdient, omdat het een rare vraag is. Waarom is "nodig zijn" relevant bij pijn?

Omdat pijn blijkbaar een doel dient.

Maar daardoor is het niet per se nodig, dat doel zou ook op andere wijze gediend kunnen worden. Planten leven ook, maar pijn is daar volgens mij niet relevant. Daarnaast, als je weet dat bepaalde dingen gevaarlijk zijn dan kun je ze voorkomen of preventief ontwijken, zonder daar eerst de pijn van te voelen.

Pijn lijkt een doel te dienen bij gebrek aan kennis, des te minder kennis over de gevaren om je heen, des te belangrijker pijn is om je te waarschuwen/er van bewust te maken. Heb je eenmaal de kennis, dan heb je pijn minder hard nodig, dus streef je het doel min of meer voorbij. Pijn is vooral belangrijk om onbewustzijn bewust te maken van gevaar. Wanneer het bewustzijn er eenmaal is dan is het doel minder groot. Pijn is een kenmerk

Als er een absolute waarheid zou zitten in jouw "pijn is nodig" argument, dan zou het doel van pijn altijd even groot zijn. In jouw logica zou iemand met een veel hogere pijngrens meer gevaar hebben in het leven als iemand met een veel lagere pijngrens. En er is absoluut geen enkele reden om aan te nemen dat dat zo is, het gebrek aan pijngevoeligheid kan prima met kennis worden opgevuld.

[Erik]

Dat is een domein, dat je 'God' zou kunnen noemen.

Waarom zou je?

[Gerard R.]

Het zal die 'Grootheid' echt een worst zijn.

Dat kan "hem" geen worst zijn want je kent "hem" niet omdat je "hem" niet kunt definieren.
Je praat over een leeg concept.

Wij zijn te gering, ik kan me niet voorstellen, dat kosmos, microkosmos en alles dat daarbij hoort zich ook maar iets van een vrijwel onzichtbaar volkje op een onzichtbare planeet in een sterren stelseltje Melkweg aantrekt.

We moeten het zelf klaren. Niemand zal je redden.

Dat klopt, we staan er samen alleen voor.
Maar gelukkig hoeven we niet gered te worden.

Nou... het houdt erom..

En de straf als wij het verkeerd doen komt automatisch, daar hoeft niemand wat aan te doen.

Nee hoor, als je de wet overtreed wordt je berecht, en daar komen vele mensen aan te pas.

Ander abstractieniveau: Ik bedoel: als je b.v. slecht rentmeesterschap vertoont zal de vervuiling je vanzelf leren wat het is om niet keurig rentmeester te zijn. Daarmee kan je jouw planeet verwoesten in meerdere opzichten.

[Gerard R.]

Dat is een domein, dat je 'God' zou kunnen noemen.

Waarom zou je?

Noem het dan wat anders.

[Gerard R.]

Ik denk dat deze vraag niet echt een vraag is die een antwoord verdient, omdat het een rare vraag is. Waarom is "nodig zijn" relevant bij pijn?

Omdat pijn blijkbaar een doel dient.

Het toomt je in. Het dimt eventuele arrogantie.

[Erik]

Wij zijn te gering, ik kan me niet voorstellen, dat kosmos, microkosmos en alles dat daarbij hoort zich ook maar iets van een vrijwel onzichtbaar volkje op een onzichtbare planeet in een sterren stelseltje Melkweg aantrekt.

Dat doet die kosmos dan ook niet.
Wij zijn gewoon een onderdeel van die kosmos, en dat is niet gering.

Nou... het houdt erom..

Nou.... nee hoor.

Noem het dan wat anders.

Doe ik ook.