demeester schreef:
Ik heb zonder verder nadenken of voorbereiden een Vlinder genomen. Ik had een willekeurig ander organisme kunnen nemen.
Je hebt een bijzonder lastig organisme gekozen om de simpele redenen dat de structuren waar je het over hebt zich erg slecht lenen voor conservering. Hetzelfde was het geval geweest als je bijvoorbeeld een weekdier had genomen: deze dieren zijn vaak te fragiel en worden slecht gefossiliseerd, in tegenstelling tot dieren met bijv. botten of exoskeletten. In dat opzicht was je keuze dus wel praktisch voor je eigen agenda. Hoe dan ook zijn er uitstekende boeken over de evolutie van vlinders voor zover wél bekend.. misschien is het de moeite waard om die eens door te nemen en op de discussie terug te komen.. (?)
demeester schreef:
In de tegenreacties zie ik ook geen tegenargumenten komen dat er hier evolutie zou hebben plaatsgevonden. Jouw antwoord is tenminste nog een beetje in de richting.
Ik denk dat het probleem als volgt is:
1. de vlinder bestaat
2. we hebben geen sporen van vlinders van voor het perm.. wel van soorten die er wat op lijken (motten, etc.) en bovendien bestond de omgeving van de vlinder toen niet eens (geen bloemen, etc.).
3. ergo.. de vlinder is een aanpassing van een eerder organisme op een veranderende omgeving (in het bijzonder is dit terug te vinden in het fossielenbestand, daar de evolutie van de vlinder en die van bedektzadigen redelijk synchroon lopen en gebruik van die planten is een van die dingen waarin vlinders en motten bijv. in verschillen van elkaar) . Daarnaast waren er al wat je 'primitieve motten' zou kunnen noemen in het Permium (Homoneura-achtigen, die voor zover mijn kennis reikt allerlei karakteristieke 'vlinderonderdelen' missen
Hoe dan ook, ik zie geen enkele reden om aan te nemen dat van de één op de andere dag opeens overal vlinders verschenen. Als je dan toch intellectueel eerlijk wil spelen moet je ook erkennen dat bij gebrek aan mechanisme je ook niet kan stellen dat er spontaan diersoorten uit het niks verschijnen.
demeester schreef:
Is het niet simpel: we stellen een complex systeem vast. We zien geen enkele aanwijzing voor toeval. We zien overweldigend bewijs voor ontwerp. Lijkt mij wetenschappelijk meer dan afdoende.
Nee, om verschillende redenen is dit niet voldoende. Ten eerste heb je geen operationele definitie van complexiteit en dus kunnen we geen onderscheid maken tussen complexe en niet-complexe systemen en op dezelfde conclusie uitkomen. Dat zien we al meteen in dit topic want niemand is het met je eens, en je komt eigenlijk niet met duidelijke criteria. Ten tweede zegt deze metriek helemaal niks over wáárom het complex is, het zegt alleen iets over ons. Het energieniveauschema van een simpel molecuul is bijzonder complex, volstrekt onbegrijpelijk voor iemand die nog geen 100 jaar geleden leefde en overigens ook vandaag nog voor 99.999% van alle mensen. Zelfs voor de wetenschap uit die tijd is het volstrekt onbegrijpelijk, aangezien de gehele quantummechanica en veldentheorie nog moest worden otdekt. Maw. de observatie van de atoomstructuur was toen onherleidbaar complex omdat het gewoon onverklaarbaar was met alle modellen uit die tijd. Inmiddels zijn we dik 100 jaar verder en het gaat behoorlijk goed. Daarom schreef ik specifiek dat jouw 'oplossing' voor alles helemaal geen oplossing is, gewoon luiheid... en een gebrek aan oprechte interesse om dingen in de natuur te begrijpen en daar tijd in te steken. Jouw antwoord wordt al 2000 jaar toegepast om niks vooruit te komen, en toch bedien je je ervan met een zekere trots.. Ik vind dat jammer, want ik vraag me soms af waar de wereld was geweest als zij niet voor zo'n groot deel bestond uit mensen die graag zwelgen in hun gelijk en gewoon de moeite gaan doen om openstaande vragen te gaan uitzoeken.
