Handig! Omgekeerd gristenfilter

[Demiurg]

Atheisme lijkt mij slechts de functie van 'kleur' (als filter) te vervullen in brillenglazen waarmee naar ideologieën en programma's van anderen gekeken wordt.

Dat lijkt mij een prima opvating van atheisme, maar je zou dat evengoed kunnen zeggen van bijvoorbeeld christendom.
Het punt is echter dat ook atheisme de vorm kan aannemen van ideologie. En vandaaruit een programma kan ontwikkelen, bijvoorbeeld in de vorm van staatsatheistische projecten zoals in het communisme of de Franse revolutie, die dezelfde fouten maakt als andere theocratieen.

[The Prophet]

Het punt is echter dat ook atheisme de vorm kan aannemen van ideologie. En vandaaruit een programma kan ontwikkelen, bijvoorbeeld in de vorm van staatsatheistische projecten zoals in het communisme of de Franse revolutie, die dezelfde fouten maakt als andere theocratieen.

Het communisme of de Franse revolutie zijn niet ontstaan uit het atheisme, maar atheisme is een kenmerk ervan. Atheisme als toegepaste ideologie lijkt me onbestaanbaar. Je kan geen systeem bouwen enkel op de notie dat er geen god is. Daar moet meer bij komen, en daarom zijn er ook zeer verschillende soorten atheisten.

Overigens betwijfel ik of je de Franse Revolutie een atheistische beweging / ideologie mag noemen. De afkeer van religie was er, vooral omdat deze de macht (adel en koning) steunde. De onderdrukking en uitbuiting door die laatste groep was dan ook de oorzaak van de revolutie

[Jagang]

Waarom is de lege verzameling eigenlijk iets?

Heb je iets aan de metafoor 'Lege kist'? (om de abstractie contouren te geven? )

Nee, want bij een lege kist is de kist nog altijd stoffelijk.
Een "verzameling" is niet stoffelijk, maar een bedacht hokje.

Heb je wel eens een stapel van 0 stenen gezien?
Een lege niet-kist met een verzameling niets?

Nee, ik heb per definitie niets aan metaforen: De lege verzameling blijft een bedenksel.
Ik kan dat niet accepteren als onderdeel van het existentiële.

Dan ga ik maar tegen de gevestigde wiskunde in.

[Jagang]

Nee, jij gooit (met de meesten hier) modder in de plas. God kennen is geen wetenschap, maar geloof.

Wat is het nou: Kennen of geloof?
Kies wat je wil, maar veeg kennis en geloof alsjeblieft niet op één hoop.

Atheisten die dit soort discussies hun geloofsstatuut ontkennen zijn op twee punten niet netjes bezig.
Ten eerste omdat ze zichzelf van de redelijke kritiek proberen te onttrekken waar ze een gelovige wel aan willen onderwerpen

Onzin.

Ik (zal maar voor mezelf spreken) ben gewoon domweg niet onderworpen aan die kritiek omdat ik niet op dezelfde absolutistische manier stelling neem.
Ik ben niet verplicht tot een 100% absolutistische stellingname omdat een gelovige dat wél doet.
Dat jij dat misschien niet netjes vindt, vind ik totaal irrelevant.
Mijn gedrag hoeft niet noodzakelijkerwijs een omgekeerd evenredige tred te houden met wat de andere partij doet.
Als jij in de sloot springt, hoef ik dat nog niet te doen, en evenmin hoef ik daarvoor het water uit te komen.

en ten tweede omdat ze bewust van een geloofsstatuut een wetenschappelijke zaak proberen te maken om anderen op af te rekenen. Het is zoiets als een verkeersgebruiker die een andere verkeersgebruiker een bon geeft wegens door rood licht rijden in een land zonder stoplichten.

Een geloofsstatuut is ook een wetenschappelijke zaak.
Als je claimt dat er absoluut (g)een god bestaat, doe je een existentiële en dus per definitie een wetenschappelijke claim.
Daarmee neem je definitief de last op je om je gelijk te bewijzen. (Daar is je stoplicht)
Een god die bijv. wonderen verricht in onze wereld, en vele levens direct beïnvloedt, moet gewoon de toets der wetenschappelijke kritiek kunnen doorstaan.

En daarom ben ik net dat cijfertje achter de komma genuanceerder.
Dat is geen valsspelen, alleen omdat ik niet omgekeerd evenredig hetzelfde doe als de gelovige.

Als je dat vervelend of oneerlijk vindt... Ja, jammer dan.
Het staat me vrij om een route zonder jouw stoplichten te kiezen.
http://www.youtube.com/watch?v=lV-JOwrMzCw
Ik ben niet verplicht tot een dogmatische, bij voorbaat volledig onveranderbare overtuiging omdat een ander die heeft.

[Fjedka]

In het kader van de objectiviteit in de zaak "gdd' / A-"gdd' wil ik de subjectiviteit van het begrip "onkunde" onder de aandacht brengen, maar slechts terzijde.
Waar het mij vooral om gaat is het concept: "onkenbaar",
dat kennis impliceert van een scheidslijn tussen het onkenbare en het kenbare.

Welke kennis ondersteunt iemands referentie aan het onkenbare?
MNb bijvoorbeeld refereert aan het onkenbare, terwijl dit logisch gezien slaat als aap op adam.

[Jagang]

Inderdaad. "onkenbaar" is net zoiets als "onverklaarbaar".
Het spreekt zichzelf tegen in de zin van dat het een eigenschap over zichzelf uitspreekt, hetgeen op zijn beurt weer een kennis inzake het onkenbare impliceert.

Het zijn daarmee volkomen betekenisloze termen.

[Demiurg]

Atheisten die dit soort discussies hun geloofsstatuut ontkennen zijn op twee punten niet netjes bezig.
Ten eerste omdat ze zichzelf van de redelijke kritiek proberen te onttrekken waar ze een gelovige wel aan willen onderwerpen

Ik (zal maar voor mezelf spreken) ben gewoon domweg niet onderworpen aan die kritiek omdat ik niet op dezelfde absolutistische manier stelling neem.

Daarom maak ik ook onderscheid tussen geloofsclaims en waarheidsclaims. Iemand die een waarheidsclaim doet roept bewijslast over zich af, iemand die geloofsclaims doet niet. Het geloofsstatuut is per definitie persoonsgebonden, iemand die op een absolutistische manier stelling neemt doet een waarheidsclaim.
Maar de regels gelden voor iedereen, atheisten en theisten, op dezelfde manier.
Wat je wel zou mogen verduidelijken is dat je zegt niet onderworpen te zijn aan de kritiek, wat mij betreft terecht als je geen waarheidsclaim doet, maar tegenover die persoonlijke uitspraak lijk het erop dat je theisten wel collectief bewijslast toeschuift en zelfs absolutistisme verwijt. Kun je duidelijk maken of je daarmee alle theisten viseert, of toch onderscheid maakt tussen theisten die een geloofsclaim doen, of theisten die een waarheidsclaim doen.

Ik ben niet verplicht tot een 100% absolutistische stellingname omdat een gelovige dat wél doet.

En een theist is niet verplicht 100% absolutistische stellingname te doen omdat een atheist dat wel doet.
Eens of niet?

en ten tweede omdat ze bewust van een geloofsstatuut een wetenschappelijke zaak proberen te maken om anderen op af te rekenen. Het is zoiets als een verkeersgebruiker die een andere verkeersgebruiker een bon geeft wegens door rood licht rijden in een land zonder stoplichten.

Een geloofsstatuut is ook een wetenschappelijke zaak.

Op geen enkele manier.
Als ik geloof dat Nederland vanavond gaat verliezen omdat de octopus dat heeft voorspeld heeft dat niets met wetenschap te maken. Als ik zeg dat ik geloof dat God bestaat evenmin.

Als je claimt dat er absoluut (g)een god bestaat, doe je een existentiële en dus per definitie een wetenschappelijke claim.

Inderdaad, maar nogmaals de 'regels' gelden voor iedereen.

Daarmee neem je definitief de last op je om je gelijk te bewijzen. (Daar is je stoplicht)

Mijn (terechte) kritiek is dat veel atheisten, met name die van het evangelistische slag bewijslast eisen van theisten die zich enkel beroepen op een geloofsclaim. Je bent toch met me eens dat er in die situatie geen stoplichten zijn?

En daarom ben ik net dat cijfertje achter de komma genuanceerder.
Dat is geen valsspelen, alleen omdat ik niet omgekeerd evenredig hetzelfde doe als de gelovige.

Het is valsspelen zodra je de illusie wekt dat theisten per definitie waarheidsclaims doen en atheisten niet.

[Demiurg]

Het communisme of de Franse revolutie zijn niet ontstaan uit het atheisme, maar atheisme is een kenmerk ervan. Atheisme als toegepaste ideologie lijkt me onbestaanbaar. Je kan geen systeem bouwen enkel op de notie dat er geen god is. Daar moet meer bij komen, en daarom zijn er ook zeer verschillende soorten atheisten.

In tegenstelling tot de theisten die allemaal het zelfde zijn?

Overigens betwijfel ik of je de Franse Revolutie een atheistische beweging / ideologie mag noemen. De afkeer van religie was er, vooral omdat deze de macht (adel en koning) steunde. De onderdrukking en uitbuiting door die laatste groep was dan ook de oorzaak van de revolutie

Nee, er was ook een ideologische afkeer van religie op zich. Er bestond een compleet programma om religie te vervangen. Er werden ook andere dingen gedaan zoals een 'eredienst voor de rede' of de invoering van de tiendaagse week. Het verdrijven van de geestelijkheid was een deel van het programma (in de Jacobijnse periode) Je kunt de termen natuurlijk herformuleren, maar de atheistische motivatie achter de verdrijvingspolitiek onder de Jacobijnen valt gewoon niet te ontkennen.

Ik zou hier trouwens niet zo'n punt van maken, want duidelijk is dat dit soort dingen vanuit elke ideologie gebeuren, het is iets menselijks vrees ik. Maar ik vind het niet meer dan redelijk als atheisten, en ook op dit forum is er meer dan een handvol die zich daaraan schuldig maakt, theisten een soort collectieve schuld in de schoenen schuiven van alles wat er in de geschiedenis mis is gegaan, om ook eens te wijzen op de wandaden van het atheisten.

[Jinny]

In tegenstelling tot de theisten die allemaal het zelfde zijn?

Theisten hebben alle een ding gemeen, het geloof hechten aan een hogere macht.

[heeck]

Als ik geloof dat Nederland vanavond gaat verliezen omdat de octopus dat heeft voorspeld heeft dat niets met wetenschap te maken. Als ik zeg dat ik geloof dat God bestaat evenmin.

Demiurg,

Dat moge voor jouw geloven gelden, maar dat is alles.
Er zijn pittig wat religieus gelovenden voor wie het bestaan van een god -of iets soortgelijks- een onaantastbaar gegeven is. Zelfs ongeacht strijdigheden met materiële bevindingen.

Vandaar dat het algemeen geldender, helderder is om aan de ene kant te spreken over religieus/spiritueel geloven, met aanleunend ook nog geloof in het paranormale etc., en aan de andere kant geloven in de zin van met een zekere waarschijnlijkheid wel/niet overwegen.
Daarnaast nog een paar uithoeken als: "Nu geloof ik het wel: laat het er bij zitten".

Bovenstaande sluit ook nog aan bij "Van Dale". Afwijken daarvan mag best, maar dan met opgaaf van reden.

Roeland

[Jagang]

Daarom maak ik ook onderscheid tussen geloofsclaims en waarheidsclaims. Iemand die een waarheidsclaim doet roept bewijslast over zich af, iemand die geloofsclaims doet niet. Het geloofsstatuut is per definitie persoonsgebonden, iemand die op een absolutistische manier stelling neemt doet een waarheidsclaim.

En gelovigen doen vaak net wat hen uitkomt.
Ze zijn in veel gevallen absolutistisch in hun verlangen om de regels die het geloof hen voorschrijft, toe te passen op derden, maar als je hen vraagt om een aanvullende onderbouwing zegt men: "Ja, maar dáárom is het ook een gelóóf."
Of erger: Ze gaan reciteren uit de Bijbel/Koran/Talmoed/whatever.
In de praktijk komt het er op neer dat men geen aanvullende rechtvaardiging nodig denkt te hebben om hun regels aan derden op te leggen.

Maar de regels gelden voor iedereen, atheisten en theisten, op dezelfde manier.
Wat je wel zou mogen verduidelijken is dat je zegt niet onderworpen te zijn aan de kritiek, wat mij betreft terecht als je geen waarheidsclaim doet, maar tegenover die persoonlijke uitspraak lijk het erop dat je theisten wel collectief bewijslast toeschuift en zelfs absolutistisme verwijt. Kun je duidelijk maken of je daarmee alle theisten viseert, of toch onderscheid maakt tussen theisten die een geloofsclaim doen, of theisten die een waarheidsclaim doen.

Een theïst die geen waarheidsclaim doet, is in beginsel hypocriet, want religieuze scriptie's verordonneren het om door de gelovige voor waar te worden aangenomen.
"Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven".
Als je dat "symbolisch" gaat opvatten, waar ben je dan eigenlijk nog mee bezig?
Praat je dan over een "waar geloof"?
Maak je dan "ongeloofwaardige waarheidsclaims"?

Als Adam en Eva symbolisch waren, is de mensheid dan gestraft voor een symbolische zonde?

Volgens mij geef je je dan over aan semantische draaikonterij.
Een theïst doet, wanneer hij een man van de letter is, een waarheidsclaim.

En een theist is niet verplicht 100% absolutistische stellingname te doen omdat een atheist dat wel doet.
Eens of niet?

Eens, want een theïst is het verplicht namens zijn scriptie.
Niet namens de atheïst.

Op geen enkele manier.
Als ik geloof dat Nederland vanavond gaat verliezen omdat de octopus dat heeft voorspeld heeft dat niets met wetenschap te maken. Als ik zeg dat ik geloof dat God bestaat evenmin.

Als je zegt het alleen maar te geloven, ben je geen man van de letter.

Als je claimt dat er absoluut (g)een god bestaat, doe je een existentiële en dus per definitie een wetenschappelijke claim.

Inderdaad, maar nogmaals de 'regels' gelden voor iedereen.

Nee, die gelden voor diegenen die menen over 100% (en daarmee dus altijd de meeste) zekerheid te beschikken.

Mijn (terechte) kritiek is dat veel atheisten, met name die van het evangelistische slag bewijslast eisen van theisten die zich enkel beroepen op een geloofsclaim. Je bent toch met me eens dat er in die situatie geen stoplichten zijn?

Jawel, want zij die enkel een geloofsclaim doen, zijn in wezen al afvallig jegens hun scriptie.
Atheïsten kennen het nadeel van scriptie niet.

Het is valsspelen zodra je de illusie wekt dat theisten per definitie waarheidsclaims doen en atheisten niet.

Het is valsspelen als jij als theïst weg meent te kunnen komen met slechts een geloofsclaim.

Niet eens zozeer tegenover mij, maar vooral ten opzichte van je eigen levensovertuigingen.
Je bent dan namelijk bezig om vooral jezelf voor het lapje te houden.

[MNb]

Ik niet. Want dit veronderstelt dat datgene waarin men gelooft gefalsifieerd kan worden, wat per definitie niet zo kan zijn.

Waarom zou dit per definitie niet zo kunnen zijn?

Als je iets kan falsifiëren hoef je er niet in te geloven, maar kun je het of verwerpen (zodra het gefalsifieerd is) of als hypothese aannemen (zolang dat niet het geval is).

Waarom het falsificationisme niet de vruchtbaarste manier is om de waarheid te benaderen, kun je o.a. hier verdedigd vinden: http://keur.eldoc.ub.rug.nl/FILES/weten ... 64/564.pdf
Het is werkelijk een erg interessant artikel. Moet ik ditmaal erbij vermelden dat het is geschreven door een vooraanstaand hoogleraar wetenschapsfilosofie, voordat je het afdoet als kentheoretische onzin?

Je moet hier onderscheid maken tussen ideaal en praktijk. Wat Popper beschreef was de ideale methode. Dat wetenschappers - en inderdaad ook natuurkundigen - die niet volgen bewijst alleen maar dat ze mensen zijn en dus imperfect.
Popper beschrijft hoe het zou moeten.
Kuhn beschrijft hoe wetenschappers het doen.
Het resultaat van een goede theorie is ook volgens Kuhn nog altijd een falsifieerbare theorie.
Overigens pretendeert de natuurkunde niet in staat te zijn de waarheid te achterhalen. Een betere formulering is kennis verwerven. Natuurkunde is niet absoluut.

Nogmaals, reproduceerbaarheid is een verdwaasd ideaal als je het tot maatstaf neemt voor kennis.

Waarmee onze gelovige de hele natuurkunde weer eens op de schroothoop gooit. Want aan elk natuurkundig experiment wordt de eis van reproduceerbaarheid gesteld.

Ik had het over kennis, niet over experimenten. Als je liever met je stromannen stoeit dan reageert op wat ik daadwerkelijk schrijf, dan moet je niet omvallen van verbazing wanneer ik je ejaculaties voortaan hoofdschuddend negeer.[/quote]
Experiment en waarneming vormen de kern van empirie, die weer de halve kennistheorie uitmaakt. Overigens moeten ook wiskundige afleidingen reproduceerbaar zijn. En voor het geval je het niet weet (wat ik betwijfel; ik vermoed eerder dat je je ogen sluit): zonder experiment geen kennis. Dus niets stropop.

Je kan geen 100% atheïst zijn zonder jezelf met een bewijslast op te zadelen.

Jawel hoor, gebrek aan vertrouwen en subjectieve argumenten zonder bewijskracht zijn voldoende. Bewijs veronderstelt objectiviteit.

100% Atheïsme veronderstelt ook objectiviteit.
Je zegt dan immers dat het 100% zeker is dat er iets niet bestaat.

100% zekerheid staat gelijk aan objectiviteit.

OK, zo gesteld heb je gelijk. Zie ook

Zoals ik al eens zei: een atheist is een agnost met een uitroepteken.

Want zo één ben ik er ook.

Dat mijn pleidooi voor positief atheisme meteen wordt beschouwd als een griezelige evangelisatiepoging, en er zonder meer vanuit wordt gegaan dat ik een gelovige (MNb) of zelfs gnostisch theist (Fjedka) ben, zegt genoeg.

Mijn oprechte verontschuldigingen. Je wekte die indruk op mij, blijkbaar onterecht. Ik moet er wel aan toevoegen dat ik dan niets meer van je betoog "niets is iets" begrijp. Dat ligt ongetwijfeld aan mij.

Maar als iets intern consistent is, wil dat nog niet zeggen dat de redenering ook klopt.
Er kan nog altijd een sprake zijn van een puzzel-denkfout.

Of een foute aanname. Met wiskunde kun je alleen maar bewijzen dat iets intern consistent is.

Omdat het atheisme, zowel ideologie als programma zich binnen een groter geheel bevindt zou je de praktijk die er uit voortvloeit niet kunnen beoordelen op de uitgangspunten waar het van uit gaat?
Lijkt mij meer een uitvlucht dan een redelijk argument.

Tja, als je een oprechte maar wellicht onhandige poging tot uitleg als een uitvlucht beschouwt houdt het natuurlijk snel op. Atheïsme kan onderdeel zijn van ideologie/programma. Fundamentalisme ook. De twee staan naast elkaar, maar overlappen elkaar niet. Ze sluiten elkaar ook niet uit.
Verzameling C: ideologie/programma.
Verzameling B: fundamentalisme.
Verzameling A: atheïsme.
A en B zijn beide deelverzameling van C, maar de doorsnede van A en B is leeg.
Zie het communisme. Atheïsme maakt daar onderdeel van uit. Fundamentalisme ook, maar slechts omdat communisten niet aan de werken van Marx/Lenin/Trotsky/Stalin/Mao (vul maar in wat je belieft) mogen twijfelen.

Dus is de meest objectieve weergave in deze zaak dat een theist gelooft in God en een atheist gelooft in het niet-bestaan van God.

Nee. Je formulering deugt niet. Een atheïst gelooft niet in het bestaan van welke god dan ook. Overigens behoor ik niet tot de atheïsten die aan gelovigen een wetenschappelijke bewijslast proberen op te leggen. Iemand heeft me al eens een objectief agnost genoemd. Daaraan voeg ik toe dat ik een subjectief atheïst ben. Als jij jezelf een objectief agnost en een subjectief gelovige noemt kunnen we een biertje gaan drinken, zij het vandaag even niet over voetbal gaan praten.
Voor wat betreft het gegoochel met percentages ben ik het volstrekt met je eens. Ik kan me er werkelijk geen voorstelling van maken dat iemand 99% atheïst is en 1% agnost.
Ik houd vol dat er drie categorieën zijn:
1) je gelooft niet = atheïsme (en dat is mi een keuze, geen zekerheid en zelfs geen wetenschappelijke hypothese)
2) je wil geen keuze maken
3) je gelooft = theïsme, waarin uiteraard weer allerlei onderscheiden moeten worden aangebracht, waaronder die tussen mono- en polytheïsme.
Dat is de enige zuivere weergave.
De rest is (en dat geldt ook voor Dawkins) onzin.

Het punt is echter dat ook atheisme de vorm kan aannemen van ideologie. En vandaaruit een programma kan ontwikkelen, bijvoorbeeld in de vorm van staatsatheistische projecten zoals in het communisme of de Franse revolutie, die dezelfde fouten maakt als andere theocratieen.

Dat communisme en Franse revolutie dezelfde fouten maakt als theocratieën zal ik niet tegenspreken. Ik ontken slechts dat die fouten hun oorzaak in het atheïsme vinden. Je geeft atheïsme daarmee veel te veel inhoud. Het atheïstisch manifest beslaat slechts twee woorden: Non credo. De rest komt ergens anders vandaan. Dat geldt ook voor het communisme en de Franse Revolutie.

Daarom maak ik ook onderscheid tussen geloofsclaims en waarheidsclaims. Iemand die een waarheidsclaim doet roept bewijslast over zich af, iemand die geloofsclaims doet niet. Het geloofsstatuut is per definitie persoonsgebonden, iemand die op een absolutistische manier stelling neemt doet een waarheidsclaim.
Maar de regels gelden voor iedereen, atheisten en theisten, op dezelfde manier.

Ik zie niet dat ik voor atheïsten en theïsten verschillende regels hanteer; ik betwist slechts de jouw. En in dit geval is je onderscheid tussen geloofsclaim en waarheidsclaim op zijn minst onvolledig. Ik ben, ondanks Kuhn en Socratoteles' link, Popperiaan, zij het in idealistische vorm, en dat weer in de oorspronkelijke betekenis van het woord. Natuurkundigen claimen de waarheid niet. Ze geloven ook niet. Ze hanteren hypothesen. Daarom wens ik niets te bewijzen. Ik wens slechts te falsifiëren middels experimenten. Daarom houd ik niet van metafysica en stel ik dat geloof zich aan de wetenschap onttrekt.

[MNb]

Op geen enkele manier.
Als ik geloof dat Nederland vanavond gaat verliezen omdat de octopus dat heeft voorspeld heeft dat niets met wetenschap te maken. Als ik zeg dat ik geloof dat God bestaat evenmin.

Jawel voor wat betreft de octopus. Op dezelfde manier als met die octopus geloof je namelijk dat je naar beneden valt als je van een brug afspringt. Als de octopus voorspelt dat Nederland gaat verliezen is die uitspraak te falsifiëren. Als jij zegt dat je gelooft is de uitspraak "God bestaat" niet te falsfifiëren.
Er is een duidelijke positieve correlatie tussen de voorspellingen van de octopus en de uitslagen van voetbalwedstrijden. Een rationele theorie is er daarentegen niet, tenzij binnen het gebied van de statistiek. Zulke toestanden kunnen we nu eenmaal niet op "God bestaat" loslaten.

Als je claimt dat er absoluut (g)een god bestaat, doe je een existentiële en dus per definitie een wetenschappelijke claim.

theisten per definitie waarheidsclaims doen en atheisten niet.

Hierover doe ik nu eens geen uitspraak. Zie Livius.org en vooral de Everest fallacy. De gelovigen die het meeste lawaai maken doen waarheidsclaims; dat houdt niet in dat ze representatief zijn voor alle gelovigen.

Maar ik vind het niet meer dan redelijk als atheisten, en ook op dit forum is er meer dan een handvol die zich daaraan schuldig maakt, theisten een soort collectieve schuld in de schoenen schuiven van alles wat er in de geschiedenis mis is gegaan, om ook eens te wijzen op de wandaden van het atheisten.

Ik vind beide even onredelijk. Mij lijkt dat ieder redelijk mens sinds de nazi's een grondige afkeer moet hebben van het begrip collectieve schuld, gelovig of ongelovig. Als gelovigen - en ik zeg niet dat jij dat doet - er nu nog eens mee ophouden hun morele superioriteit te ventileren komt het wel goed.

Om je te troosten en om mijn goede wil te tonen zal ik je twee leuke feitjes geven die rabiate atheïsten veel te vaak fout hebben.
Copernicus en Galilei zijn geen slachtoffers van de Rooms-Katholieke Inquisitie. De eerste publiceerde niet omdat hij bang was voor zijn collega-wetenschappers; het waren bisschoppen die hem stimuleerden wel te publiceren. In het proces RK-kardinalen vs. Galilei hadden de eersten volgens Popperiaanse normen gelijk. Want Galilei presenteerde het Copernicaanse heliocentrische model als de bewezen waarheid, terwijl de RK-kardinalen het als een hypothese bestempelden. Als straf kreeg Galilei drie weken huisarrest of iets dergelijks.

[siger]

Iemand die zijn kind volledig wil afschermen van ideeen die hem zelf niet aanstaan heeft tenminste een fundamentalistisch trekje.

Demiurg,

Dit is de ideale gelegenheid om eens een lijstje van die ideeën te geven, want tot nu klaag je over oneerlijke behandeling of schrijf je over het verleden, maar welke hedendaagse christelijke ideeën moeten onze kinderen dan horen? Een top-vijf bijvoorbeeld?

[LordDragon]

een atheist is ook een gelovige?

Een atheist gelooft niet in het bestaan van god. Je kan er ook van maken "een atheist gelooft in het niet bestaan van god". Maar geloven in het niet bestaan van iets lijkt me waaspraat, een wanhopige poging van de gelovige om de atheisten in hetzelfde bedje ziek te klasseren.

MVG, LD.