Het oneindig zwarte gat.

[Peter van Velzen]

(of wat je tijdens een ochtenwandeling al niet kan bedenken)

Stel het complete heelal valt in een oneindig groot zwart gat.
Omdat het gat oneindig groot is, ligt de zwartschildradius ook oneindig ver weg, en we hebben haar dus al lang achter ons gelaten.

Van de singulariteit voor ons kunnen wij uiteraard nog steeds niets zien. Dat blijft ook zo, want in die richting is de tijd inmiddels vrijwel tot stilstand gekomen. Het heelal achter ons zie wij nog wel, maar – omdat de ruimte zo sterk gekromd is –zien we dat inmiddels in alle richtingen. Alle licht komt immers vanuit een richting die buiten het zwarte gat ligt.

Dat deel van het heelal vlak bij ons, valt uiteraard net zo hard (met vrijwel de lichtsnelheid?!?) in het zwarte gat als wij, dus dat ziet er vrij normaal uit. Als we echter verder achter ons kijken – en achter ons is in alle denkbare richtingen – dan zien wij delen van het heelal die verder – in ruimte en tijd – bij de singulariteit vandaan zijn dan wij, en derhalve minder snel in die richting bewegen. Logischerwijze zien wij die delen van het heelal dus achter blijven – en dus van ons af bewegen.
Hoe verder terug in ruimte en tijd wij kijken, des te minder snelheid heeft het heelal in de richting van het zwarte gat, en des te sneller zien wij het dus van ons af bewegen.

” Wat nu?” zult u zeggen, “Dat ziet er precies zo uit als een uitdijend heelal!” Inderdaad, dat lijkt zo te zijn. Of het verschil echt niet vast zou zijn te stellen, weet ik niet. Dat is voer voor cosmologen en kenners van de bijbehorende formules van de algemene relativiteitstheorie. Maar die hebben het voorlopig nog veel te druk met de implicaties van de Big Bang theorie, om voor dit alternatief – als het al een alternatief is en niet gewoon exact hetzelfde – tijd over te hebben.

Anderszijds is het de vraag of in dit scenario, er nog wel sprake hoeft te zijn van zwarte materie en zwarte energie. Ook over de kritische massa van het heelal hoeft men dan wellicht niet in te zitten. De benodigde massa kan men willicht postuleren in het zwarte gat, dat zich bevindt in een dimensie die haaks staat op alle ruimtelijke richtingen en derhalve volstrekt onwaarneembaar is.

“Ik vraag het U af”
Peter van Velzen


PS
Als het heelal oneindig groot is en de dichtheid oneindig klein, is het dan plat of heeft het een eindige kromming? Oneindig / oneindig lijkt mij een rekensom waar werkelijk van alles uit kan komen.

Als wij ons binnen de Schwarzschildradius van een zwart gat bevinden is dan de ruimte niet zodanig gekromd, dat wij een universele roodverschuiving waarnemen.? En is die roodverschuiving dan te onderscheiden van een roodverschuiving als gevolg van uitdijing? En moeten beiden dannog bij elkaar worden geteld, of zijn ze feitelijk alleen twee zienswijzen op dezelfde “werkelijkheid”?

[epTa]

Prachtig uitgedacht. Heb je hier nog bronnen voor of was dit een hersenspinsel?

Ik zou graag de diepgang hebben om dit idee te toetsen, maar ik mis een bachelor sterrenkunde of kosmologie. Ben begonnen aan "An Introduction to the Science of Cosmology".

Het oneindig grote zwarte gat is een vreemd begrip. Gewoon groter dan het heelal dat we kunnen zien? Op die manier is het al snel niet falsificeerbaar.
Het uitdijen van het heelal, de donkere energie zou hiermee verklaard kunnen worden, maar toch juist niet de donkere materie? Dat is de massa die we verwachten voor de zwaartekracht effecten die we zien. Het juist bijeenhouden van grote massas, terwijl het zwarte gat alles uit elkaar rukt.

[Jinny]

Een zwart gat rukt in eerste instantie alles uiteen, maar comprimeert alles weer als het op de kern slaat.
Die kern wordt daardoor steeds zwaarder en krijgt steeds meer invloed.
In mijn lekenverstand moet die uiteindelijk zo zwaar worden dat ze andere zwarte gaten gaat beïnvloeden en uiteindelijk ook opnemen.
Und so weiter......
Maar ik zal er wel niets van snappen........

[Fish]

E
Und so weiter......
Maar ik zal er wel niets van snappen........

Uhmmm..

Ik ook niet hoor, maar de theorie van Peter zou mij wel uitkomen. Ik denk wel eens dat de Kosmos een soort van pulserend iets is en in het geval van een oneindig groot zwartgat zou er uiteindelijk toch weer een Big Bang gebeuren, of niet?

[Jinny]

Gezien dat zwarte gaten op de polen energie uitstoten zou het zomaar kunnen dat hij indien hij groot genoeg is alsnog explodeert, als een supernova zeg maar?
Dan heb je je big bang.

[Peter van Velzen]

Gebrek aan verbeeldingskracht mijne heren! (en dame, dat zou ik vergeten)

Maar ere wie ere toekomt, het idee dat de big bang en het zwarte gat een en hetzelfde ding zouden kunnen zijn, werd al geopperd door Isaac Asimov (in1977)

[Karl_Pilkington]

Het eerste wat ik dacht toen ik dit las was: vreemd. Valt dit wel onder de wetenschap, aangezien je dit idee niet echt kunt weerleggen (zoals je het bestaan van een god niet (niet) kunt bewijzen)?

[Peter van Velzen]

Het eerste wat ik dacht toen ik dit las was: vreemd. Valt dit wel onder de wetenschap, aangezien je dit idee niet echt kunt weerleggen (zoals je het bestaan van een god niet (niet) kunt bewijzen)?

Zowel de big-bang theorie als zwarte gaten horen bij de op dit moment aanvaardde wetenschappelijke theorien. Of de theorie dat het complete heelal bezig is in een oneindig zwart gat te vallen weerlegd kan worden, dat weet ik niet, daarvoor ontbeer ik de benodigde wiskundige vaardigheden.
Het voornaamste probleem met beide is het feit dat er met een straal = 0 wordt gewerkt, waardoor alle pogingen om iets te berekenen worden gefrustreerd door een deling door 0. Dus misschien heb je gelijk.

Het bestaan van een god is overigens gemakkelijk te bewijzen. De eerste de beste waarneming van een god volstaat. Waarom nog steeds niemand dat gedaan heeft, ik heb geen idee. . . .
Er zijn inmiddels al talloze zwarte gaten gevonden. Er is zelfs sprake van miljoenen van die dingen. En nog steeds 0 goden? Hoe kan dat nou?

[Karl_Pilkington]

Zowel de big-bang theorie als zwarte gaten horen bij de op dit moment aanvaardde wetenschappelijke theorien. Of de theorie dat het complete heelal bezig is in een oneindig zwart gat te vallen weerlegd kan worden, dat weet ik niet, daarvoor ontbeer ik de benodigde wiskundige vaardigheden.
Het voornaamste probleem met beide is het feit dat er met een straal = 0 wordt gewerkt, waardoor alle pogingen om iets te berekenen worden gefrustreerd door een deling door 0. Dus misschien heb je gelijk.

Ik weet het ook niet zeker hoor. Maar voor zover ik weet is er niets oneindig in het heelal toch?

Het bestaan van een god is overigens gemakkelijk te bewijzen. De eerste de beste waarneming van een god volstaat. Waarom nog steeds niemand dat gedaan heeft, ik heb geen idee. . . .
Er zijn inmiddels al talloze zwarte gaten gevonden. Er is zelfs sprake van miljoenen van die dingen. En nog steeds 0 goden? Hoe kan dat nou?

Dan moet je eerst wel de definitie van een (monotheïstische) god wijzigen denk ik (omnipotent, alwetend, onzichtbaar en onhoorbaar -> onwaarneembaar eigenlijk). Maar dit is offtopic dus....

[Fish]

Niet echt OT, maar wel interessant voor de liefhebbers.

http://www.huffingtonpost.com/2013/01/1 ... 89667.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Kevin]

Wauw Peter... Dit heb je echt wel heel mooi omschreven! Ik had ooit eenzelfde soort dagdroom. Maar dan in de vorm dat elk zwart gat wat bestaat binnen ons heelal, een klein heelalletje op zich vormt. Ik ga het nog eens opnieuw lezen want dan begrijp ik het misschien nog beter

[Kevin]

Doet me denken aan tekst In het nummer van Alan Parson - Temporalia.

When you look into a night sky
You see the stars far away
You're seeing them because of the light
Which travels from them to you

Now it takes time for light to travel here
So what you're doing is seeing the stars as they were in the past
The amount of time it has taken for the light to reach us
And the further and further away those stars are
The further back in time you are looking

Now you are seeing a star that is say six thousand years ago
Imagine somebody on that star looking at us
They would be seeing us as we were six thousand years ago
Which of those two is now?

So space and time are linked together
As we are looking across space, we are looking back in time

Read more: THE ALAN PARSONS PROJECT - TEMPORALIA LYRICS

[Kevin]

Vraagje... Je gaat uit dat we ons in de radius van een zwart gat bevinden. Dan is richting ergens, toch richting het midden?

Zou je dan bijv. niet een hogere concentratie roodverschuivingen moeten zien in een bepaalde richting???

[pallieter]

Dat deel van het heelal vlak bij ons, valt uiteraard net zo hard (met vrijwel de lichtsnelheid?!?) in het zwarte gat als wij, dus dat ziet er vrij normaal uit. Als we echter verder achter ons kijken – en achter ons is in alle denkbare richtingen – dan zien wij delen van het heelal die verder – in ruimte en tijd – bij de singulariteit vandaan zijn dan wij, en derhalve minder snel in die richting bewegen. Logischerwijze zien wij die delen van het heelal dus achter blijven – en dus van ons af bewegen.
Hoe verder terug in ruimte en tijd wij kijken, des te minder snelheid heeft het heelal in de richting van het zwarte gat, en des te sneller zien wij het dus van ons af bewegen.

Verdomme Peter, ik begin meer en meer moeite te hebben om je te volgen. Volgens mij heb jij veel te veel tijd daar in Thailand om te studeren.

Ruimtetijd wordt beïnvloed door de zwaartekracht (Einstein) zodat ten opzichte van een een observator buiten dat zwaartekracht, de tijd trager gaat. Lichtsnelheid is absoluut vanuit elke mogelijke observator. Wil dat zeggen dat de "snelheid" van het foton, de meters per seconde, hetzelfde blijven in de buurt van een zwart gat? Aangezien buiten tijdsdillatie er ook lengtecontractie is zal elke observator wel dezelfde snelheid meten maar dit omdat de afstand evenredig korter wordt met het vertragen van de tijd.

Dus denk ik dat we gewoon het heelal zien op ons afkomen tegen een zeer hoge snelheid.

Of ik ben volledig fout.

[Peter van Velzen]

Ruimtetijd wordt beïnvloed door de zwaartekracht (Einstein) zodat ten opzichte van een een observator buiten dat zwaartekracht, de tijd trager gaat. Lichtsnelheid is absoluut vanuit elke mogelijke observator. Wil dat zeggen dat de "snelheid" van het foton, de meters per seconde, hetzelfde blijven in de buurt van een zwart gat? Aangezien buiten tijdsdillatie er ook lengtecontractie is zal elke observator wel dezelfde snelheid meten maar dit omdat de afstand evenredig korter wordt met het vertragen van de tijd.

Dus denk ik dat we gewoon het heelal zien op ons afkomen tegen een zeer hoge snelheid.
Of ik ben volledig fout.

Hm, de afstanden nemen feitelijk toe in de bewegingsrichting, maar in diezelfde richting is lengtecontractie. . . .

Misschien moeten we wachten op objectieve herhaalbare waarnemingen
Dan moeten we dus meermaals in zo'n gat vallen