Als verslaving een kwestie van wil zou zijn dan is het geen verslaving. Het is toch het onvermogen om de wil te hanteren als middel om iets te laten dat maakt dat het een verslaving is.Het is natuurlijk raar te denken dat blinden die niet kunnen horen, ruiken, voelen, etc. etc. meer willen of vanuit zichzelf een wil beinvloeden dan mensen met alle zintuigen die naar behoren werken. Toch is het wel degelijk mogelijk oostindisch doof te zijn, zelfs bewust de waarheid te vervormen zodat deze met onze wil beter overeenkomt. Dat komt niet door geesten of god, natuurlijk.
Zie ook de mensen die wel van hun verslaving afkomen en daarna niet meer dezelfde wil hebben ten aanzien van het genotsproduct. Ookal is die kans klein, de vraag is of die kans groot of klein is, maar of deze beinvloedbaar is... door de verslaafde.
Volgens mij bestaan er verschillende systemen naast elkaar die elkaar maar ten dele kunnen beïnvloeden. De wil wordt geacht het bewuste deel te zijn en wel het bewuste deel waar we ook nog invloed op uit kunnen uitoefenen. Ik ben verslaafd aan sigaretten geweest, ik heb er alleen niet veel talent voor om het ook nog eens te vergoelijken omdat het genotscentrum in mijn hersens mij toch niet helemaal weet te corrumperen.
Een ander voorbeeld betreft het vermogen van CEO's van grote ondernemingen om hun empathie die wel degelijk aanwezig is uit te schakelen zodat ze er geen last van hebben bij de beslissingen die ze nemen , er wordt wel beweert dat dat een kenmerk is van een psychopathologische persoonlijkheidsstoornis.
Het blijkt bij de ene psychopaat wel beïnvloedbaar te zijn en bij de ander die maar niet kan ophouden met het vermoorden van mensen met rood haar ( om maar een voorbeeld te noemen) is die prikkel groter dan de wilskracht.
Dat wat op ruggemergniveau afspeelt en daar weet jij wel het een en ander van is ook niet te beïnvloeden door de wilskracht het kan hoogstens verstoord worden, ik probeer mijn nies wel eens in te houden, dat gaat meestal niet zoals ik gewild heb.