Het schrikbewind van de neurocraten.

[siger]

Victor Lamme schreef in De Vrije Wil Bestaat Niet p. 288:

Verder doordenkend kun je twijfels zetten bij allerlei dingen die we nu vanzelfsprekend vinden: is democratie wel zo'n geschikte staatsvorm? Voeden we onze kinderen wel op de goede manier op? Leren studenten niet veel meer van National Geographic dan van een college? Moeten we niet veel meer rekening houden met allerlei verschillen tussen breinen bij het selecteren van personeel of het uitdelen van taken?

Daarmee schaart Victor Lamme zich in het rijtje wetenschappers dat vindt dat de wereld beter geleid kan worden door hen dan door al die zombies die ze overal ontwaren.

Nergens heeft de wetenschap zo'n vorderingen gemaakt als onder democratische stelsels. Dat komt omdat het vrije verkeer van ideeën net door democratie bevorderd wordt. Nu heeft de democratie nieuwe wetenschappers voortgebracht die beginnen te dromen van een machtsovername. Hoe zouden neurologen te werk kunnen gaan om de democratie te vervangen door een stelsel volgens de wetenschappelijke principes van neurologen als Lamme?

• Je kan je ideeën slijten, of beter "adviseren" aan een dictator. Wat een filosoof als Plato wilde in Syracuse, en wat de econoom Milton Friedman in 1973 deed voor de militaire dictatuur van Brazilie, en in 1982 voor de Chileense dictator Pinochet, moeten neurologen van aanzien ook kunnen als adviseurs van andere anti-democraten. Zo hebben ze meteen een leger ter beschikking.
  Volledigheidshalve moet hierbij vermeld worden dat geen van deze experimenten een erg bemoedigende afloop gekend heeft.
  Het lijkt vergezocht, maar dictators zullen altijd in hun richting denkende adviseurs apprecieren.
• Je kan trachten kanalen voor overheidsmededelingen in beheer te krijgen en eigen campagnes voor "volksgezondheid" opzetten. Het lijkt vergezocht, maar overheden laten hun public relations graag over aan deskundigen.
• Men kan steeds meer menselijke gedragingen afwijkend of onaangepast noemen, en behandelingen opdringen. Rilatine, Prozac, Paxil en Modafinil etc... zijn nu al massaproducten. Het lijkt vergezocht, maar in een overvolle en hectische wereld liggen slachtoffers voor het rapen. Wie als rumoering kind Rilatine wordt voorgeschreven, hangt er waarschijnlijk zijn hele leven aan vast. We zijn dus misschien al overgeleverd voor we het beseffen.
• Oudere medische ingrepen als lobotomie, waarbij de frontale hersenschors langs de oogkas wordt doorsneden om gedwee gedrag te veroorzaken, of het modernere wegbranden van hersendelen (cingulotomie), zijn de voorlopers van verderschrijdende "transhumane" chirurgie. Het lijkt vergezocht, maar ook dat is vandaag al bijna een eeuw aan de gang.
• Een samenwerking met andere extreme ideologieën en revanchistische religies in een soort perfect storm. Imams en theologen als "ervaringsdeskundigen" zouden een snelle toegang tot een makkelijk publiek kunnen bieden. Het lijkt vergezocht, maar neurotheologie is vandaag reeds een aanvaarde discipline, en publicaties over weldoende effecten van religieuze praktijken zijn legio.

Geen van deze opties zal formeel gekozen en algemeen toegepast worden. Als deze strekking van de neurologie sociaal aanzien verwerft, is een wisselend netwerk van dergelijke elkaar beinvloedende praktijken onvermijdelijk. De dictator Pinochet kreeg niet alleen steun van Amerikaanse academisch adviseurs, hij en zijn familie werden ook gezegend door de Paus, zonder dat ze daarvoor met elkaar hadden overlegd.

(uit mijn blog, omdat ik gehecht ben aan mijn vrijheid)

[Peter van Velzen]

Je kunt je inderdaad afvragen of het brein van Victor Lamme wel geschikt is voor sommige taken.
Ik vermoed eigenlijjk van wel. Maar dan moet hij toch eerst een wat meer gaan studeren.
Als er een niet democratische staatsvorm wordt gekozen. zal er uiteraard rekening worden gehouden met de verschillen tussen breinen. Zelfstandige denkers, zullen zeker geen bevoegdheden meer krijgen. . . .

[Jagang]

Ik vind de conclusie van Lamme geen enkel excuus om de democratie af te schaffen.
Al was het maar omdat hij al net zo min een vrije wil heeft als andere mensen.

In zo'n land der blinden is er geen koning éénoog, en een ieder die die pretentie's heeft, moet daarvoor ter verantwoording worden geroepen.
Zo iemand heeft een idealistisch beeld van zichzelf.

Het heeft daarbij geen enkel nut om mensen op meer plekken dan noodzakelijk op te leggen dat ze niet aan hun neigingen/gevoelens/verlangens/interesse's mogen toegeven.

Ik denk dat we "vrijheid" in dat kader moeten plaatsen, en daar ben ik ook zeer aan gehecht.

[siger]

Imams en theologen als "ervaringsdeskundigen" zouden een snelle toegang tot een makkelijk publiek kunnen bieden. Het lijkt vergezocht, maar neurotheologie is vandaag reeds een aanvaarde discipline, en publicaties over weldoende effecten van religieuze praktijken zijn legio.

Ter illustratie uit Trouw over neurotheologie:

Serieuze wetenschappers spreken met respect over religie en religieuze ervaringen. Dat is opvallend, omdat religie en wetenschap in het verleden vaak als twee partijen zijn opgevoerd in een onderling gevecht om de waarheid: Galileo Galileï versus het Vaticaan, Darwins evolutieleer tegenover Genesis. Die strijd is misschien ten einde. Nu bepaalde aspecten van religie meetbaar kunnen worden gemaakt, zijn wetenschappers minder geneigd om geloof als iets 'achterlijks' af te doen dat met de komst van de moderne wetenschap vanzelf verdwijnt.

En hier:

Medicus Newberg houdt zich bezig met ’neurotheologie’. Door metingen in het menselijk brein hoopt hij te zien of bidden of ander gelovig handelen daarin doorwerkt. Neurotheologie probeert ook uitspraken te doen over vragen als: is moreel gedrag onderdeel van de evolutie van de hersenen? en: is God gemaakt door de hersenen, of is hij de schepper ervan?

Voor zijn onderzoeken heeft Newberg mediterende boeddhisten gevolgd, en franciscaner nonnen in gebed. Conclusie: sterk geconcentreerd bidden brengt een verandering in de hersenen teweeg die de ervaren transcendentie tot een werkelijkheid maakt.

Volgens Newberg beschikt de mens over het vermogen om er geloofsopvattingen op na te houden die het belang voor de overleving van de soort verre overtreffen. „Ze scheppen niet alleen onze ethiek, maar ze kunnen ook worden gebruikt om ons lichaam en onze ziel te genezen, om onze intieme relaties te bevorderen en onze geestelijke band met anderen te verdiepen.”

In Newbergs neurotheologie is ook ruimte voor de keerzijde. Met de religieuze opvattingen valt ook te manipuleren, ’want we hebben de aangeboren neiging om ons geloofssysteem aan anderen op te leggen’.

Het is natuurlijk baarlijke comedie te doen alsof er iets aangetoons wordt over religie met hersenscans: alles wat we denken vindt plaats in onze hersenen, ook leugens.

Het doel is niet aan te tonen dat godsdienst in de hersenen zit - dat weten we al heel lang - maar de schijn te wekken dat theologie een volwaardige wetenschap is, en om zoete broodjes te bakken met die neurologen, die met hun tenminste het autoritaire gedachtengoed delen.

[heeck]

Siger,

Kijk eens wat verder zodat je ziet door wat voor een oekelgedachtekoesteraar je je laat opnaaien:

How God Changes Your Brain
Breakthrough Findings from a Leading Neuroscientist

Roeland

[sytze]

Siger schreef:

Verder doordenkend kun je twijfels zetten bij allerlei dingen die we nu vanzelfsprekend vinden: is democratie wel zo'n geschikte staatsvorm?

Goede vraag! Ik bedoel: Weet de meerderheid wat goed is voor de meerderheid?

Siger schreef:

Daarmee schaart Victor Lamme zich in het rijtje wetenschappers dat vindt dat de wereld beter geleid kan worden door hen dan door al die zombies die ze overal ontwaren.

Maar wie bepaald er wat goed is voor de meerderheid? Zijn dit de wetenschappers?

Dit zijn vragen waar ook ik erg mee zit. Ik denk niet dat de meerderheid weet wat goed is voor de meerderheid, maar ik geloof er in dat hoelanger we een democratisch stelsel hebben hoe betere keuzes mensen gaan maken door het vallen en opstaan.

Ik denk dat wetenschappers die gespecialiseerd zijn op het vakgebied dat ze onder hun hoede nemen "goed" keuzes kunnen maken over hun vakgebied. maar wie bepaald er wat goed is? IK denk de meerderheid.

Ik ben er op uitgekomen dat het stelsel dat we nu hebben het meest gewenste stelsel is naar mijn mening.

Groet, Sytze

[Klikzoi]

Het was de voormalige USSR die de eerste mens buiten de dampkring wist te brengen. Dat wetenschappelijke vooruitgang alleen tot volle bloei kan komen binnen een democratisch gekozen stelsel lijkt mij wat vergezocht en zelfs onrealistisch. Onder de meest wrede dictaturen worden grote wetenschappelijke bevindingen en ontdekkingen gedaan.

[siger]

Siger schreef:

Verder doordenkend kun je twijfels zetten bij allerlei dingen die we nu vanzelfsprekend vinden: is democratie wel zo'n geschikte staatsvorm?

Goede vraag!

Nee, slechte vraag van Victor Lamme die je ten onrechte aan mij toeschrijft, wil dit dringend recht (laten) zetten, want het ergert me.

[sytze]

Nee vind ik geen slechte vraag. Is democratie wel de beste staatsvorm? Dit moet je je altijd blijven afvragen. door dit af te blijven vragen blijf je critisch.

+ is de democratie die wij hebben niet gewoon een gekozen dictatuur?

Groet, Sytze

[siger]

Ieder zijn onzin, maar wil je voor de rechtzetting zorgen!

[Blues-Bob]

Neurologie, psychologie, sociologie, politicologie, staatsleer, cultuur-studies, geschiedenis, rechten.... allemaal takken van wetenschap die herkenbaar kunnen zijn en waarvan inzichten gebruikt kunnen worden voor een visie over staatsvorm. Een neuroloog die denkt dat zijn studie gebied de belangrijkste is voor een beslissing over staatsvorming heeft ernstig last van zelfoverschaffing (ik ben zelfs geneigd het als hoogmoed te benoemen), en een veel te smalle horizon. Ik begrijp de kriebels van Siger volledig. Ik heb nog nooit Lamme (of Swaab <-edited) gedachten zien uitwisselen met andere disciplines in deze tak van sport. Een groot gemis voor zowel de volgers van zo'n discussie, als voor de horizon van de neurologen.

Goede ideeen zijn altijd welkom, maar ik vind de kriebels van Siger invoelbaar.

Tot slot: de meerderheid heeft natuurlijk geen idee van wat het beste is voor de meerderheid. De meerderheid kan namelijk zelf niet denken, en de meerderheid heeft ook niet 1 belang. Het is niet slim om de meerderheid te zien als 1 persoon, ipv een populatie.

Groet,

Bob

[siger]

Er zijn verschillende redenen om de moderne democratie te verdedigen, dus met de huidige toestand van techniek, ethiek, consumptie, bevolkingsdichtheid, ontwikkelingsgraad etc.... Ik poneer geen metafysische stelling over democratie, wel een praktische en dringende.

Systemen werken onder bepaalde historische voorwaarden. Ik heb geen problemen met een kalifaat in Bagdad anno 800 CE - het was vermoedelijk een baken van vooruitgang - maar wel met een kalifaat in Europa anno 2020 CE. Het Romeinse keizerrijk had vermoedelijk zijn goede kanten, maar het Derde Rijk was net een rijk te veel.

De moderniteit waarop de moderne democratie stoelt verleent ieder van ons vrijheden die voordien niet bestonden. Door deze moderniteit kunnen we in één mensenleven de wereld afreizen, onbeperkt lezen of spreken met iemand die aan de andere kant van de aardbol zit. Deze enorme vrijheid is gecreëerd door tientallen of honderden medemensen die niet vechten maar spreken.

Misschien is de belangrijkste reden om de democratie te verdedigen dat ze verbeterbaar is zonder bloedvergieten: er is een leerproces ingebouwd in herhaalde verkiezingen. De fysieke strijd om de macht wordt vervangen door een woordenstrijd. Deze verbeterbaarheid zie je elke dag in de strijd om mensenrechten, om bescherming van minderheden, om emancipatie, om rechtvaardigheid, om ontwikkeling, om sociale waarden en om gezondheidszorg.

Een andere reden om de democratie te verdedigenen is dat in een moderne democratie minderheden gerespecteerd worden. Wie homo's of blindgeborenen discrimineert, verliest broodnodige reputatie én schrikt de empathische meerderheid van de kiezers af. Bovendien kunnen kleine minderheden beslissend worden om meerderheden te maken of te breken. Zo kennen moderne democratieën rechten toe aan zelfs kleine minderheden. Minderheden worden niet verpletterd als in een "dictatuur van de meerderheid".

De alternatieven van democratie kunnen verdeeld worden in twee groepen: dictaturen (van technici,clubs, erven, generaals...) voor wie het algemeen belang niet dwingend is, of anarchieën die rekenen op een edele menselijke natuur, maar altijd eindigen zoals Somalia.

Het doel van een moderne democratie is mensen van alle rangen en standen in het politieke en economische proces te betrekken. Algemeen kiesrecht - één stem voor elke volwassen man of vrouw - bestaat slechts sinds de twintigste eeuw, en is het gevolg van langdurig geweldloos verzet. In het zog van dit algemeen kiesrecht volgde algemene welvaart, onderwijs, recht. Radikale moslims en radicale libertairen vinden dit een ongehoord gebrek aan nederigheid van hen die voorbestemd zijn onderaan de ladder te staan. Het maakt weinig verschil of men die stelling verdedigt met religieuze, geneticistische of racistische argumenten, of gewoon met kortzichtige hebzucht. De vergissing is dezelfde: hoe voordelig het ook lijkt de mensen onderaan weg te schoppen, als niemand de ladder vasthoudt, zal noch Allah, noch Adam Smith ze overeind houden.

Het weefsel van gespreide welvaart vernielen, komt neer op het einde van de moderniteit zoals we die vandaag kennen en zien voortschrijden.

Vooreerst zal de technologische vooruitgang de teloorgang van de brede massaconsumptie niet overleven. Digitale uurwerken, internet modems, GPS, computers en programmatuur, snelle transportmiddelen, etc... kunnen gewoon niet ontwikkeld en geproduceerd worden wanneer ze niet door honderden miljoenen mensen gekocht en gebruikt worden.

De kwaliteit van de huidige geneeskunde was ongekend vóór men zich wendde tot het brede ervaringsterrein van de veralgemeende ziekenzorg. Als ooit het leven van Ron Paul of Koning Abdullah gered wordt door een routine-matige vaattransplantatie, hebben zij hun leven te danken, niet aan één exclusieve geneesheer, maar aan de wijdverbreide algemene gezondheidszorg, die toeliet deze operatie-techniek te ontwikkelen en te verbeteren.

Wetenschappelijk onderzoek in het algemeen moet wel instorten wanneer, door gebrek aan vrij onderwijs voor zoveel mogelijk mensen, wetenschappers slechts gerecruteerd kunnen worden uit een klein elitair groepje. Blaise Pascal is vooral bekend als de uitvinder van de rekenmachine omdat de katholieke overheid hem dat privilege toekende. De verbluffende wetenschappelijke en technologische ontwikkelingen vandaag echter zijn niet langer te danken aan één bijzondere geest. Zij zijn het werk van honderden mensen uit verschillende landen, die kunnen samenwerken dank zij goedkope netwerken en betaalbare transportmiddelen. Deze mensen worden opgeleid en geselecteerd omdat de moderniteit het zich niet kan permitteren kostbaar talent verloren te laten gaan omdat het toevllig geboren werd in een armer gezin. Algemeen onderwijs, voor mensen van welke afkomst ook, is een absolute voorwaarde voor moderniteit, en is het resultaat van de moderne democratie.

De democratie maakt dezelfde ernstige fouten die mensen maken. Ze heeft Hitler aan de macht gebracht en heeft beslist Irak binnen te vallen. Een ander probleem is efficiëntie: er is dikwijls te weinig rapportering en publieke controle op overheid, banken, bedrijven, en daardoor op het belastingsgeld dat geind wordt. Maar elk ander system vervangt controle door ofwel goddelijke, ofwel natuurlijke rechtvaardigheid - stellingen die tot bloedens toe weerlegd zijn door de geschiedenis.

Democratie is het enige stelsel met ingebouwd leermechanisme: fouten worden onderwerp van debat, en debat kan leiden tot nieuwe inzichten en betere beslissingen. De mogelijkheid de samenleving te wijzigen zonder bloedvergieten is op zichzelf al een zegen van de moderne democratie.

[siger]

Het was de voormalige USSR die de eerste mens buiten de dampkring wist te brengen. Dat wetenschappelijke vooruitgang alleen tot volle bloei kan komen binnen een democratisch gekozen stelsel lijkt mij wat vergezocht en zelfs onrealistisch. Onder de meest wrede dictaturen worden grote wetenschappelijke bevindingen en ontdekkingen gedaan.

Mijn stelling was:
"Nergens heeft de wetenschap zo'n vorderingen gemaakt als onder democratische stelsels."
Mij stelling was dus niet dat alléén onder democratische stelsels vorderingen gemaakt worden. Dat zou ook een gekke stelling zijn, gezien de ouderdom van wetenschap in verhouding tot de moderne democratie.

[Jagang]

Ieder zijn onzin, maar wil je voor de rechtzetting zorgen!

En wil jij een beetje rekening houden met de leeftijd/ervaring van sommige forummers?

[Peter van Velzen]

Nee vind ik geen slechte vraag. Is democratie wel de beste staatsvorm? Dit moet je je altijd blijven afvragen. door dit af te blijven vragen blijf je critisch.

+ is de democratie die wij hebben niet gewoon een gekozen dictatuur?

Groet, Sytze

Nee, in een democratie kunnnen de mensen - elke 4 of 5 jaar de dictator(hij die dicteert) vervangen door een ander. In een echte tyrannie wordt je meestal opgesloten zo niet gedood als je dat probeert. Lijkt me een significant verschil.