Freethinker.nl

http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=BD9643
of, voor het interview
http://www.uitzendinggemist.nl/index.ph ... f993d947f4

In mijn ogen is dit een situatie waarin religie gebruikt wordt om je niet aan algemeen aanvaardbare normen te houden. In Nederland geef je iemand, als je hem of haar begroet, nu eenmaal een hand.

De man is geen baan geweigerd omdat hij moslim is, maar omdat hij bepaald gedrag (het geven van een hand aan een vrouw) niet wil vertonen; gedrag wat voor de uitoefening van zijn functie van belang is, namelijk, het correct bejegenen (in dit geval begroeten) van iemand. Gediscrimineert op basis van zijn geloof wordt hij dus niet. Hem wordt ook niet verplicht een vrouw een hand te geven (hij is vrij om, op basis van zijn geloof, dit niet te doen). Hij kan er niet om vervolgd worden. Wel heeft zijn gedrag consequenties, zoals het gedrag van een ieder consequenties heeft.

Wat is jullie idee: terechte uitspraak, of verwachten jullie een andere uitslag in hoger beroep?

Mark

Ik heb de zaak gevolgd en wat mij steeds verbaasd is de commissie gelijke behandeling. afgelopen week zag ik een spreekbuis van deze commissie in NOVA en als je die persoon hoorde stuntelen op de vraag van de interviewster of zij als vrouw zich tot die commissie kon wenden met het feit dat zij zich gediscrimeerd voelde door het feit dat sommige mannen haar geen hand wenste te geven... er zit aan die uitspraken altijd een andere kant. Respect voor de één zijn opvatting en daaruit volgend gedrag kan tot gevolg hebben dat een ander tekort gedaan wordt.
Daarom kan het in hoger beroep volgens mij alle kanten uit.

Terechte uitspraak!

Wat ik niet begrijp in dit soort kwesties is het klagen van in dit geval deze moslim.
Waarom wil je in dit land wonen waar zoveel gedragscodes niet overeenkomen met wat volgens je geloof het geval zou moeten zijn??
Als dergelijke voor dit land normale omgangsvormen je zo dwars zitten dat je er zelfs een rechtszaak voor aanspant waarom zou je dan niet beter verblijven in een islamitisch land??

Of het moet je te doen zijn om met misbruik van de rechtspraak hier en de echte vrije meningsuiting een dergelijk land telkens een stapje dichterbij de gewenste islamitische omgeving te brengen, m.a.w. de beroemde verborgen agenda.

Perfecte uitspraak. Geloof is hier niet aan de orde. Dat de man uit geloofsovertuiging (welke tevens volkomen ongegrond is als men de Koran juist interpreteert) geen handen geeft aan vrouwen dan is dat zijn keus. Dan moet hij ook mans genoeg zijn om de consequenties te dragen welke gepaard gaan met zijn handelen. Ik ben in mijn huidige functie ook een externe partner tegengekomen die een collega van mij geen hand wenste te geven omdat het een vrouw was. Dit heeft een heftige discussie teweeggebracht welke enkel consequenties had voor mijn vrouwelijke collega (viel wat voor te zeggen). De man had een publieke functie (op straat) en weigerde dus vrouwen een hand te geven. Vergelijkbaar met de man in de uitspraak.

Als ik een bepaalde eigenschap niet bezit om een functie te vervullen dan zal ik hem niet kunnen en niet mogen vervullen. Dus geen hand geven in een publieke functie, dan maar geen publieke functie! Kan er zelfs kwaad om worden. De arrogantie om alsnog de gemeente aan te klagen bij een geheel terechte afwijzing zeg!!

Tevens even een mededeling dat ik op dit gebeid nooit of te nimmer meer zal afwijken van mijn standpunt. Dit gaat tegen mijn normen en waarden in. Een ieder is gelijk en verdient gelijke behandeling. Dat uberhaupt een geloof met discriminerende overtuigingen getolereerd wordt is mij een raadsel

M.i. een volkomen rechtvaardige uitspraak. Het is logisch dat de gemeente enkel mensen aanneemt die geschikt zijn voor de baan. Iemand die zijn clienten niet fatsoenlijk kan behandelen is niet geschikt. Wanneer deze een rechtzaak aanspant, is het dus volkomen gegrond dat deze de (proces)kosten betaalt die de tegenpartij heeft moeten maken door zijn toedoen.

Goeie uitspraak! Ik sluit mij geheel aan bij hetgeen Erik heeft geschreven. Ik hoop dat het gerechtshof de uitspraak van de rechtbank in het hoger beroep handhaaft. Je weet het in Nederland echter nooit..........

De discussie gaat over Mohammed Enait. Ik heb enkele interviews met hem gezien en denk dat dit een radicale strijdvaardige moslim is die ook nog de Koran verkeerd uitlegt, gelukkig zonder terroristische bedoelingen.

Ik geef de rechtbank gelijk in haar uitspraak, want als hieraan wordt toegegeven wordt een precedent geschapen en dan is het hek van de dam. De vrijheid van godsdienst mag niet zover gaan dat het op Nederlandse grondslagen opgebouwde sociale leven in gedrang komt. Dat zou deze man doen, vooral omdat hij een zeer sociaal-contactuele functie wil uitoefenen.

Herman2 schreef: De discussie gaat over Mohammed Enait. Ik heb enkele interviews met hem gezien en denk dat dit een radicale strijdvaardige moslim is die ook nog de Koran verkeerd uitlegt...

Wel ja, met de Koran kun je alle kanten op. Wat de juiste uitleg van de Koran is? Daarover zijn de meningen al ruim 1400 jaar verdeeld.

Ik geef de rechtbank gelijk in haar uitspraak,

Ik ook. (uiteraard).

Vriendelijke groet.

Nausica Marbe schreef een (in mijn ogen) aardige column n.a.v. het optreden van het duo Mohammed Enait en Rita Verdonk bij dat andere duo Andries Knevel en Tijs van den Brink. Ik heb de column hieronder geplakt. Scheelt je wat gezoek op het net.

Wat moet je als je buurman je op een dag toeroept: ‘Ik geef je geen hand meer, want daar krioelt het van de geslachtsorganen.’

Die ziet ze vliegen, denk je dan, voortaan de balkondeuren goed dichthouden. Maar omdat we allen jarenlang opgevoed zijn door Marcel van Dam, komt het besef: zo iemand mág je niet opgeven. Dat zou een verschrikkelijk verlies zijn voor de samenleving. Een deuk in ons vertrouwen in de mens.

Dus bel je aan en informeer je omzichtig, na zo’n respectvolle buiging die de Amsterdamse burgervader aanbeveelt, of hij soms hulp belieft. Is er een zorgzame verwant die wil inspringen? Anders kan de buurt hem misschien zachtjes richting huisarts dirigeren. Medicijnen helpen weleens.

Het laatste wat je verwacht is dat zo’n gekwelde kamerbreed op televisie verschijnt, uitgedost als salafistisch strijder. Daar mag hij helemaal los gaan, met gebalde vuisten; niemand grijpt in. Ach ja, kijkcijfers. Zo iemand wordt niet uitgenodigd omdat hij wat zinnigs te melden heeft of omdat hij de stem van de islamitische gemeenschap is. Wat telt is dat hij niet moeders mooiste is, nors kijkt en agressief wordt als je hem tegenspreekt. Een pratende Bokito – altijd prijs.

Sjeffe duiver

Gierende hilariteit bij Knevel & Van den Brink afgelopen dinsdag toen de grofgebekte handweigeraar Mohammed Enait, door de gemeente Rotterdam geweigerd voor een baan, hakkelend wartaal uitsloeg. Voer voor taalkundigen. Met ‘de maatschappij in een bipolaire conceptualisatie indelen’, bedoelt hij waarschijnlijk ‘polarisatie’. Een boek schrijven wordt bij hem: ‘Ik heb een sjeffe duiver uitgescheiden’. Een meesterwerk, hij zegt het.

Je zult maar een níet smetvrezige moslim zijn en zo’n vuurspuwende zeloot namens jou zien optreden. Iedereen was erg happy, bij de EO. Enait mocht oproepen tot een strijd tegen ‘het witte machtsdenken’, het gereformeerde gastduo glunderde bij zulke ‘spraakmakende’ televisie zonder inspanning.

En Rita Verdonk beloofde een wet die handen schudden verplicht stelt. Brood en spelen zijn van alle tijden. Vroeger waren dat gladiatoren, nu is bekvechterij met opgefokte moslimfundamentalisten hét kijkbuisvermaak.

Hoeveel onaangepastheid kan een samenleving aan?

Serieus gesprek

Arm integratiedebat. Waar zie je in televisieland nog een rustig en serieus gesprek over controversiële multiculturele onderwerpen, gevoerd door niet-freaks?

Tenslotte stemt die handweigering van Enait en consorten wel tot nadenken: hoeveel onaangepastheid kan een samenleving aan? Je kunt daar heel chic over doen en het onderwerp wegzetten als een futiele preoccupatie van mensen die zich niet willen aanpassen aan andere culturen. Een non-onderwerp, zogezegd.

Maar dat is een lui standpunt. Zolang handweigeraars instanties voor de rechter slepen en sympathieke omgangsvormen onderwerp van juridische strijd zijn, is er iets grondig mis. De een geeft de ander een hand, da’s alles. Het gaat níet om een por in andermans achterwerk, ik zeg ‘t er maar bij. Niets rechtvaardigt die idiote, ‘principiële’ afkeer.

Permanent ontvlambaar

Job Cohen denkt daar anders over. Ostentatief nam hij het begin dit jaar in de media op voor zijn protegé: een handweigerende Amsterdamse gezinscoach. Andere begroetingen zijn ook respectvol, doceerde hij daarbij. Dat zal best, maar daar gaat het niet om. Het is juist de weigering die onkies is. In alles is zij een afwijzing van onze samenleving.

Je moet alle nuances negeren om, zoals Cohen, te stellen dat dit wangedrag respectvol voor vrouwen is. Een man die een vrouw niet aanraakt omdat hij opwinding wil voorkomen, koestert een beroerd mensbeeld. Permanent ontvlambaar zouden we zijn.

Zulks mag niet van het opperwezen van dienst. Gelijk kinderen kunnen we ons niet beheersen. Met als dieptepunt der bouwvallige schepping de vrouw: te zwak, te dom, te emotioneel. Het is de man die haar dient te beteugelen: door haar niet aan te raken, haar uit dezelfde ruimte te verbannen, uit zijn werksfeer én vrije tijd.

Erogene zones

Handweigering is het topje van de ijsberg. Alleen naïevelingen zijn blind voor de vrouwonvriendelijke en discriminatoire context waarin zo’n handweigering thuishoort.

Gelukkig zijn ze niet gek bij de gemeente Rotterdam. Terecht stelde de rechter ze in het gelijk om Enait te weren als ambtenaar op de afdeling Sociale Zaken. Stel je hem daar voor: in parate stand om - zoals hij bij Verdonk deed - zijn vrouwelijke collega’s en klanten over hun ‘negen erogene zones’ te onderwijzen.

Op die afdeling had hij zich bezig moeten houden met uitkeringen en inburgeringbeleid. Zou zo’n anti-westerse salafist daar zinnig werk doen? Jawel, oordeelde de Commissie Gelijke Behandeling, in haar onwaarschijnlijke wijsheid.

Waar zie je in televisieland nog een rustig en serieus gesprek over controversiële multiculturele onderwerpen, gevoerd door niet-freaks?

Een vraag die eens serieus nagekeken moet worden in de media. Maar ja, het brengt geen kijkcijfers he.

Een man die een vrouw niet aanraakt omdat hij opwinding wil voorkomen, koestert een beroerd mensbeeld.

Moslimkinderen op openbare scholen zouden opgevoed kunnen worden met het Westers mensbeeld, waardoor ze minder tot geen problemen zullen geven m.b.t. dit onderwerp. Eén van de redenen dat het afschaffen van de subsidiëring van bijzondere scholen mij een goed initiatief lijkt.

Als dergelijke voor dit land normale omgangsvormen je zo dwars zitten dat je er zelfs een rechtszaak voor aanspant waarom zou je dan niet beter verblijven in een islamitisch land??

Dat snap ik ook nooit zo goed. Als ik in Iran een vrouw wel de hand schudt of in het openbaar, als vriendschappelijke begroeting, een zoen op de wang geef, wacht mij een veel vreselijker lot dan het niet krijgen van een baan.

Mark

Ik geef mannen ook geen hand, eigenlijk heeft nog nooit iemand daar moeilijk over gedaan. Waarom wordt dit zo enorm opgeblazen?

Vera: Omdat dit deel is van de cultuur van Nederland.

Hier in Friesland vinden ze het niet erg. In Rome vonden ze het niet erg.

Maar zodra het iets met Verdonk te maken heeft (weet je nog dat gedoe met Ahmed Salam) of met de overheid, is het ineens heel erg.

Tsja, omdat een minister een deel is van het uitvoerend gezag. Jij zou het waarschijnlijk ook onbeleefd vinden als je bij een winkelier komt en die zou zeggen: ik geef alleen een tasje aan mannen, maar vrouwen mag ik om religieuze redenen geen tasje geven. Daarmee maak je een onlegitiem onderscheid op basis van sekse over fatsoensnormen.