John Searle en de tragedie van analytische filosofie

[Leon]

Op zich is ook het analytische deel van de filosofie sterk, met Wittgensteins notie van “taal” alleen gebruiken om “feiten” mee uit te drukken, en over de rest maar liever te zwijgen. Maar goed later erkende Wittgenstein wel de diverse taalspelen.

[axxyanus]

Jouw kritiek illustreert eerder jouw manier van denken, dan dat ze problemen blootlegt in de manier waarop John Searle denkt.

Het gaat dus niet zozeer om mijn manier van denken of die van Searle, maar de veel bredere stromingen van waaruit gesproken wordt.

Dat was dan ook mijn punt niet. Of het nu specifiek gaat om John Searle of om de analytische filosofie en of de kritiek nu komt van jou of vanuit een bredere stroming. Waar het om gaat is dat de tekst die jij presenteert vooral de denkwijze van jou of die bredere stroming illustreert dan dat ze problemen met John Searle of de analytische filosofie zou blootleggen.

[axxyanus]

Ik wist helemaal niet dat de filosofie tegenwoordig een tweedeling kende. Ik vind wel dat Amerauder terecht kritiek uit op John Searle. Er bestaan volgens mij namelijkl geen absolute feiten, slechts meer objectieve en meer betrouwbare waarnemingen. op grond waarvan wij zeer waarschijnlijke feiten veronderstellen.

Stephen Jay Gould schreef ooit:

In science, 'fact' can only mean 'confirmed to such a degree that it would be perverse to withhold provisional assent.' I suppose that apples might start to rise tomorrow, but the possibility does not merit equal time in physics classrooms.

En wat mij betreft is er niets mis mee om vanuit een practisch standpunt dergelijke feiten als absoluut te beschrijven. De waarschijnlijkheid dat de maan in werkelijkheid niet bestaat maar dat het om een soort illusie gaat is wat mij betreft zo verwaarloosbaar dat er niets mis mee is om het bestaan van de maan als absoluut feit te beschouwen. In het plannen van een reis naar de maan is er in ieder geval geen enkele reden om met een dergelijk mogelijkheid rekening te houden.

Je kan daar op vitten en aanvoeren dat dat geen 100% accurate manier is om dat te verwoorden. Mijn antwoord daarop is dat wij de hele tijd een afweging maken tussen nauwkeurigheid en beknoptheid. De hele tijd 100% nauwkeurig zijn maakt je bijdrage zo langdradig dat iedereen al lang afgehaakt heeft nog voor je halfweg bent. Er is IMO niets mis mee om enige goede wil van je toehoorders te verwachten.

Dus tenzij men kan aantonen dat Searle ons mensen een soort goddelijke kennis wil toekennen, gun ik hem het voordeel van de twijfel en ga ik ervan uit dat in hoeverre hij over absolute feiten praat, hij het over zaken heeft die in die mate bevestigd zijn, dat het pervers is ze niet te geloven.

[heeck]

. . . . Dus tenzij men kan aantonen dat Searle ons mensen een soort goddelijke kennis wil toekennen, gun ik hem het voordeel van de twijfel en ga ik ervan uit dat in hoeverre hij over absolute feiten praat, hij het over zaken heeft die in die mate bevestigd zijn, dat het pervers is ze niet te geloven.

Wat Searle zelf in zijn stuk "the basic reality" noemt en helder stelt. Zie vet gemaakte zinnen in onderstaande aanhaling:

Our question is, How does the human reality fit into the basic reality? And what is the basic underlying reality? Well, that is a complicated story, but two central features of it can be stated quite simply.
We know that the basic structure of the entire universe consists in entities that we find it convenient (if not entirely accurate) to call “particles”, and these exist in fields of force and are typically organized into systems.
We know furthermore that we and all living systems have evolved over a period of somewhere between three and five billion years by processes of Darwinian natural selection.

It is a deep mistake to think that these two propositions are just theories of science. “Science” is the name of a set of procedures by which we have identified the truth, but once identified, the truth is public property. It does not belong to some special do- main; indeed “science” does not name an ontological domain.

These two propositions are now so widely accepted that it is hardly necessary for me to belabor them.
I also want to add a third.
In addition to the atomic theory of matter and the evolutionary theory of biology, we have to add the neurobiological basis of all human and animal mental life. All of our consciousness, in- tentionality, and all the rest of our mental life, is caused by neurobiological processes and real- ized in neurobiological systems. This is not as universally accepted as the first two propositions; but it will be, and for the purposes of this discussion I am going to take it for granted.
These three propositions taken together—atomic physics, evolutionary biology, and embodied brain neurobiology—I will call propositions that describe “the basic facts” or “the basic reality”

Roeland

[Leon]

. . . . Dus tenzij men kan aantonen dat Searle ons mensen een soort goddelijke kennis wil toekennen, gun ik hem het voordeel van de twijfel en ga ik ervan uit dat in hoeverre hij over absolute feiten praat, hij het over zaken heeft die in die mate bevestigd zijn, dat het pervers is ze niet te geloven.

Wat Searle zelf in zijn stuk "the basic reality" noemt en helder stelt. Zie vet gemaakte zinnen in onderstaande aanhaling:

Our question is, How does the human reality fit into the basic reality? And what is the basic underlying reality? Well, that is a complicated story, but two central features of it can be stated quite simply.
We know that the basic structure of the entire universe consists in entities that we find it convenient (if not entirely accurate) to call “particles”, and these exist in fields of force and are typically organized into systems.
We know furthermore that we and all living systems have evolved over a period of somewhere between three and five billion years by processes of Darwinian natural selection.

It is a deep mistake to think that these two propositions are just theories of science. “Science” is the name of a set of procedures by which we have identified the truth, but once identified, the truth is public property. It does not belong to some special do- main; indeed “science” does not name an ontological domain.

These two propositions are now so widely accepted that it is hardly necessary for me to belabor them.
I also want to add a third.
In addition to the atomic theory of matter and the evolutionary theory of biology, we have to add the neurobiological basis of all human and animal mental life. All of our consciousness, in- tentionality, and all the rest of our mental life, is caused by neurobiological processes and real- ized in neurobiological systems. This is not as universally accepted as the first two propositions; but it will be, and for the purposes of this discussion I am going to take it for granted.
These three propositions taken together—atomic physics, evolutionary biology, and embodied brain neurobiology—I will call propositions that describe “the basic facts” or “the basic reality”

Roeland

Deeltjes zijn vervangen door excitaties van kwantumvelden, dus hoezo “vaste basis”?

[heeck]

Deeltjes zijn vervangen door excitaties van kwantumvelden, dus hoezo “vaste basis”?

Leon,

Searle geeft duidelijk de kaders aan waarbinnen zijn tekst is opgesteld.
En "vaste basis" zie ik hem niet gebruiken. Wel "basic reality" en
"and for the purposes of this discussion I am going to take it for granted. ".

En vanzelf zijn opening van zijn stuk.

Roeland

[Leon]

Deeltjes zijn vervangen door excitaties van kwantumvelden, dus hoezo “vaste basis”?

Leon,

Searle geeft duidelijk de kaders aan waarbinnen zijn tekst is opgesteld.
En "vaste basis" zie ik hem niet gebruiken. Wel "basic reality" en
"and for the purposes of this discussion I am going to take it for granted. ".

En vanzelf zijn opening van zijn stuk.

Roeland

Roeland,

Als iemand realiteit en basis realiteit schrijft, neem ik aan dat deze een vaste realiteit op het oog heeft. Een zekerheid, een gegeven, een vastigheid. Het probleem is, er is niets vast. Met vervangen van deeltjes met excitaties van kwantumvelden, zijn alle bijzondere aspecten van kwantumvelden de realiteit in geslopen, en die hebben ook implicaties op evolutiebiologie en neurologische toestanden.

[axxyanus]

Als iemand realiteit en basis realiteit schrijft, neem ik aan dat deze een vaste realiteit op het oog heeft. Een zekerheid, een gegeven, een vastigheid. Het probleem is, er is niets vast. Met vervangen van deeltjes met excitaties van kwantumvelden, zijn alle bijzondere aspecten van kwantumvelden de realiteit in geslopen, en die hebben ook implicaties op evolutiebiologie en neurologische toestanden.

Kan je een voorbeeld geven van zo'n implicatie op evolutiebiologie?

[Leon]

Als iemand realiteit en basis realiteit schrijft, neem ik aan dat deze een vaste realiteit op het oog heeft. Een zekerheid, een gegeven, een vastigheid. Het probleem is, er is niets vast. Met vervangen van deeltjes met excitaties van kwantumvelden, zijn alle bijzondere aspecten van kwantumvelden de realiteit in geslopen, en die hebben ook implicaties op evolutiebiologie en neurologische toestanden.

Kan je een voorbeeld geven van zo'n implicatie op evolutiebiologie?

Mogelijk (speculatief) is “natuurlijke variatie/mutaties” iets dat gekoppeld is aan kwantumtoestanden, en wat reageert op waarneming/bewustzijn.

[axxyanus]

Als iemand realiteit en basis realiteit schrijft, neem ik aan dat deze een vaste realiteit op het oog heeft. Een zekerheid, een gegeven, een vastigheid. Het probleem is, er is niets vast. Met vervangen van deeltjes met excitaties van kwantumvelden, zijn alle bijzondere aspecten van kwantumvelden de realiteit in geslopen, en die hebben ook implicaties op evolutiebiologie en neurologische toestanden.

Kan je een voorbeeld geven van zo'n implicatie op evolutiebiologie?

Mogelijk (speculatief) is “natuurlijke variatie/mutaties” iets dat gekoppeld is aan kwantumtoestanden,

Maar dat zegt niets. Alles is gekoppeld aan kwantumtoestanden, daarom heeft dat nog geen implicaties voor het wetenschapsdomein. Dat straling een invloed heeft op de frequentie van mutaties, dat weten we. Dus op die manier is dat gekoppeld aan kwantumtoestanden. Maar dan is er nog een hele weg te gaan voor je kan spreken over hoe de bijzondere aspecten van kwantumvelden een implicatie zouden hebben op evolutiebiologie.

en wat reageert op waarneming/bewustzijn.

Er is BMW geen enkel serieus onderzoek naar bewustzijn dat dit ondersteunt.

Mensen zijn veel te snel om aspecten van kwantumvelden naar de macrowereld te exporteren. Een heleboel wetenschappelijke theorie is geldig zonder ook maar in enige mate rekeninig te moeten houden met de bijzondere aspecten van kwantumvelden. Men kan natuurlijk altijd speculeren dat die aspecten ooit toch deel zullen uitmaken van zo'n theorie maar dat lijkt me toch wat zwak om nu al te beweren dat er implicaties zijn.

[Leon]

Kan je een voorbeeld geven van zo'n implicatie op evolutiebiologie?

Mogelijk (speculatief) is “natuurlijke variatie/mutaties” iets dat gekoppeld is aan kwantumtoestanden,

Maar dat zegt niets. Alles is gekoppeld aan kwantumtoestanden, daarom heeft dat nog geen implicaties voor het wetenschapsdomein. Dat straling een invloed heeft op de frequentie van mutaties, dat weten we. Dus op die manier is dat gekoppeld aan kwantumtoestanden. Maar dan is er nog een hele weg te gaan voor je kan spreken over hoe de bijzondere aspecten van kwantumvelden een implicatie zouden hebben op evolutiebiologie.

en wat reageert op waarneming/bewustzijn.

Er is BMW geen enkel serieus onderzoek naar bewustzijn dat dit ondersteunt.

Mensen zijn veel te snel om aspecten van kwantumvelden naar de macrowereld te exporteren. Een heleboel wetenschappelijke theorie is geldig zonder ook maar in enige mate rekeninig te moeten houden met de bijzondere aspecten van kwantumvelden. Men kan natuurlijk altijd speculeren dat die aspecten ooit toch deel zullen uitmaken van zo'n theorie maar dat lijkt me toch wat zwak om nu al te beweren dat er implicaties zijn.

Ja het is speculatief, het dubbelespleet-experiment blijft echter bij mij tot de verbeelding spreken.

En “mutaties” zijn dus juist precies niet de macrowereld.

Maar dat dus niet zomaar gezegd kan worden dat er een basis-realiteit is, en dat je zekerheid hebt over die realiteit, lijkt me wel duidelijk toch?

[axxyanus]

Maar dat dus niet zomaar gezegd kan worden dat er een basis-realiteit is, en dat je zekerheid hebt over die realiteit, lijkt me wel duidelijk toch?

Dat is mij helemaal niet zo duidelijk. Dat er onzekerheden zijn, spreekt niet tegen dat er ook zekerheden zijn.

[Leon]

Maar dat dus niet zomaar gezegd kan worden dat er een basis-realiteit is, en dat je zekerheid hebt over die realiteit, lijkt me wel duidelijk toch?

Dat is mij helemaal niet zo duidelijk. Dat er onzekerheden zijn, spreekt niet tegen dat er ook zekerheden zijn.

Zeker. :-P

[ChaimNimsky]

Zelf ben ik geen voorstander van deze indeling, maar als ik hem dan toch zou gebruiken dan gaat mijn voorkeur uit naar de continentale filosofie. Analytische filosofie lijkt zich voornamelijk te kenmerken door het uit de weg gaan van de werkelijk interessante problemen. “Op die manier wordt het te ingewikkeld hoor!” lijken ze te suggereren, “Laten we het gewoon simpel houden.” Maar de werkelijkheid is niet simpel, en de filosoof kan zich die luxe niet veroorloven.

De impact van analytische filosofie is over het algemeen concreet en meetbaar, vooral in de ontwikkeling van formele logica, kunstmatige intelligentie en wetenschapsfilosofie -- de analytische traditie heeft direct bijgedragen aan wetenschappelijke en technologische vooruitgang.

Frege's werk in logische symbolen en logische systemen legde de basis voor moderne wiskundige logica die van cruciaal belang is voor de ontwikkeling van programmeertalen, informatica en kunstmatige intelligentie. Chomsky's werk leidde tot de ontwikkeling van computertaalmodellen en spraaktechnologie. Popper’s werk heeft vandaag de dag fundamentele invloed op falsificeerbare methodologieën, die daadwerkelijk bruikbare resultaten opleveren in bijvoorbeeld medische behandelingen, technologische innovaties en klimaatmodellen. Russell's en Whitehead's werk was fundamenteel voor de ontwikkeling van computerwetenschappen door hun bijdragen aan logica en wiskundige grondslagen. Gödel's werk is toonaangevend in de informatica en de theorie van berekenbaarheid. Turing's werk was fundamenteel voor de ontwikkeling van computers, Kuhn’s werk was essentieel voor medische vooruitgang en heeft uiteindelijk aanzienlijk bijgedragen aan de ontwikkeling van MRI- en CT-scans, en Dennett's werk heeft bijgedragen aan machine learning, natural language processing, de behandeling van neurologische stoornissen en het ontwikkelen van effectieve therapieën, etc...

Als we praktische, aantoonbare resultaten als maatstaf nemen, dan staat de analytische filosofie wat dat betreft met 1-0 voor op de continentale filosofie. De continentale filosofie biedt daarentegen inzicht in hoe individuen en groepen zich verhouden tot hun context en heeft daarmee invloed gehad op gebieden als psychotherapie, sociale wetenschappen, kunst, politiek, cultuurkritiek, maatschappelijke verandering, culturele theorievorming, etc...

[Leon]

Als we praktische, aantoonbare resultaten als maatstaf nemen, dan staat de analytische filosofie wat dat betreft met 1-0 voor op de continentale filosofie. De continentale filosofie biedt daarentegen inzicht in hoe individuen en groepen zich verhouden tot hun context en heeft daarmee invloed gehad op gebieden als psychotherapie, sociale wetenschappen, kunst, politiek, cultuurkritiek, maatschappelijke verandering, culturele theorievorming, etc...

Ik denk dat analytische filosofie meer algemene impact heeft, maar continentale filosofie meer persoonlijke impact kan hebben.

Het is verder, in mijn ogen, heel triest, als dit als een wedstrijd gezien wordt. “Aantoonbare resultaten” is verder een criterium dat niet alleen moet kijken naar de successen, maar naar de gehele toestand van de wereld. Nemen we verder de groeiende aversie tegenover AI op social media…, hier op deze site.