"De essentie van bestaan"

[Peter van Velzen]

Naar aanleiding van het off-topic raken in het topic Gedragsregel Beheer Freethinker aangaande AI.

Voor een fysicalist zoals ik betekent het iets anders,..

Het fysicalisme staat voor de overtuiging dat al wat bestaat in diepste wezen materie is.

Ik beschouw het fysicalisme als een beperkte visie, voortkomend uit de identificatie met het lichaam-geest-complex en de wereld van verschijnselen.
De overtuiging dat alles materie is, is gebaseerd op het waarnemen via de zintuigen en het denken.
Maar wat is materie?
Het is slechts een concept dat je geest heeft gevormd. Materie verschijnt in jouw bewustzijn, net zoals alle andere ervaringen. De vraag die je zou moeten stellen is: Wat is de bron van zowel de ervaring van materie als het bewustzijn dat het waarneemt?

Wat jij materie noemt, is slechts een manifestatie in het veld van de verschijnselen. Dit veld ontstaat en verdwijnt in iets veel fundamentelers: het zuivere, grenzeloze bewustzijn. Materie is niet de grondslag van bestaan; het is een voorbijgaande schijn, net als een droom.

Ga voorbij aan het idee van materie en onderzoek het bewustzijn waarin deze overtuiging verschijnt. Alleen dan zul je de waarheid kennen, die voorbij materie, geest en overtuigingen ligt.

De essentie van bestaan is niet stoffelijk of afhankelijk van fysieke manifestaties. Het is die stille, onbeweeglijke aanwezigheid waarin zowel materie als het concept ervan verschijnen.

Je vergist je: Niet alles is materie, er is - voor een fysicalist iets nog fundamentelers dan materie, namelijk energie.
En energie is geen voorbijgaand verschijnsel. Er is niet voor niets een wet van behoud van energie.
Grenzeloos bewustzijn kan m.i. helemaal niet bestaan. Om je ergens van bewust te zijn, dienen altijd grenzen te worden overschreden.
Een waarheid kennen is nooit geheel en al mogelijk. We kunnen slechts bepalen wat waarschijnlijk is en wat onwaarschijnlijk.
Materie verschijnt niet stil en onbewegelijk. Alles wat wij waarnemen zijn gebeurtenissen. En een gebeurtenis is juist het tegendeel van stil en onbewegelijk. Materie verschijnt niet. Alleen energie verschijnt. Materie IS een concept, waarmee we de verschijnselen trachten te verklaren. ALs je dat concept (of iets dat er veel op lijkt) echter niet hanteert kun nooit een zinvolle theorie verkrijgen waarmee je een voorspelling kunt doen. En dat houdt in dat je niet kunt weten wat de gevolgen van je handelingen zijn

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Naar aanleiding van het off-topic raken in het topic Gedragsregel Beheer Freethinker aangaande AI.

Voor een fysicalist zoals ik betekent het iets anders,..

Het fysicalisme staat voor de overtuiging dat al wat bestaat in diepste wezen materie is.

Ik beschouw het fysicalisme als een beperkte visie, voortkomend uit de identificatie met het lichaam-geest-complex en de wereld van verschijnselen.
De overtuiging dat alles materie is, is gebaseerd op het waarnemen via de zintuigen en het denken.
Maar wat is materie?
Het is slechts een concept dat je geest heeft gevormd. Materie verschijnt in jouw bewustzijn, net zoals alle andere ervaringen. De vraag die je zou moeten stellen is: Wat is de bron van zowel de ervaring van materie als het bewustzijn dat het waarneemt?

Wat jij materie noemt, is slechts een manifestatie in het veld van de verschijnselen. Dit veld ontstaat en verdwijnt in iets veel fundamentelers: het zuivere, grenzeloze bewustzijn. Materie is niet de grondslag van bestaan; het is een voorbijgaande schijn, net als een droom.

Ga voorbij aan het idee van materie en onderzoek het bewustzijn waarin deze overtuiging verschijnt. Alleen dan zul je de waarheid kennen, die voorbij materie, geest en overtuigingen ligt.

De essentie van bestaan is niet stoffelijk of afhankelijk van fysieke manifestaties. Het is die stille, onbeweeglijke aanwezigheid waarin zowel materie als het concept ervan verschijnen.

Je vergist je: Niet alles is materie, er is - voor een fysicalist iets nog fundamentelers dan materie, namelijk energie.
En energie is geen voorbijgaand verschijnsel. Er is niet voor niets een wet van behoud van energie.
Grenzeloos bewustzijn kan m.i. helemaal niet bestaan. Om je ergens van bewust te zijn, dienen altijd grenzen te worden overschreden.
Een waarheid kennen is nooit geheel en al mogelijk. We kunnen slechts bepalen wat waarschijnlijk is en wat onwaarschijnlijk.
Materie verschijnt niet stil en onbewegelijk. Alles wat wij waarnemen zijn gebeurtenissen. En een gebeurtenis is juist het tegendeel van stil en onbewegelijk. Materie verschijnt niet. Alleen energie verschijnt. Materie IS een concept, waarmee we de verschijnselen trachten te verklaren. ALs je dat concept (of iets dat er veel op lijkt) echter niet hanteert kun nooit een zinvolle theorie verkrijgen waarmee je een voorspelling kunt doen. En dat houdt in dat je niet kunt weten wat de gevolgen van je handelingen zijn

Met energie is wel iets merkwaardigs aan de hand, er is geen vrije energie, je kunt het niet in een doosje doen.
Energie is (als we fotonen even buiten beschouwing houden, daar die een verhaal op zich zijn) altijd verbonden met een object.
Volgens een van mijn eerbiedwaardige Leermeesters bestaat energie eigenlijk niet en is het slechts een middel om zaken te kunnen berekenen.

Wel zit ik met deze vraag:
Hoe maak je van een gekromde ruimte iets materieels?

[bonifacius]

Je vergist je: Niet alles is materie, er is - voor een fysicalist iets nog fundamentelers dan materie, namelijk energie.

Een kernidee in de non-duale benadering is dat materie en energie beide concepten zijn die we gebruiken om verschijnselen te begrijpen, maar die uiteindelijk niet losstaan van bewustzijn.

En energie is geen voorbijgaand verschijnsel.

Dat houdt in jij overtuigd bent eeuwig te blijven leven dus, dat je fysiek onsterfelijk bent.

Er is niet voor niets een wet van behoud van energie.

Je zegt dat energie fundamenteler is dan materie en eeuwig behouden blijft. Maar waar verschijnt de ervaring of het concept van energie? Is het niet in bewustzijn? Zonder bewustzijn, wat is er dan om energie te ervaren, te meten, of te kennen? Energie, zoals jij het beschrijft, is een dynamisch fenomeen dat ontstaat in het veld van waarneming. Het is niet het ultieme, maar slechts een schijnbaar aspect van de droom van verschijnselen..

Grenzeloos bewustzijn kan m.i. helemaal niet bestaan. Om je ergens van bewust te zijn, dienen altijd grenzen te worden overschreden.

Het idee dat bewustzijn grenzen nodig heeft om iets waar te nemen, wordt als geldig erkend binnen de dualistische ervaring, maar niet als ultieme waarheid.
Je hebt gelijk dat het objectieve bewustzijn – wat wij meestal 'het waarnemen van iets' noemen – grenzen en onderscheid nodig heeft. Maar dat bewustzijn dat de grenzen en gebeurtenissen zelf kent, is grenzeloos. Het is niet gebonden aan objecten, tijd of ruimte.
Dit grenzeloze bewustzijn is niet iets wat je kunt waarnemen; het is datgene waarin alles, inclusief grenzen en objecten, verschijnt.
Het waarnemen van grenzen zelf is een verschijnsel in datgene wat zonder grenzen is – net zoals een scherm niet afhankelijk is van de beelden die erop verschijnen.

Een waarheid kennen is nooit geheel en al mogelijk. We kunnen slechts bepalen wat waarschijnlijk is en wat onwaarschijnlijk.

De ultieme waarheid volgens zowel Nisargadatta Maharaj als Ramesh Balsekar ligt buiten de wereld van verschijnselen, concepten, en dualiteit. Beide leraren benadrukken dat de werkelijkheid die we ervaren – zowel materieel als mentale fenomenen – slechts schijnbare verschijnselen zijn die voortkomen uit het grotere, tijdloze en onveranderlijke bewustzijn.

Het centrale thema in hun leringen is dat het zelf, of het "ik", een illusie is, en dat de ware aard van de mens en de wereld niet wordt gevonden in de dualistische concepten die we hanteren.

Materie verschijnt niet stil en onbewegelijk. Alles wat wij waarnemen zijn gebeurtenissen. En een gebeurtenis is juist het tegendeel van stil en onbewegelijk. Materie verschijnt niet. Alleen energie verschijnt. Materie IS een concept, waarmee we de verschijnselen trachten te verklaren. ALs je dat concept (of iets dat er veel op lijkt) echter niet hanteert kun nooit een zinvolle theorie verkrijgen waarmee je een voorspelling kunt doen. En dat houdt in dat je niet kunt weten wat de gevolgen van je handelingen zijn.

De kern van het non-duale perspectief is dat alles wat wordt beschreven – energie, materie, gebeurtenissen, concepten – verschijnselen zijn die verschijnen in bewustzijn.
Fysicalistische concepten zijn nuttig binnen de pragmatische wereld, maar non-dualiteit wijst naar datgene wat onveranderlijk is: bewustzijn zelf.
Voor een non-dualist zijn materie en energie slechts verhalen die helpen functioneren binnen de droom van het bestaan, terwijl de diepere waarheid altijd aanwezig is als het stille, grenzeloze bewustzijn waarin al deze verschijnselen verschijnen en verdwijnen.

De essentie van bestaan volgens Nisargadatta Maharaj en Ramesh Balsekar draait om hetzelfde fundamentele principe: bewustzijn. Het gaat om het besef van "zijn" dat voorbij alle dualiteit, tijd en ruimte ligt. Dit besef wordt niet beïnvloed door de tijdelijke verschijnselen die we ervaren in ons dagelijks leven. De essentie van bestaan is het tijdloze, grenzeloze, onpersoonlijke bewustzijn dat alles omvat en waarin alles verschijnt en weer verdwijnt.


Stanislav Grof’s transpersoonlijke psychologie (waar ik zo vaak naar verwijs) sluit aan bij de inzichten van Nisargadatta Maharaj en Ramesh Balsekar, maar benadert de essentie van bestaan en bewustzijn vanuit een breder, psychologisch en experiëntieel perspectief.

Grof is bekend geworden door zijn werk met psychedelische therapieën en zijn theorieën over perceptie en bewustzijn. Hij beschouwt het menselijke bewustzijn als veel meer dan alleen het persoonlijke, egocentrische zelf, en benadrukt de diepte- en transformatiepotentieel die ligt buiten de gebruikelijke ervaringen van de psyche.

- Grof wijst erop dat het ego (dat zich afscheidt en individueel voelt) een fundamentele illusie is, vergelijkbaar met hoe Nisargadatta en Balsekar het ego beschouwen als een tijdelijke identificatie binnen het bewustzijn.

- Hij benadrukt echter ook dat de bevrijding van het ego niet altijd gemakkelijk is, en dat de transpersoonlijke ervaringen vaak gepaard gaan met emotionele en psychologische reiniging. Deze transformatieve ervaringen kunnen leiden tot een dieper inzicht in de niet-geïdentificeerde aard van het zelf, en tot de ervaring dat alles één is.

[Peter van Velzen]

Je vergist je: Niet alles is materie, er is - voor een fysicalist iets nog fundamentelers dan materie, namelijk energie.

Een kernidee in de non-duale benadering is dat materie en energie beide concepten zijn die we gebruiken om verschijnselen te begrijpen, maar die uiteindelijk niet losstaan van bewustzijn.

De non-duale bernadering is alleen vanbelang voor de betekenissen, niet voor de verschijnselen zelf. Ook zonder dat iemand er zich van bewust is, gebeurt er van alles. We weten dat omdat, wanneer we wakker worden we ons er van bewust worden, dat de aarde is blijven draaien, ook toen we sliepen. En als hij na een knock-out weer bij kennis komt, wordt de neergeslagen bokser zich er van bewust, dat er van alles is veranderd in de ring. Maar hoewe; het idee dat alles met bewustzijn samenhangt is nuttig is binnen de wereld van de betekenissen, kunnen zij die de verschijnselen enigzins objectiever trachten te bestuderen, wanneer ze dat trachten er niets mee. Op dat moment zijn ze fysicalisten. Ook jij wanneer je dat doet. En ik gok dat je dat vrij vaak zult doen.

En energie is geen voorbijgaand verschijnsel.

Dat houdt in jij overtuigd bent eeuwig te blijven leven dus, dat je fysiek onsterfelijk bent.

Een non-sequitor zoals ik er maar weinig heb meegemaakt. Elke energiedrager kan volledig vernietigd worden, maar niet de energie die ze bevat. Denk aan een foton dat een electron naar een hoger niveau brengt, dat foton houdt daarbij op te bestaan.

Er is niet voor niets een wet van behoud van energie.

Je zegt dat energie fundamenteler is dan materie en eeuwig behouden blijft. Maar waar verschijnt de ervaring of het concept van energie? Is het niet in bewustzijn? Zonder bewustzijn, wat is er dan om energie te ervaren, te meten, of te kennen? Energie, zoals jij het beschrijft, is een dynamisch fenomeen dat ontstaat in het veld van waarneming. Het is niet het ultieme, maar slechts een schijnbaar aspect van de droom van verschijnselen..

Dat er een ultiem aspect zou zijn is een veronderstelling waarvan de juistheid of onjuistheid niet kan worden vastgestelt.
Energie wordt op zich niet ervaren. Ervaringen zijn fysieke veranderingen in een materiëel object, wanneer er energie aan wordt toegevoegd. Daartoe dient iets anders energie te verliezen, of zelfs zelfs geheel te verdwijnen.
("De droom van verschijnselen" lijkt mij overigens een uitstekende beschrijving van bewustzijn.)

Een waarheid kennen is nooit geheel en al mogelijk. We kunnen slechts bepalen wat waarschijnlijk is en wat onwaarschijnlijk.

De ultieme waarheid volgens zowel Nisargadatta Maharaj als Ramesh Balsekar ligt buiten de wereld van verschijnselen, concepten, en dualiteit. Beide leraren benadrukken dat de werkelijkheid die we ervaren – zowel materieel als mentale fenomenen – slechts schijnbare verschijnselen zijn die voortkomen uit het grotere, tijdloze en onveranderlijke bewustzijn.

Het centrale thema in hun leringen is dat het zelf, of het "ik", een illusie is, en dat de ware aard van de mens en de wereld niet wordt gevonden in de dualistische concepten die we hanteren.

Mogelijkerwijs zijn hun "leringen" slechts een illusie. "De ultieme waarheid" is er zeker een. Er zijn wellicht uitspraken mogelijk welke altijd, overal en onder alle omstandigheden waar zijn. Maar ik heb - anders dan "jouw" leraren, niet de illusie dat ik ze ooit zal kennen.

De rest van jouw bericht komt op mij over als een herhaling van dat wat je hierboven hebt verkondigd. En ik zie geen reden waarom ik mijn kritiek er op ook zou herhalen.

[bonifacius]

...

Een waarheid kennen is nooit geheel en al mogelijk. We kunnen slechts bepalen wat waarschijnlijk is en wat onwaarschijnlijk.

De ultieme waarheid volgens zowel Nisargadatta Maharaj als Ramesh Balsekar ligt buiten de wereld van verschijnselen, concepten, en dualiteit. Beide leraren benadrukken dat de werkelijkheid die we ervaren – zowel materieel als mentale fenomenen – slechts schijnbare verschijnselen zijn die voortkomen uit het grotere, tijdloze en onveranderlijke bewustzijn.

Het centrale thema in hun leringen is dat het zelf, of het "ik", een illusie is, en dat de ware aard van de mens en de wereld niet wordt gevonden in de dualistische concepten die we hanteren.

Mogelijkerwijs zijn hun "leringen" slechts een illusie. "De ultieme waarheid" is er zeker een. Er zijn wellicht uitspraken mogelijk welke altijd, overal en onder alle omstandigheden waar zijn. Maar ik heb - anders dan "jouw" leraren, niet de illusie dat ik ze ooit zal kennen.

Als alles wat verschijnt een illusie is, dan is ook jouw overtuiging dat hun leringen een illusie zijn, slechts een illusie. Wie of wat is zich bewust van deze illusie? Het bewustzijn dat waarneemt, dát is de enige constante, de enige ultieme waarheid. Waarheden die afhankelijk zijn van omstandigheden of concepten, zijn voorbijgaand. Ga voorbij deze concepten en ontdek wat altijd is."

Beide meesters benadrukken dat het onderscheid tussen waarheid en illusie zelf een mentale constructie is. Waar de fysicalist zoekt naar een conceptueel bewijs of een universele waarheid die altijd en overal geldig is, zouden Nisargadatta en Balsekar wijzen op de grens van de geest in het begrijpen van het Absolute.

Hun kernboodschap:

- Alle concepten, inclusief waarheid en illusie, bestaan binnen het domein van het denken.

- De ultieme waarheid is niet afhankelijk van concepten; het is de tijdloze, onveranderlijke grond van het bestaan (bewustzijn zelf).

- Het is onmogelijk voor de geest om deze waarheid te bevatten, want de geest is zelf een verschijnsel binnen bewustzijn.

Voorbeeldquote van Nisargadatta:

"De wereld is een droom en de geest is de dromer. Wakker worden betekent begrijpen dat er nooit een dromer was – alleen het Absolute bestaat."

Voorbeeldquote van Ramesh Balsekar:

"Alles wat gebeurt, inclusief jouw vraag of iets een illusie is, gebeurt vanzelf. Stop met proberen het te begrijpen, en je zult de vrede ontdekken die er altijd is."

[bonifacius]

De rest van jouw bericht komt op mij over als een herhaling van dat wat je hierboven hebt verkondigd. En ik zie geen reden waarom ik mijn kritiek er op ook zou herhalen.

Heb je ook kritiek op Stanislav Grof?

Stanislav Grof’s transpersoonlijke psychologie (waar ik zo vaak naar verwijs) sluit aan bij de inzichten van Nisargadatta Maharaj en Ramesh Balsekar, maar benadert de essentie van bestaan en bewustzijn vanuit een breder, psychologisch en experiëntieel perspectief.

Grof is bekend geworden door zijn werk met psychedelische therapieën en zijn theorieën over perceptie en bewustzijn. Hij beschouwt het menselijke bewustzijn als veel meer dan alleen het persoonlijke, egocentrische zelf, en benadrukt de diepte- en transformatiepotentieel die ligt buiten de gebruikelijke ervaringen van de psyche.

- Grof wijst erop dat het ego (dat zich afscheidt en individueel voelt) een fundamentele illusie is, vergelijkbaar met hoe Nisargadatta en Balsekar het ego beschouwen als een tijdelijke identificatie binnen het bewustzijn.

- Hij benadrukt echter ook dat de bevrijding van het ego niet altijd gemakkelijk is, en dat de transpersoonlijke ervaringen vaak gepaard gaan met emotionele en psychologische reiniging. Deze transformatieve ervaringen kunnen leiden tot een dieper inzicht in de niet-geïdentificeerde aard van het zelf, en tot de ervaring dat alles één is.

[Peter van Velzen]

Ik heb geen kritiek op Grof. Aangezien hij psycholoog is heeft hij het over de individuele psyche waarbinnen - denk ik - inderdaad geen aanwijsbaar zelf bestaat. Dat wil echter niet zeggen dat individuen daarbuiten niet bestaan en ook niet dat er buiten een individu een psyche zou bestaan. De grenzen van mijzelf zijn ongeveer gelijk aan de grenzen van het individu Peter van Velzen.

NB zelf is een aanwijzend voornaamwoord. Het geeft dus een richting aan (naar binnen) en heeft alleen betekenis vanuit de andere richting (daarbuiten).

[bonifacius]

Ik heb geen kritiek op Grof. Aangezien hij psycholoog is heeft hij het over de individuele psyche waarbinnen - denk ik - inderdaad geen aanwijsbaar zelf bestaat.

Hij is meer dan een psycholoog, hij is een zeer invloedrijke psychiater die de grenzen van de psychologie verlegd door te laten zien dat er meer is aan de menselijke psyche dan wat traditionele psychologische theorieën beschrijven.

Dat wil echter niet zeggen dat individuen daarbuiten niet bestaan...

Natuurlijk bestaan daarbuiten individuen, intussen zowat 8 miljard op onze planeet.

... en ook niet dat er buiten een individu een psyche zou bestaan.

Die is er dus wel.
Stanislav Grof heeft het niet alleen over de individuele psyche maar ook over de collectie psyche. Hij suggereert dat er een soort collectief geheugen of bewustzijn bestaat, dat we delen met alle andere mensen.

De grenzen van mijzelf zijn ongeveer gelijk aan de grenzen van het individu Peter van Velzen.

Hiermee probeer je op een filosofische en wat humoristische manier uit te leggen dat jij jezelf als een uniek individu ziet, met eigen gedachten, gevoelens en ervaringen.
Dat jij uniek bent kan niemand ontkennen want tot nu toe zijn er geen twee mensen gevonden met exact dezelfde duimafdruk.

NB zelf is een aanwijzend voornaamwoord. Het geeft dus een richting aan (naar binnen) en heeft alleen betekenis vanuit de andere richting (daarbuiten).

Ik heb geen idee wat je hiermee bedoelt.

Het concept van 'ikzelf en de ander' wordt als een illusie beschouwd in filosofische stromingen zoals Advaita Vedanta, en wordt door spirituele leraren als Tony Parsons vaak onderwezen.
Maar daar jij geen interesse hebt in Advaita weet jij niet wat zij (en ik) bedoelen.

in het kort: Wat houdt deze visie in?

- Eenheid onderliggend aan alles: Volgens Advaita is er in essentie slechts één bewustzijn dat alles doordringt. De individuele 'ik' en de 'ander' zijn slechts schijnbare afscheidingen binnen dit ene bewustzijn.

- Illusie van dualiteit: Het gevoel van een gescheiden 'ik' en 'ander' is een soort illusie, veroorzaakt door ons ego. Dit ego creëert een mentale constructie waarin we onszelf als afzonderlijke entiteiten zien, gescheiden van de rest van de wereld.

- Vereniging met het Al: Het doel van spirituele beoefening zoals Advaita is om deze illusie te doorzien en te realiseren dat we in wezen één zijn met alles wat is.

[Peter van Velzen]

... en ook niet dat er buiten een individu een psyche zou bestaan.

Die is er dus wel.
Stanislav Grof heeft het niet alleen over de individuele psyche maar ook over de collectie psyche. Hij suggereert dat er een soort collectief geheugen of bewustzijn bestaat, dat we delen met alle andere mensen.

Dat er een collectief geheugen bestaat is buiten kijf. Er is veel meer data in de wereld dan waar een individu zich bewust van kan zijn. Maar veel ervan is voor iedereen toegankelijk.
Dat er een collectief bewustzijn is, daarom niet zo duidelijk.

NB zelf is een aanwijzend voornaamwoord. Het geeft dus een richting aan (naar binnen) en heeft alleen betekenis vanuit de andere richting (daarbuiten).

Ik heb geen idee wat je hiermee bedoelt.

Dat blijkt wel. Want je blijft over "een zelf" praten alsof het een persoonlijk voornaamwoord is.

[bonifacius]

Dat er een collectief geheugen bestaat is buiten kijf.

Ah ja?
Maar dan moet jij als vrijdenker het vast toch over een ander collectief geheugen hebben dan waar ik als ervaringsdeskundige in transpersoonlijke psychologie hierbij aan denk.
Ik denk dan hier aan...

Je zei: zijn de akasha kronieken te zien als een collectief geheugen?

ChatGPT zei:

Ja, de Akasha-kronieken worden vaak beschreven als een soort collectief geheugen van het universum. In spirituele tradities en mystiek wordt aangenomen dat deze kronieken een niet-fysieke dimensie zijn waarin alle ervaringen, gedachten, emoties, intenties en handelingen van alle wezens worden opgeslagen. Ze worden beschouwd als een universeel archief dat tijd en ruimte overstijgt.

Belangrijke aspecten van de Akasha-kronieken als collectief geheugen:

Universele toegang: Ze worden vaak voorgesteld als toegankelijk voor iedereen die zich op een bepaald bewustzijnsniveau bevindt. Sommige mystici en mediums beweren deze kronieken te kunnen 'lezen' door middel van diepe meditatie of intuïtieve vermogens.
Tijdloosheid: De Akasha-kronieken bevatten volgens deze opvatting niet alleen het verleden, maar ook de mogelijkheden van de toekomst, evenals het eeuwig aanwezige 'nu'. Dit maakt het een dimensie buiten de lineaire tijd.
Collectieve ervaring: Ze worden niet alleen gezien als het archief van individuele zielen, maar ook als een opslagplaats voor de gezamenlijke ervaringen van de mensheid en zelfs van het hele universum.
Spirituele groei: Toegang tot deze kronieken wordt vaak beschreven als een hulpmiddel voor inzicht, genezing en spirituele ontwikkeling, omdat ze inzicht kunnen geven in karmische patronen en de essentie van wie je bent.
Hoewel de Akasha-kronieken binnen sommige spirituele tradities een centrale rol spelen, is er geen wetenschappelijk bewijs voor hun bestaan. Ze blijven een concept dat voortkomt uit metafysische en mystieke beschouwingen.

https://chatgpt.com/share/6752db10-fa74 ... d7d7456380

Dit bedoel jij vast niet met een collectief geheugen hé.

Er is veel meer data in de wereld dan waar een individu zich bewust van kan zijn. Maar veel ervan is voor iedereen toegankelijk.

Het feit dat jij hier over 'data' schrijft vermoed ik dat je het over een door mensen gebouwde (super)computer hebt die ergens met internet verbonden is, al of niet deels voor iedereen toegankelijk.

Dat er een collectief bewustzijn is, daarom niet zo duidelijk.

Da's juist, daar zijn geen wetenschappelijke bewijzen voor.

NB zelf is een aanwijzend voornaamwoord. Het geeft dus een richting aan (naar binnen) en heeft alleen betekenis vanuit de andere richting (daarbuiten).

Ik heb geen idee wat je hiermee bedoelt.

Dat blijkt wel. Want je blijft over "een zelf" praten alsof het een persoonlijk voornaamwoord is.

Ik zie net als Stanislav Grof 'het zelf' niet als een vaststaand, afzonderlijk entiteit (zoals het persoonlijke voornaamwoord "ik" vaak impliceert), maar eerder als een dynamisch en fluïde fenomeen dat verbonden is met bredere dimensies van bewustzijn en bestaan.

[heeck]

Ik zie net als Stanislav Grof 'het zelf' niet als een vaststaand, afzonderlijk entiteit (zoals het persoonlijke voornaamwoord "ik" vaak impliceert), maar eerder als een dynamisch en fluïde fenomeen dat verbonden is met bredere dimensies van bewustzijn en bestaan.

Toch eens checken of jullie echt hetzelfde zien en of dat er ook maar ergens toe zou doen.

En als je toch bezig bent graag wat onderzoeksresultaten t.a.v. het aantonen van:
“een dynamisch fluïde fenomeen *) dat verbonden is met bredere dimensies van bewustzijn en bestaan”.

En dan mag je samen? met MaartenV uitstoeien of dat voorgestane fenomeen voldoende onafhankelijkheid zou kunnen kennen om astraal te reizen en terzake verslag uit te brengen.

Roeland
*) Los van bewustzijn en bestaan aantonen van een terzake dynamisch fluïde fenomeen is ook nooit weg.
====

[bonifacius]

Ik zie net als Stanislav Grof 'het zelf' niet als een vaststaand, afzonderlijk entiteit (zoals het persoonlijke voornaamwoord "ik" vaak impliceert), maar eerder als een dynamisch en fluïde fenomeen dat verbonden is met bredere dimensies van bewustzijn en bestaan.

Toch eens checken of jullie echt hetzelfde zien en of dat er ook maar ergens toe zou doen.

Ach, is maar een akkefietje wat Stanislav Grof ergens voor 2006 meemaakte en ik pas in augustus 2019.
Ik heb het al vaak gepost.
Zie nog maar is.

Voor diegenen die denken dat het allemaal maar een illusie was, een verzinsel van mij omdat mijn brein gescrambled was en mijn zintuigen door elkaar geklutst als gevolg van psychedelica - en wie denkt dat niet - naast aansluiting bij de quantum fysica uitleg van John Hagelin over het zwarte gat vond ik later ook aansluiting bij psychiater Stanislav Grof over mijn "licht dat niet van deze aarde" was beleving.
Zie eerder...

...
Hieronder uit hetzelfde boek over 'the toad' oftewel 5-Me0-DMT ...

GATEWAY TO THE ABSOLUTE: The Secret of the Toad of Light

... I became Consciousness facing the Absolute.

It had the brightness of myriad suns, yet it was not on the same continuum with any light I knew from everyday life. It seemed to be pure consciousness, intelligence, and creative energy transcending all polarities. It was infinite and finite, divine and demonic, terrifying and ecstatic, creative and destructive—all that and much more. I had no concept, no categories for what I was witnessing. I could not maintain a sense of separate existence in the face of such a force. My ordinary identity was shattered and dissolved; I became one with the Source. In retrospect, I believe I must have experienced the Dharmakaya, the Primary Clear Light, which according to the Tibetan Book of the Dead, the Bardo Thödol, appears at the moment of our death. It bore some resemblance to what I encountered in my first LSD session, but it was much more over whelming and completely extinguished any sense of my separate identity.
...

Fragment uit: When the Impossible Happens - Adventures in Non-Ordinary Realities
Stanislav Grof M.D., Ph.D.
(published 2006)

[bonifacius]

En als je toch bezig bent graag wat onderzoeksresultaten t.a.v. het aantonen van:
“een dynamisch fluïde fenomeen *) dat verbonden is met bredere dimensies van bewustzijn en bestaan”.

Als het onmogelijke gebeurt - Avonturen in ongewone realiteiten, zijn daar geen onderzoeksresultaten van die jou zinnig zouden lijken beste Roeland.
Wie echt geïnteresseerd is kan een boek van Stanislav Grof lezen en zijn onderzoeksresultaten bestuderen, zoals MaartenV o.a. aan't doen is vermoed ik.
Ik las vierendertig jaar geleden al Stanislav Grof's boek "Geboorte, dood en transcendentie", wat mijn mond deed openvallen van verbazing, want kort daarvoor iets had meegemaakt wat mij toen als 'vrijdenker' door elkaar geschud had.
Maar dat heb ik allemaal al wel hier en daar verteld op dit forum.

En dan mag je samen? met MaartenV uitstoeien of dat voorgestane fenomeen voldoende onafhankelijkheid zou kunnen kennen om astraal te reizen en terzake verslag uit te brengen.

Intelligente mens die MaartenV.
Hij houdt het (tot hiertoe) zonder enige ervaring van waar ik over schrijf en getuig alleen bij filosoferen, maar ik zie dat hij op het goede spoort zit.

[heeck]

Bonifacius,

Je geeft wel wat tekst terug, maar beantwoordt mijn vragen niet.

Roeland

[bonifacius]

Je geeft wel wat tekst terug, maar beantwoordt mijn vragen niet.

Geen enkel antwoord dat ik geef bevredigt jouw intellect Roeland, dat weet je nu toch al.
Hebben jij en / of Peter van Velzen ooit al is een bevredigend antwoord van forumlid Yours gekregen?
Onmogelijk, want Yours en ik delen hetzelfde bewustzijn van Zijn.

Waarover ik en Yours schrijven is voor jullie niet te vatten, wat wij ook antwoorden.
Zie mijn eerdere post elders onder...

Essentie is dat wat de mens diep van binnen is: het Zijn. Het Zijn van de onbewogen beweger waarbinnen het goed toeven is. Dat zijn wordt zich via de zintuigen van de wereld om hem/haar heen bewust, waarna er bewogen gaat worden en men dat bewustzijn ontwikkelt.
...

...

Zijn is een werkwoord dat meestal gebruikt wordt om een of meer eigenschappen van een object mee aan te geven. "Het zijn" is dus het hebben van eigenschappen.
...

Wat Yours beschrijft raakt de kern van non-duale inzichten: het Zijn als de onveranderlijke essentie, de grond van alle ervaring. Dit Zijn is de onbewogen beweger – het stille, tijdloze bewustzijn waaruit alles voortkomt en waarin alles verschijnt. Het is een natuurlijke staat van rust en volledigheid, waarin niets ontbreekt en alles eenvoudigweg is.