axxyanus schreef: ↑15 mei 2024 09:11
HierEnNu schreef: ↑13 mei 2024 19:49
Ik zou willen dat ik mijn dochter zou antwoorden:
- "Kom, we gaan samen naar de speelgoedwinkel,
dan kun je me daar aanwijzen met welke Dinosauriërs JIJ[!] graag zou willen spelen!"
Ik zou daarna een tijd iets alerter zijn op specifieke signalen en aanwijzingen, maar bij achterwege blijven van specifieke signalen en aanwijzingen zou ik het verder laten rusten.
Waarom zou je hierdoor alerter zijn?
Vanwege dat zulks binnen de context van dit topic plaatsvindt.
axxyanus schreef:Waarom is een meisje dat met dinosauriërs wil spelen een punt van aandacht,
dat dat je aanzet om alerter te zijn?
Omdat zulks binnen de context van dit topic plaatsvindt. Mijn zoon heeft gewoon met poppen kunnen spelen en bij verkleedspelletjes vrouwenkleren aan kunnen trekken zonder dat zulks bij mij zorgen opriep omtrent diens seksuele ontwikkeling. Als het dochtertje van mijn toenmalige vriendin samen met hem met zijn dinosauriërs speelde baarde zulks mij ook geen enkele zorgen, De foto waar het dochtertje ook op staat plaats ik hier uiteraard niet, maar dat is mijn zoon met diens dinosaurussen hier achter in onze tuin in een modderkuil die ik voor hem groef:
Het bovenstaande EN onderstaande was een bewust onderdeel van de opvoeding:
axxyanus schreef:En wat zijn dan specifieke signalen en aanwijzingen? Dat ze met treintjes wil spelen?
Met lego Technic? Dat ze Karate wil doen?
Nee. Zoals bijvoorbeeld in jouw eerdere voorbeeld:
- Met woord en of daad aangeven:
- "Ik wou dat ik een jongen was."
De mogelijke gender
'problematiek' werd tijdens de basisschooltijd van mijn zoon door school zonder voor mij bekende aanleiding breed aangekaart met een officieel schrijven aan alle ouders van leerlingen van een bepaalde leeftijd, compleet met vragenlijst over seksuele ontwikkeling en dergelijke. Ik heb tekst en uitleg gevraagd en gekregen, waarna ik in een officieel schrijven te kennen heb gegeven dat mijn zoon van dit onderzoek gevrijwaard moest blijven, maar indien school anderszins op basis van gedrag van mijn zoon zelf zorgen had ten aanzien van diens ontwikkeling
[en dus ook diens seksuele ontwikkeling] ik daar graag over geïnformeerd wilde worden.
Waarom ik daarna toch een tijd iets alerter was op specifieke signalen en aanwijzingen? Onzekerheid vermoed ik, doordat ik daar voorheen nooit bewust op gelet had en dus al helemaal niet expliciet aandacht aan had besteed. Waarschijnlijk ook een stukje cognitieve dissonantie, zulks is me wel vaker overkomen door de atypische ontwikkeling die mijn zoon
[en mij!] overkwam
'dankzij' diens PDD-nos, een vorm van ASS
[Autisme].