Over het fysieke en de symbolen waarmee wij communiceren.
Geplaatst: 18 dec 2023 14:47
De meeste mensen hebben het over materialisme versus idealisme, sommigen over monisme versus dualisme, maar zaken die men er mee probeert aan te geven, of juist te verenigen, zijn sinds mensenheugenis, slechts het verschil tussen wat we fysiek kunnen ondervinden en wat we kunnen bespreken.
Het fysieke wordt het meest gekenmerkt, door datgene was tastbaar is. Maar in principe is elk zintuigelijke waarneming, ook die waarvan we ons niet “bewust” zijn, fysiek.
De symbolen bij uitstek waarmee wij communiceren, zijn woorden, maar elk gebaar, elke gezichtsuitdrukking, elke intonatie, elke afbeelding en elke emoji, maakt er deel van uit.
Het is in wezen een ontkenning van de alledaagse werkelijkheid, om niet met beiden rekening te houden, maar desondanks hebben velen zich beziggehouden met de hobby van vele filosofen. Ruziën of er uitsluitend fysieke stof bestaat, of ook stof waaruit ideeën bestaan, of uitsluitend dat laatste. Het is altijd al een zinloze exercitie geweest, want symbolen zijn weliswaar ook fysiek, maar hun fysieke eigenschappen zijn grotendeels onbelangrijk. Wat belangrijk is in onze communicatie zijn de betekenissen die ze hebben.
De meest eenvoudige betekenissen hebben woorden die iets tastbaars weergeven, maar er zijn ook woorden die uitsluitend over betekenissen gaan zoals het woord “woord” Woorden kun je niet betasten ook niet als ze iets fysieks betekenen, net zoals fysieke “stof” geen betekenis heeft, ook al gebruiken we het om woorden mee te vormen (inkt bijvoorbeeld).
De verwarring bij degenen die het materialisme afwijzen ontstaat waarschijnlijk doordat men niet beseft, dat ook de werking van iets fysieks net als de betekenis van geschreven tekst, niet zozeer het gevolg is van de stof (atomen of inkt) waaruit ze bestaat, maar van de vorm (moleculen, organen en cellen of letters, woorden en zinnen) en structuur van die stof. Waarbij de betekenis van de tekst ook nog eens afhangt van degene die ze leest. Nog afgezien van de taal, zou Cicero als hij las “Ze vlogen naar Athene”, nooit hebben gedacht aan passagiers in een airbus. Eerder aan Daedalus en Icarus.
Toen ik deze tekst begon te schrijven, had ik niet gedacht dat er nog zoveel overeenkomst was tussen fysieke werking en een geschreven zin. Maar zie hier!
Het fysieke wordt het meest gekenmerkt, door datgene was tastbaar is. Maar in principe is elk zintuigelijke waarneming, ook die waarvan we ons niet “bewust” zijn, fysiek.
De symbolen bij uitstek waarmee wij communiceren, zijn woorden, maar elk gebaar, elke gezichtsuitdrukking, elke intonatie, elke afbeelding en elke emoji, maakt er deel van uit.
Het is in wezen een ontkenning van de alledaagse werkelijkheid, om niet met beiden rekening te houden, maar desondanks hebben velen zich beziggehouden met de hobby van vele filosofen. Ruziën of er uitsluitend fysieke stof bestaat, of ook stof waaruit ideeën bestaan, of uitsluitend dat laatste. Het is altijd al een zinloze exercitie geweest, want symbolen zijn weliswaar ook fysiek, maar hun fysieke eigenschappen zijn grotendeels onbelangrijk. Wat belangrijk is in onze communicatie zijn de betekenissen die ze hebben.
De meest eenvoudige betekenissen hebben woorden die iets tastbaars weergeven, maar er zijn ook woorden die uitsluitend over betekenissen gaan zoals het woord “woord” Woorden kun je niet betasten ook niet als ze iets fysieks betekenen, net zoals fysieke “stof” geen betekenis heeft, ook al gebruiken we het om woorden mee te vormen (inkt bijvoorbeeld).
De verwarring bij degenen die het materialisme afwijzen ontstaat waarschijnlijk doordat men niet beseft, dat ook de werking van iets fysieks net als de betekenis van geschreven tekst, niet zozeer het gevolg is van de stof (atomen of inkt) waaruit ze bestaat, maar van de vorm (moleculen, organen en cellen of letters, woorden en zinnen) en structuur van die stof. Waarbij de betekenis van de tekst ook nog eens afhangt van degene die ze leest. Nog afgezien van de taal, zou Cicero als hij las “Ze vlogen naar Athene”, nooit hebben gedacht aan passagiers in een airbus. Eerder aan Daedalus en Icarus.
Toen ik deze tekst begon te schrijven, had ik niet gedacht dat er nog zoveel overeenkomst was tussen fysieke werking en een geschreven zin. Maar zie hier!