Geschiedenis van de Gazastrook
Geplaatst: 13 okt 2023 19:08
Vertaald door mij,
dus bij voorbaat mijn excuses voor eventuele [ver]taalfouten en/of typo's.
BRON: Consortium News October 13, 2023
by Maha Nassar
University of Arizona
History of the Gaza Strip
Geschiedenis van de Gazastrook
De focus van het conflict in het Midden-Oosten is opnieuw gericht op de Gazastrook, met de Israëlische minister van Defensie die een "volledige belegering" van het Palestijnse gebied heeft bevolen.
De militaire operatie van Israël, die uitgebreide bombardementen op woningen omvat, volgt op een verrassingsaanval op 7 oktober door Hamas-militanten die Israël binnendrongen vanuit Gaza en meer dan 900 Israëli's doodden. Dit leidde tot wraakluchtaanvallen door het Israëlische leger en een toenemend aantal doden onder de Gazanen.
De opdracht om alle voedsel, elektriciteit en water naar Gaza af te snijden, zal alleen de situatie van de bewoners verslechteren in wat wel het "grootste openluchtgevangenis ter wereld" wordt genoemd.
Maar hoe is Gaza een van de meest dichtbevolkte delen van de planeet geworden? En waarom is het nu het toneel van militant Palestijns optreden? Als wetenschapper op het gebied van de Palestijnse geschiedenis geloof ik dat het begrijpen van de antwoorden op deze vragen cruciale historische context biedt voor het huidige geweld.
Een Korte Geschiedenis van Gaza
De Gazastrook is een smalle landstrook aan de zuidoostelijke kust van de Middellandse Zee. Ongeveer twee keer zo groot als Washington, D.C., wordt het ingeklemd tussen Israël in het noorden en oosten en Egypte in het zuiden.
Als een oude handels- en zeehaven maakte Gaza lange tijd deel uit van de geografische regio die bekend staat als Palestina. Tegen het begin van de 20e eeuw werd het voornamelijk bewoond door moslims en christelijke Arabieren die onder Ottomaans bestuur leefden. Toen Groot-Brittannië de controle over Palestina overnam na de Eerste Wereldoorlog, sloten intellectuelen in Gaza zich aan bij de opkomende Palestijnse nationale beweging.
Tijdens de oorlog van 1948 die de staat Israël heeft opgericht, heeft het Israëlische leger 29 dorpen in Zuid-Palestina gebombardeerd, wat leidde tot het vluchten van tienduizenden dorpsbewoners naar de Gazastrook, die onder controle stond van het Egyptische leger dat werd ingezet nadat Israël zijn onafhankelijkheid had uitgeroepen. De meesten van hen en hun nakomelingen verblijven daar vandaag de dag nog steeds.
Opmerking van mij: ik denk niet dat er 75 jaar na dato nog veel van die tienduizenden dorpsbewoners zullen leven, laat staan daar vandaag de dag nog steeds verblijven.
Na de Zesdaagse Oorlog van 1967 tussen Israël en zijn Arabische buren kwam de Gazastrook onder Israëlische militaire bezetting. De bezetting heeft volgens mensenrechtenorganisatie Amnesty International geleid tot "systematische schendingen van de mensenrechten", waaronder het dwingen van mensen van hun land, het vernietigen van huizen en het onderdrukken van zelfs geweldloze vormen van politiek protest.
Palestijnen organiseerden twee grote opstanden, in 1987-1991 en in 2000-2005, in de hoop de bezetting te beëindigen en een onafhankelijke Palestijnse staat op te richten.
Hamas, een Palestijnse islamitische militante groep gevestigd in Gaza, werd opgericht in 1988 om te vechten tegen de Israëlische bezetting. Hamas en andere militante groepen lanceerden herhaalde aanvallen op Israëlische doelen in Gaza, wat leidde tot de unilaterale terugtrekking van Israël uit Gaza in 2005.
In 2006 werden Palestijnse wetgevende verkiezingen gehouden. Hamas versloeg zijn seculiere rivaal, Fatah, die breed werd beschuldigd van corruptie. Sinds 2006 zijn er geen verkiezingen meer gehouden in Gaza, maar een peiling van maart 2023 wees uit dat 45 procent van de Gazanen Hamas zou steunen als er een stemming zou zijn, tegenover 32 procent voor Fatah.
Na een kort conflict tussen Hamas- en Fatah-militanten in mei 2007, nam Hamas volledige controle over de Gazastrook. Sindsdien staat Gaza onder het bestuur van Hamas, ook al wordt het nog steeds beschouwd als bezet door Israël door de Verenigde Naties, het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en andere internationale organisaties.
Wie zijn de Palestijnen in Gaza?
De meer dan 2 miljoen inwoners van de Gazastrook maken deel uit van de wereldwijde Palestijnse gemeenschap van 14 miljoen mensen. Ongeveer een derde van de inwoners van Gaza kan hun familiegeschiedenis herleiden tot het grondgebied binnen de Gazastrook. De overige tweederde zijn vluchtelingen uit de oorlog van 1948 en hun nakomelingen, velen van hen afkomstig uit steden en dorpen rondom Gaza.
De Palestijnen in Gaza zijn overwegend jong: bijna de helft van de bevolking is jonger dan 18 jaar. Het gebied is ook erg arm, met een armoedecijfer van 53 procent.
Ondanks dit sombere economische beeld zijn de onderwijsniveaus vrij hoog. Meer dan 95 procent van de kinderen in de leeftijd van 6-12 jaar in Gaza gaan naar school. De meerderheid van de Palestijnse studenten in Gaza haalt hun diploma van de middelbare school, en 57 procent van de studenten aan de prestigieuze Islamitische Universiteit van Gaza [die is getroffen door Israëlische luchtaanvallen op woensdag] is vrouwelijk.
Maar vanwege de omstandigheden in hun omgeving vinden jonge Palestijnen in Gaza het moeilijk om vervullende levens te leiden. Voor afgestudeerden tussen 19 en 29 jaar is de werkloosheidscijfer 70 procent. En een enquête van de Wereldbank eerder dit jaar wees uit dat 71 procent van de Gazanen tekenen van depressie en hoge niveaus van PTSS vertoont.
Er zijn verschillende factoren die bijdragen aan deze omstandigheden. Een belangrijke factor is de verstikkende blokkade die Israël en Egypte - met steun van de VS - op Gaza hebben opgelegd en die al 16 jaar van kracht is.
Jaren van Blokkade
Kort na de verkiezingen van 2006 probeerde de regering-Bush Hamas uit de macht te verdrijven en een rivaliserende leider van de Fatah-partij aan de macht te brengen, die als vriendelijker tegenover Israël en de VS werd beschouwd. Hamas voorkwam de staatsgreep en nam volledige controle over Gaza in mei 2007. Als reactie hierop sloten Israël en Egypte - met steun van de VS en Europa - de grensovergangen naar en uit de Gazastrook en legden ze een land-, lucht- en zeeblokkade op.
De blokkade, die nog steeds van kracht is, beperkt de invoer van voedsel, brandstof en bouwmateriaal; beperkt hoe ver de vissers van Gaza de zee op kunnen gaan; verbiedt bijna alle export; en legt strikte beperkingen op de beweging van mensen van en naar Gaza. In 2023 heeft Israël volgens VN-gegevens slechts ongeveer 50.000 mensen per maand toestemming gegeven om Gaza te verlaten.
De jaren van afsluiting hebben het leven van Palestijnen in Gaza verwoest. De inwoners hebben niet genoeg water voor drinken en sanitaire voorzieningen. Ze hebben te maken met elektriciteitsuitval die dagelijks 12 tot 18 uur duurt. Zonder voldoende water en elektriciteit staat het fragiele gezondheidszorgsysteem van Gaza "op instorten", aldus de medische mensenrechtenorganisatie Medical Aid for Palestine.
Deze beperkingen treffen met name de jonge en zwakke bevolking van Gaza zwaar. Israël weigert regelmatig zieke patiënten de vergunningen die ze nodig hebben om medische zorg buiten Gaza te ontvangen. Slimme studenten met studiebeurzen om in het buitenland te studeren, merken vaak dat ze niet kunnen vertrekken.
VN-experts zeggen dat deze blokkade in strijd is met het internationaal recht. Ze betogen dat de blokkade neerkomt op een collectieve bestraffing van de Palestijnen in Gaza, een schending van het Haags Verdrag en de Geneefse Conventies die de ruggengraat vormen van het internationaal recht.
Geen Einde aan het Lijden
Israël beweert dat de blokkade van Gaza noodzakelijk is om de veiligheid van zijn bevolking te waarborgen en zal worden opgeheven wanneer Hamas het geweld afzweert, Israël erkent en zich houdt aan eerdere overeenkomsten.
Maar Hamas heeft consequent dit ultimatum afgewezen. In plaats daarvan intensiveerden militante strijders in 2008 het afvuren van zelfgemaakte raketten en mortieren op dichtbevolkte gebieden rond de Gazastrook, in een poging Israël onder druk te zetten om de blokkade op te heffen. Ze hebben op deze manier sporadisch Israël aangevallen in de jaren daarna.
Israël heeft vier grote militaire aanvallen op Gaza gelanceerd - in 2008-09, 2012, 2014 en 2021 - in een poging om de militaire capaciteiten van Hamas te vernietigen. Die oorlogen hebben 4.000 Palestijnen gedood, waarvan meer dan de helft burgers waren, evenals 106 mensen in Israël.
Gedurende die tijd schat de VN dat er meer dan 5 miljard dollar aan schade is toegebracht aan de huizen, landbouw, industrie, elektriciteit en waterinfrastructuur in Gaza.
Elk van die oorlogen eindigde in een fragiel staakt-het-vuren, maar geen echte oplossing voor het conflict. Israël probeert Hamas ervan te weerhouden raketten af te vuren. Hamas en andere militante groepen zeggen dat zelfs wanneer ze eerdere staakt-het-vuren hebben nageleefd, Israël is doorgegaan met aanvallen op Palestijnen en heeft geweigerd de blokkade op te heffen.
Hamas heeft een langetermijnbestand aangeboden in ruil voor het opheffen van de blokkade van Gaza. Israël heeft het aanbod geweigerd en houdt vast aan zijn standpunt dat Hamas eerst het geweld moet beëindigen en Israël moet erkennen.
In de maanden voorafgaand aan de recente escalatie zijn de omstandigheden in Gaza nog verder verslechterd. Het Internationaal Monetair Fonds meldde in september dat de economische vooruitzichten van Gaza "blijven zorgwekkend." De omstandigheden werden nog nijpender toen Israël op 5 september aankondigde dat het alle export vanuit een belangrijke grensovergang met Gaza stopzette.
Zonder uitzicht op het einde van het lijden veroorzaakt door de blokkade, lijkt het erop dat Hamas heeft besloten de status quo te doorbreken met een verrassingsaanval op Israëli's, inclusief burgers. De vergeldingsluchtaanvallen van Israël en de instelling van een "volledige belegering" van de strook hebben nog meer leed op de gewone Gazanen gestapeld.
Het is een tragische reminder dat burgers de zwaarste tol betalen in dit conflict.
Maha Nassar is universitair hoofddocent
aan de School of Middle Eastern and
North African Studies aan de Universiteit van Arizona.
dus bij voorbaat mijn excuses voor eventuele [ver]taalfouten en/of typo's.
BRON: Consortium News October 13, 2023
by Maha Nassar
University of Arizona
History of the Gaza Strip
Geschiedenis van de Gazastrook
De focus van het conflict in het Midden-Oosten is opnieuw gericht op de Gazastrook, met de Israëlische minister van Defensie die een "volledige belegering" van het Palestijnse gebied heeft bevolen.
De militaire operatie van Israël, die uitgebreide bombardementen op woningen omvat, volgt op een verrassingsaanval op 7 oktober door Hamas-militanten die Israël binnendrongen vanuit Gaza en meer dan 900 Israëli's doodden. Dit leidde tot wraakluchtaanvallen door het Israëlische leger en een toenemend aantal doden onder de Gazanen.
De opdracht om alle voedsel, elektriciteit en water naar Gaza af te snijden, zal alleen de situatie van de bewoners verslechteren in wat wel het "grootste openluchtgevangenis ter wereld" wordt genoemd.
Maar hoe is Gaza een van de meest dichtbevolkte delen van de planeet geworden? En waarom is het nu het toneel van militant Palestijns optreden? Als wetenschapper op het gebied van de Palestijnse geschiedenis geloof ik dat het begrijpen van de antwoorden op deze vragen cruciale historische context biedt voor het huidige geweld.
Een Korte Geschiedenis van Gaza
De Gazastrook is een smalle landstrook aan de zuidoostelijke kust van de Middellandse Zee. Ongeveer twee keer zo groot als Washington, D.C., wordt het ingeklemd tussen Israël in het noorden en oosten en Egypte in het zuiden.
Als een oude handels- en zeehaven maakte Gaza lange tijd deel uit van de geografische regio die bekend staat als Palestina. Tegen het begin van de 20e eeuw werd het voornamelijk bewoond door moslims en christelijke Arabieren die onder Ottomaans bestuur leefden. Toen Groot-Brittannië de controle over Palestina overnam na de Eerste Wereldoorlog, sloten intellectuelen in Gaza zich aan bij de opkomende Palestijnse nationale beweging.
Tijdens de oorlog van 1948 die de staat Israël heeft opgericht, heeft het Israëlische leger 29 dorpen in Zuid-Palestina gebombardeerd, wat leidde tot het vluchten van tienduizenden dorpsbewoners naar de Gazastrook, die onder controle stond van het Egyptische leger dat werd ingezet nadat Israël zijn onafhankelijkheid had uitgeroepen. De meesten van hen en hun nakomelingen verblijven daar vandaag de dag nog steeds.
Opmerking van mij: ik denk niet dat er 75 jaar na dato nog veel van die tienduizenden dorpsbewoners zullen leven, laat staan daar vandaag de dag nog steeds verblijven.
Na de Zesdaagse Oorlog van 1967 tussen Israël en zijn Arabische buren kwam de Gazastrook onder Israëlische militaire bezetting. De bezetting heeft volgens mensenrechtenorganisatie Amnesty International geleid tot "systematische schendingen van de mensenrechten", waaronder het dwingen van mensen van hun land, het vernietigen van huizen en het onderdrukken van zelfs geweldloze vormen van politiek protest.
Palestijnen organiseerden twee grote opstanden, in 1987-1991 en in 2000-2005, in de hoop de bezetting te beëindigen en een onafhankelijke Palestijnse staat op te richten.
Hamas, een Palestijnse islamitische militante groep gevestigd in Gaza, werd opgericht in 1988 om te vechten tegen de Israëlische bezetting. Hamas en andere militante groepen lanceerden herhaalde aanvallen op Israëlische doelen in Gaza, wat leidde tot de unilaterale terugtrekking van Israël uit Gaza in 2005.
In 2006 werden Palestijnse wetgevende verkiezingen gehouden. Hamas versloeg zijn seculiere rivaal, Fatah, die breed werd beschuldigd van corruptie. Sinds 2006 zijn er geen verkiezingen meer gehouden in Gaza, maar een peiling van maart 2023 wees uit dat 45 procent van de Gazanen Hamas zou steunen als er een stemming zou zijn, tegenover 32 procent voor Fatah.
Na een kort conflict tussen Hamas- en Fatah-militanten in mei 2007, nam Hamas volledige controle over de Gazastrook. Sindsdien staat Gaza onder het bestuur van Hamas, ook al wordt het nog steeds beschouwd als bezet door Israël door de Verenigde Naties, het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en andere internationale organisaties.
Wie zijn de Palestijnen in Gaza?
De meer dan 2 miljoen inwoners van de Gazastrook maken deel uit van de wereldwijde Palestijnse gemeenschap van 14 miljoen mensen. Ongeveer een derde van de inwoners van Gaza kan hun familiegeschiedenis herleiden tot het grondgebied binnen de Gazastrook. De overige tweederde zijn vluchtelingen uit de oorlog van 1948 en hun nakomelingen, velen van hen afkomstig uit steden en dorpen rondom Gaza.
De Palestijnen in Gaza zijn overwegend jong: bijna de helft van de bevolking is jonger dan 18 jaar. Het gebied is ook erg arm, met een armoedecijfer van 53 procent.
Ondanks dit sombere economische beeld zijn de onderwijsniveaus vrij hoog. Meer dan 95 procent van de kinderen in de leeftijd van 6-12 jaar in Gaza gaan naar school. De meerderheid van de Palestijnse studenten in Gaza haalt hun diploma van de middelbare school, en 57 procent van de studenten aan de prestigieuze Islamitische Universiteit van Gaza [die is getroffen door Israëlische luchtaanvallen op woensdag] is vrouwelijk.
Maar vanwege de omstandigheden in hun omgeving vinden jonge Palestijnen in Gaza het moeilijk om vervullende levens te leiden. Voor afgestudeerden tussen 19 en 29 jaar is de werkloosheidscijfer 70 procent. En een enquête van de Wereldbank eerder dit jaar wees uit dat 71 procent van de Gazanen tekenen van depressie en hoge niveaus van PTSS vertoont.
Er zijn verschillende factoren die bijdragen aan deze omstandigheden. Een belangrijke factor is de verstikkende blokkade die Israël en Egypte - met steun van de VS - op Gaza hebben opgelegd en die al 16 jaar van kracht is.
Jaren van Blokkade
Kort na de verkiezingen van 2006 probeerde de regering-Bush Hamas uit de macht te verdrijven en een rivaliserende leider van de Fatah-partij aan de macht te brengen, die als vriendelijker tegenover Israël en de VS werd beschouwd. Hamas voorkwam de staatsgreep en nam volledige controle over Gaza in mei 2007. Als reactie hierop sloten Israël en Egypte - met steun van de VS en Europa - de grensovergangen naar en uit de Gazastrook en legden ze een land-, lucht- en zeeblokkade op.
De blokkade, die nog steeds van kracht is, beperkt de invoer van voedsel, brandstof en bouwmateriaal; beperkt hoe ver de vissers van Gaza de zee op kunnen gaan; verbiedt bijna alle export; en legt strikte beperkingen op de beweging van mensen van en naar Gaza. In 2023 heeft Israël volgens VN-gegevens slechts ongeveer 50.000 mensen per maand toestemming gegeven om Gaza te verlaten.
De jaren van afsluiting hebben het leven van Palestijnen in Gaza verwoest. De inwoners hebben niet genoeg water voor drinken en sanitaire voorzieningen. Ze hebben te maken met elektriciteitsuitval die dagelijks 12 tot 18 uur duurt. Zonder voldoende water en elektriciteit staat het fragiele gezondheidszorgsysteem van Gaza "op instorten", aldus de medische mensenrechtenorganisatie Medical Aid for Palestine.
Deze beperkingen treffen met name de jonge en zwakke bevolking van Gaza zwaar. Israël weigert regelmatig zieke patiënten de vergunningen die ze nodig hebben om medische zorg buiten Gaza te ontvangen. Slimme studenten met studiebeurzen om in het buitenland te studeren, merken vaak dat ze niet kunnen vertrekken.
VN-experts zeggen dat deze blokkade in strijd is met het internationaal recht. Ze betogen dat de blokkade neerkomt op een collectieve bestraffing van de Palestijnen in Gaza, een schending van het Haags Verdrag en de Geneefse Conventies die de ruggengraat vormen van het internationaal recht.
Geen Einde aan het Lijden
Israël beweert dat de blokkade van Gaza noodzakelijk is om de veiligheid van zijn bevolking te waarborgen en zal worden opgeheven wanneer Hamas het geweld afzweert, Israël erkent en zich houdt aan eerdere overeenkomsten.
Maar Hamas heeft consequent dit ultimatum afgewezen. In plaats daarvan intensiveerden militante strijders in 2008 het afvuren van zelfgemaakte raketten en mortieren op dichtbevolkte gebieden rond de Gazastrook, in een poging Israël onder druk te zetten om de blokkade op te heffen. Ze hebben op deze manier sporadisch Israël aangevallen in de jaren daarna.
Israël heeft vier grote militaire aanvallen op Gaza gelanceerd - in 2008-09, 2012, 2014 en 2021 - in een poging om de militaire capaciteiten van Hamas te vernietigen. Die oorlogen hebben 4.000 Palestijnen gedood, waarvan meer dan de helft burgers waren, evenals 106 mensen in Israël.
Gedurende die tijd schat de VN dat er meer dan 5 miljard dollar aan schade is toegebracht aan de huizen, landbouw, industrie, elektriciteit en waterinfrastructuur in Gaza.
Elk van die oorlogen eindigde in een fragiel staakt-het-vuren, maar geen echte oplossing voor het conflict. Israël probeert Hamas ervan te weerhouden raketten af te vuren. Hamas en andere militante groepen zeggen dat zelfs wanneer ze eerdere staakt-het-vuren hebben nageleefd, Israël is doorgegaan met aanvallen op Palestijnen en heeft geweigerd de blokkade op te heffen.
Hamas heeft een langetermijnbestand aangeboden in ruil voor het opheffen van de blokkade van Gaza. Israël heeft het aanbod geweigerd en houdt vast aan zijn standpunt dat Hamas eerst het geweld moet beëindigen en Israël moet erkennen.
In de maanden voorafgaand aan de recente escalatie zijn de omstandigheden in Gaza nog verder verslechterd. Het Internationaal Monetair Fonds meldde in september dat de economische vooruitzichten van Gaza "blijven zorgwekkend." De omstandigheden werden nog nijpender toen Israël op 5 september aankondigde dat het alle export vanuit een belangrijke grensovergang met Gaza stopzette.
Zonder uitzicht op het einde van het lijden veroorzaakt door de blokkade, lijkt het erop dat Hamas heeft besloten de status quo te doorbreken met een verrassingsaanval op Israëli's, inclusief burgers. De vergeldingsluchtaanvallen van Israël en de instelling van een "volledige belegering" van de strook hebben nog meer leed op de gewone Gazanen gestapeld.
Het is een tragische reminder dat burgers de zwaarste tol betalen in dit conflict.
Maha Nassar is universitair hoofddocent
aan de School of Middle Eastern and
North African Studies aan de Universiteit van Arizona.
