Wat is de zin van het leven?

[heeck]

Het leven heeft vanzelf zin zolang je niet al te vergeetachtig wordt en morgen niet tegenhoudt.

Roeland

[HierEnNu]

Een doelloos bestaan past prima bij de zinloosheid van het leven an sich. Ook kan het DE vervulling zijn van puur aanwezig zijn in het hier en nu. Gewoon lekker relaxen omdat er toch totaal helemaal niets echt onder controle is.

Indien je echter zelf zin hebt of het noodzakelijk acht om jouw eigen leven zin te geven, dan kan het zinvol zijn om zelf één of meer doelen te bepalen. In het nastreven van dergelijke doelen ontstaat dan als vanzelf een soort van 'zin van je leven', doordat je dan telkens als het ware 'ergens naar toe leeft'. Ergens naar toe leven wekt namelijk heel sterk de illusie van zinvolheid.

Het maakt verder niet echt uit of de doelen behaald worden, want het gaat om het 'er naar toe leven', maar af en toe een doel bereiken werkt wel motiverend om er mee door te blijven gaan, daardoor krijg je er namelijk meer zin in. Anders lijkt een dergelijk zinvol bestaan wel erg veel op telkens neuken zonder ooit klaar te komen. Niet dat neuken op zichzelf vervelend is, maar zonder een motiverend doel zoals klaarkomen is de lol er vaak toch al vlug vanaf. Als men vooraf weet dat men niet klaar gaat komen heeft men er meestal minder zin in.

Doe mee als er geknikkerd wordt in het besef dat het om het spel gaat en niet om de knikkers, maar dat het de meeste anderen alleen om de knikkers te doen is.

• Ik bedoel ...
  ... net als met vreemdgaan en groepsseks:
  • het gaat niet om het winnen,
    maar om het meedoen!

Geniet van je innerlijke glimlach, terwijl jij je vol overtuiging wijdt aan de zinvolheid van het streven naar de verwezenlijking van één of meer doelen, vanuit het volle besef dat in essentie alles doelloos is vanwege de zinloosheid van het leven an sich.

Kortom,

• blijven lachen,
  blijven genieten en
  vooral:
  • blijf in het hier en nu en
    blijf jezelf!

[HierEnNu]

Als je dood bent is de leegte bereikt,
maar troost je, om de dood te overwinnen,
hoef je enkel slechts te sterven ...

... sommigen vergaren veel bezit en geld en
sterven dan als miljonair, maar ik,
ik leef liever als een miljonair en
daardoor sterf ik met miljoenen schuld!

[Mcmadtasty]

De zin van het leven lijkt mij "zingeving van alles"

[HierEnNu]

Na dit topic nog eens herlezen te hebben,
mijmerend over [verloren] vriendschap,
en een traantje wegpinkend,
verdrietig met een hoopvolle glimlach ...


Een jaartje later ... nog steeds hier en nu!


+=+=+=+=+=+=+=+=+

Vriendschap

Vriendschap HOEFT geen illusie te zijn,
je hoeft slechts te stoppen met te verlangen
om vriendschap van anderen te KRIJGEN en
gewoon zelf te beginnen met
een echte vriend te zijn voor anderen:

echte vriendschap
die je zelf GEEFT
is nooit een illusie!

Het leven op zich is dan wel zinloos,
maar je kunt toch wel zin aan je leven geven,
of op zijn minst proberen te geven,
zodat je ook zin in dit leven blijft houden.

Ik hoop toch vooral dat ik tot mijn laatste snik
dat blijf doen wat ik 100% waard vind
om desnoods voor te sterven:

gewoon mezelf te zijn!

Anders was niet alleen
mijn leven zinloos,
dan zou ook
mijn dood zinloos zijn ...

+=+=+=+=+=+=+=+=+

[Gerard R.]

Het leven heeft vanzelf zin zolang je niet al te vergeetachtig wordt en morgen niet tegenhoudt.

Roeland

Het begint met ... ... ...
Als je dan op aarde komt gaat er plots een lampje aan. Hee, ben ik daar? Ja, daar ben je nou...
En dan volgt er een worsteling, soms akelig, soms mooi, soms gewoon leuk.
En als anderen met jou min of meer genieten of je kan echt helpen, dan is dat fijn.
En dan... op een dag.. als je oud bent gaat er een lampje uit. Hee... ... ...

Ik kan de vraag Wat is de zin van het leven niet beantwoorden.

[HierEnNu]

Ik kan de vraag Wat is de zin van het leven niet beantwoorden.

Het bovenstaande is een antwoord op de vraag:

• "Wat is de zin van het leven?"

[Gerard R.]

Ik kan de vraag Wat is de zin van het leven niet beantwoorden.

Het bovenstaande is een antwoord op de vraag:

• "Wat is de zin van het leven?"

Exact.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Ik kan de vraag Wat is de zin van het leven niet beantwoorden.

Dat is niet zo verwonderlijk.
Er is namelijk geen echt zin

Men ontstaat, leidt een leven en verdwijnt.
Meer is er niet en kan er ook niet komen.

Het is net zoiets als vragen: "Wat is de zin van een zandkorrel?"

[Gerard R.]

Ja, zinloos.

[HierEnNu]

Wat is de zin van een zandkorrel?

De zin van een zandkorrel bestaat objectief evenmin als de zin van het leven.
Toch vind ik die vergelijking fascinerend, vooral omdat zulks bij mij de vraag
oproept over betekenis en bestaansrecht.

Ook zonder eigen wil of doel speelt een zandkorrel een cruciale rol in talloze natuurlijke processen zoals het vormen van stranden, duinen, rivierbeddingen en het beïnvloeden van ecosystemen en landschappen. Zand is essentieel voor bodembalans, plantenwortels en habitatvorming en de mens maakt zinvol gebruik van zand door er glas, beton en zelfs siliciumchips van te maken. Wij zouden deze conversatie hier en nu niet eens hebben zonder siliciumchips.

Of jij al dan niet dit gesprek zinloos vindt weet ik niet, maar voor mij geeft zulks weer ff zin aan mijn bestaan en ik vind een zandkorrel sowieso zinvol, al wil ik iedere zandkorrel die tijdens een dagje strand in mijn zwembroek is gekropen zo snel mogelijk verwijderen. Maar goed, dat maakt dan weer dat ik het naaktstrand heel zinvol vind.

Ik kan intens genieten van de natuur en ook van de samenleving. Zulks zou onmogelijk zijn
zonder zand, want zonder zand zouden veel processen in de natuur en samenleving
niet eens bestaan. De zin van een zandkorrel ontstaat wat mij betreft
door haar relaties en functie binnen grotere systemen.

Wat dat betreft lijkt het leven van een mens best wel op die zandkorrel:

• de zin van een zandkorrel ontstaat door haar functie in een groter geheel,
  net zoals het leven zin kan krijgen door wat we eraan toekennen,
  door de mate waarin we ons verbinden met de wereld om ons heen.

[Gerard R.]

Wat is de zin van een zandkorrel?

De zin van een zandkorrel bestaat objectief evenmin als de zin van het leven.
Toch vind ik die vergelijking fascinerend, vooral omdat zulks bij mij de vraag
oproept over betekenis en bestaansrecht.

Ook zonder eigen wil of doel speelt een zandkorrel een cruciale rol in talloze natuurlijke processen zoals het vormen van stranden, duinen, rivierbeddingen en het beïnvloeden van ecosystemen en landschappen. Zand is essentieel voor bodembalans, plantenwortels en habitatvorming en de mens maakt zinvol gebruik van zand door er glas, beton en zelfs siliciumchips van te maken. Wij zouden deze conversatie hier en nu niet eens hebben zonder siliciumchips.

Maar dan moet je eerst even zeggen wat de zin van het bestaan van aarde en heelal zou kunnen zijn. Want zo'n
bouwsel van zand enz. heeft geen zin als aarde en heelal geen zin zouden hebben.

Of jij al dan niet dit gesprek zinloos vindt weet ik niet, maar voor mij geeft zulks weer ff zin aan mijn bestaan en ik vind een zandkorrel sowieso zinvol, al wil ik iedere zandkorrel die tijdens een dagje strand in mijn zwembroek is gekropen zo snel mogelijk verwijderen. Maar goed, dat maakt dan weer dat ik het naaktstrand heel zinvol vind.

Ik kan intens genieten van de natuur en ook van de samenleving. Zulks zou onmogelijk zijn
zonder zand, want zonder zand zouden veel processen in de natuur en samenleving
niet eens bestaan. De zin van een zandkorrel ontstaat wat mij betreft
door haar relaties en functie binnen grotere systemen.

Wat dat betreft lijkt het leven van een mens best wel op die zandkorrel:

• de zin van een zandkorrel ontstaat door haar functie in een groter geheel,
  net zoals het leven zin kan krijgen door wat we eraan toekennen,
  door de mate waarin we ons verbinden met de wereld om ons heen.

In dát domein is dat prima denken en heb je gelijk, maar als we praten over domeinen dan hebben we het ook over
het niveau van abstractie. Het ligt er maar helemaal aan wat voor niveau of je kiest als we het hebben over
'de zin van het leven' enzo. En voor ons is het misschien fraai, maar dat geldt zeker niet voor eenieder...
Verder: neem b.v. 500 jaar menselijke activieit of 200k of zie maar...
Neem onze aarde, ons zonnestelsel, Melkweg, sterrennevels, heelal of oneindigheid...??
Dat kan je wegdenken, maar als je toch in algemeenheid gaat praten over 'de zin van het leven ed.' dan mis
je wat naar mijn bescheiden mening.

Ik zie mensen meer als een soort eendagsvliegen, die weliswaar niet een dag leven, maar een jaar of 80 grofweg.
Binnen die termijn moet je het zo leuk, dynamisch, nuttig, vol mededogen en liefde en empathisch naar anderen
doen naar mijn idee.

Nou... en dat lukt aardig wat mensen NIET...

[HierEnNu]

Maar dan moet je eerst even zeggen wat de zin van het bestaan van aarde en
heelal zou kunnen zijn. Want zo'n bouwsel van zand enz. heeft geen zin
als aarde en heelal geen zin zouden hebben.

Serieus? Zelfs nadat ik schreef:

De zin van een zandkorrel bestaat objectief evenmin als de zin van het leven.

Hoewel ik best wel van filozeveren houd en van daaruit nog wel kan komen tot overwegingen zoals dat de Aarde een vorm van leven is, misschien zelfs een levend wezen, en het Heelal Bewustzijn is, gaat dit miniscule zandkorreltje wat ik toch ben, zich niet zijn piepkleine vingertjes branden om dat kolossale vraagstuk of het bestaan van de Aarde en het Heelal überhaupt zin heeft ff te beantwoorden. Ik ben tenslotte geen geboren Atheïst zoals de Vrijdenkers hier:
ik ben een geboren Agnost!

Maar waarom zou het Heelal zin nodig hebben om diens ding te doen? Waarom zou het Heelal op diens geheel eigen manier niet zelf een 'zandkorreltje' zijn binnen een groter geheel?

Ik beschouw het gewoon als een groot kosmisch feestje en ik ben één van de bubbels in de champagne: kortstondig, sprankelend en zonder enig idee waarom ik ook op dat feestje ben. Ook ik spat spoedig uit elkaar en tot dan geniet ik zoveel mogelijk mee met het feest ...
... leuk toch? Laat gaan man: geniet van dat wat in jouw ogen wel goed is!!

Weet je, als ik dan met jouw vraag in het achterhoofd in diepe meditatie ga en ervaar dat mijn centrum samenvalt met het centrum van het Heelal en de grenzen van mijn bewustzijn samenvallen met de grenzen van het Bewustzijn oftewel de uiterste grenzen van het Heelal, dan hoor ik als het ware de stem van het Heelal heel stil met een glimlach fluisteren:

• "Samen met ALLes en dus met jou in het hier en nu ZIJN, dat is mijn zin!
  Dus geniet, voel je dankbaar en gelukkig en ben, JUST BE:
  • laat je vooral niet teveel door Gerard aan het denken zetten.

[Gerard R.]

Maar dan moet je eerst even zeggen wat de zin van het bestaan van aarde en
heelal zou kunnen zijn. Want zo'n bouwsel van zand enz. heeft geen zin
als aarde en heelal geen zin zouden hebben.

Serieus? Zelfs nadat ik schreef:

De zin van een zandkorrel bestaat objectief evenmin als de zin van het leven.

Hoewel ik best wel van filozeveren houd en van daaruit nog wel kan komen tot overwegingen zoals dat de Aarde een vorm van leven is, misschien zelfs een levend wezen, en het Heelal Bewustzijn is, gaat dit miniscule zandkorreltje wat ik toch ben, zich niet zijn piepkleine vingertjes branden om dat kolossale vraagstuk of het bestaan van de Aarde en het Heelal überhaupt zin heeft ff te beantwoorden. Ik ben tenslotte geen geboren Atheïst zoals de Vrijdenkers hier:
ik ben een geboren Agnost!

Maar waarom zou het Heelal zin nodig hebben om diens ding te doen? Waarom zou het Heelal op diens geheel eigen manier niet zelf een 'zandkorreltje' zijn binnen een groter geheel?

Ik beschouw het gewoon als een groot kosmisch feestje en ik ben één van de bubbels in de champagne: kortstondig, sprankelend en zonder enig idee waarom ik ook op dat feestje ben. Ook ik spat spoedig uit elkaar en tot dan geniet ik zoveel mogelijk mee met het feest ...
... leuk toch? Laat gaan man: geniet van dat wat in jouw ogen wel goed is!!


Weet je, als ik dan met jouw vraag in het achterhoofd in diepe meditatie ga en ervaar dat mijn centrum samenvalt met het centrum van het Heelal en de grenzen van mijn bewustzijn samenvallen met de grenzen van het Bewustzijn oftewel de uiterste grenzen van het Heelal, dan hoor ik als het ware de stem van het Heelal heel stil met een glimlach fluisteren:

• "Samen met ALLes en dus met jou in het hier en nu ZIJN, dat is mijn zin!
  Dus geniet, voel je dankbaar en gelukkig en ben, JUST BE:
  • laat je vooral niet teveel door Gerard aan het denken zetten.

Kortom jouw verhaal: feesten ja, maar het heeft weinig zin.
Feesten hoeft van mij niet, zeker niet de huichelfeesten 'vrede op aard', maar verder oké.

[HierEnNu]

Kortom jouw verhaal: feesten ja, maar het heeft weinig zin.
Feesten hoeft van mij niet, zeker niet de huichelfeesten 'vrede op aard', maar verder oké.

De zin van mijn leven schrijf ik zelf!

• Mijn 'verhaal' kortom:
  • "Het leven is vurrukkulluk" [geschreven door Remco Campert]