Mijn lijflied en wat is jouw lijflied?

[HierEnNu]

gezien je nogal veel lijfliederen schijnt te hebben, vraag ik me af hoeveel lijven jij bezit!

Wat ik zoal onder 'mijn lijflied' versta omschrijf ik in de OP, met name:

• "Wat 'mijn' lijflied in 'mijn' hier en nu is, dat is altijd sterk afhankelijk van de huidige situatie en mijn stemming. Meerdere malen per dag maak ik dan tijd vrij voor een meditatief moment waarbij ik dat specifieke nummer dan eventueel meerdere keren achter elkaar bekijkluister, zolang tot 'ik' als het ware verdwijn en zelf dat nummer 'word'."

Het aantal lijfliederen staat dus los van het aantal lijven dat ik bezit.
Gelukkig maar, want ik kan niet één lijf bezitten, zelfs niet 'mijn eigen' lijf ...
... hoewel ik 'mijn' lijf wel weg kan geven of vernietigen.

Er is echter wel een tijd geweest dat ik me inbeeldde dat ik één of zelfs meer lijven kon bezitten. In die tijd leek dat heel wat, een soort van elkaars slaaf zijn of zoiets ... maar macht corrumpeert en overwoekert al snel de wederzijdse Liefde waarna die schijnbaar goed gevulde hand zich samenbalt om het veroverde vast te kunnen houden waardoor die Liefde als los zand tussen de vingers wegstroomt en wegwaait op de vlaag van de ademloos te lang ingehouden uitademing.

+=+=+=+=+=+=+=+=+

Geluk vasthouden
in een krampachtig gebaar
is los zand in hand



Als los zand ...
... Slipping Through My Fingers

Het ene moment ligt hij pasgeboren
volledig kwetsbaar en afhankelijk
voor het eerst in mijn armen.

Het volgende moment
gaat hij volwassen de deur uit
onderwijl tussen neus en lippen:

• "Tot morgen ofzo hé ...
  . ... ik blijf daar slapen!"

+=+=+=+=+=+=+=+=+

Jezelf afvragen hoeveel lijven iemand bezit
is net als de illusie koesteren
dat je je lichaam bent en/of hebt,
want dat lichaam van gisteren
is een ander lichaam dan dat van morgen,
want dat lichaam bestaat slechts heel ff
in die eeuwig durende flits van het hier en nu ...



+=+=+=+=+=+=+=+=+


Tijd voorbij?

Kleine kinderen
worden groot
waardoor tijd
lijkt te vliegen.

Stilstaand bij verleden
hetgeen voorbij is
ervaren we tijd
als voorbij gaand.

Tijd beweegt niet
tijd gaat niet voorbij
we zijn het zelf, wij
wij gaan voorbij ...

... voorbij tijd!





+=+=+=+=+=+=+=+=+

[HierEnNu]

Het is een wedstrijd!

Het maakt helemaal niet uit of en hoe vaak ik scoor
om er een verlenging en/of penalties uit te slepen,
deze wedstrijd kan ik per definitie niet winnen,
want ik zal deze wedstrijd niet overleven.
Ik zal de herhaling niet zien ...

[HierEnNu]

Nog steeds Tom ... nog steeds ...

Hope to see you on the other side!


Tom Petty - 20 oktober 1950-2 oktober 2017

Tom heeft zijn vleugels ...
... hij hoeft niet meer te leren vliegen!

R.I.P Tom.

[Gerard R.]

[HierEnNu]

Code: Selecteer alles

[youtube]-V-cPUuSqF0[/youtube]

Bijzonder lijflied!
Als mijn vraag te persoonlijk is: alle begrip hoor!
Mag ik weten wat de aanleiding was en in welke periode van je leven?

Funky melodie overigens, maar die tekst? Heavy on my stomic!
Melodie doet me terugdenken aan mijn tijd als 'soulbrother' ,
aan die broeken met van die wijde pijpen!

[HierEnNu]

Van mooi mens tot lompe houthakker?

Laatst kreeg ik het verwijt van iemand die ik heel graag mag:

• "Overdenk eens hoe op dit forum van gedachten wisselen met anderen
  je van een mooi mens gemaakt heeft tot een lompe houthakker."

en daar zou ik faliekant en zondermeer als ervaren verklaarde houthakker
probleemloos brandhout van kunnen hakken ...
... maar dan zou ik juist bevestigen dat ik die houthakker ben geworden,
terwijl ik nog steeds gewoon dat mooi mens ben.

Ik ben namelijk nog dezelfde al is dan de manier van communiceren gewijzigd.
Wat nu? Gewoon bescheiden door blijven gaan! Toch? Wat anders?

Zodra ik iets zie en/of hoor wat ook maar suggereert
dat er iets nog mooiers bestaat dan ik, zei de gek zelf,
dan ren ik vlug naar een spiegel en kijk daar dan ter geruststelling in ...

[HierEnNu]

+=+=+=+=+=+=+=+=+

Ik geloof in jou ... EN mij!

Want je kunt niets zeker weten,
en alles gaat voorbij, maar
ik geloof, ik geloof,
ik geloof, ik geloof, ik geloof,
in jouw en mij!

ik ben ik en jij bent jij
samen zijn jij en ik wij
'mijn' [menselijk] bewustzijn zit in mij
'jouw' [menselijk] bewustzijn zit in jou
'ons' [gezamenlijk] bewustzijn
zit niet in jou en niet in mij!

Maar je kunt niets zeker weten,
en alles gaat voorbij, maar
ik geloof, ik geloof,
ik geloof, ik geloof, ik geloof,
in jouw en mij!

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . HierEnNu
+=+=+=+=+=+=+=+=+

[HierEnNu]

+=+=+=+=+=+=+=+=+

Uitwaaien

Jaaahhh lekker ff uitwaaien,
daarom wil ik na mijn dood gecremeerd worden
en uitgestrooid in het bos,
dan kan ik de rest van mijn dood
lekker uitwaaien!

Lekker ff uitwaaien in het bos ...

... net als toen ik nog leefde!

+=+=+=+=+=+=+=+=+

[HierEnNu]

I'm learning to fly ...

... and I aint got wings!

But I did it my way.

[Ivar]

Nobody Weird Like Me

[HierEnNu]

Nobody Weird Like Me

Code: Selecteer alles

[youtube]clZgvwwX2nU[/youtube]

Miljaar! Altijd weer genieten met die gasten!
Thanks for sharing, ik zou willen dat ik
mijn gevoel hier en nu zou kunnen sharen ...
Gelijk ene straaljager!
Ik zal mijn gevoel proberen te verwoorden!

Mijn zoontje, die de 'gave' ASS heeft, oftewel de diagnose PDD-nos, had na het uit elkaar gaan van zijn moeder en mij reeds lange tijd nauwelijks positieve emoties getoond, Daarvoor was hij toch meestal overwegend vrolijk, uitgelaten vaak, soms zelfs niet te onderscheiden van ADHD-gedrag!

---------------

Terzijde:

• Om persoonlijke redenen hadden we niet voor co-ouderschap gekozen. Hij woonde 24/7 bij mij, met om de week een mamma-dag en een nachtje logeren bij haar. Ik dacht niet dat zijn somberheid kwam door heimwee naar wonen bij mamma. De gang naar haar toe ging meestal gepaard met weerstand en huilbuien. Thuiskomen bij mij gaf hem juist zichtbaar opluchting; hij klampte zich dan aan me vast als een aapje dat eindelijk een veilige plek vind.

---------------

Op een dag zat hij rustig op de grond te spelen met zijn ratjes, terwijl ik,
nietsvermoedend van hetgeen op het punt stond te gebeuren, het volume van
de TV ff flink opendraaide. Ik gooide de voetjes van de vloer en ging ff lekker los.
Zodra het nummer afgelopen was draaide ik het volume terug.
Tot mijn verbazing hoorde ik mijn zoontje achter me dol enthousiast gillen:

• "Nog eens, nog eens!"

Ik draaide me verbaasd om en zag hem met koeigrote ogen en koortsachtig rooie wangetjes
heen en weer springen Hij maakte die typische gebaartjes die hij ook maakte als hij
'in gedachten' computerspelletjes speelde, zoals Mario Brothers.





We hebben daarna nog heel vaak Californication gespeelkijkluisterdanst samen.
De ratjes bleken die muziek op die manier ook te waarderen. Zijn hulpverleenster op
school, die PMT voor hem verzorgde, was ook blij met deze nieuwe ingang in zijn wereldje.
Tot dat moment communiceerde hij er nooit over ...




---------------

Ja, dit zijn van die momenten. dat ik mijn hier en nu graag ff verlaat.
Vaak komen herinneringen naar boven tijdens gesprekjes met andere ouders over
'toen de kids nog klein waren'. Soms voel ik dan van die steken
van sehnsucht naar wat nooit heeft mogen zijn en
keer dan vlug terug naar mijn hier en nu ...
... maar deze herinnering is goud waard:

• het was namelijk het moment dat ten diepste tot me doordrong dat de ontwikkeling
  van mijn zoontje niet synchroon zou verlopen met die van een gemiddeld kind.

Ik besefte ten volle dat pogingen om hem een reguliere opvoeding op te leggen, zodat hij in de hokjes van de samenleving zou passen, hem nog meer zou beschadigen dan het mij gedaan heeft!