Even voorstellen

[Roosje1987]

Goedenavond allemaal,
Ik ben Roosje1987 , 33 jaar jong en moeder van een prachtige jonge dame van 12.
Ik vond deze forum toen ik aan het kijken was op een ander site over geloof en liefde...
Ik zat/zit in een relatie met een jehovas getuigen.
We waren ruim een jaar samen en wonen ook samen ( ik weet het is ten strengste verboden)
Nu was het zo dat hij in het begin van onze relatie niets met het geloof deed en hij ( zoals hij het zegt) het geloof niet nodig had.
Onze relatie was ontzettend fijn, konden over praten deelde werkelijk alles.
Alles wat je van een relatie zou moeten verwachten hadden wij ,na verschillende flink mislukte relaties , elkaar eindelijk gevonden.
2 maanden geleden maakte hij ineens bekend dat hij terug wilde naar zijn geloof...wat ik toen niet wist ( nooit echt in verdiept )is dat dat zou betekenen dat onze relatie verbroken zou worden.

Ik was boos verdrietig en eigenlijk nog steeds...
Zijn geloof keurt af dat hij met me samen woont dat snap ik dan nog, dat wij het bed deelde snap ik ook nog.
Maar nu komt het...
Onze gehele relatie moet eindigen omdat het niet aan de regels voldoet van het geloof...
Omdat ik niet voldoe aan die regels mogen wij permanent niet meer samen zijn.
Wij beiden hebben een akelig verleden met relaties en waren zo ontzettend blij met elkaar en onze relatie...
Ik heb me een beetje ingelezen in het jehova's getuigen geloof en de daarbij behorende regels...ook heb ik de bijbel voor een groot gedeelte doorgelezen en geprobeerd het te begrijpen...
Nu mijn vraag...

Als God een god van liefde is die wil dat wij alle elkaar lief hebben ...waarom is het dan verboden dat wij samen zijn? De regels snap ik die hoeven niet uitgelegt te worden...maar wat ik echt niet snap is dat twee mensen die zielsveel van elkaar houden en voor elkaar door het vuur zouden gaan niet meer samen mogen zijn en al helemaal niet trouwen. ( ik ben een ongelovige )
Ik hoop oprecht dat iemand mij die kan helpen begrijpen ...
Groetjes Roosje1987

[appelfflap]

de yehovaregels, net als bj andere godsdiensten, is verzonnen door mensen
als je vriend zich aan die regels wil houden kun je weinig doen.

[BdO]

Goedenavond allemaal,
Ik ben Roosje1987 , 33 jaar jong en moeder van een prachtige jonge dame van 12.
Ik vond deze forum toen ik aan het kijken was op een ander site over geloof en liefde...
Ik zat/zit in een relatie met een jehovas getuigen.
We waren ruim een jaar samen en wonen ook samen ( ik weet het is ten strengste verboden)
Nu was het zo dat hij in het begin van onze relatie niets met het geloof deed en hij ( zoals hij het zegt) het geloof niet nodig had.
Onze relatie was ontzettend fijn, konden over praten deelde werkelijk alles.
Alles wat je van een relatie zou moeten verwachten hadden wij ,na verschillende flink mislukte relaties , elkaar eindelijk gevonden.
2 maanden geleden maakte hij ineens bekend dat hij terug wilde naar zijn geloof...wat ik toen niet wist ( nooit echt in verdiept )is dat dat zou betekenen dat onze relatie verbroken zou worden.

Ik was boos verdrietig en eigenlijk nog steeds...
Zijn geloof keurt af dat hij met me samen woont dat snap ik dan nog, dat wij het bed deelde snap ik ook nog.
Maar nu komt het...
Onze gehele relatie moet eindigen omdat het niet aan de regels voldoet van het geloof...
Omdat ik niet voldoe aan die regels mogen wij permanent niet meer samen zijn.
Wij beiden hebben een akelig verleden met relaties en waren zo ontzettend blij met elkaar en onze relatie...
Ik heb me een beetje ingelezen in het jehova's getuigen geloof en de daarbij behorende regels...ook heb ik de bijbel voor een groot gedeelte doorgelezen en geprobeerd het te begrijpen...
Nu mijn vraag...

Als God een god van liefde is die wil dat wij alle elkaar lief hebben ...waarom is het dan verboden dat wij samen zijn? De regels snap ik die hoeven niet uitgelegt te worden...maar wat ik echt niet snap is dat twee mensen die zielsveel van elkaar houden en voor elkaar door het vuur zouden gaan niet meer samen mogen zijn en al helemaal niet trouwen. ( ik ben een ongelovige )
Ik hoop oprecht dat iemand mij die kan helpen begrijpen ...
Groetjes Roosje1987

Dat is heel simpel. Dat komt omdat die god helemaal geen god van universele liefde is, maar een god van de eigenliefde van dat betreffende clubje. Het heeft met liefde helemaal niets te maken, het is gewoon groepsdwang, en omdat een liefdesrelatie met iemand van buiten die groep zou kunnen zorgen dat iemand te onafhankelijk wordt van die groepsdwang moet OF die relatie verbroken OF die persoon moet onder diezelfde groepsdwang worden gebracht. Ik begrijp uit jouw verhaal dat het in jouw geval nog een stap verder gaat en dat de relatie alleen als voldoende veilig voor de werking van de groepsdwang wordt gezien als die binnen de groepsdwang ontstaan is.

God van groepsdwang. Dat is het. Heeft met liefde allemaal niks te maken helaas.

[Roosje1987]

Het ergste van alles vind ik nog denk ik dat we elkaar niet kwijt willen....hij net zo min als ik...
Hij heeft er ook de nodige moeite mee maar vind dat hij een offer moet maken voor "zijn god omdst hij heeft gezondigd door met mij te gaan samen wonen.
Ik vind het zo erg dat iemand die zoveel liefde kan en wil geven het zichzelf eigenlijk ontzegt vanwegen de regels die in mijn ogen nergens goed voor zijn...
Ik krijg het niet voor elkaar om hem dat te laten begrijpen.
We hadden het zo ontzettend fijn samen met de kinderen...
In mijn beleving is deze soort van geloof meer angst aanwakkeren bij mensen dan dat het goed doet...en idd een groepsdwang...
Ik ben radeloos en weet niet hoe ik hem terug krijg...ik heb ontzettend veel voor hem over maar ik ga me niet laten bekeren naar iets waar ik lijnrecht tegenover sta...

[Peter van Velzen]

Wat ik tegen je ontrouwe vriend zou willen zeggen is een citaat uit de bijbel:
Mattheus 19 vers 5 en 6. Hij zal het ongetwijfeld in zijn wachttorenversie kunnen vinden.
In mijn ogen doet hij precies wat Jezus volgens de Evangelist daar afkeurt.
Ik maak geen onderscheid tussen hen die samenwonen en hen die wettelijk getrouwd zijn. Dat onderscheid bestond - voor zover ik weet - ook niet toen deze tekst voor het eerst werd opgeschreven.

[Rereformed]

Welkom op dit forum, Roosje1987.
Vreselijk, wat een tragedie voor jullie beiden. Er is in het scenario "terugkeer van je partner naar de jehovagetuigen maar jij niet" geen hoop dat jullie je relatie kunnen voortzetten.

Wat betreft je vraag: "Als God een god van liefde is die wil dat wij allen elkaar lief hebben ...waarom is het dan verboden dat wij samen zijn?"
Hier legt een vrome christen het zelf uit. Merk op dat het niet maar een kwestie van gezond verstand gebruiken is (geloof en ongeloof in een huwelijk is vragen om moeilijkheden), maar dat de belangrijkste reden voor vrome gelovigen is wat men in dat artikel in rode letters uit het artikel licht en benadrukt: "Als je verliefd wordt op een ongelovige moet je beseffen dat de Bijbel zegt dat in feite vriendschap met de wereld, vijandschap tegen God is". Men geeft dus geen kans om het in de relatie zelf op te lossen of te bepalen of het kan, maar benadrukt dat de gelovige zich moet onderwerpen aan wat de bijbel zegt. En het helpt niet wanneer men tegenwerpt dat men een bijbeltekst uit zijn verband rukt, of men ook wel een tegentekst kan vinden die iets anders zegt. Iemand die in de mindset van een sekte is opgegroeid kan bijbeluitleg enkel in die mindset zien. De uitleg van bovenstaande evangelist was in strengheid nog niets in vergelijking met wat deze evangelist zes jaar eerder op dezelfde site uit de kast haalt.
De kracht van een sekte is altijd dat het compromisloos is. Dat is ook het dilemma voor je partner: het is ofwel met geheel je hart terugkeren naar de sekte, en in alles de leringen van de sekte volgen, ofwel volkomen met de sekte breken. Zo het laatste al mogelijk is is er weinig kans dat dit snel gebeurt. Zaken die heel diep zitten in de psyche zijn vaak zaken die vele jaren nodig hebben om er bovenuit te groeien.

[Maria]

Welkom Roosje1987
Ik kan alleen beamen wat mijn voorgangers al schreven.
Terug naar het geloof, dat in de jeugd is aangeleerd is idd. heel moeilijk weer te doorbreken.

Maar ook eenmaal niet meer geloven en dan toch terug is ook een zelfzaamheid.
Oha. is de ervaring dat eenmaal afvallig nooit meer echt een orthodox, of fundamentalistisch Bijbel gelovige wordt.
Ik dacht dat Paulus het ergens ook omschreven heeft.
Rereformed en een paar anderen zullen wel weten, wat ik bedoel.

Wat ik me dus afvraag is hoe het komt dat hij eerst leek afstand genomen te hebben van zijn geloof en nu weer niet.
Het enige wat ik kan bedenken is dat hij zijn geloof een tijdje weggestopt heeft, omdat hij zo verliefd was.
Na de eerste fase komt vaak alles weer boven, wat eerder vermeden is aan te denken.
Hoe bewust gelovige is hij altijd geweest?
Kent hij de Bijbel van haver tot gort?
Dan zou het mogelijk zijn hem de teksten hier aangereikt te noemen en hem rechtstreeks te vragen hoe hij daar zelf over denkt.
Bewust gelovige JG zullen hier echter zelden een eigen antwoord op kunnen of willen geven.
Ik ken er een paar, die dit wel deden, maar die toch nog jaren niet wilden scheiden van de gemeenschap van hun jeugd.
Maar bij hen was het een ander geval, want ook de partner JH had niet zoveel meer met het geloof en zij leefden al grotendeels een eigen leven.

Ook dat is een bekend verschijnsel, ook bij andere religieuze groeperingen.
Dus als het laatste het geval is, dan zou het toch een proces van langere tijd, misschien jaren kunnen zijn.
Ik wens je veel sterkte.

[Bonjour]

Ons nieuwe lid was bij nader inzien toch niet zo blij met haar gebruikers naam, dus die is veranderd in Roosje1987. Ik werk wat berichten bij om de oude naam weg te werken.

[Bonjour]

Nu ik het nog eens doorneem, nav van de naamswijziging, denk ik dat je je niet hoeft te verdiepen in de leefregels van de Jehova's. Als hij die regels overneemt, is er geen ruimte voor jou. Ik ben sowieso al heel sceptisch over een relatie tussen een gelovige en ongelovige maar een Jehova is nog een slag apart daarin.
Als je nog je relatie wilt proberen te redden moet je het zoeken in de motivatie van hem om terug naar de sekte te gaan. Dan is er het gevaar dat je in ellenlange religieuze discussies terecht komt. De vraag is of je dat moet willen, en zo ja, of je daar klaar voor bent. Dat vraagt namelijk een hoop kennis van het christendom. Als je die kant op wilt, kan je deze eens bekijken: https://www.youtube.com/watch?v=bQmMFQzrEsc
Het is te doen om een discussie met een jehova te winnen, maar het is knap lastig. Het lukt mij nu eindelijk aan de deur, maar ik kan me voorstellen dat de meeste mensen gewoon de deur dicht gooien.
Als je geluk hebt gaat hij terug vanwege het groepsgevoel oid. Dan kan je dat verder bespreken en proberen die behoefte weg te nemen.

[Gerard R.]

Dag Roosje1987.

'Liefde overwint alles' heet het. Maar meestal tijdelijk, weet ik.
Vaak vervalt men b.v. vervolgens weer in oude patronen. Dat is 'de test', de lakmoesproef.

Sterkte met alles.

[Roosje1987]

Welkom Roosje1987
Ik kan alleen beamen wat mijn voorgangers al schreven.
Terug naar het geloof, dat in de jeugd is aangeleerd is idd. heel moeilijk weer te doorbreken.

Maar ook eenmaal niet meer geloven en dan toch terug is ook een zelfzaamheid.
Oha. is de ervaring dat eenmaal afvallig nooit meer echt een orthodox, of fundamentalistisch Bijbel gelovige wordt.
Ik dacht dat Paulus het ergens ook omschreven heeft.
Rereformed en een paar anderen zullen wel weten, wat ik bedoel.

Wat ik me dus afvraag is hoe het komt dat hij eerst leek afstand genomen te hebben van zijn geloof en nu weer niet.
Het enige wat ik kan bedenken is dat hij zijn geloof een tijdje weggestopt heeft, omdat hij zo verliefd was.
Na de eerste fase komt vaak alles weer boven, wat eerder vermeden is aan te denken.
Hoe bewust gelovige is hij altijd geweest?
Kent hij de Bijbel van haver tot gort?
Dan zou het mogelijk zijn hem de teksten hier aangereikt te noemen en hem rechtstreeks te vragen hoe hij daar zelf over denkt.
Bewust gelovige JG zullen hier echter zelden een eigen antwoord op kunnen of willen geven.
Ik ken er een paar, die dit wel deden, maar die toch nog jaren niet wilden scheiden van de gemeenschap van hun jeugd.
Maar bij hen was het een ander geval, want ook de partner JH had niet zoveel meer met het geloof en zij leefden al grotendeels een eigen leven.

Ook dat is een bekend verschijnsel, ook bij andere religieuze groeperingen.
Dus als het laatste het geval is, dan zou het toch een proces van langere tijd, misschien jaren kunnen zijn.
Ik wens je veel sterkte.

Ik heb het idee dat het komt door de corona crisis daarin zegt hij gezien te hebben dat de laatste dagen aangebroken zijn ...
Hij deed niet meer zoveel met zijn geloof omdat naar eigen zeggen hij er geen behoefte meer aan had.
Maar toen het virus uitbrak wist hij niet wat hij moest doen en wilde vergeving van jehova...
De discussie aangaan is idd zinloos en heb het daarom ook naar opgegeven...
Ik kan nog zoveel dingen aanhalen wat IK vind wat niet klopt maar hij heeft altijd weer een weerwoord...bedank voor je bericht groetjes

[BdO]

Het ergste van alles vind ik nog denk ik dat we elkaar niet kwijt willen....hij net zo min als ik...

Dat laatste klinkt mooi, maar hij kan natuurlijk ook tegen die god kiezen en voor jou. En als hij dat niet doet, dan zegt het niet zoveel dat hij jou niet kwijt wil.

Hij heeft er ook de nodige moeite mee maar vind dat hij een offer moet maken voor "zijn god omdst hij heeft gezondigd door met mij te gaan samen wonen.
Ik vind het zo erg dat iemand die zoveel liefde kan en wil geven het zichzelf eigenlijk ontzegt vanwegen de regels die in mijn ogen nergens goed voor zijn...
Ik krijg het niet voor elkaar om hem dat te laten begrijpen.
We hadden het zo ontzettend fijn samen met de kinderen...
In mijn beleving is deze soort van geloof meer angst aanwakkeren bij mensen dan dat het goed doet...en idd een groepsdwang...
Ik ben radeloos en weet niet hoe ik hem terug krijg...ik heb ontzettend veel voor hem over maar ik ga me niet laten bekeren naar iets waar ik lijnrecht tegenover sta...

In relaties is een belangrijk gebod: Gij zult uzelf nooit verloochenen. Dat je je partner kwijtraakt kan je niet altijd voorkomen, maar je moet vooral jezelf niet verliezen.

[Roosje1987]

Maar dat is het hele punt hij worsteld enorm met zijn gevoelens en zegt ook dat het een allerdaagse strijd is wat hij aan het voeren is...
Als ik dan zeg waarom doe je het dan zegt hij omdat jehova dat van mij eist...ja dan ben ik uitgepraat.
Hij is zichzelf compleet verloren...en ik zie en merk dat hij ook hieronder leid maar kan naar eigen zeggen niet anders kiezen omdst hij bang is voor de gevolgen...
Hij houdt zich vast aan het beeld wat gecreëerd ja van een paradijs...
Wat naar MIJN mening een beetje ver gezocht is.
Ik wil niemand kwetsen hiermee en heb respect voor iedereen ongeacht wat die persoon geloofd of is...maar als het je totale leven zo beïnvloed en dat het je van binnen kapot maakt kun je mij niet wijs maken dat het iets goeds is...
Maar dat is mijn mening...

[dikkemick]

Mijn advies: Laat het los. Tegen geloof vechten is als vechten tegen de bierkaai.

A: Je begrijpt het niet omdat je zelf niet uit dit wereldje komt. Je verdiepen in religie is een eerste stap, maar dat gaat je jaren van je leven kosten!
B: Je relatie (vriend) is in het verleden dusdanig geconditioneerd, dat alleen goede professionele hulp soelaas kan bieden.

JG is een sekte en er is niets ingewikkelder dan hieruit breken.

Toch wens ik je alle succes, wijsheid(!) en geluk toe.

[Maria]

Maar dat is het hele punt hij worsteld enorm met zijn gevoelens en zegt ook dat het een allerdaagse strijd is wat hij aan het voeren is...
Als ik dan zeg waarom doe je het dan zegt hij omdat jehova dat van mij eist...ja dan ben ik uitgepraat.
Hij is zichzelf compleet verloren...en ik zie en merk dat hij ook hieronder leid maar kan naar eigen zeggen niet anders kiezen omdst hij bang is voor de gevolgen...

Geloof op basis van angst dus, want stel dat ik morgen aan de hemelpoort moet verschijnen.....
Daar valt idd. niet tegenaan te redeneren.
Een wanhopige toestand voor jou dus. (jullie)

Wat Dikkemick hier schrijft.

Mijn advies: Laat het los. Tegen geloof vechten is als vechten tegen de bierkaai.

Toch wens ik je alle succes, wijsheid(!) en geluk toe.

Zal misschien uiteindelijk toch het beste zijn.
Iig. het proberen hem over te halen.

Het is voor hem vechten voor jullie geluk of het risico van eeuwig verloren zijn.
Als hij kiest voor zijn geloof, dan moet hij jou aan de kant zetten
Dat kan niet jouw strijd zijn of worden.
Voor jou is het vechten voor jullie geluk met nul wapens in je handen.

Of het moet zo zijn dat hij een leven onder jou zich ook niet kan voorstellen.
Ik weet het is op dit moment veel gevraagd.
Maar wat kun je doen?

Misschien moet je hem toch voor het blok zetten.'
De keuze is sowieso aan hem.
Zijn fundamentalistische geloof en niet een zich verder informeren, dat er misschien toch een God van echte liefde zou kunnen zijn.

Zijn geloof nu zonder jou of met jou en met respect beiderzijds voor wat de ander wel of niet kan geloven.
Feitelijk, zoals er al is gezegd, is er al een keuze gemaakt door hem door jou tot de zijne te maken.
Deze "zonde" kan hij niet meer teniet doen.
De zonde van jou de laan uitsturen komt daar dan alleen maar bovenop.
Want daar komt het dan feitelijk wel op neer.