Het DNA in de genen past zich aan de omgeving aan zeggen nieuwe studies (Lamarck)

[heeck]

De werking van het DNA past zich idd. aan de omgeving aan en tags zijn nog erfelijk ook.

De titel is:
"Het DNA in de genen past zich aan de omgeving aan zeggen . . ."

Essentieel verschillend dus.
QED

Roeland

[Maria]

Bij mensen is het enorm lastig te onderzoeken. Door de tijd die dat kost en door veranderende omgevingsinvloeden.
De omgevingsinvloeden spelen op elk moment al bij 3 generaties tegelijk. Je kunt dus pas van overerving spreken als je het bij de 4e generatie tegenkomt. Maar een eigenschap kan geërfd zijn door een 4e generatie en daarna door een veranderde omgeving weer zijn teruggedraaid. Waardoor het niet meer zichtbaar is.

Die eicellen van het -nog geboren te moeten worden meisje- zijn ook onderhevig aan dezelfde omgevingsinvloeden. Dus bij de vierde generatie kun je pas spreken van overerving van omgevingsinvloeden.

Het ging er Henry vlg. mij om, en dat heb ik even aangehaald, dat de aanpassingen van de moeder tijdens haar leven niet kunnen worden doorgegeven naar haar directe eigen kind, omdat die eigenschappen al vastliggen bij de geboorte van de moeder.
Dat vlg. de topic opening, dit een snelle component zou zijn binnen de evolutie, omdat andere behoeften andere genetische eigenschappen zouden kunnen creëren binnen een generatie.

Omdat er gesproken werd over dat mensen hetgeen ze meemaken in hun leven ook doorgeven aan hun kinderen.

Een BBC documentaire genaamd ‘Secrets of the Human Body’ die je nu kan herbekijken op de Vlaamse zender ‘Canvas’ toont dat mensen die enige tijd op hoge hoogte leven, hun lichamen na verloop aan het beperkte zuurstofgehalte aanpassen op zodanige wijze dat diepgaande veranderingen in het DNA plaatsvinden.
Onderzoekers vinden meer en meer aanwijzingen dat men dit ‘genetisch leren’ zelfs kan doorgeven aan volgende generaties.

Dat gedurende dit topic zoveel aangedragen wordt vind ik heel interessant, en ik leer ervan, maar misschien ben ik een moeilijke in het zijwegen zien en die als logisch vervolg op het uitgangspunt dan weer volgen.
Door deze stappen in de discussie zijn weer eens de doelpalen verzet lijkt wel.
Hebben we het ondertussen nog over snelle DNA wijzigingen en daardoor snelle evolutie?

Dat de klaarliggende eicellen ook dezelfde aanpassingen krijgen als die moeder tijdens haar leven, kon ik niet echt rijmen.
Ook niet via de diverse verklaringen.
Maar dat kan aan mij liggen.
Dat dit kan gebeuren bij zaadcellen kan ik dan weer wel volgen, omdat die steeds vers aangemaakt worden.
Ook met de afbeelding wordt het me niet duidelijker.
Alleen dat het dus duidelijk is, dat het niet gaat om de overerving van moeder naar kind.
Om maar niet te spreken over dat mij elke logica in dit verhaal ontgaat, dat we het hier hebben over veranderingen in DNA, als het alleen gaat over aanhangsels, die misschien meegaan, terwijl geslachten worden overgeslagen en ook weer verloren (kunnen) gaan.

Stel dat je dit als hypothese voor een snelle evolutie toch verder wil onderzoeken.
Lastig te volgen wordt dan bijna onmogelijk te volgen.
En feitelijk ook onbetrouwbaar, als je niet alle omgevingsfactoren van al die voorouders kent en kunt traceren
En waar nu die erfelijkheidsfactor in de aanhangsels vandaan komen na 2 of 3 generaties met voorouders in het kwadraat en hun veranderingen gedurende hun leven.

Maar misschien zijn het leuke onderzoeken, die we in ons achterhoofd houdend, nog weleens kunnen gebruiken in andere contexten dan om een snel evolutie proces binnen een paar generaties te willen verklaren.

[Petra]

Door deze stappen in de discussie zijn weer eens de doelpalen verzet lijkt wel.
Hebben we het ondertussen nog over snelle DNA wijzigingen en daardoor snelle evolutie?

Ik lees in de topictitel dat het DNA zich aan de omgeving aanpast. Dat klopt als je het over de werking v/h DNA hebt. Er staat niet bij dat de sequentie van het DNA wijzigt. Met Lamarck tussen haakjes; die laat ik buiten beschouwing.
Wat snel is in evolutie weet ik niet.
Wat ik wel weet is dat epigenetische overdracht bij ingeprente genen snel genoemd wordt. (Zie onderaan).
Maar hé, wat let... splits af, pas de titel aan of whatever meer naar je smaak is.

Dat de klaarliggende eicellen ook dezelfde aanpassingen krijgen als die moeder tijdens haar leven, kon ik niet echt rijmen.
Ook niet via de diverse verklaringen.
Maar dat kan aan mij liggen.
Dat dit kan gebeuren bij zaadcellen kan ik dan weer wel volgen, omdat die steeds vers aangemaakt worden.
Ook met de afbeelding wordt het me niet duidelijker.

viewtopic.php?f=19&t=17714&start=45#p562551, in het Engels, maar dit is m.i. de meest duidelijke site op dit gebied.

Eicellen krijgen hun tags van de moeder tijdens formatie; alle tags worden verwijderd en herschreven met de tags van mama. Zelfs de genen van papa worden overschreven met de tags van mama.
(En ze zijn aan dezelfde invloeden onderhevig als de moeder. Ze zijn niet statisch maar dynamisch).
Dit proces vindt alleen plaats bij zoogdieren. En dit blijkt een probleem te zijn bij het klonen van zoogdieren en bij kunstmatige inseminatie.

The epigenetic tags on imprinted genes usually stay put for the life of the organism. But they are reset during egg and sperm formation.

In the eggs, all imprints are erased and rewritten with the maternal imprint. Even the genes that came from dad.

Maar misschien zijn het leuke onderzoeken, die we in ons achterhoofd houdend, nog weleens kunnen gebruiken in andere contexten dan om een snel evolutie proces binnen een paar generaties te willen verklaren.

Dat het in geval van epigenetics bij ingeprente genen snel gaat is verklaard.

Imprinted genes are under greater selective pressure than normal genes. This is because only one copy is active at a time. Any variations in that copy will be expressed. There is no "back-up copy" to mask its effects. As a result, imprinted genes evolve more rapidly than other genes.

Imprinted genes are especially sensitive to environmental signals. Because imprinted genes have only a single active copy and no back-up, any epigenetic changes or "epimutations" will have a greater impact on gene expression.

Environmental signals can also affect the imprinting process itself. Imprinting happens during egg and sperm formation, when epigenetic tags are added to silence specific genes. Diet, hormones and toxins can all affect this process, impacting the expression of genes in the next generation.