Freethinker.nl

https://www.uitzendinggemist.net/afleve ... ondag.html

Jacobine Geel en reïncarnatie

Zag toevallig een herhaling (naar ik aanneem) van Jacobine op Zondag. Het onderwerp was reïncarnatie, dit naar aanleiding van een boek waarin de schrijver beweert of tot de ontdekking komt dat hij een reïncarnatie is van een Britse parachutist die bij de slag om Arnhem om het leven kwam.
De schrijver wilde een boek schrijven over de angsten en de ziel en kwam op het idee naar een regressie therapeut te gaan. Dit als research.
Zijn angst die hij ervoer toen er bij een bedrijfsuitje een parachutesprong moest worden gemaakt en hij ineens niet durfde werd besproken.
Met name waar die angst vandaan kwam werd onderzocht. Daarbij wist hij een naam (Morgan) te noemen van een Britse parachutist waarvan hij het gevoel kreeg daarmee een verbintenis te hebben. Hij is zich in de zaak gaan verdiepen vond het graf van Morgan en ontmoette de zus van Morgan.
In het gesprek met Jacobine werd dit alles zeer serieus genomen. Ook in de studio aanwezig was een regressie-/reïncarnatie therapeute die ook zeer serieus op de zaak inging en aanvullende verklaringen gaf. Ik vraag me overigens af wat voor studie je dient te volgen om een reïncarnatie therapeut te worden, maar dit terzijde. De conclusie in de studio was duidelijk, reïncarnatie bestaat.
Ik was zeer verbaasd. Ik was in de veronderstelling dat reïncarnatie binnen het christendom "not done" was, maar blijkbaar heb ik me vergist of er zijn nieuwe inzichten ontstaan binnen het christendom, dat kan ook.
Zijn er hier mensen die de relatie christendom met reïncarnatie wat kunnen toelichten? Blijkbaar weet ik er niet genoeg van.

@Wim,
Ik heb het programma ook gezien,was deze man christen?

Ik heb claustrofobie en na nader onderzoek voel ik verband met "The man with the iron mask" .
Mijn reïncarnatietherapeut vond dus dat reïncarnatie bestaat maar ook dat het boek op waarheid is gebaseerd.
Ben ik nu gek of ...

NPO? Je bedoeld de gezamenlijke KRO-NCRV. Die nemen het verhaal van iemand die na drie dagen uit de dood opstaat ook serieus, dus waarom reïncarnatie niet?

Ik dacht dat het christendom niets moest hebben van reïncarnatie.

Het valt mij op dat de westerse mens meestal de makkelijkste vormen van reïncarnatie uitkiest: Gewoon een mens geweest in het vorige leven. Geen tijger, kwal of mineraal. In andere vormen van reïncarnatie komen deze zaken wel voor.

Daarom heb ik ook geen flauw idee waarom zij zo wegloopt met de Dalai Lama. Zijn Tibetaans-boeddhistische geloof behandeld namelijk wel al die vreugdevolle reïncarnatievormen. Lees het Tibetaans dodenboek maar eens. Heel interessant en deprimerend.

Veel westerse mensen zien niet de ellende die reïncarnatie-geloof nog dagelijks veroorzaakt. Voorbeeld: het kastenstelsel in India (hindoeïsme).

Bepaalde christenen doen ook aan reïncarnatie, ze zijn immers wedergeboren. Zij gebruiken Jezus als cheat om bevrijd/verlicht te worden en ontsnappen zo aan het rad van wedergeboorte (behalve dan die ene keer), al zullen zij dat zelf anders uitleggen. Zo zie je maar dat dat christelijke geloof ook voordelen biedt. Jammer van dat eeuwige vuur dat voor velen de boel zal bederven.

Wim_1946 schreef: ↑05 jan 2019 22:43
Ik was zeer verbaasd. Ik was in de veronderstelling dat reïncarnatie binnen het christendom "not done" was, maar blijkbaar heb ik me vergist of er zijn nieuwe inzichten ontstaan binnen het christendom, dat kan ook.
Zijn er hier mensen die de relatie christendom met reïncarnatie wat kunnen toelichten? Blijkbaar weet ik er niet genoeg van.

Dag Wim,

Christendom en andere vormen van religie in het Westen zijn steeds meer "hutspot" goeddiensten aan het worden...Je neemt de onderdelen die je mooi en leuk vind en maakt daar weer een nieuw prakje van. Soms terug grijpend op oude Gnostische bronnen ( Christendom in de eerste eeuwen na Christus was ook niet eenvormig). Christendom zoals dat vanuit de vroege "Orthodoxie" tot circa 100- 50 jaar terug op de wereld voor kwam heeft nooit iets met reïncarnatie gehad en dat ver van zich geworpen. Zelfs een "herkansing" na de dood werd en wordt meestal verworpen als ketters, waarom zou je anders nog aan evangelisatie en zending doen niet waar?

Boerenverstand schreef: ↑06 jan 2019 15:08
Veel westerse mensen zien niet de ellende die reïncarnatie-geloof nog dagelijks veroorzaakt. Voorbeeld: het kastenstelsel in India (hindoeïsme).

Dit suggereert een directe link tussen de gedachte dat reïncarnatie bestaat en het kastenstelsel. Dat is niet het geval. In het boeddhisme komt dat stelsel helemaal niet voor, terwijl men in het algemeen wel in reïncarnatie gelooft.

Met geloof in reïncarnatie, kun je in een toekomstig leven in een andere positie komen: slachtoffer in plaats van dader, vrouw in plaats van man, homo in plaats van hetero, atheïst in plaats van gelovige. M.i. kan dit idee bijdragen aan meer tolerantie, je kunt immers ooit degene worden waar je nu tegenaan schopt.

gerard_m schreef: ↑11 jan 2019 09:55 Dit suggereert een directe link tussen de gedachte dat reïncarnatie bestaat en het kastenstelsel. Dat is niet het geval. In het boeddhisme komt dat stelsel helemaal niet voor, terwijl men in het algemeen wel in reïncarnatie gelooft.

Misschien moet ik het inderdaad wat duidelijker maken.
Er zijn vele vormen van reïncarnatie geloof. Zoals er in het christendom, islam enzovoorts ook veel verschillen zijn. Velerlei kerken met verscheidene ideeën, allerhande islamitische stromingen. Er is niet één soort boeddhisme. Ook daar zijn meerdere takken. Dat geldt eveneens voor hindoeïsme.

Reïncarnatie betekent niet dat er sprake is van een kastenstelsel. Binnen het kastenstelsel heeft het idee van reïncarnatie wel een destructieve werking. Als je in een bepaalde kaste geboren bent, of wanneer je kasteloos ter wereld bent gekomen, zul je dat wel hebben verdiend (karma).

Dit zorgt ervoor dat veel mensen met dit denkbeeld de situatie zullen accepteren zoals die is. Het is dan erg lastig om zaken te verbeteren die voor veel mensen mensonterend zijn. Die mensonterende situatie hebben ze toch immers verdiend? Dit is geen klein dingetje. In India en omstreken woont een groot gedeelte van de wereldbevolking.

De Boeddha accepteerde het kastenstelsel niet. Misschien is de boeddhistische leer mede daarom een groot succes geworden. Dat is al meer dan tweeduizend jaar geleden. Daaruit blijkt dat het kastenstelsel en de negatieve mensonterende zaken die daaruit voortvloeien een zeer hardnekkig verschijnsel zijn (zoals zo vaak binnen geloven ideeën lang blijven bestaan). Het boeddhisme heeft het kastenstelsel (helaas?) niet kunnen beëindigen, ondanks het succes van deze leer.

Nogmaals, binnen het boeddhisme zijn meerdere stromingen. Binnen die stromingen kan men verschillend over reïncarnatie denken. De Boeddha heeft in ieder geval het inzicht gegeven dat men aan het rad van wedergeboorte kan ontsnappen. Binnen bepaalde vormen van boeddhisme lijkt dat doel, de verlichting bereiken, welhaast onmogelijk. Die vormen zijn volgens mij net zo kwalijk en deprimerend als het uitzicht op de hel bij zwaar christelijke geloven. Natuurlijk zijn er ook positievere richtingen binnen het boeddhisme die de mens wat meer zullen helpen het leven te leiden en de ontsnapping aan het rad der wedergeboorte wat makkelijker voorstellen, misschien wel het overgrote deel van deze boeddhistische scholen?

gerard_m schreef: ↑11 jan 2019 09:55 Met geloof in reïncarnatie, kun je in een toekomstig leven in een andere positie komen: slachtoffer in plaats van dader, vrouw in plaats van man, homo in plaats van hetero, atheïst in plaats van gelovige. M.i. kan dit idee bijdragen aan meer tolerantie, je kunt immers ooit degene worden waar je nu tegenaan schopt.

Wanneer je graag in reïncarnatie wil geloven en reïncarnatie zo wil voorstellen als jij hierboven schetst, zou dat wellicht kunnen bijdragen om een wat toleranter wereldbeeld te krijgen.

Toch moet het ook zonder reïncarnatiegeloof mogelijk zijn zich wat meer in te kunnen leven in een ander? En daarnaar handelen?

Helder bericht en ik ben het eens met de strekking.
Het boeddhisme heeft overigens wel het kastenstelsel doen verdwijnen, maar niet het hindoeïsme. In India heeft het boeddhisme haar aanhang eeuwen geleden verloren aan de islam en het hindoeïsme. Buiten India is het kastenstelsel verdwenen.

Het kastenstelsel is een negatieve vorm, al lijkt het m.i. sterk op andere religieuze systemen waarin discriminatie (van vrouwen, ongelovigen, etc.) is vastgelegd.

Wanneer je graag in reïncarnatie wil geloven en reïncarnatie zo wil voorstellen als jij hierboven schetst, zou dat wellicht kunnen bijdragen om een wat toleranter wereldbeeld te krijgen.

Toch moet het ook zonder reïncarnatiegeloof mogelijk zijn zich wat meer in te kunnen leven in een ander? En daarnaar handelen?

Dat ben ik helemaal met je eens. Toch zie je helaas dat veel gelovigen daar niet in slagen. Ik denk dat dit mede samenhangt met het geloof in één Enige Juiste Manier van leven. Wanneer je als orthodox christen of vrome moslim de juiste manier van leven volgt, zit je (mogelijk) voor de eeuwigheid goed. Dat draagt niet echt bij aan inleving in de levensstijl van anderen - soms is die inleving niet eens toegestaan. Dat probleem valt weg als je in reïncarnatie gelooft. Al;s je ooit weer in een andere verschijning terugkomt, denk je wellicht twee keer na voor je bv homo's veroordeelt of de aarde vervuilt.

Wim_1946 schreef: ↑05 jan 2019 22:43 Zijn er hier mensen die de relatie christendom met reïncarnatie wat kunnen toelichten? Blijkbaar weet ik er niet genoeg van.

Binnen de christelijke kerken wordt de reïncarnatie afgewezen.
Toch wordt het in de Bijbel vernoemd door Jezus:
http://www.online-bijbel.nl/bijbelboek/Mattheus/11/1-19.
http://www.online-bijbel.nl/bijbelboek/Mattheus/17/
Het was dus ook in de tijd van de Bijbeltekst schrijvers bekend als geloof.
Geen bevreemding en ook geen afkeuringen over dit onderwerp.
Maar eerder een bevestiging voor wie dit gewoon leest.

In de meer moderne tijd wordt de reïncarnatie omarmd in de wereld van de theosofie.
Historische schets
Veel christenen, die hun Bijbelgeloof in de enige god verloren zijn, komen zoekende zijn naar een waarheid waar zij zich in voelen passen en het geloof erin kunnen delen, dit ook tegen, blijven hierin hangen of passeren het weer.
Inleiding

Het is een fundamentele theosofische gedachte dat aan alle godsdiensten dezelfde essentiële waarheid ten grondslag ligt, zodat geen enkele godsdienst in wezen verheven is boven enige andere. Over de bron waarin de godsdiensten hun oorsprong vinden wordt wel gesproken als de archaïsche wijsheid, die het erfdeel vormt van de mensheid en die in verschillende tijdperken onder een andere naam aan de wereld werd geopenbaard door tussenkomst van één van die grote figuren of heilanden die de mensheid in haar evolutie hebben bijgestaan.

Verdiep je je daarin, dan komen de diverse geloofsonderdelen van de wereldreligies en verklaringen samen.

Sterk gelieerd later hieruit volgend Antroposofie

In 1912 verliet Steiner de Theosofische Vereniging in verband met een fundamentele onenigheid met het bestuur met betrekking tot hun bedoeling om de toen nog jonge Jiddu Krishnamurti aan de wereld voor te stellen als de Messias, de teruggekeerde en gereïncarneerde Christus - voor Steiner een absurditeit. Tijdens dit conflict uitte zich een diepgaand verschil van inzicht in de taak en de "levensweg" van de mens op aarde. Een aantal leden van de Theosofische Vereniging volgde hem en zij vormden een nieuwe beweging, steunend op zijn leer die hij antroposofie noemt. Niet de Theos (Het Goddelijke) is maatgevend voor wijsheid (Sofia), maar de Anthropos, de zich geestelijk ontwikkelende mens.

Het eerste Goetheanum (ontworpen door Steiner)
Inhoudelijk belangrijke thema's van de antroposofie zijn: de geestelijke wereld van de hiërarchieën, de Christus-mysteriën, Christian Rosenkreuz, de moderne scholingsweg, karma en reïncarnatie. Ook andere thema's worden uitgebreid behandeld, zoals de spirituele ontwikkeling van de mensheid door de geschiedenis heen.

Niet de reïncarnatie om de mensen te straffen, maar om hen in volgende levens verder te laten doorgroeien, totdat ze na zoveel levens de volmaaktheid bereiken en niets meer bij hoeven te leren om tot de hoogste hemelen door te dringen, daar waar de goddelijkheid woont.
Reïncarneren is in dat geloof altijd vrijwillig na een periode van tot rust komen na de dood, het overzien van het leven dat is geleid en de vraag of men denkt nog wat te leren te hebben.

Een voorbeeld kan zijn, dat men een gelukkige start heeft gehad binnen een liefdevolle familie nooit honger of extremen oorlogsomstandigheden gehad hebben. En ook geen erge ziekten of gebrek, totdat ze vredig insliepen.
Of zij ook zo mens liefhebbend en liefde delend in de wereld zouden staan, als ze onder de zwaarste omstandigheden hun leven hadden moeten bevechten tussen alleen maar vijandige elementen.
Dan kan het zijn, dat je kunt kiezen voor zo'n leven om ook daarvan te leren om verder te groeien in bijvoorbeeld wijsheid.

Het lijkt mij dat bij het onderwerp reïncarnatie eerst vastgesteld dient te worden wie opnieuw gaat carneren. (in het vlees terug keren)
Dat is de „wie ben ik” kwestie.

Hopper schreef: ↑12 jan 2019 20:13 Het lijkt mij dat bij het onderwerp reïncarnatie eerst vastgesteld dient te worden wie opnieuw gaat carneren. (in het vlees terug keren)
Dat is de „wie ben ik” kwestie.

Het probleem dat je met de 'wie' krijgt is dat datgene waar identiteit aan verleent wordt verdwijnt bij reïncarnatie.(Lichaam, naam, geboortedatum, sofienummer)
Je zult dan eerst de 'wat' moeten ontdekken om vervolgens de 'wie' te kunnen achterhalen

Mcmadtasty schreef: ↑13 jan 2019 00:18

Hopper schreef: ↑12 jan 2019 20:13 Het lijkt mij dat bij het onderwerp reïncarnatie eerst vastgesteld dient te worden wie opnieuw gaat carneren. (in het vlees terug keren)
Dat is de „wie ben ik” kwestie.

Het probleem dat je met de 'wie' krijgt is dat datgene waar identiteit aan verleent wordt verdwijnt bij reïncarnatie.(Lichaam, naam, geboortedatum, sofienummer)
Je zult dan eerst de 'wat' moeten ontdekken om vervolgens de 'wie' te kunnen achterhalen

Identiteit verdwijnt, dat ben ik met je eens. Dat kan per definitie niet voortbestaan na dit leven. Het 'wat’ ligt wat ingewikkelder. Ik sta op een bepaalde manier in het leven en dat is onbenoembaar, ook omdat het zich steeds ontwikkelt. Bedoel je dat met 'wat’?

Hopper schreef: ↑13 jan 2019 09:26

Mcmadtasty schreef: ↑13 jan 2019 00:18 Het probleem dat je met de 'wie' krijgt is dat datgene waar identiteit aan verleent wordt verdwijnt bij reïncarnatie.(Lichaam, naam, geboortedatum, sofienummer)

Identiteit verdwijnt, dat ben ik met je eens. Dat kan per definitie niet voortbestaan na dit leven.

Daar is ook niet uit te komen.
Wat je er ook van wil maken.
Je draait in kringetjes rond, als je de theorieën probeert te volgen.

Men zegt de ziel groeit door.

Maar wat en van wie is die dan, als die geen eigen identiteit heeft, want volkomen blanco bij de geboorte in meerdere religies?
Wat of wie groeit er spiritueel door om de hoogste hemel te bereiken of het Nirwana?
Ik heb altijd al moeite gehad met dit begrip.
Een mens zonder verlangens en gevoelens, positief of negatief is mi. ook niet een mens.
Er wordt wel gezegd, dat wij westerse mensen dit sowieso niet kunnen begrijpen.
Onzin mi. voor degenen, die hun leven lang al geïnteresseerd zijn in deze materie en daar van alles over hebben gelezen.

Wat reïncarneert er dus?
Niet jij of ik, en/of alleen in de geest.
Een identiteitsloze ziel dus, die dan blijkbaar wel moet kunnen groeien en zich vormen.
Maar dan moet er toch ook een vorm van identiteit aan gekoppeld zitten, anders zijn alle zielen één pot nat.
En wat is daar nou zo begerenswaardig aan om dat te kunnen bereiken?
Oh nee, begeren en verlangen bestaat dan niet meer.

Door deze hele theorie en dit hele geloof zet ieder eigenlijk zichzelf buiten spel.
Heeft iemand dat ooit zo benoemd of heb ik het nou helemaal mis?
Er valt niets te begrijpen, alleen te accepteren wat de "wijze geleerden" binnen de religies hebben overgeleverd.
Die begrijpen het zelf niet eens denk ik dan.