Freethinker.nl

Hallo Noorderburen,

n a uren leesplezier op dit forum heb ik besloten me te laten registreren om jullie te confronteren met een duidelijk aanwezige rode draad doorheen alle onderwerpen, en het hoofdaandeel van de reacties.

Deze rode draad, het individu in alle mogelijke zienswijzen, redeneringen, stellingen, overtuigingingen, en de volledige realisatie ervan tot in het onverbiddelijke toe. Hetgeen ik gemakshalve verder als het "mijn" zal benoemen.
Het "mijn"wordt op verpletterende wijze gepropageerd als zijnde het enige, en ideale te bereiken doel. (ik ik en nog eens ik)
ik haal maar enkele onderwerpen naar voor, het zelfbeschikkingsrecht over het lichaam, het verkondigen van de eigen mening, het niet geloven in een god, de overbodigheid van de politiek, het achterhaalde koningshuis....
Telkens opnieuw wordt "ons" en "zijn"naar achteren verschoven.(zijn is vlaams voor datgene wat van de ander is)

Hier nu mijn bedenking : het mensdom heeft duizenden jaren nodig gehad om een manier van samenleving te bereiken zoals die was, pakweg een twintig jaar terug (voor vlaanderen 10 jaar terug ) We waren volgens mij op de goede weg (de manieren waarop zijn voor disccussies vatbaar(geloof-verlichting-democratie-communisme....) maar als ik nu lees waarin men nu echt geloofd, ja ongelovigen onder jullie, jullie geloven, maar dan alleen in het "mijn", dan zie ik ons nooit de top van de berg bereiken, in tegendeel we glijden in een steeds groter wordend tempo naar beneden een niet te stuiten sneeuwbal die met een enorme snelheid naar beneden rolt en die met een enorme klap te pletter zal slaan. Het einde. (of het nieuwe begin)

We zijn met zes milliard,! zes milliard verschillende gedachten, verschillende lichamen, veschillende overtuigingen, maar er is tot nu toe nog altijd maar 1 wereld! De echt fanatieke gelovigen onder jullie zullen waarschijnlijk wel hopen dat er uiteindelijke zes milliard werelden zullen zijn.

vriendelijk groeten, trotse belg[/list][/list]

Hier nu mijn bedenking : het mensdom heeft duizenden jaren nodig gehad om een manier van samenleving te bereiken zoals die was, pakweg een twintig jaar terug (voor vlaanderen 10 jaar terug Smile ) We waren volgens mij op de goede weg (de manieren waarop zijn voor disccussies vatbaar(geloof-verlichting-democratie-communisme....)

Wat was volgens u oh trotse Belg/Vlaming dan 'de goede weg'?

hallo, Moody Blue

vooralleer uw vraag te beantwoorden wil ik even verduidelijken dat ik met "op goede weg" zeker niet bedoel dat de perfecte samenslevingsvorm was bereikt,
ik denk in dit geval eerder aan de manier van denken over hoe we moeten samenleven, na WOII was er een boom van nieuwe organisaties waarvan de principes waren de samenwerking over de grenzen heen, ik dacht aan organisaties zoals de benelux,de VN, unicef, EG,..... , de gelijkschakeling van man en vrouw, (op werk en politiekvlak) , kinderarbeid enz... op vele van deze nam Nederland vaak het voortouw, deze organisaties droegen princiepes als gelijkheid, vrijheid, bescherming hoog in het vaandel, in dien verstande dat deze als doel hebben de samenleving voor ieder open te stellen, ieder zou een gelijkwaardig lid zijn van de samenleving. Ook het besef en het uiteindelijk aanvaarden dat er ook een leven buiten de kerk bestaat. .......................

Wat nu gebeurt is dat al deze mooie principes, weliswaar niet verloren gaan maar eerder gebruikt worden in de relatie "mijn" -"zijn" dan in de verhouding "mijn"-"ons"

Ik zal me wel niet 100% duidelijk uitdrukken (een hollands talent waar wij zo jaloers van zijn ) maar ik weet zeker dat de geoie verstaander wel begrijpt wat ik bedoel;

vriendelijke groeten, trotse belg

[quote="trotse belg"] de gelijkschakeling van man en vrouw, (op werk en politiekvlak) , kinderarbeid enz... op vele van deze nam Nederland vaak het voortouw, deze organisaties droegen princiepes als gelijkheid, vrijheid, bescherming hoog in het vaandel, in dien verstande dat deze als doel hebben de samenleving voor ieder open te stellen, ieder zou een gelijkwaardig lid zijn van de samenleving. Ook het besef en het uiteindelijk aanvaarden dat er ook een leven buiten de kerk bestaat. .......................

Wat nu gebeurt is dat al deze mooie principes, weliswaar niet verloren gaan maar eerder gebruikt worden in de relatie "mijn" -"zijn" dan in de verhouding "mijn"-"ons"/quote]

Wij bestrijden juist het "wij" denken dat dat wij alleen maar waardig vindt als het exact voldoet aan "hun" waarden. Wij bestrijden de moraal van de kerk van de moskee van de synagoge die juist de gelijkschakeling van man en vrouw tegen wil houden. Die geen gelijkheids principe kent voor mensen die niet in hun godje geloven, die diezelfde mensen hun vrijheid op zelfbeschikking willen ontzeggen. Zij zijn het die de samenleving juist niet voor een ieder openstellen die niet iedereen gelijkwaardig lid van de samenleving wil laten zijn.

De strijd daartegen is geen strijd om egoïstische principes maar het opkomen voor de rechten van een grote groep ongelovigen die de les wordt gelezen door wetjes en regeltjes van religieuze origine.

...laat ik het in het kort samenvatten:

mij, mijn, ik en ik en nog eens ik heb de volgende 'arrogante' mening.
Waarvan ik en ik en nog eens ik, heel 'arrogant', meen dat deze mening
van toepassing is op de gehele mensheid!

Zie: http://www.un.org/Overview/rights.html





...overigens, de Moslim gemeenschap is na 1400 jaar nog steeds bezig om hun eigen versie te publiceren. De rechten van de mens zijn in de meeste Moslim landen alleen met een voorbehoud [dus de facto niet!] erkend. Slavernij was tot 1962 nog legaal in Saudi Arabië.
...Oh ja, en hoe zat het ook al weer met Peter Balkenende en zijn 'christelijke' interpretatie van het 'boterbriefje'. Waarom zouden twee gelijk sexe partners niet dezelfde financiële, medische en erf rechten mogen hebben!?! Want daar ging het uiteindelijk toch allemaal om!?!


MvG Wim.

trotse belg schreef:ja ongelovigen onder jullie, jullie geloven, maar dan alleen in het "mijn"

Even wat hollandse nuchterheid, geloven heeft de premisse "overtuiging", en dat is het enige waar geloven zich op baseert. Misschien dat de trotse belgen een beetje lijden aan een identiteitscrisis, maar ik weet zeker dat ik ben. (Die taal oorlog is gewoon niet goed voor het zelfvertrouwen.)

Dingen gaan vandaag de dag niet goed, maar de wereld verandert altijd, waar haal jij de notie vandaan dat het nu allemaal bergafwaaarts gaat? Is het niet zo dat er altijd diamanten en roest is?

GH schreef:]Wij bestrijden juist het "wij" denken dat dat wij alleen maar waardig vindt als het exact voldoet aan "hun" waarden. Wij bestrijden de moraal van de kerk van de moskee van de synagoge die juist de gelijkschakeling van man en vrouw tegen wil houden. Die geen gelijkheids principe kent voor mensen die niet in hun godje geloven, die diezelfde mensen hun vrijheid op zelfbeschikking willen ontzeggen. Zij zijn het die de samenleving juist niet voor een ieder openstellen die niet iedereen gelijkwaardig lid van de samenleving wil laten zijn.

En dan ter overdenking,
Vaak profileren godsidiensten zich als moraalhoeders en is zelfwezenzelijking een vies wordt geworden. Maar wat is een leven waard zonder zelfverwezenlijking? En wat dragen godsdienst of andere dogmatische levensovertuigingen met zich mee; morele slavernij van de publieke opinie, heel je leven gericht op "Wat denkt of doet een ander?" Godsdiienst wordt nog al eens de "goedkope politie"genoemd, vooral godsiensten (religies) die een beloning of straf na de dood kennen. Maar worden mensen moreler als ze weten dat hun wandaden vergeven kunnen worden als een hogere macht wordt vereerd, en de hogere macht beslist over je heil. Wat is een leven na de dood? Een kans om het nog goed te maken, ze leefden nog eeuwig en gelukkig?

Persoonlijk geeft enig rationeel denken mij in dat ik in het leven niet alles in handen heb, sommige dingen kan ik sturen, maar het leven is ook vaak anticiperen. Mijn geluk staat in direct verband met anderen, zou ik dan opzettelijk naar grote onmin streven? Ja ik later zeker blijken als mij iets niet bevalt, maar de morele grens is zo gevonden. En deze morele grens weegt zwaar; "Als ik iemand iets aandoet, en hij/zij vergeeft het niet meer kan ik het nooit meer goedmaken na dit leven, dat is er gewoon niet."

Wat blijft er over van het "ons" als we (bijna dogmatisch) het "ons" hoger moeten stellen dan het "mijn"? Mooie woorden.....

Mijn geluk is voor een groot deel afhankelijk van het geluk van anderen. Door goed te zijn voor anderen help ik ook mijzelf.

Greetz...

Devious schreef:Mijn geluk is voor een groot deel afhankelijk van het geluk van anderen. Door goed te zijn voor anderen help ik ook mijzelf.

Greetz...

Wijze woorden Devious. Misschien mag ik er nog aan toevoegen dat als je zelf lekker in je vel zit je ook anderen beter kunt helpen.
Of wordt dat ook weer egoïstisch uitgelegd. Ik ervaar dat anders.

...laat ik het in het kort samenvatten:

mij, mijn, ik en ik en nog eens ik heb de volgende 'arrogante' mening.
Waarvan ik en ik en nog eens ik, heel 'arrogant', meen dat deze mening
van toepassing is op de gehele mensheid!

Zie: http://www.un.org/Overview/rights.html

Volledig mee eens.

Helaas is het nog een lange lange weg te gaan eer dit tot het bewustzijn van de enkeling, de ik, is doorgedrongen zodat men dan kan zeggen wij.

GH schreef:

Devious schreef:Mijn geluk is voor een groot deel afhankelijk van het geluk van anderen. Door goed te zijn voor anderen help ik ook mijzelf.

Greetz...

Wijze woorden Devious. Misschien mag ik er nog aan toevoegen dat als je zelf lekker in je vel zit je ook anderen beter kunt helpen.
Of wordt dat ook weer egoïstisch uitgelegd. Ik ervaar dat anders.

Het is er bijna niet uit te slaan he, dat christelijke taboe omtrent egoïsme . Verstandig egoïsme is een deugd. Voor jezelf en voor anderen.
Je hebt uiteraard helemaal gelijk. Zelfs de ontwikkelingswerker zorgt ervoor dat hij/zij met een goedgevulde maag aan het werk gaat, om het voedsel en de medicijnen op de juiste plek te krijgen.

Grtz...