John Stuart Mill - Citaat uit "On Liberty"

[bad_religion]

In welke mate een moreel stelsel, dat erop gemaakt is om de diepste indruk op onze geest te maken, daarin kan achterblijven als een aantal dode opnies die in de verbeelding, het gevoel of begrip nooit werkelijkheid worden, blijkt uit de manier waarop het merendeel der gelovigen de stellingen van het christendom aanhangt. Met christendom bedoel ik wat voor alle kerken en sekten als zodanig beschouwd wordt - de leefregels en voorschriften die vermeld staan in het Nieuwe Testament. Deze worden door alle belijdende christenen als heilig beschouwd en als wetten aanvaard. Toch is het nauwelijks te veel gezegd dat één op de duizend christenen zijn persoonlijk gedrag laat leiden door deze wetten of daarnaar beoordeelt. De maatstaf waar men zich naar richt wordt gevormd door de gebruiken van hun land, hun klasse, of hun kerkelijke richting. Op deze manier heeft men enerzijds een verzameling ethische stellingen, waarvan men gelooft dat zij door een onfeilbare wijsheid als gedragsregels zijn opgedragen; en anderzijds een verzameling alledaagse oordelen en praktijken, die met sommige van deze stellingen een eind overeenkomen, met andere minder, en met weer andere regelrecht in strijd zijn, en die over het geheel genomen een compromis zijn tussen het christelijke geloof en de belangen en ingevingen van het dagelijks leven.. het eerste van deze twee stelsels roemt men; het tweede is men werkelijk trouw. Alle christenen geloven dat de armen en nederigen en de verworpenen der aarde zalig zijn; dat een kameel nog makkelijker door het oog van de naald zal gaan dan een rijk man het koninkrijk Gods zal betreden; dat zij niet moeten oordelen, willen zij niet geoordeelt worden; dat zij niet mogen vloeken; dat zij hun naaste moeten liefhebben als zichzelf; dat als iemand hun hemd wil nemen, dat zij hem ook hun mantel moeten laten; dat zij geen zorgen moeten hebben voor de dag van morgen; dat zij, willen zij zalig worden, alles moeten verkopen wat zij hebben om aan de armen te geven. Zij zijn niet onoprecht als zij zeggen deze dingen te geloven. Zij geloven ze, zoals mensen dingen geloven die zij altijd hebben horen prijzen en nooit hoorden aanvallen. Maar in de betekenis van een levend geloof dat invloed heeft op hun gedrag, geloven zij precies evenveel in deze leer als zij er gewoonlijk naar handelen. Deze stellingen zijn, in onverkorte vorm, bruikbaar om tegenstanders mee naar de oren te gooien; en het is duidelijk dat zij (waar dat mogelijk is) voorgesteld moeten worden als motief van alle handelingen die men prijzenswaardig acht. Maar als iemand hen eraan zou herrinneren dat deze regels vragen om een oneindig aantal dingen te doen waaraan de gadachte zelfs niet bij hen opkomt, zou hij er niet meer mee opschieten dan dat men hem zou uitmaken voor een van die bijzonder weinig populaire mensen die denken dat zij beter zijn dan anderen. Deze regels hebben geen greep op normale gelovigen - zij hebben geen kracht in hun geest. Men heeft een gewoontegetrouw ontzag ontzag voor hun klank, maar geen gevoel dat van de woorden overgaat op de dingen die daarmee bedoelt worden, en dat de geest dwingt deze dingen in overweging te nemen en ze aan te passen aan de letter van het gebod. Zodra het om hun gedrag gaat, kijken zij meneer A of B om te zien in hoeverre zij Christus moeten gehoorzamen....

[rikus]

Een goed verhaal waarin in feite alle schijnheiligheid de revue passeert. Ik heb dit eens in een beetje een ander context gelezen ergens. Je zult er geen reactie op krijgen van de gelovigen, ze weten geen antwoord op waarheden.

[bad_religion]

Geloof is ook schijnheiligheid, wat denk je van deze; In de naam van god denkt een christen zijn dwaalleer aan anderen op te brengen....maar het is ook een ondoorgrondelijke god.....

[rikus]

Geloof is ook schijnheiligheid, wat denk je van deze; In de naam van god denkt een christen zijn dwaalleer aan anderen op te brengen....maar het is ook een ondoorgrondelijke god.....

Ja dat werd me deze week duidelijk toen ik naar de parlementaire enquête over de TBS zat te luisteren. Het blijk dat het overgrote deel problemen hebben vanuit de religie Moet je zien hoeveel impact dat heeft en snap je ook beter waarom sommige gelovigen zo vreemd reageren op de kleinste dingen, die blijven gewoon in hun brein door malen. Omdat hun geest al is vervuild

[bad_religion]

Een gelovige is moeilijke vragen of open vragen geleerd te vermijden door een god, maar ja dan komt de allesvernietigende vraag.....hoe ken je een ondoorgrondelijke god kennen...de voorheen moeilijke of niet te beantwoorden vragen worden zo een intense frustratie door de zoektocht naar die ingeprente god, die dan wel weer ondoorgrondelijk is.

En dan zullen we het maar niet hebben over allerlei wezensvervremende morele wettten, die, hoe contradictoir, van een ondoorgrondelijke god af komen....

[rikus]

Sjonge wat zijn wij het eens vandaag deze column zegt eigenlijk precies het zelfde