Freethinker.nl

In gesprekken rond vier uur ‘s middags met mijn op bezoek zijnde familieleden ontdekte ik, dat hoewel ze formeel nog lid zijn van de Rooms Katholieke kerk en ook regelmatig de kerk bezoeken, ze eigenlijk helemaal niet meer in god geloven. Ze geloven wel in de mens Jezus en de meer humanistische kant van diens leer, maar vermoeden dat zijn hemelse “vader” waarschijnlijk helemaal niet bestaat! Was toch wel een beetje een verrassing!

Peter van Velzen schreef:In gesprekken rond vier uur ‘s middags met mijn op bezoek zijnde familieleden ontdekte ik, dat hoewel ze formeel nog lid zijn van de Rooms Katholieke kerk en ook regelmatig de kerk bezoeken, ze eigenlijk helemaal niet meer in god geloven. Ze geloven wel in de mens Jezus en de meer humanistische kant van diens leer, maar vermoeden dat zijn hemelse “vader” waarschijnlijk helemaal niet bestaat! Was toch wel een beetje een verassing!

Wat is hun motivatie toch naar de kerk te gaan?

Peter.
Ik ken je familie niet.
Maar als ze een heel klein beetje op jou lijken;
Is het geen verrassing voor mij, dat je dit antwoord krijgt bij een serieus gestelde vraag.
Ik denk dat je bij velen zo'n antwoord zou krijgen.

@Jan
Goede vraag.

Als een anonieme enquête uitwijst dat een deel van de herders en leraars niet gelooft of het gewoon niet weet, dan mag je van het voetvolk niet veel anders verwachten. Het fenomeen dat er binnen de gemeente veel ongeloof is valt onder de noemer binnenkerkelijke secularisatie. Er is een sociale band maar niet langer draait het om een hogere macht. Het zou goed zijn als hier wat meer over geschreven wordt. In de statistieken kom je deze groep nauwelijks tegen.

Peter van Velzen schreef:I.....maar vermoeden dat zijn hemelse “vader” waarschijnlijk helemaal niet bestaat! ....

Er voor uitkomen dat men gelovig is is voor de meeste mensen geen probleem zolang het maar vaag blijft.
Gaat het echter over de vraag of ze persoonlijk echt in het bestaan van de God uit de bijbel geloven dan wordt dat een stuk moeilijk is mijn ervaring met de lichtere gelovigen.
Dan beperkt men zich tot "Ik geloof wel dat er iets is..."
Maar wellicht uit men zich bij mede-gelovigen opener, ze gaan toch niet uit verveling naar de kerk?

writer schreef: Maar wellicht uit men zich bij mede-gelovigen opener, ze gaan toch niet uit verveling naar de kerk?

Bepaalde ingesleten gewoontes kunnen een rol spelen. Zelfs met de kerstdagen gaan mensen vanuit een bepaalde traditie naar een kerk ook al hebben ze er verder niets mee. In sommige landen is de kerk er voor om in te trouwen en voor begrafenissen (bv Zweden). Anders is het zo kaal rond dit soort scenario's en misschien kan de verstokte atheïst zich dit niet voorstellen maar als je opgegroeid bent met bepaalde rituelen dan leven ze soms voort ook al verandert de betekenis.

PietV. schreef:

writer schreef: Maar wellicht uit men zich bij mede-gelovigen opener, ze gaan toch niet uit verveling naar de kerk?

Bepaalde ingesleten gewoontes kunnen een rol spelen. Zelfs met de kerstdagen gaan mensen vanuit een bepaalde traditie naar een kerk ook al hebben ze er verder niets mee. In sommige landen is de kerk er voor om in te trouwen en voor begrafenissen (bv Zweden). Anders is het zo kaal rond dit soort scenario's en misschien kan de verstokte atheïst zich dit niet voorstellen maar als je opgegroeid bent met bepaalde rituelen dan leven ze soms voort ook al verandert de betekenis.

Het scenario rond een uitvaart kun je ook zonder kerk zeer mooi en waardevol maken.
Daarbij zijn erg mooie of zelfs grappige toespraken vaak zaken die je bijblijven. En waarin je de overledene eert met anekdotes. Muziekkeuzes en songteksten kunnen een groot verschil maken.
De familie en vrienden zelf kunnen van een uitvaart iets bijzonders maken en dan heb je geen kerkfunctionaris nodig.
Spiritualiteit kan er evengoed in verwerkt worden als dat gewenst is en kan volledig afwijken van de gevestigde religies.

Het is belang hechten aan geloven in geloof. De rituelen, de samenkomsten, de gebruiken, misschien wel de geuren in de kerk...etc.
Daniel Dennett legt dit uit in zijn boek: Breaking the Spell: Religion as a Natural Phenomenon.

Vooral tijdens hoogtij dagen kunnen mensen rituelen nodig hebben om hun gevoel te kaderen.
Bij sterk spiritueel voelende mensen kan dat nog belangrijk(er) zijn.
Daarbij werkt traditie versterkend.

Maar zoals Samante al aangeeft:
Voor ongelovigen kan dat ook ingevuld worden zonder kerkelijke liturgieën.
Het gaan vanzelf nieuwe tradities worden.

Heel mooi, in wélke vorm dan ook. Vind ik.

dikkemick schreef:Het is belang hechten aan geloven in geloof. De rituelen, de samenkomsten, de gebruiken, misschien wel de geuren in de kerk...etc.
Daniel Dennett legt dit uit in zijn boek: Breaking the Spell: Religion as a Natural Phenomenon.

Jij doelt op gedomesticeerd gedrag. (bedankt voor de suggestie van Daniel Dennetts book)

Jan van Lennip schreef:

dikkemick schreef:Het is belang hechten aan geloven in geloof. De rituelen, de samenkomsten, de gebruiken, misschien wel de geuren in de kerk...etc.
Daniel Dennett legt dit uit in zijn boek: Breaking the Spell: Religion as a Natural Phenomenon.

Jij doelt op gedomesticeerd gedrag. (bedankt voor de suggestie van Daniel Dennetts book)

Gedeeltelijk. Maar ook op wensgedrag. Het fijne gevoel van bij een groep horen die begrijpt wat het is als jij naar het oosten buigt om Allah te prevelen.

Peter van Velzen schreef:Was toch wel een beetje een verassing!

Je was aanwezig bij een crematie?

(Sorry, flauw. Couldn't resist.)

The Prophet schreef:

Peter van Velzen schreef: Was toch wel een beetje een verassing!

Je was aanwezig bij een crematie?

(Sorry, flauw. Couldn't resist.)

Leg het even uit voor de niet snapper.

Vit schreef:

The Prophet schreef:

Peter van Velzen schreef: Was toch wel een beetje een verassing!

Je was aanwezig bij een crematie?

(Sorry, flauw. Couldn't resist.)

Leg het even uit voor de niet snapper.

Voor de niet snapper moet er eerst wat zout bij want het is flauw,
anders ziet de niet snapper door de as nog niet dat het een veRRassing is
...

...
en geen ver-Assing: