Stoppen vergoeding hele dure medicijnen?

[Fish]

Als voorbeeld; iemand krijgt voor 15 miljoen aan medicijnen per jaar om twee jaar langer te leven.

http://kassa.vara.nl/actueel/consumente ... t-stoppen/" onclick="window.open(this.href);return false;

[Jagang]

Als voorbeeld; iemand krijgt voor 15 miljoen aan medicijnen per jaar om twee jaar langer te leven.

Welk medicijn kost 15.000.000 per jaar? (Per persoon?)
Jammer dat Eelke van der Veen geen voorbeelden geeft.
Voor de rest ben ik geneigd om in deze met de SP mee te gaan.

Kijk, dat iemand die kettingrookt (en dit blijft doen) niet in aanmerking komt voor een longtransplantatie als het misgaat, is iets waarin ik kan meegaan.

Maar voor een zeldzame genetische afwijking kies je niet.
Ik vind het voorstel om medicijnen voor zeldzame conditie's niet meer te vergoeden dan ook een soort van bezuinigings-eugenetica.

Verder is een discussie om de zorg betaalbaar te houden een heel andere discussie dan een discussie rond hoe deze zo zorgvuldig mogelijk af te breken.

[Fenomeen]

Je was me net voor, Fish.

De 2 conceptadviezen:

http://download.omroep.nl/nos/docs/290712_fabry.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
http://download.omroep.nl/nos/docs/290712_pompe.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;

[The Prophet]

Zijn er geen goedkopere alternatieven?

[Fenomeen]

Het schijnt van niet, wat dan overblijft is symptoombestrijding.

Van Wiki:

De ziekte van Fabry is lang een onbehandelbare ziekte geweest, waarvoor alleen ondersteunende maatregelen mogelijk waren. Sinds 2001 is een zogenaamde 'enzymvervangingstherapie' (enzyme replacement therapy, ERT) beschikbaar. Het idee achter deze therapie is de ziekte te behandelen door het intraveneus toedienen van het enzym dat de patiënten zelf niet of in onvoldoende mate aanmaken. Dit enzym wordt geproduceerd in bioreactoren waarin een productiecellijn wordt gekweekt die met behulp van recombinant-DNA-technologie speciaal voor dit doeleinde is ontwikkeld.

Bij de ziekte van Pompe is de activiteit van het enzym zure α-glucosidase zeer sterk gereduceerd. Men onderzoekt het effect van infusen met recombinant menselijk zure α-glucosidase. De uitkomsten van deze studies zijn veelbelovend: de overleving neemt toe, de vergroting van het hart is relatief kleiner en de spierfuncties verbeteren. Wellicht dat in de toekomst deze enzymvervangende therapieën een bijdrage kunnen leveren aan de behandeling van deze ernstige ziekte.

De in 2001 ontwikkelde enzymvervanger Alglucosidase alfa (Myozyme) is door de EMEA in 2008 toegelaten voor de behandeling van de ziekte van Pompe. De effectiviteit voor het gebruik bij zeer jonge kinderen blijkt hoog. Patiënten die de ziekte op latere leeftijd krijgen hebben beperkt baat bij het middel.

Het rendement bij de twee verschillende vormen van de ziekte van Pompe is verschillend. Bij de klassieke vorm dient een patiënt circa 3 jaar behandeld worden voor een overlevingswinst van 2 jaar, terwijl een patiënt met de niet- klassieke vorm waarschijnlijk meer dan 40 jaar behandeld moet worden voor een overlevingswinst van 2 jaar.
De totale budgetimpact van alglucosidase alfa (Myozym ) is hoog, namelijk €44 miljoen in 2010. Het aandeel van de niet-klassieke vorm is groter (~85%) dan die van klassieke vorm (~15%). De wereldwijde omzet in 2010 was 412 miljoen euro, waardoor er ruimte komt voor een prijsverlaging.

[Jagang]

Maar welk medicijn zou nou 15.000.000 per jaar kosten, op individueel niveau?

[Fenomeen]

Geen als ik het goed begrijp.

[Vilaine]

Maar welk medicijn zou nou 15.000.000 per jaar kosten, op individueel niveau?

Geen. Het is de optelsom van de kosten voor alle patiënten, die aan de genoemde aandoeningen lijden.

Naar ik begrijp gaat het om medicatie, die bij een deel van de patiënten de kwaliteit van leven verbetert.
Als het tussen leven en dood gaat, zullen weinigen bezwaren hebben, maar wanneer is welke verbetering van kwaliteit tegen welke prijs acceptabel? En eventueel hoeveel levensjaren winst en met welke kwaliteit?

Een lastig ethisch dilemma.

Ik weet niet of het tegenwoordig nog zo is, maar tijdens diverse nascholingen in het verleden werd ons duidelijk gemaakt, dat het meeste geld gaat naar onderzoeken om de patiënt gerust te stellen.

[Maria]

Ik hoorde gisteren op de radio fragmenten van dit verhaal.

Het zou gaan om medicijnen die ca 100.000 euro kosten op jaarbasis en om ziekten, die niet heel vaak voorkomen en waar nog geen genezing voor is.
De keuze is dan gedurende een aantal jaren verzorgend en begeleidende medicijnen te geven, die de patient zijn laatste jaar of paar jaren draaglijk maakt.
Of/en gedurende diezelfde tijd de dure medicijnen te geven, die het ziekteproces enigszins kan afremmen, waardoor een verlenging van het leven bewerkstelligd wordt van enige maanden tot een (paar)jaar.

Het gaat dus niet om genezende medicijnen, maar om medicijnen, die het leven ( en lijden) wat kunnen rekken, maar niet echt noemenswaardig.
Dat is wat ik begreep.
(vet is van mij).

Het werd vergeleken met ook een zeer dure ingreep van bijvoorbeeld een (noodzakelijk geachte) harttransplantatie, bij een bejaarde van ca. 80 jaar, die verder ook al veel aderverkalking heeft.

Nu gaat de discussie natuurlijk altijd weer om het "noemenswaardig".
Maar ook om het feit dat voor veel meer andere zieken de pot kleiner wordt.

Een moreel moeilijke zaak, maar met de verstandelijke keuzen, die vaker in de medische bedrijfstak moet gemaakt worden niet meest urgente.
Een tekort aan kunstmatige longen, aan nierdialyseapparaten en couveuses heeft in het verleden en zal in de toekomst meer doden voor zijn rekening nemen door ook geldzaken en bezuinigingen daarin af te wegen.
Evenals het niet betaalbaar zijn van voldoende ambulance en -personeel om afgelegen gebieden te bedienen om toch binnen de 15 minuten eerste hulp te kunnen bieden en het ziekenhuis te bereiken.
Dat alles wordt op dit moment toch meer prioriteit aan gegeven, omdat het veel meer mensen kan bedienen.
Maar ook daar zitten bezuinigingen.

[Maria]

Vilaine,
Ik zat te tikken, terwijl jij jouw bericht plaatste.

[Jagang]

Het probleem is waar je de grens gaat leggen.
In de praktijk komt het er al snel op neer dat je ofwel kiest om palliatieve behandelingen te vergoeden, ofwel dat je er voor kiest om dit niet te doen.

Kunstmatige kostengrenzen en/of levensduurgrenzen stellen, of discriminatie op basis van de aard van de ziekte, zal tot sociale onrust leiden.

[gerard_m]

Zijn er geen goedkopere alternatieven?

De kosten bestaan deels uit patenten en winst. Probleem is bij ziektes als Fabry dat de "markt" klein is en het veel lastiger is om de onderzoekskosten terug te verdienen dan bij veelvoorkomende ziekten.Voor het ontwikkelen van een medicijn moeten zeer hoge onderzoekskosten worden gemaakt. Die moeten worden terugverdient, wanneer dat eenmaal gebeurd is zal de kostprijs van het medicijn veel lager liggen dan de verkoopprijs.

Voor veel medicatie zijn goedkopere en duurdere medicaties en hier kan zeker bespaard worden, maar dat zal minder gelden bij zeldzame ziektes.

De discussie over vergoeding van medicijnen, of wat breder: van behandelingen, wordt al volop gevoerd. Er zijn al allerlei modellen om de kosten en de gezondheidswinst met elkaar in verband te brengen. Het zijn lastige dilemma's, maar de discussie is onvermijdelijk.

[Jagang]

Probleem is alleen dat patiënten en familie niet betrokken worden bij die discussie.
Het wordt voor hen besproken.

[GetBigFast]

Mijn mening is alle medicijnen vergoeden en op een andere wijze besparen of geld aantrekking binnen de zorg.

Bijvoorbeeld: Meer premi voor rokers of mega dikke mensen.
Ziekenhuizen meer laten specializeren.
En efficienter werken.

[HenkM]

Dan maar zo:

Ook gisteren in het nieuws over AD(H)D, en kinderen en volwassenen, en hoe snel de deze groep groeit.
Zogenaamd omdat artsen te snel naar Ritalin e.d. grijpen.
Als je de aantallen ziet blijkt dat nog altijd een kwart (=50.000) nog helemaal zulke medicijnen niet gebruikt. Blijkt ook dat nog steeds niet begrepen wordt door buitenstaanders wat ad(h)d nu eigenlijk betekent voor een patiënt en helemaal voor zijn/haar omgeving.

Nog maar een artikel voor de niet begrijper: http://www.gezinspiratie.nl/archives/4817" onclick="window.open(this.href);return false;

Ook bij Balans/Impuls/PsyQ is veel goede informatie beschikbaar.

Maar wat opvalt in die negatieve berichtgeving is een volslagen gebrek aan kennis. Het lijkt een doelgerichte campagne om 'men' alvast voor te bereiden op een (heel) forse eigen bijdrage in de (nabije) toekomst.
Zonder deze medicijnen zijn honderdduizenden verzekerd van een miserabele toekomst. En hun omgeving ook.