Dus jij ziet veel in "uniek zijn". Sorry, dat ik zo doorvraag, maar ja, dat doe ik wel: "Is jouw leven alleen al zinvol omdat je uniek bent?" Is dat echt wat jouw drijft? Is dat echt wat je denkt als iemand betwijfelt of je wel ooit geboren had moeten worden? Zou je antwoord zijn: "Ja, maar ik ben uniek!" Hoeveel unieker ben jij dan die unieke kubieke centimeter water?MOODY BLUE schreef:Zoals een kubieke centimeter water bestaat uit diverse mechanismen, zo ook zijn wij een klein deel van een groter mechanisme dat "bestaan" heet. Als wij ons terugtrekken uit dit leven, gaat het 'bestaan' gewoon door, voor mij miljoenen anderen.
Maar juist in het tijdsbestek waarin ik leefde was er NIEMAND zoals ik, en was het bestaan een moment anders dan voor en nadat ik er was.
Serieus, naar mijn mening leven we vaak gewoon maar een eindje. Zeggen we af en toe op een forum dat we gelukkig zijn, en af en toe ons zelfs in euforie bevinden. Echter de helft van de tijd zijn we gewoon bezig met ons ding en beseffen we ons geluk helemaal niet, en in euforie zijn we slechts 1x in de maand. Hoe bewust ben jij? Of zal er over 200 jaar over ons gesproken worden als degenen die als zombies leefden?! De "dark ages" van bewustzijn.
En ik bedoel niks zweverigs. Volgens mij zijn we gewoon soms niet eerlijk genoeg naar ons zelf. Ik althans niet. Het bezig zijn met mijn leven kan veel intenser.
Mmm, ik volg je niet. Mijn vragen hebben niet te maken met relativeren. Het antwoord op de zin van mijn leven mag persoonlijk zijn, en hoeft niet absoluut te zijn (voor iedereen te gelden). Zoals ik probeerde aan te geven: een probleem is m.i. een middel om het onderste uit de kan te krijgen. Het formuleren van problemen is een kunst. Het stellen van vragen is een kunst. Eens zal het een beroep zijn: Vragensteller. De juiste vragen stellen, dat is mijn ogen wat er speelt bij de vraag: "Wat is de zin van dit bestaan?" Van degene die het meeste leest/ziet in mijn vraag zal ik het meeste leren.Zodra je 'leven' en 'bestaan' tot een probleem maakt, heb je een probleem. Elk probleem is relatief, en onderhevig aan tijd en ruimte. Als jij je geest laat vertroebelen door relatieve zaken door ze totaal te onttrekken aan relativiteit, DAN kun je maar beter dood zijn ja.
