Freethinker.nl

En "Volgens mij heeft niemand een robot bestaan" is een zin die niet veel steek houdt.
Was waarschijnlijk onzorgvuldig aan het corrigeren. Volgens mij is niemand een robot. Is net iets helderder.

Ja Roeland, ik heb bewondering voor jouw weerstand.

Voor mij is het ook nog steeds wat onduidelijk. Het lijkt een beetje op een puzzel vervolledigen in het hoofd.
Maar als men 1 stukje heeft gemist, dan zou het misschien kunnen dat al de rest van de puzzel die men had gemaakt... fout is. En dat is zeker het geval met die paardensprongen op het schaakbord.

Dus ik weersta ook, slechts met wat ik denk te begrijpen. Want kan ik ooit weten dat ik alle stukjes heb?

Gisteren kwam ik uit bij Heraclitus en zijn Logos

http://www.bard.edu/bluecher/lectures/h ... clitus.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

Het is waarschijnlijk zo dat iedereen zijn eigen constructie heeft gemaakt, tot hoe de realiteit is. Terwijl er maar 1 echte realiteit is.

Ik ben ook geen echte filosoof. Ik ben bevooroordeeld. Ik wens bij een anthropocentrische wereld uit te komen. Misschien is er doorheen het universum een 'hogere' cognitie werkzaam die het universum laat lopen zoals het loopt. Zodat mijn wil eigenlijk toch een illusie is maar waarbij ik het niet kan inzien dat het een illusie is, omwille van mijn lagere cognitie. Het is niet, dat ik dat zozeer denk, maar ik kan het niet uitsluiten.

Ik bekijk het nog steeds zo: Wat maakt het uit? Is er één redelijke reden, voor de mens, om af te stappen, van een anthropocentrische wereld?

Misschien. Maar ik zie er geen. En daarom lijkt mij het verder zoeken, meer een zijspoor geworden te zijn.

Mogelijk verkeerdelijk. Maar toch..

Ik ga deze discussie (mogelijk voorlopig) ook afsluiten

Groetjes,

Dries

Beste Dries,
Over de Antroposofie heb ik niet zo veel goede recensiesc gelezen, (het zou volgens velen onzin zijn), alleen de antroposofische architectuur vind ik wel interessant, want mooi. Maar leg eens uit: Waarom zou je bij een antroposofische levensbeschouwing uit willen komen, en waarom is dat nog niet gelukt?

Vanuit de beschouwing dat de mens het recht heeft om te zijn en kunnen zijn, kan ik slechts uitkomen bij een samenleving en wereld waarbij de mens de basis is tot hoe die samenleving of wereld is.

Ik denk dat we eigenlijk achteruit gaan. Dat we een richting uitgaan, weg van zulke samenleving of wereld.

Alhoewel die vaststelling natuurlijk onvolledig en mogelijk van tijdelijke aard is. Er zijn positieve ontwikkelingen en negatieve ontwikkelingen.

Ooit was er een cultuur die in grote mate haar oorsprong vond bij de mensen in de samenleving. Zij droegen het uit, elk op hun wijze. En hieruit kwam de cultuur voort. Er waren al die gedragingen van mensen waaruit men leerde hoe te leven of niet te leven.

Ik wens geen te romantisch beeld te schetsen van zulke cultuur. Er kunnen ook in zo'n cultuur ernstige gebreken zijn. Maar het fundament was er.

Wel, nu is zulke cultuur in vele 'ontwikkelde' landen, afgebroken. En vrij snel. Nu wordt cultuur in aanzienlijke mate ontworpen, gemaakt. Gemaakt om cultuur voor te stellen voor de doeleinden van marketing of 'algemeen nut' of politiek. En zo krijgt men een nieuwe omgeving, eentje waarin hoe te zijn, al is voorgekauwd.

Als ik wat overdrijf, dan kan ik zover gaan met te stellen dat assimilatie, in zulke cultuur, voldoende is. Doe dit en je kan gelukkig zijn. Doe dat en je kan succesvol zijn. Gebruik zulke lichaamstaal en er gaan deuren voor je open. Eet dat en je zal meer energie hebben.

Ik heb niets tegen die methodes op zich. Het probleem is, denk ik, hoe ze zich grootschalig, min of meer hebben geuit in de samenleving. Ze schetsen een wonderlijk beeld van mogelijkheden. En al die gedragingen die zo zijn uitgedragen zijn voor een stuk een culturele norm geworden. Ze hebben wel degelijk de samenleving veranderd. En ze vormen nu een stuk een culturele norm die wordt uitgedragen door de mensen. En zo heeft er een verschuiving plaatsgegrepen in de cultuur, van mensen naar 'systeem'. Van wil naar simulatie.

Ik denk dat er een crisis van de wil plaatsgrijpt in deze moderne tijd.

Dit is natuurlijk allemaal nog naast de kwestie van hoe mensen meer macht kunnen krijgen. Corporaties, supermachten gedragen zich, min of meer, als dictaturen met een enorme macht in het opeisen van de wereld.

Maar het lijkt mij dat verandering begint, bij niets minder, dan de wil van de mens. Wanneer de mens grootschalig weer over een sterke wil beschikt tot verandering, dan kan er een kantelpunt komen waarin mensen weer elk hun eigen cultuur gaan uitbouwen en doorgeven. En dan kan weer, die door de mens werkelijk gedragen cultuur, verschijnen. En een basis gaan vormen

Technologie had het al geruime tijd kunnen mogelijk maken om de mens een enorme vrijheid te geven. Maar die vrijheid is er niet. De mens is de controle verloren over de economie, alsook over de geopolitiek, over de media. En in redelijke mate, zelfs over de binnenlandse politiek.

Heel veel oorzaken te vinden. het schuldengebaseerde economische systeem, de versmeltingen van kleinere bedrijven tot grote corporaties. Gelobby en nog meer uitgesproken corruptie. Mediamonopolies. Allemaal beslissingen die genomen zijn, nogal boven het hoofd van de mensen in de samenleving Enz. En dan is er ook nog is een samenleving die de realiteit veel te rooskleurig afbeeldt.

Gelukkig is er het internet. Er lijkt wel een trend te zijn waarin mensen meer en meer bewust raken van hoe de realiteit is en alzo zich losmaken van de samenleving om weer, meer een onafhankelijke geest na te streven en kunnen nastreven. Aldus, om weer mogelijk de cultuur in eigen handen te gaan nemen.

Zo bekeek ik 'antropocentrisch'. Ik heb de term maar vrijelijk gebruikt, om te stellen: De mens als centrale component.

Ik had eigenlijk nog nooit gehoord van antroposofie, Peter.

Groetjes,

Dries

Daar waar macht noch onmacht is, daar is de wil mogelijk. Daar waar de vrijheid is om niet hoeven macht uit te oefenen. En daar waar de vrijheid is om niet hoeven er onmachtig aan te zijn. Daar kan men zijn.

Vroeger was er, denk ik, hieromtrent de metafoor van De Duivel. En de filosoof Hegel sprak over de meester die de slaaf is. De meester in zijn wens om de slaaf te domineren, dient zich zo op te stellen, dat die de slaaf kan domineren. En hierin ontneemt de meester zichzelf de vrijheid, om anders te zijn. Anders gezegd, zulk gedrag is een valstrik.

Het is de keuze tussen wil en simulatie. Gaat hoe je gaat zijn, uit jou komen? Of gaat, hoe je gaat zijn, onderhevig zijn aan de omgeving? Als jij het recht hebt om te zijn, dan hoef jij niet onderhevig te zijn. Dit is niet om te stellen, dat de omgeving onbelangrijk is, ze is heel belangrijk, ook vast, voor jou, daarom net, dat men dient te kunnen zijn.

Anderzijds, het is een absurde wereld.
Counter culture is er altijd geweest maar ze lijkt ofwel niet zo tegenstrijdig te zijn ofwel nogal invloedsloos
Misschien zal de tijd vlotjes verder gaan, het haast volkomen onbekende tegemoet
Tenzij dan mogelijk, wanneer er grote catastrofes plaatsgrijpen
Wie weet waar de mens uitkomt. Ik niet. De problemen van vandaag zijn de inzichten van morgen.
Problemen mogen er zijn maar de mens gaat voort. De mensheid gaat voort. En ze lijkt nooit terug te keren. Elke mens, mee met die veranderende omgeving. Een geleidelijke verlichting tegemoet. Met hier en daar een verduistering. En hopelijk niet teveel daarvan. Want de tijd is op hol. Wie weet wat voor absurde wendingen en evoluties er zullen plaatsgrijpen...

Kierkegaard zei: Het leven kan slechts achterwaarts begrepen worden maar het moet voorwaarts worden geleefd.

En zo zal het zijn zeker? Dat alle inzichten die we bieden omtrent het leven en de wereld, kunnen dienen maar waarbij ze misschien ook van weinig houvast zullen zijn, tot een inzicht van hoe de toekomst zal zijn.

Het bericht waarin ik mijn excuses aanbood voor mijn domme leesfout is vreemd genoeg niet terug te vinden. Dan nog maar eens opnieuw.

Ik had nog nooit van antropocentrisme gehoord, en het daarin voor iets anders aangezien. Het blijkt het cenrtraal stellne van de mens te zijn.

Ik weet niet of de mense wel zo belangrijk is vanuit een bredere visie gezien, maar hij is voor ons mensen zelf natuurlijk wel heel belangrijk. Alleen vereist een realistische kijk er op, dat we beseffen dat we voor heel veel zaken afhankelijk zijn van andere organisme. Zo las ik in een ander recent bericht over het belang van de bacterieen in onze darmen. Zondele osommige andere levensvromen zijn wij ten dode opgeschreven.

De wereld ziet er alleen absurd uit als je je verbeeld dat allen in hun eigen belang handelen. Maar soms zijn we in ons egocentrisme. bezig onze belangen in bredere zin juist te schaden. De mens wikt, maar de kennis die hij mist beschikt soms. . . Al je beseft hoe ontoereikend onze kennis nog is, dan is er weinig absurds in de wereld, Wel heel veel dat voor verbetering in aanmerking komt. Maar waar we het beste kunnen beginnen weten we eigenlijjk ook nog niet. Gelukkige kunnen we paralel opereren en kiest elk mens dus zij eigen prioriteit. Met zoveel mensen, en evenzoveel verschillende ideeen komen we er misschien toch wel uit.

Ja, soms lijkt een bericht te verdwijnen. Ik heb het ook al gehad.

Da's helemaal ok Peter. Geen enkel probleem. Naar zulke beleefdheid kan ik alleen maar opkijken.

Ja, de mens centraal. Voor mij liefst ook in harmonie met de natuur. Zoals voor de meeste mensen, neem ik aan.

Ja, op die wijze is het niet zo absurd, het zijn tijden van verandering. De mens op zoek naar vrijheid. En politici en de vrije markt die erop in spelen, door 'vrijheid' te verkopen. Zo is de 'vrijheid' een product geworden. Maar mogelijk zal de mens zich verder vrij vechten, naar een vrijheid van eigen keuze. De wil nastrevend.

Groetjes,

Dries