Freethinker.nl

joaddan schreef:Nogmaals...ik blijf het niet normaal vinden,dat een ouder een kind doodmaakt

daar zit nochtans een heel logisch simpel mechanisme achter

moeder haat leven, vind het ondraaglijk,... (om welke reden) en past deze beleving automatisch toe op haar kinderen.
daarom is hij/zij van mening dat haar/zijn kinderen ook beter dood zijn om dezelfde "miserie" niet te moeten meemaken

Kitty schreef:Heb je een bron van dit onderzoek en die conclusie?

Allereerst : ik had beter kunnen zeggen dat de op steeds grotere consumptie en op meer en meer zelf belang gerichte maatschappij aan dit soort tragedies MEDE debet is. Uiteraard kan je de maatschappij niet overal de schuld van geven. Maar het is wel van steeds belangrijker wordende invloed.

Enige tijd geleden las ik een rapport over de hoge psychologische en maatschappelijke druk waaronder veel mensen schijnen te leven, en de consequenties daarvan op hun handelen. Ik zal kijken of ik het kan terugvinden.
.

appelflap

moeder haat leven, vind het ondraaglijk,... (om welke reden) en past deze beleving automatisch toe op haar kinderen.
daarom is hij/zij van mening dat haar/zijn kinderen ook beter dood zijn om dezelfde "miserie" niet te moeten meemaken

of vader vind het ondraaglijk dat moeder een verhouding heeft. Als ie enkel zichzelf van kant maakt dan leven zijn vrouw en kinderen verder bij een andere man. Daarom dienen zij mee gedood te worden.

Zou ook kunnen niet? Ik denk dat het wat moeilijk is om je in het hoofd van zo iemand te verplaatsen, maar ik ben het eens met sarnian, dat de druk in onze maatschappij voor veel neveneffekten kan zorgen. En de ene mens is ook de andere niet, in een situatie waarin persoon x de rug draait en zegt "trek dan zelf uwe plan", kan persoon y ziedend worden van jarloezie en in een wanhoopsdaad handelen.

MVG, LD.

of ..... voor moeder is het leven om wat voor reden dan ook ondragelijk geworden.

Vader is uit beeld en ze wil niet dat haar kinderen meemaken dat moeder zelfmoord pleegt. Ze wil ze niet getraumatiseerd en als wees achter laten. Dus.........

appelfflap schreef:

joaddan schreef: moeder haat leven, vind het ondraaglijk,... (om welke reden) en past deze beleving automatisch toe op haar kinderen.
daarom is hij/zij van mening dat haar/zijn kinderen ook beter dood zijn om dezelfde "miserie" niet te moeten meemaken

Daar sla je de spijker mee op de kop.

Bibelebons schreef:.... Daar sla je de spijker mee op de kop.

Het is gewoon nog een andere mogelijke reden. Een goede reden, dat wel !

.

sarnian schreef:

Bibelebons schreef:.... Daar sla je de spijker mee op de kop.

Het is gewoon nog een andere mogelijke reden. Een goede reden, dat wel !

.

Klopt, wat Vuurdoorn zegt klinkt ook plausibel. Het is gewoon te hopen dat wie met zulke problemen worstelt, vol kan houden. Als het niet voor zichzelf is, dan tenminste voor de kids. Ik weet dat in België ouders hulp kunnen vragen bij een Centrum voor Kind en Gezinsondersteuning en dat die dan thuis komen bezoeken, de ouders kunnen er langs om hun hart te luchten en eventueel kunnen de kids ook opgevangen worden, bijvoorbeeld als de ouder ziek is en even niet kan zorgen, of de ouder het even niet meer aankan.

Nu vraag ik me af of er zoiets bestaat in Nederland. Nooit over zoiets gehoord in Nederland.

En natuurlijk kan iemand ook bij de huisarts langsgaan en vragen wat voor hulp er mogelijk is, bijvoorbeeld een verwijzing naar een psychiater, maar het probleem is dat mensen ook bang zijn om naar de psychiater te stappen denk ik. Er is toch een drempel, een taboe. Als iemand nog de kracht heeft om te zeggen tegen zichzelf: ik moet alles proberen voor mijn kindjes. Al betekent het dat ik gek verklaard wordt, bij wijze van spreken.

En ik zag een documentaire over zulke zaken in Groot-Brittannië, er werd daarin verteld dat in sommige gevallen er al extra hulp was en dat de ouder om meer hulp vroeg en aangaf dat het niet lukte, maar er kon niet meer hulp geboden worden... Dus hulpverleners waren op de hoogte, maar waren niet bij machte om er iets aan te doen... Ik denk dan dat buren(, vrienden, familie) de enige echte optie voor hulp worden.

En wat dat betreft: in een vorige post had jij het over onze huidige maatschappij en dat die MEDE debet was, ja. Dat klinkt wel logisch: ik zie mij niet naar de buren stappen voor hulp en ik weet niet of ik de buren zou kunnen helpen in zo een geval. Ik zou het wel proberen als het mij werd gevraagd: het kind te spelen uitnodigen bijvoorbeeld. Maar wie zal het vragen? Wie zal het aanbieden?

Bibelebons schreef:Ik weet dat in België ouders hulp kunnen vragen bij een Centrum voor Kind en Gezinsondersteuning en dat die dan thuis komen bezoeken, de ouders kunnen er langs om hun hart te luchten en eventueel kunnen de kids ook opgevangen worden, bijvoorbeeld als de ouder ziek is en even niet kan zorgen, of de ouder het even niet meer aankan.

Nu vraag ik me af of er zoiets bestaat in Nederland. Nooit over zoiets gehoord in Nederland.

In Nederland komt de hulp vaak pas als het te laat is. Dit soort zaken functioneert totaal niet in ons land. Ik maak momenteel een geval van dichtbij mee, waar hulp van jeugdzorg nodig is. Ik heb nog nooit zo'n slechtwerkende bureaucratische organisatie gezien. Sinds dit kabinet hebben we zelfs een minister voor Jeugd en gezin, maar het is onduidelijk wat die allemaal doet, verbetering in de jeugdzorg is er niet gekomen.

Dus nee zoiets bestaat niet in Nederland. In ieder geval niet functionerend.

Bibelebons schreef:.... ik zie mij niet naar de buren stappen voor hulp en ik weet niet of ik de buren zou kunnen helpen in zo een geval. Ik zou het wel proberen als het mij werd gevraagd: het kind te spelen uitnodigen bijvoorbeeld. Maar wie zal het vragen? Wie zal het aanbieden?

En dat is nou precies de reden waarom ik zeg dat de maatschappij is veranderd, en in sociaal opzicht zeker niet ten goede. Een halve eeuw geleden hielden buren ongevraagd wel een oogje op de kinderen van anderen. Buren kenden elkaar en spraken elkaar regelmatig - ook in de grote steden. Meestal was de vrouw des huizes thuis om de kinderen te verzorgen, en de man de alleenverdiener. Ik zeg niet dat die situatie beter of ideaal was, maar het was beter voor het sociale leven.
Zelfs nu tijdens de crisis leven wij in een tijd van brede welvaart. Maar om tot die welvaart te komen zijn er helaas veel goede zaken verloren gegaan. Daarnaast : in deze tijd van opgeklopte angst terreur sta je - als je nu met andere ouders zou spreken om hun kind uit te nodigen om te komen spelen - meteen geboekt als potentieele kind misbruiker.

.

kitty

Sinds dit kabinet hebben we zelfs een minister voor Jeugd en gezin, maar het is onduidelijk wat die allemaal doet

zakkenvullen.

bibblebons

En wat dat betreft: in een vorige post had jij het over onze huidige maatschappij en dat die MEDE debet was, ja. Dat klinkt wel logisch: ik zie mij niet naar de buren stappen voor hulp en ik weet niet of ik de buren zou kunnen helpen in zo een geval. Ik zou het wel proberen als het mij werd gevraagd: het kind te spelen uitnodigen bijvoorbeeld. Maar wie zal het vragen? Wie zal het aanbieden?

en Sarnian

Daarnaast : in deze tijd van opgeklopte angst terreur sta je - als je nu met andere ouders zou spreken om hun kind uit te nodigen om te komen spelen - meteen geboekt als potentieele kind misbruiker.

Ik stel me dan voor dat jullie in de stad wonen, want hier op het platteland zijn daar toch minder problemen mee. Een van mijn buren, een alleenstaande moeder van 30 jaar, haalt de kindjes op van een koppel dat wat verder woont en onregelmatige uren heeft. Verder kom ik met mn buren op één klootzak na goed overeen, der word weleens gebeld aan de deur, of wat bijgeklapt op straat in de zomer. En als mijn buurman ziek was ben ik voor hem om medicamenten gereden. Hier loopt het allemaal nog wel vlotjes maar ja, wij lopen elkaar ook niet zomaar voorbij op straat. En de kinderen die ken je van buiten te spelen in de zomer, ik heb zelf geen kinderen, maar durf dan ook wel eens een klapke slagen met de kinderen uit de buurt. Ik heb niet de indruk dat iemand in mij een potentiele kinderverkrachter ziet.

MVG, LD.

LordDragon schreef:Ik stel me dan voor dat jullie in de stad wonen, want hier op het platteland zijn daar toch minder problemen mee.

Ik woon op het platteland, in de "biblebelt", op het witte eiland (wit van de cocaine, omdat er vrijwel niets (anders) voor de opgroeiende jeugd te doen is).
Hier groet vrijwel iedereen ieder ander nog in het voorbijgaan.
Als je perse wilt valt er hier ook best een heleboel in de sociale hoek te doen, en dat doe ik dan ook.
Toch is het geheel anders dan in het verleden, toen wij elkander nog echt nodig hadden, en wij het normaal vonden om elkaar te helpen, zonder te vragen of gevraagd te worden.

De maatschappelijke opstelling van de gemiddelde burger is ten negatieve veranderd, door de invloed van het neo-liberalisme en de nadruk op welvaart en eigen belang.

.

Kitty schreef:
In Nederland komt de hulp vaak pas als het te laat is. Dit soort zaken functioneert totaal niet in ons land. Ik maak momenteel een geval van dichtbij mee, waar hulp van jeugdzorg nodig is. Ik heb nog nooit zo'n slechtwerkende bureaucratische organisatie gezien. Sinds dit kabinet hebben we zelfs een minister voor Jeugd en gezin, maar het is onduidelijk wat die allemaal doet, verbetering in de jeugdzorg is er niet gekomen.

Dus nee zoiets bestaat niet in Nederland. In ieder geval niet functionerend.

Dat is dus de indruk die ik had, dat er niet om hulp gevraagd kan worden via bijvoorbeeld consultatiebureaus of in ieder geval een aparte instantie en dat er wel melding bij de kinderbescherming kan worden gedaan, maar als dat gebeurt is het dus al te laat... Voor de hulp bij een CKG moet wel betaald worden, maar dat is inkomensafhankelijk.

sarnian schreef: En dat is nou precies de reden waarom ik zeg dat de maatschappij is veranderd, en in sociaal opzicht zeker niet ten goede. Een halve eeuw geleden hielden buren ongevraagd wel een oogje op de kinderen van anderen. Buren kenden elkaar en spraken elkaar regelmatig - ook in de grote steden. Meestal was de vrouw des huizes thuis om de kinderen te verzorgen, en de man de alleenverdiener. Ik zeg niet dat die situatie beter of ideaal was, maar het was beter voor het sociale leven.
Zelfs nu tijdens de crisis leven wij in een tijd van brede welvaart. Maar om tot die welvaart te komen zijn er helaas veel goede zaken verloren gegaan. Daarnaast : in deze tijd van opgeklopte angst terreur sta je - als je nu met andere ouders zou spreken om hun kind uit te nodigen om te komen spelen - meteen geboekt als potentieele kind misbruiker.

.

Sarnian en Lord Dragon:
Ja, even vanuit mijn persoonlijke situatie: we zien elkaar heel weinig, de buren en ik en mijn enige vriendin woont op een uur afstand, die heeft wel acht kids en het is er altijd gezellig, maar het is te ver voor mij om vaker te bezoeken en zij wil ook wel langskomen, maar het lukt steeds niet. En we hebben hele fijne buren met kids, maar om de een of andere reden blijft het bij groeten. We hebben het heel druk met onszelf en zitten vervolgens uren te niksen voor de tv... Ik denk dat dit wel vaker gebeurt, voor contacten opbouwen moet je echt wel de tijd maken denk ik. En we verhuizen bijna ieder jaar, dus daar moet eigenlijk gewoon een eind aan komen.

EDIT En ondanks dat we allebei werken, kunnen we wel in het weekend iets doen, maar dan blijven we ook in ons eigen wereldje steken...

Maar ik heb niet de indruk dat men ons meteen verdacht zou vinden als we hun kindjes te spelen uitnodigen. Ik heb het weleens gedaan, met kindjes van de opvang, maar dan kwam er steeds iets tussen.

Bibelebons schreef:...We hebben het heel druk met onszelf en zitten vervolgens uren te niksen voor de tv...

Ja, druk, druk, druk ...

Het neo-liberalisme met zijn eigen belang en zelf bejag heeft onze maatschappij niet ten goede veranderd op sociaal gebied. En gekoppeld aan de opgeklopte angst terreur sta je - zeker als man - wel degelijk snel te boek als potentieel kind misbruiker.

Helaas.

Toevoeging : zelfs als er geen enkele aanleiding voor zo een opstelling is. Onlangs hadden wij hier zo een geval van beschuldigingen die later geheel onterecht bleken te zijn. De opgeklopte angst die de mensen wordt aangesmeerd is een slecht smeermiddel voor de sociale motor.
.

Sarnian

Ik woon op het platteland, in de "biblebelt", op het witte eiland (wit van de cocaine, omdat er vrijwel niets (anders) voor de opgroeiende jeugd te doen is).

? Is dat in nederland?

MVG, LD.