Nietweten en Geweten schreef:De liberale moslims en vernieuwende moslimdenkers - Soroush en Abu Zayd doen alles aan het moderniseren van hun religie -, van de Islamitische religie, wiens bestaan alleen in absolute moslimangstdromen wordt ontkend terwijl de islamisten dat bestaan wel erkennen in hun bestrijding ervan, zullen zich buiten een gewelddadige 'clash' tussen anti-Westerse islamisten en anti-Islamitische Westerlingen houden omdat ze het gebruik van geweld afwijzen.
Het bestaan van een aantal vernieuwende moslimdenkers (The Prophet heeft een lijstje geciteerd, een lijstje waar ook overigens ook Tariq Ramadan op voorkomt, dat zegt wel iets over het liberalisme-gehalte) betekent nog niet dat er zoiets als een beweging is. Mocht die beweging er zijn, nou vooruit: voor de dag ermee. Wat wil die beweging precies? Hoe denken ze het te gaan bewerkstelligen? En waarom timmeren ze niet aan de weg?
Die laatste vraag is natuurlijk gemakkelijk te beantwoorden: omdat ze door hun geloofsgenoten als afvalligen worden gezien en afvalligen moeten dood of hun mond houden over de islam.
Maar waarom zou die beweging van 'liberale moslims' (als die bestaat) enige hinder ondervinden van de uitlatingen van islamofoben? Ze kunnen rustig doorgaan waar ze mee bezig zijn: met het sleutelen aan de islam. Of dat veel zin heeft is een ander verhaal. Je kunt een blijde (middeleeuwse voorloper van het kanon) wel proberen om te bouwen tot een stealth-bommenwerper, maar het is handiger om het middeleeuwse oorlogstuig te laten voor wat het is en van scratch te beginnen. Maar dat terzijde.
Moslims die de islam willen vertimmeren tot iets acceptabels worden totaal niet in de wielen gereden door islamofoben. Islamofoben constateren alleen maar dat de islam niet deugt en het mohammedaanse vernieuwingsgilde vindt dat blijkbaar ook, anders zou er niets gemoderniseerd hoeven te worden.
Hirsi Ali zei gister op Pauw & Witteman dat een dergelijke clash op straat, die buiten de democratische orde staat, niet ondenkbaar is.
Ik heb het gezien. Ayaan zei een aantal verstandige dingen, maar dit was er niet een van.
Islamofoben zijn niet georganiseerd, niet militant, niet activistisch en niet gewelddadig. Daarvoor moet je bij links zijn.
Het is onwaarschijnlijk dat Engelse toestanden - EDL versus anti-EDL - over zullen slaan naar Nederland, want er is geen Dutch Defense League of iets wat erop lijkt.
De absolute 'islamofoben' dienen net zo lang bestreden te worden door de 'islamofielen' met enkel 'islamisme-fobie' tot ze eindelijk het bestaan erkennen van liberale moslims waarvoor ze onnodig 'fobisch' zijn.
Kijk eens aan: dus de islamofoben moeten, desnoods met geweld?, bekeerd worden tot een geloof in iets waarvan het bestaan vooralsnog niet aangetoond is. Maar dat de islamofoben de 'liberale moslims' hallucinaties over zullen nemen is niet te verwachten. Dus het is weer een zoveelste poging om de islam buiten de discussie te houden en de islamofoben door het islamitische hoepeltje, over de islam wordt niet gediscussieerd, te laten springen.
De verabsoluteerde moslimangst is grenzeloos en oeverloos, kweekt blinde islamhaat bij radicaliserende Westerlingen en houdt de mogelijkheidsvoorwaarde van Westerse bijdragen aan gewelddadige 'clashes' in stand.
Tuurlijk: islamofobie = moslimangst. Op een gegeven moment, als het maar vaak genoeg herhaald wordt, gaat men daar misschien nog in geloven ook. Er zullen echter islamofoben blijven bestaan die niet bang zijn voor moslims, maar van mening zijn dat de islam in de vuilnisbak dient te verdwijnen. Een mening die iedereen die de mensenrechten steunt zou moeten aanhangen.
Moslimangst stuit op een grens, op een oever, in het aangezicht van liberale moslims.
Dat is een mooie zin. Maar volkomen zonder inhoud.
Het 'nieuw-realisme' van absolute islamofoben houdt echter krampachtig vast aan de realiteit van hun buitengewone moslimangst, zelfs oog in oog met een liberale moslimnederlander die hen in het gezicht zegt een gruwelijke afkeer te hebben van jihadstrijders en hen de hand reikt om schouder aan schouder voor de democratie en mensenrechten te strijden tegen het beangstigende islamisme.
Om een begin te maken met een strijd voor de democratie en mensenrechten zal de islam absoluut afgewezen moeten worden. Schouder aan schouder strijden kan alleen als je allebei het probleem ziet. Dat kan niet als de een ziet dat de islam het probleem is en als de ander weigert dat te onderkennen.
Als dat 'nieuw-realisme' is, geef mij dan maar het oude, vertrouwde realisme van de pragmaticus die niet bang is om een dergelijke uitgestoken hand aan te nemen en zo te toetsen of de initiële angst voor deze liberale moslim reëel was in plaats van die angst ongecontroleerd te laten.
Islamofobie is geen moslimangst. Uitgestoken handen van lieden die blijven volharden in een verkeerde voorstelling van zaken worden niet aangenomen. Samenwerking op basis van onjuiste premissen zal immers geen vruchten afwerpen. Pogingen om het bespreken van de islam in de taboesfeer te houden worden afgewezen. En aan islamieten die denken eenzijdig de voorwaarden voor een eventuele toenadering te kunnen bepalen wordt natuurlijk helemaal niet toegegeven.
