Freethinker.nl

ik doe niet moeilijk

Daantje schreef: Ik ben alleen wat druk in mijn hoofd en in mijn lijf.

ik weet wel dat bovenstaand zinnetje nooit of te nimmer volstaat voor een diagnose adhd
ik weet dat bovenstaand zinnetje nooit of te nimmer een reden zal zijn (voor betroffene of de ouders) om achter een officiele diagnose aan te gaan en die hele lijdensweg af te leggen.

ik weet ook dat problemen negeren of de verantwoordelijkheid van mislukkingen afschuiven bekende compensatiestrategieën zijn.
een groot deel beseft trouwens zelf de impact van zijn problemen niet maar dat maakt dan meestal weer integraal onderdeel vd handicap uit.

Daantje schreef: Ik snap niet waarom je zo moeilijk doet en waarom je alle ADHD'ers klaarblijkelijk over 1 kam wil scheren.

dat doe je zelf ook met de topictitel

appelfflap schreef:ik doe niet moeilijk

Daantje schreef: Ik ben alleen wat druk in mijn hoofd en in mijn lijf.

ik weet wel dat bovenstaand zinnetje nooit of te nimmer volstaat voor een diagnose adhd
ik weet dat bovenstaand zinnetje nooit of te nimmer een reden zal zijn (voor betroffene of de ouders) om achter een officiele diagnose aan te gaan en die hele lijdensweg af te leggen.

ik weet ook dat problemen negeren of de verantwoordelijkheid van mislukkingen afschuiven bekende compensatiestrategieën zijn.
een groot deel beseft trouwens zelf de impact van zijn problemen niet maar dat maakt dan meestal weer integraal onderdeel vd handicap uit.

Als het aan het veranderde DSM ligt wel , versie V komt binnenkort uit en die maakt duidelijk onderscheid tussen vier verschillende subtypen. Iemand die dus vooral last heeft van impulsiviteit en hyperactiviteit ( waar vaker de omgeving meer last van heeft dan de persoon zelf) zal dus eerder reageren zoals TS .
Er blijken dan ineens vier (sub) typen te bestaan die in herkenbaar gedrag mijlen
ver uit elkaar liggen.
Zie http://www.sadd.nl/" onclick="window.open(this.href);return false;

zalwel schreef:

Daantje schreef: Ik snap niet waarom je zo moeilijk doet en waarom je alle ADHD'ers klaarblijkelijk over 1 kam wil scheren.

dat doe je zelf ook met de topictitel

Goed punt, touché.

Ik wilde iets positiefs schrijven over ADHD omdat ik zelf ervaar dat er alleen maar negatief over wordt gedacht en geschreven. En de reacties onderstrepen dat maar weer. Ik ben blijkbaar een van de weinigen die ziet dat ADHD ook iets positiefs is of kan brengen. Dat je iets als positief ervaart zou je niet moeten hoeven verdedigen me dunkt. Dat ga ik ook maar niet meer doen. Ik hou mijn positiviteit voortaan lekker voor mijzelf

Krautsjo schreef:Zou prettig zijn en dat herken ik wel maar voor het hebben van zo'n hobby waarbij je ook nog eens gewaardeerd wordt door medehobbyisten is toch ook wat te zeggen, ik ben jaloers op je .
Wat is er mis met een hobby,het is de maatschappij die niet aansluit enet is ook nog eens de maatschappij die dicteert of iets een hobby is of niet . Wees blij dat er tenminste een talent van je door anderen gehonoreerd wordt.

Het gaat er meer om dat ik het liefst niet meer zozeer het gevoel zou willen hebben te "moeten werken".
Liever zou ik werk hebben in iets, of met iets waar ik me prettig bij voel, maar dat zal inderdaad wel een utopisch verlangen zijn.
Bovendien is dit voor het gros van de "normale" mensen ook niet weggelegd.

Overigens ben ik niet zo'n voorstander van het externaliseren van problematiek.
"Het is de maatschappij.."
In werkelijkheid is het altijd de/een minderheid.
Zie ook rolstoelers, mensen met het chronisch vermoeidheidssyndroom, etc.
Het is per definitie onmogelijk om een maatschappij specifiek aan te passen aan de noden van alle minderheden.

Daantje schreef: Ik hou mijn positiviteit voortaan lekker voor mijzelf

nou lijkt mij niet nodig

Daantje schreef:Goed punt, touché.

Ik wilde iets positiefs schrijven over ADHD omdat ik zelf ervaar dat er alleen maar negatief over wordt gedacht en geschreven. En de reacties onderstrepen dat maar weer. Ik ben blijkbaar een van de weinigen die ziet dat ADHD ook iets positiefs is of kan brengen.

Voor jou misschien.
Ik denk niet dat AD(H)D cool is omdat een enkeling er geen last van heeft.
De aandoening als iets positiefs omschrijven, louter omdat het jouw situatie niet negatief lijkt te beïnvloeden, komt me dan ook enigzins ongepast voor.
Met hetzelfde gemak zou je kunnen stellen dat in een rolstoel zitten cool is, aan de hand van het volgende filmpje:



Toch heb ik het gevoel dat hij op een forum door andere rolstoelers vooral negatief zou worden bejegend wanneer hij zou vertellen dat in een rolstoel zitten eigenlijk iets heel cools is, louter omdat hij het met een "trucje" kan uitbuiten in zijn eigen voordeel.

Dat je iets als positief ervaart zou je niet moeten hoeven verdedigen me dunkt. Dat ga ik ook maar niet meer doen. Ik hou mijn positiviteit voortaan lekker voor mijzelf

Nee, maar er is een verschil tussen AD(H)D als positief ervaren, en AD(H)D omschrijven als iets dat eigenlijk positief is.

Het eerste hoef je hier niet te verdedigen, maar het tweede vraagt om uitleg.

Krautsjo schreef: Als het aan het veranderde DSM ligt wel , versie V komt binnenkort uit en die maakt duidelijk onderscheid tussen vier verschillende subtypen. Iemand die dus vooral last heeft van impulsiviteit en hyperactiviteit ( waar vaker de omgeving meer last van heeft dan de persoon zelf) zal dus eerder reageren zoals TS .

het gaat er niet om hoe je de zaken onderverdeelt en het vakje ordent.

heeft de persoon in kwestie en zijn omgeving geen last van de drukte en de persoon beschouwd dit enkel als een voordeel dan heeft hij geen enkele reden om achter de oorzaak van zijn drukte aan te gaan. ergens bij de halfjaarlijkse wachtlijst zal hij/zijn omgeving stoppen.

men gaat op zoek OMDAT er zich enorme problemen voordoen en men een oorzaak zoekt en hulp nodig heeft om met die problematiek om te gaan.
dat moet in eht geval vd TE ook zo zijn omdat iemand ooit het iniatief en de doorzetting gehad heeft om de oorzaak van zijn problemen (dagelijks, sociaal,...) te achterhalen.

Mensen met ADHD hoeven zich toch niet te schamen voor het:
open en spontaan op situaties reageren;
met creatieve en originele ideeën komen;
erg goed zijn in het intuïtief aanvoelen;
een ontzettend groot doorzettingsvermogen hebben;
snel informatie kunnen combineren en ruimtelijk inzicht hebben;

vaak recht-door-zee zijn;
hartstochtelijkheid als iets normaals zien;
onrecht het liefst de wereld uit hebben en bovengemiddeld empathisch zijn;

een groot gevoel voor humor hebben;
schijnheilige mensen snel doorzien en het liefst mijden;
een hoog intellectueel niveau hebben.

Toch.
http://www.psyblog.nl/2011/04/21/de-pos ... -van-adhd/" onclick="window.open(this.href);return false;

ADHD heeft niets met het intellectuele niveau te maken, hoor.
De ene mens presteert op dat vlak meer dan de ander, met of zonder de aandoening.

Daantje schreef:Ik ben blijkbaar een van de weinigen die ziet dat ADHD ook iets positiefs is of kan brengen. Dat je iets als positief ervaart zou je niet moeten hoeven verdedigen me dunkt. Dat ga ik ook maar niet meer doen. Ik hou mijn positiviteit voortaan lekker voor mijzelf

Je komt op mij positief over.
Gelijk al, meestal vergeet ik onmiddellijk de naam van een nieuweling omdat ik ze zelden interessant vind.
Jij wist indruk te maken.
Of het de ADHD is of niet, het maakt me niet uit en ik ga er niet over zeuren.

Ach zolang het geen ADHD met gilles de la tourette is. Heb overigens wel de indruk dat het een mode-etiket aan het worden is, waarmee ik de ware lijders natuurlijk niet te kort wil doen.

doctorwho schreef:Ach zolang het geen ADHD met gilles de la tourette is. Heb overigens wel de indruk dat het een mode-etiket aan het worden is, waarmee ik de ware lijders natuurlijk niet te kort wil doen.

Hoe bepaal je dan wie de "ware lijders" zijn, als het een mode-etiket betreft?

Jagang schreef:

doctorwho schreef:Ach zolang het geen ADHD met gilles de la tourette is. Heb overigens wel de indruk dat het een mode-etiket aan het worden is, waarmee ik de ware lijders natuurlijk niet te kort wil doen.

Hoe bepaal je dan wie de "ware lijders" zijn, als het een mode-etiket betreft?

Diegenen die er last van hebben of hun omgeving. Ik zie de laatste tijd in omgeving dat ouders zelf besluiten dat hun inactieve slome dondertjes eigenlijk ADHD hebben. Eventuele opvoedingsproblemen worden zo extern geplaatst het ligt niet aan hun.

doctorwho schreef:Heb overigens wel de indruk dat het een mode-etiket aan het worden is, waarmee ik de ware lijders natuurlijk niet te kort wil doen.

Om heen zie ik flink wat volwassenen, meestal mannen, met AD(H)D.
Hoe men hier zelf tegenaan kijkt?
Heaven, hell en alles daartussen.
Iemand zoals Daantje, en iemand die, als ik het achteraf beschouw, die interne onrust niet heeft overleefd.