groetjes,
Blues-Bob schreef:Een reden waarom God en Natuur niet inwisselbaar zijn voor elkaar:
De natuur is iets zonder wil, mening, bedoeling, iets wat niet denkt.
God is (meestal al)wetend, denkt, heeft een bedoeling, een mening, en wil.
Groet, Bob
bob.
wanneer ik lees hoe de natuur door jou omschrijving in een ezelshoekje word gedrukt,
vraag ik me af of de god die je verder in je reactie beschrijft wel bestaat.
god is een ook de naam die eigen is aan het pantheïsme, het begrip verschilt dan wel van
de godsnaam in reigieën en anti religiën, in de omschrijving god is natuur en natuur is god,
heeft de benaming god een duidelijke betekenis, de naam duid aan dat een wezenlijkheid
god genaamd even groot is als de natuur, het universum, inherent eraan.
niet groter niet kleiner, niet zwakker niet machtiger, eigen aan de natuur, het universum dat terug
even groot is als god, ja een circel is rond daar kan echt niemand onderuit.
[/quote]
Als je stelt God = Natuur. Vind ik het per definitie een onvolledig uitgewerkte stelling. Het begrip god is bijvoorbeeld zo veelzijdig dat men deze allereerst dient te specificeren. Bedoelt men het idee God, of de pantheistische god, en theistische god. Bovendien is god natuur, maar wellicht is natuur geen god. Redenen genoeg om het oneens te zijn met de stelling.
Er zijn diverse redenen om het pantheisme als zodanig niet aan te hangen die voor mij zwaar wegen. Het voert te ver om daar hier op
@ Ali:
Ik ben vereerd dat je mij 50% van de gehele natuur vind. Maar als je mij en Jim beschrijft, heb je nog niet "de natuur" beschreven, je hebt dan ons (hoewel we natuurlijk natuurlijk zijn) beschreven.
groet,
Bob[/quote]
"...daar hier op " in te gaan ?"
ik dacht dat een forum bedoeld was om wel op deze zaken in te gaan. het meedelen van meningen
het doorgeven van ideeën, overwegingen, noem verder maar op.
het grappige is dat men tracht het pantheïsme te splitsen in een "overheersende god" die de over
de natuur beslist en de natuur zelf die tracht er een eigen mening op na te houden.
we zijn dus met zijn allen blasfemisten wanneer men uw redenering volgt.
dat ali je de helft van de gehele natuur vind, zal wel goed bedoeld, maar raar en onwaar uitgedrukt zijn.
al maak je deel uit van de natuur, en als dusdanig van god, is dit gedeelte in beide gevallen zo minimaal
dat het niet eens met een door mensenmaat gemeten voorwerp kan vergeleken, zij het gemeten worden.
de oneindigheid speelt in die vergelijking een zo grote rol dat een mens of een paar mensen er gewoon
in verwijnen.
gelukkig maar dat de pantheïstische gedachte dit zo kleine deeltje even belangrijk vind als het oneindige geheel. de natuur is wat we zien, misschien zelfs wat we weten. god is natuur,dat beschrijven vraagt
die moed die de meesten niet hebben, zichzelf als natuurelement een deeltje van god vinden, een berg, een zonnestelsel eveneens, en als dusdanig deel uitmaken van het heelal.
wij beslissen, de natuur beslist, god beslist. maar nogmaals wij zijn uit de grond van deze gedachte, deze
stelling, beslissingnemers, alleen of tesamen, met de gehele natuur.
als pantheïst god omschrijven,is zichzelf benoemen en gelijkstellen met alles wat wij, mensen, reeds kennen
en nog zullen leren. wanneer men het leerproces van de natuurlijke ontwikkeling volgt merkt men dat
die god, het intellect dat hiervoor staat, geborgen is in het kleinst denkbare deeltje, geborgen in het grootst denkbaar geheel, dat die god geborgen zit in de woorden pan en theos, pantheïsme.