Freethinker.nl

CXT schreef:Wanneer je een biologieboek inkijkt, weet je dan hetgeen erin staat, of geloof je het? Als je iets leert, weet je het of geloof je het dan? Wanneer weet je iets, en wanneer geloof je iets? Is weten niet enkel mogelijk als het zelf ervaren wordt, of is dat (of in ieder geval de interpretatie daarvan) geloven?

In een bilogieboek staan feiten en goed onderbouwde theorieen die je leert lijkt mij. Deze feiten en theorieen leren geeft kennis.

Hooguit geloof je -lees vertrouw je erop- dat de inhoudn van het biologieboek juist is. Dit is ook te verifieren.

Bij het lezen van de bijbel heb je te maken met mythes, legendes, persoonlijke visioenen, ervaringen, plagiaat, etc.. De bijbel (zo wordt ook door gelovigen toegegeven) is geen wetenschappelijk boek. Maw er worden geen verifieerbare feiten en verifieerbare degelijk onderbouwde theorieen aangereikt, dit itt een biologieboek.

Dus weet je na het leren van een biologieboek e.e.a. over biologie.

Na het lezen van de bijbel weet je feitelijk niets. Hooguit vind je voor jezelf een moraal van een verhaal, of ontdek je een mystieke boodschap verborgen in een verhaal.

Of als je erg fundamentalistisch bent, meen je na het lezen van de bijbel te weten wat god van jou en alle andere mensen verwacht en dat alles wat in de bijbel staat waar is in weerwil van de stand van de wetenschap.

Dit is althans mijn mening.

Nou kochi...

Ik zal daar maar niet te veel van uitgaan...
Ik zal een voorbeeld noemen...
In een reformatorisch biologieboek vind je lang niet alleen maar feiten!!!!
Je vind er veel Bijbelse versen of verwijzingen naar de Bijbel met een heleboel christian lifestyl.
Daarnaast, wat nu wetenschappelijk onderbouwd is, kan over 10 jaar alweer ontkracht zijn door een nieuwe theorie.
Wat dat betreft zal een ieder een levenlang blijven leren en opnieuw leren.

Martha

Het is simpel. (Och "God", nu komt het:)

We leven allemaal rondom bepaalde axioma's (niet bewezen maar altijd aanvaarde stelling). Zo is een axioma dat tijd bestaat, dat anderen bestaan, dat we zélf überhaupt bestaan. Het verschil tussen een gelovige en een niet-gelovige, is dat de gelovige wel het axioma accepteert dat er een hoger, almachtig en alomvattend wezen bestaat, en de niet-gelovige accepteert dit niet.

Het is 'toevallig' dat bijna altijd over deze axioma word gediscussieërd. Even een verzonnen situatie:

Een sollipsist (iemand die niet gelooft dat andere mensen of dieren bestaan) die gelooft in God. Voor deze is het Zijns-axioma onwaar, maar het Gods-axioma wel waar.

biajas schreef:Nou kochi...

Ik zal daar maar niet te veel van uitgaan...
Ik zal een voorbeeld noemen...
In een reformatorisch biologieboek vind je lang niet alleen maar feiten!!!!
Je vind er veel Bijbelse versen of verwijzingen naar de Bijbel met een heleboel christian lifestyl.

Ik heb het uiteraard over een écht biologieboek. Wa jij noemt is een half sprookjesboek.

Daarnaast, wat nu wetenschappelijk onderbouwd is, kan over 10 jaar alweer ontkracht zijn door een nieuwe theorie.
Wat dat betreft zal een ieder een levenlang blijven leren en opnieuw leren.

Martha

Precies, itt wat geschreven staat in de bijbel. Die blijft namelijk onveranderd, aangezien deze zgn. voor alle tijden is geschreven.

biajas schreef:In een reformatorisch biologieboek vind je lang niet alleen maar feiten!!!!
Je vind er veel Bijbelse versen of verwijzingen naar de Bijbel met een heleboel christian lifestyl.

In het begin schiep God de hemel en de aarde. In het begin schiep God de hemel en de aarde [...] God zei – Ook mogelijk is de vertaling: ‘In het begin toen God de hemel en de aarde schiep [...] zei God’.De aarde was nog woest en doods, en duisternis lag over de oervloed, maar Gods geest zweefde over het water. Gods geest zweefde over het water – Gods geest, of: ‘Gods adem’. Ook mogelijk is de vertaling: ‘een hevige wind joeg het water op’.God zei: ‘Er moet licht komen,’ en er was licht. God zag dat het licht goed was, en hij scheidde het licht van de duisternis; 5 het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht. Het werd avond en het werd morgen. De eerste dag.
God zei: 'Wat een teringwerk wordt dit laat ik het maar gewoon evolueren!"

Godspeed schreef:
Het is 'toevallig' dat bijna altijd over deze axioma word gediscussieërd..

Dat is het zijden draadje waar ze zich wanhopig aan vastklampen.

Yoyo schreef:Volgens mij bestaat er uiteindelijk alleen geloven. Weten wordt sneller geassocieerd met waarheid terwijl geloven vaak een nog niet bewezen gedachte is.

"Ik geloof dat ik iets hoorde!"
"Hij geloofde mijn smoesje."
"Zij geloven nog in Sinterklaas."

Hoewel psychologisch gezien er volgens mij alleen geloven bestaat is de onderscheiding ontstaan door sociale omstandigheden. Iets geloven betekent iets aannemen voor waarheid.
Echter, het verschil zit hem mij persoonlijk in hoeverre deze aangenomen waarheid te bewijzen valt. Geloof (in de sociale betekenis van het woord) wordt minder snel geassocieerd met waarheid omdat datgene wat men meent te geloven een vaak persoonlijke kwestie is die (als deze niet via opvoeding of omgeving verspeid zou worden) niet zo vanzelfsprekend zou zijn. Als je opgroeit neem je dingen makkelijker voor waar aan zonder jezelf verder af te vragen of datgene wat je verteld wordt ook daadwerkelijk klopt. Zeker wanneer we het over een onzichtbaar almachtig wezen hebben dat na je dood even zal zeggen of je in een of ander paradijs komt of niet.

Maar goed, ik dwaal af. Bestaat er een verschil tussen geloven en weten? Tuurlijk, maar alleen tussen je oren... (denk ik...)

Stel jezelf eens twee eenvoudige vragen:
1. Kun je iets geloven wat niet het geval is?
2. Kun je iets weten wat niet het geval is?

Het woord geloven heeft verschillende betekenissen. Als je die door elkaar gaat halen, is er inderdaad alleen maar sprake van geloven. Maar dat is dus onzuiver.

Van Dale schreef: ge·lo·ven geloofde, h geloofd 1 vast vertrouwen in het bestaan van iem of iets: ~ in (of: aan) God 2 voor waar houden op het gezag ve ander 3 menen, denken: ik geloof dat hij ziek is 4 een godsdienst aanhangen

Neem de volgende 2 uitspraken:
1. Ik geloof dat ik mijn trein heb gemist.
2. Ik geloof dat ik na de dood in de hemel kom.

Voor bewering 1 zijn concrete aanwijzingen, voor 2 niet. Hier is dus sprake van
een andere betekenis van geloven.

Dat hangt maar net van je definities af. Als het kennen van de inhoud van, bijvoorbeeld, je biologieboek 'weten' is, dan kan ook dit weten fout zijn.

Van Dale Online

we·ten wist, h geweten 1 bekend zijn met, kennis hebben van, op de hoogte zijn van: hij wil niets meer van haar ~ met haar te maken hebben; te ~ namelijk; dat moeten zíj ~ daar heb ik niets mee te maken; wie weet? misschien; Joost mag het ~ niemand weet het; dat is zo duur, dat wil jij niet ~ dat is vreselijk duur 2 in staat zijn: hij weet dat aardig te vertellen 3 de gevolgen ondervinden van: hij heeft het geweten dat hij niet wilde luisteren

Dus geloven en weten zijn met Van Dale's definities niet hetzelfde lijkt mij.

CXT schreef:Er is m.i. geen verschil tussen geloven en weten, maar wel tussen waarheid en onwaarheid.

Volgens Hobbes zijn waarheid en onwaarheid eigenschappen van taal. Waar geen taal is is dus waarheid noch onwaarheid.

Volgens mij heeft Hobbes ongelijk. Dat ergens geen beschrijving voor is, maakt het nog niet niet-bestaand. Er zijn nu eenmaal bepaalde feiten. Het weten houdt in dat men op de hoogte is van de (interpetaties van de) feiten. Echter worden deze feiten meestal niet door de persoon zelf waargenomen, maar overgenomen. Deze 'overname' (aanname) is geloof. Wanneer men dus feiten aanneemt uit, bijvoorbeeld, een boek, is het op de hoogte zijn van de feiten (weten) gelijk aan het aannemen (geloven) van de feiten.

Kochimodo schreef:Volgens Hobbes zijn waarheid en onwaarheid eigenschappen van taal. Waar geen taal is is dus waarheid noch onwaarheid.

Kun je dat eens toelichten, want volgens mij volgt het tweede deel van deze uitspraak niet uit het eerste. De afwezigheid van taal sluit toch niet uit dat er nog andere manieren zijn om achter het waarheidsgehalte van het een of ander te komen?

Kochimodo schreef:Van Dale Online
we·ten wist, h geweten 1 bekend zijn met, kennis hebben van, op de hoogte zijn van: hij wil niets meer van haar ~ met haar te maken hebben; te ~ namelijk; dat moeten zíj ~ daar heb ik niets mee te maken; wie weet? misschien; Joost mag het ~ niemand weet het; dat is zo duur, dat wil jij niet ~ dat is vreselijk duur 2 in staat zijn: hij weet dat aardig te vertellen 3 de gevolgen ondervinden van: hij heeft het geweten dat hij niet wilde luisteren
Dus geloven en weten zijn met Van Dale's definities niet hetzelfde lijkt mij.

CXT schreef:Er is m.i. geen verschil tussen geloven en weten, maar wel tussen waarheid en onwaarheid.
Volgens Hobbes zijn waarheid en onwaarheid eigenschappen van taal. Waar geen taal is is dus waarheid noch onwaarheid.

Naar mijn mening moet onderscheid gemaakt worden tussen zijn en beschrijven. Taal heb je nodig om te beschrijven wat het geval is. Zonder taal gaat dat niet. Maar dat betekent toch niet dat er zonder taal niets het geval is?
Woorden zijn symbolen voor toestanden. Zonder taal bestaan die toestanden ook. We kunnen er alleen niets over zeggen.

PdH schreef:
Kochimodo schreef:Volgens Hobbes zijn waarheid en onwaarheid eigenschappen van taal. Waar geen taal is is dus waarheid noch onwaarheid.
Kun je dat eens toelichten, want volgens mij volgt het tweede deel van deze uitspraak niet uit het eerste. De afwezigheid van taal sluit toch niet uit dat er nog andere manieren zijn om achter het waarheidsgehalte van het een of ander te komen?

Deze uitspraak heb ik letterlijk overgenomen uit een boek. Dus is niet mijn eigen gevolgtrekking.

Hoe zou je zonder taal iets als waar of onwaar kunnen kwalificeren?

CXT schreef:Volgens mij heeft Hobbes ongelijk. Dat ergens geen beschrijving voor is, maakt het nog niet niet-bestaand.

Zie mijn antwoord aan PdH.

Zonder taal hou je alleen waarnemingen over, zonder kwalificatie.

Er zijn nu eenmaal bepaalde feiten. Het weten houdt in dat men op de hoogte is van de (interpetaties van de) feiten. Echter worden deze feiten meestal niet door de persoon zelf waargenomen, maar overgenomen. Deze 'overname' (aanname) is geloof. Wanneer men dus feiten aanneemt uit, bijvoorbeeld, een boek, is het op de hoogte zijn van de feiten (weten) gelijk aan het aannemen (geloven) van de feiten.

Maar niet geloven in religieuze zin. Veel feiten zijn verifieerbaar, wat van bvb de bijbelverhalen niet te zeggen is. Geloven zoals jij het omschrijft is m.i. "voor waar aannemen" en geloven in religieuze zin is "vertrouwen op".

De bijbel voor waar aannemen werd in mijn voormalige kerk als "dood geloof" omschreven en het tweede als "écht geloof". Het laatste moet je dat zien dat je in je leven alleen op God vertrouwd, zowel in het 'geestelijke' áls in het materiele.

Freethinker.nl

Geloven en weten