balou schreef:@Theoloog.Ik heb moeite met de scheiding die jij aanbrengt tussen "het (christelijk) geloof, en de christenen."
Omdat ...?
En als je niet in letterlijke engelen en duivels geloofd, waarom zou je dan wel in een letterlijke god geloven?
Ik heb nooit beweerd dat ik geloof in een letterlijke God. Je bedoelt een God die 'bestaat', zoals ufo's bestaan (niemand heeft ze in het laboratorium, maar toch 'ervaren' mensen ze). Als God 'bestaat', dan kunnen we dat alleen zeggen bij wijze van analogie met ons bestaan (Thomas van Aquino). God onttrekt zich per definitie aan onze waarneming en ons verstand. Ik ben er niet helemaal zeker van dat dit in de Griekse filosofie zo was, maar de dominante stroming van de kerk zegt dat wel, en het is ook volop Bijbels.
Waarom dan in hem geloven? Omdat de verhalen van de bijbel me overtuigen. Als ik de verhalen over Abraham, Jakob, Mozes, Jezus lees, dan denk ik: ja, dit is een God die het waard is om in te geloven.
Onweerlegbaar is aangetoond de eeuwenoude verguizing van de joden de voornaamste oorzaak is geweest dat er een holocaust kon plaatsvinden.
Dat ben ik met je eens. Christenen hebben daarin een grote schuld. Maar indirect. Ze hebben de voorwaarden geschapen voor de Holocaust. Tegelijkertijd zie je in het Calvinisme een zekere, soms zelfs hoge, waardering voor het jodendom, wele gepaard gaat met de hoge waardering van het Oude Testament.
Hitler was zelf geen christen, net zomin als Saddam Hoessein een Islamiet is.
Dictatoriale machthebbers gebruiken godsdienst alleen als voertuig om hun eigen plannen te kunnen uitvoeren.
Je hebt gelijk over Saddam Hoessein, hoewel die een Arabisch nationalist was. Maar Hitler had wel degelijk een ideologie. En al speelden christelijke motieven daarin een rol, deze motieven zijn uit de context gerukt en in een nieuwe context geimplementeerd, nl. een mythologie waarin het Arische ras in een doodsstrijd verwikkeld is met lagere rassen. Jullie hebben Jozef Rulof hier op de website, het thema was een wederkerend thema in esoterische kringen.
Hitler was wel een racist, en het christendom is niet racistisch.
Voor het christendom was echter de enige goede Jood, een gedoopte Jood.
(Dat is nog steeds het geval)
Een bekeerde jood, Balou, een bekeerde jood. (Terzijde: het is met het evangelisch-apocalypticisme nog erger: de enige goede jood is een jood die als zionist de eindtijd inluidt, ongeacht of hij daarbij zelf het leven laat (tenslotte gaat het om het bredere plaatje van de vervulling van Gods heilsplannen: en God gaat in die heilsplannen over lijken, aldus de evangelischen; brrrrr!). Het christendom is nu eenmaal een missionaire godsdienst. Wij christenen geloven dat de weg van Jezus bevrijdend is en gelukkig maakt, dus ja, mensen zouden er goed aan doen zich bekeren tot zijn weg. Dat geldt ook voor joden.
Maar ik ken agnosten, joden, moslims die het goede beogen en zich daar meer voor inspannen dan ik. Die zie ik niet als ongelovigen, buitengeworpen in de buitenste duisternis, maar als medereizigers naar het koninkrijk van God, om maar een christelijke vakterm te gebruiken. Ik zou hopen dat ze zich o.m. laten inspireren door Jezus, aangezien ik geloof dat dit een positieve invloed is.
Heb je vijanden lief... Vergeldt geen kwaad met kwaad ... Bidt voor hen die u vervolgen ... Als iets u verleidt, kap het dan af (niet je letterlijke hand, dat is een hyperbool) ... Zondigen met je gedachten merkt dezelfde innerlijke houding als degene die zondigt met zijn handen...
Dat zijn allemaal waardevolle lessen. Het probleem met christenen is dat ze die niet ter harte nemen of er een enge, beklemmende regel van maken.
Ik kan nergens ook maar een spoortje goddelijke invloed zien in het ontstaan van de staat Israël na de tweede wereldoorlog.
Dat is omdat je geen Jood bent, en niet religieus. Voor de Joden zelf was het een verademing om niet langer afhankelijk te zijn van de goede bui van het gastland.
maar je hebt wel 100% gelijk met je stelling, "dat god uiteindelijk vrede en verzoening zal bewerkstelligen, niet realistisch is"
Het was in de 19e eeuw ook niet realistisch dat de Joden een eigen staat zouden krijgen: toch is dat geschiedt. Het viel tot een paar maanden voor 1989 niet te verwachten dat de Berlijnse muur zou vallen. Toch deed ze dat.