Freethinker.nl

Reref. schreef:-Ontnemen wij simpele gelovige mensen de basis voor hun bestaan terwijl we ze er helemaal niets voor terug geven?

Op een speciale wijze bezien is het antwoord op deze vraag zondermeer JA!

In Brands Boeken van afgelopen zondag
http://boeken.vpro.nl/televisie/2012/fe ... ruari.html" onclick="window.open(this.href);return false;
komt de uit een katholiek gezin afkomstige schrijver Jos Palm ( na 16 minuten) aan de beurt die de indringende aanwezigheid van de katholieke kerk vroeger ook betitelde als een soort Efteling waar je niet uit kon of wilde ontsnappen en waar de evenementen in dat pretpark je compleet bezig hielden.

Compleet met een foto van een bezoekende pastoor die met groots ontzag werd bezien en van een sigaar voorzien.

Je hoeft je maar voor te stellen hoe het leven buiten de Efteling alles ontbeert wat daarbinnen je hele wereld bepaalt en je zou gelovigen bijna aanraden om nooit de poort uit te gaan de vrije wereld in.

Roeland

heeck schreef:
Je hoeft je maar voor te stellen hoe het leven buiten de Efteling alles ontbeert wat daarbinnen je hele wereld bepaalt en je zou gelovigen bijna aanraden om nooit de poort uit te gaan de vrije wereld in.

Roeland

Er bestaat toch altijd de mogelijkheid om terug te keren in deze Efteling? De keuze mogelijkheid wordt hun niet ontnomen. Het kan wel verkeren dat ze hierna hun onbevangenheid kwijt zijn. Maar dat hebben mensen ook die zien hoe Ogilvie door de mand valt. Maar wat is verstandiger; een goede voorlichting of mensen lekker laten zweven. Tot ze op een gegeven zelf tegen een lantaarnpaal aan vliegen. Die niet neergezet is door een atheïst, maar die ze zelf in hun onderbewustzijn hebben gecreëerd.

PietV. schreef: Er bestaat toch altijd de mogelijkheid om terug te keren in deze Efteling?

Wat dacht je van een ander pretpark?
Je kunt een aanpassing maken van je geloof of een ander geloof kiezen, eventueel op weg naar atheïsme. Zoals het pantheïsme.
Zie het als een nicotinepleister die je helpt bij het stoppen met roken.

PietV.,
Het ging me vooral om de mooie beeldende gelijkenis van Jos Palm, waarmee hij gelijk ook nog verwees naar de tijden dat er grote standbeelden werden opgericht met bedes als:

H.Hart van JESUS
ZEGEN
DE HUISGEZINNEN
ZEGEN HET LEVEN VAN
ARBEID

De knielende arbeider met knielende vrouw en kind met een Jezus erachter kan je bekijken mbv Google Maps: Zeeland Kerkstraat 53 in de voortuin van de pastorie.
Toen ik daar een paar jaar geleden bij toeval langs kwam stond ik paf van dat toonbeeld van welwillende neerbuigendheid waar geen notabele op voor komt.

Aan het eind demonstreerde Jos Palm met zijn eigen restgelovigheid ook nog mooi hoe je je kunt voorstellen dat er gelovige wetenschappers zijn; ze stappen net als Jos die wereld in en uit. Net zo makkelijk.

Wat ik voor de rest van geloven vind staat hierboven ergens al eerder vermeld:
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 05#p319005" onclick="window.open(this.href);return false;

Roeland

heeck schreef:
Aan het eind demonstreerde Jos Palm met zijn eigen restgelovigheid ook nog mooi hoe je je kunt voorstellen dat er gelovige wetenschappers zijn; ze stappen net als Jos die wereld in en uit. Net zo makkelijk.

Dat verbaast mij ook heeck. Het leven in verschillende compartimenten.

heeck schreef:In Brands Boeken van afgelopen zondag
http://boeken.vpro.nl/televisie/2012/fe ... ruari.html" onclick="window.open(this.href);return false;
komt de uit een katholiek gezin afkomstige schrijver Jos Palm ( na 16 minuten) aan de beurt die de indringende aanwezigheid van de katholieke kerk vroeger ook betitelde als een soort Efteling waar je niet uit kon of wilde ontsnappen en waar de evenementen in dat pretpark je compleet bezig hielden.

Roeland

Gezien, hijdeed ook nog regelmatig een schietgebedje voor het bidprentje van zijn vader ondanks hij wel wist dat het niet zou helpen.

PietV. schreef:

heeck schreef:
Aan het eind demonstreerde Jos Palm met zijn eigen restgelovigheid ook nog mooi hoe je je kunt voorstellen dat er gelovige wetenschappers zijn; ze stappen net als Jos die wereld in en uit. Net zo makkelijk.

Dat verbaast mij ook heeck. Het leven in verschillende compartimenten.

Mijn verwachting is dat dit gemak van compartimenteren een heel normale menselijke eigenschap is.
De idee dat je daarbij zou lijden aan cognitieve dissonantie die vanwege de onaangename spanning herstelling zou behoeven gaat er bij mij veel slechter in.

Roeland

Samante schreef:Zie het als een nicotinepleister die je helpt bij het stoppen met roken.

Onze anti-rook goeroe Allen Carr ( vzmh ) schreef al : Roken is het opheffen van ontwenningsverschijnselen. Ik vind dit wel van toepassing op religieuzen. Bang om van hun geloof te vallen want de werkelijkheid is té gruwelijk.

biemer schreef:

Samante schreef:Zie het als een nicotinepleister die je helpt bij het stoppen met roken.

Onze anti-rook goeroe Allen Carr ( vzmh ) schreef al : Roken is het opheffen van ontwenningsverschijnselen. Ik vind dit wel van toepassing op religieuzen. Bang om van hun geloof te vallen want de werkelijkheid is té gruwelijk.

Als ze nu eens onderzoek doen naar de gevolgen van secularisatie en beginnen in Scandinavische landen. Waarna ze overstappen naar de VS en Iran. Dan komen ze inderdaad een "gruwelijke" werkelijkheid tegen. Van een goed sociaal systeem, verdraagzame mensen en een laag misdaadcijfer. Waarbij ook de misdadiger volgens humanistische principes wordt behandelt.

[advocaat van de duivel modus]
Gezellig onder-onsje, maar kritische introspectie is toch niet voorbehouden aan de atheisten, de werklieden van mijn client?
[/advocaat van de duivel modus]

Blues-Bob schreef:[advocaat van de duivel modus]
Gezellig onder-onsje, maar kritische introspectie is toch niet voorbehouden aan de atheisten, de werklieden van mijn client?
[/advocaat van de duivel modus]

En ik hoorde hier natuurlijk niet thuis met mijn commentaar, als niet-atheïst. Ik zal het lijstje eens aan mezelf voorleggen.

-Zien wij gebreken in ons eigen denken ooit onder ogen en hebben we het daar ooit over?

Ik neem vaak pas positie in nadat ik de positie van anderen ken en redeneer mijn weg terug naar een volledig standpunt. In zekere zin reactionair.
Ik ben ook vaak abstract in mijn denken, wat communicatie bemoeilijkt. Ik heb dat minstens een keer erkend hier, via pm wel. Het is voor mij niet zozeer een gebrek in mijn denken an sich, maar wel een gebrek dat ik het niet (altijd) zomaar los kan laten.

-Hebben wij illusies waaraan we ons overgeven? En onderkennen wij die ooit?

Voor mensen hier kan ik me voorstellen dat ik een vreemde mix tussen verdediging van niet te beredeneren standpunten en het tegenovergestelde belichaam. Is het een illusie? Die vraag valt voor mij precies op de grens tussen de twee. Ik heb geen idee, ik hoop het niet

Je zou eens een keer kunnen beginnen om je eigen visie op de betekenis van wetenschap in het dagelijks leven kritisch te gaan bekijken. Kritisch betekent in jouw geval zonder de flauwekul van religie er elke keer bij te halen.

Cluny schreef:Je zou eens een keer kunnen beginnen om je eigen visie op de betekenis van wetenschap in het dagelijks leven kritisch te gaan bekijken. Kritisch betekent in jouw geval zonder de flauwekul van religie er elke keer bij te halen.

Ik heb eigenlijk zelf de indruk dat ik pas de laatste tijd betrokken ben geraakt in een aantal discussies over de betekenis van religie en de verhouding religie/wetenschap. Het is misschien ook onvermijdelijk dat dat gebeurt op zo'n forum als dit.
Maar dat ervaar jij dus anders.

Kun je me wat concrete voorbeelden (verwijzingen evt) geven waarin ik kritischer zou moeten kijken naar mijn eigen beeld van de betekenis van wetenschap in het dagelijks leven?

qualia schreef:

Cluny schreef:Je zou eens een keer kunnen beginnen om je eigen visie op de betekenis van wetenschap in het dagelijks leven kritisch te gaan bekijken. Kritisch betekent in jouw geval zonder de flauwekul van religie er elke keer bij te halen.

Ik heb eigenlijk zelf de indruk dat ik pas de laatste tijd betrokken ben geraakt in een aantal discussies over de betekenis van religie en de verhouding religie/wetenschap. Het is misschien ook onvermijdelijk dat dat gebeurt op zo'n forum als dit.
Maar dat ervaar jij dus anders.

Kun je me wat concrete voorbeelden (verwijzingen evt) geven waarin ik kritischer zou moeten kijken naar mijn eigen beeld van de betekenis van wetenschap in het dagelijks leven?

Mijn boodschap: Houd wetenschap en religie gescheiden en ga vooral geen overeenkomsten tussen die 2 zoeken.

Je kan de twee niet scheiden. Wetenschap is in ruime zin het zoeken naar kennis. Het zegt iets over hoe we tegen onze omgeving aan moeten kijken. Dat doet religie ook.

Wetenschap wordt vaak beschuldigd van het hebben van oogkleppen, van tunnelvisie. Maar als een wasmachinemonteur in een religieus huis naar de wasmachine kijkt en zegt "Dit is bovennatuurlijk. Laten we dan eerst maar eens bidden" en dan wegloopt en toch een rekening indient, wordt het gek bevonden. Als een pc-monteur zegt: "Deze pc is bezeten. Ik stel een demon uitdrijving voor" wordt het gek bevonden.

Waar zitten dan de grenzen van de wetenschap?