Kitty schreef:Dus je geeft toe dat jouw fundamentalistisch antitheïsme voortkomt uit een psychologische beschadiging die je opgelopen hebt door de jaren die je doormaakte als fundamentalistisch gelovige. Kun je dat dan nog helder denken noemen als je zo geïndoctrineerd bent geweest zodat je daar een afkeer vanuit hebt ontwikkeld die je nu projecteert op alles wat maar naar geloven riekt?
Ik leef zelf helemaal niet met het idee dat ik psychische beschadiging heb opgelopen. Integendeel ik leef altijd met de gedachte dat ik zeldzaam geestelijk gezond ben aangezien ik bewust en enkel op eigen kracht mijn weg eruit heb kunnen vinden.
Ik heb ook geen kwaaie jeugd gehad, heb altijd een goede band met mijn ouders en andere gelovigen gehad en heb het geloof geheel mijzelf aangedaan. Daarbij was ik veelal veel vromer dan alle gelovigen die om mij heen waren. Ik na mijn 29ste niet meer bij een kerk gehoord en kerkdiensten bijgewoond, maar pas op 45 jarige leeftijd het christelijk geloof van me afgeschud. Het is dus een heel langzaam proces geweest en enorme crisismomenten heb ik niet gekend.
Wanneer je mijn teksten Volwassen Geloof leest dan zul je er denk ik weinig in terugvinden wat doet denken aan antitheïsme. Integendeel, ik deed juist mijn uiterste best om me te hoeden voor wrevel, extremisme, hardvochtigheid en rancune.
Mijn antitheïsme is enkel een bewuste keuze omdat ik de leer van de islam een het christendom hoe ouder ik werd des te afstotelijk begon te vinden. Het zijn recepten voor verdeeldheid in de wereld, voor het opdelen van de wereld in zij die goed zijn en naar de hemel gaan en zij die slecht zijn en eeuwige straf ontvangen. Het onophoudelijk vies maken van 'de wereld' begon me steeds meer tegen te staan.
Ik ben ook antitheïst omdat ik me eenvoudig erger aan de buitengewone starheid van denken, onbuigzaamheid van denken, naïviteit en kortzichtigheid van opvattingen van boekgelovigen. Deze ergernis ontwikkelde zich al jarenlang toen ik nog als gelovige rondliep.
Het klopt wel dat mijn opstelling in de loop van de tijd strenger en negatiever is geworden wat betreft die gelovige opvattingen. In mijn e-boek Volwassen Geloof kun je daar iets van zien in
hoofdstuk 11 en het artikel
Waarom ik geen christen meer ben, hetgeen ik wat later schreef. Je kunt me daar zien boosworden vanwege zaken waar ik de meeste moeite mee heb.
Dus jouw denken is zeker niet los van dogma's, indoctrinatie en beschadigd zijn, maar een weerslag op juist het beschadigd zijn door je vroegere geloof.
Inderdaad, zeker niet los te denken van een leven met evangelisch geloof, maar indien je uit mijn schrijven een 'weerslag van beschadigd zijn' kunt proeven en duidelijk aanwijzen, dan zou ik het op prijs stellen dat je me erop wijst waar en hoe dat tot uiting komt.
En die subjectieve beschadiging projecteer je op elke gelovige omdat je er zonder meer van uit lijkt te gaan dat die net zo beschadigd is of wordt als jij bent. Daarmee heb je dus een zeer beperkte blik ontwikkeld op het geloof en de gelovige in het algemeen, namelijk zeer eenzijdig en enkel vanuit jouw subjectieve ervaring met het gelovig zijn.
Hoe kom je daarbij. Die subjektieve ervaring projekteer ik helemaal niet op iedere gelovige. Dat zou inderdaad nogal dom zijn. Ik ben me uiteraard zeer van bewust dat ik een product van het evangelische geloof ben en dat nederlands katholicisme of vrijzinnigheid of fins luthers geloof iets totaal anders is.
Ik ervaar wel dat veel evangelische ex-gelovigen juist op dit forum zitten en dat er dus vele raakvlakken zijn die algemeen gedeeld worden in die evangelische wereld. Dat blijkt ook wel uit talloze e-mails die ik van mensen gehad heb in de loop van de tijd, waar mensen zich erover verbazen dat ik exact uitspreek waar ze lange tijd ook mee hebben gezeten.
Echter niet iedere gelovige heeft te maken met dat beschadigende geloof waar jij uit voortkomt. Er zijn namelijk nuances in geloven en schadelijkheid van dat geloof.
Dat lijkt me nogal vanzelfsprekend.
Dus niet iedere gelovige hoeft 'gered' te worden van de door jouw vermoede schade. Niet elke gelovige loopt namelijk met folders Jezus liefde te verkondigen op straat. Heel wat gelovigen hebben gewoon een persoonlijk geloof waar ze niemand mee lastig vallen. Ik zie niet in wat daar aan bestreden moet worden.
Niet die gelovigen hoeven dan ook bestreden worden, maar hun godsdienst die eenvoudig vals is.
En tolerant zijn wil niet zeggen dat je naar alles en nog wat maar tolerant moet zijn. Je kunt ook obsessief homofilie willen bestrijden. Moet ik daar ook maar tolerant naar zijn dan? Ik acht antitheïsme in zo'n actieve vorm als schadelijk voor mensen die troost en hoop putten uit hun geloof en daar anderen geen kwaad mee doen.
Een geloof dat een zich wrekende God en een hel in petto heeft voor mensen die er niet in geloven, en mensen via allerlei voorschriften over wat ze wel en niet mogen doen en moeten geloven mensen onmondig houdt, is echt geen troost. Als je denkt van wel dan vergis je je lelijk.
Indien een christen echter niet in een hel en straffende God gelooft, noch zich veel aantrekt van wat Paulus of de Paus of de dominee voorschrijft, noch zijn bijbel kent, dan trek ik daar de conclusie uit dat ik zijn geloof niet zo serieus hoef te nemen, dus die mag van mijn part lekker doorgeloven. Zulke figuren zien we dan ook nooit op het forum verschijnen. Ze hebben wel wat beters te doen in hun leven dan zich erg druk over geloof te maken.
Maar wat bedoel je nu met
bestrijden? Wat is er nu zo op tegen dat iemand met elan enkel in woorden een ander aanvalt en zegt dat z'n godsdienst niet deugt? In de tweede kamer bekvecht men al jaar en dag over de opvattingen van een ander.
Ik ben dus niet tolerant naar zaken die ik schadelijk acht.
Ik heb dan meer tolerantie, want ik laat die boekgelovigen gerust doorgaan met besnijden van kinderen, hun helpreken, hun dreigingen met God, hun recht op indoktrinatie van hun kinderen met domme verhalen die voor Gods woord doorgaan, en hun akties om in ieder gezin weer eens een tractaat door de brievenbus te gooien.
Ik laat enkel in de meest duidelijke bewoordingen horen dat ik niets van die boekgodsdiensten moet hebben en klaag die boekgodsdiensten aan als vals en bron voor verdeeldheid, haat en nijd, gebaseerd op fanatisme en onware zaken.
. Op dezelfde manier als een communist zich opstelt als antikapitalist.
Dat maakt mij echter geen fundamentalist. Een fundamentalist maakt geen onderscheid meer in wat schadelijk is of wat niet, maar is obsessief bezig zijn eigen mening tot superieur te verklaren tegenover, in jouw geval, alle vormen van geloof, zonder enige nuance hierin te zien of aan te brengen.
Ik ben in dat geval ook geen fundamentalist, en ben het in dat geval nooit geweest.
Je doet alsof ik duidelijk geen weet heb van nuances, maar in werkelijkheid geef je steeds maar de indruk dat
jijzelf moet leren nuances te leren zien waar het gaat om wat men fundamentalisme noemt of anti-theïsme.
Laten we eens teruggaan naar de antitheïst Dawkins. Ik voor mij ben van mening dat hij de nuttigste wetenschapper is geweest in mijn leven. Hij is en was de enige die in alle duidelijkheid mij vertelde hoe de vork in de steel zat wat betreft christelijk geloof en wetenschap.
Geef mij maar tienmaal liever een antitheïst dan een nietszegger.
Ik ben bang dat mensen zoals jij die geen evangelische achtergrond hebben geen idee hebben hoeveel preken en boeken er aan de andere kant zijn die de christenen vertellen hoe de vork in de steel zit tussen wetenschap en geloof.
Aart Brouwer had ook geen idee van dat het christelijk geloof is gebaseerd op onophoudelijke evangelisatie en zending en aan de weg timmeren. Hij dacht dat God netjes de deur uit zou gaan. Hoe naief kun je wezen, denk ik dan.
