Vervolgens tracteer jij ons eindelijk op de bron van al jouw kennis over de 70 jaarweken. Je praat ene A_Lexiers op een ander forum na:
http://www.geschiedenis.nl/forum/index.php?topic=891.15
Je maakt het ons niet duidelijk wie dit is, maar uit zijn gebruik van de naam ‘Jehova’ en de bijbelvertaling van de Jehovagetuigen die hij gebruikt, kan men meteen opmaken dat het een Jehovagetuige is.
Laat ik eerst dit opmerken: in plaats van in te gaan op wat ik naar voren heb gebracht, en de suggestie van Arthas ter harte nemen om eens iets anders te gaan lezen dan Jehovagetuigenmateriaal, ga je dus enkel weer op de Jehovagetuigentoer. En aangezien je zelf er de ballen niet van snapt –hetgeen je telkens toegeeft- moet weer een andere Jehovagetuigeautoriteit erbij gesleept worden.
Laat ik de tekst van meneer Lexier eens doornemen:
Ten eerste neemt hij klakkeloos de valse bijbelvertaling van het wachttorengenootschap over. Zoals in dit topic is opgemerkt kan er werkelijk niet
‘De Messias, de Leider’ staan, en even verder dat
‘de Messias zal worden afgesneden’. Want ‘de Messias’ was helemaal geen begrip in Daniëls tijd en bovendien laat het Nieuwe Testament weten dat niemand weet had van een Messias die moest sterven. Hoe duidelijker kun je het op je bord krijgen?
Vervolgens komt meneer Lexier weer met een beginpunt van de profetie van de 70 jaarweken aan in de tijd van Nehemia. Dat moet hij uiteraard –net als alle andere christenen- doen om op Jezus uit te kunnen uitkomen. Maar het gaat zoals ik al vele malen gezegd heb niet op:
1-men moet rekenen
vanaf het punt dat Gods woord uitging aangaande de herbouw van Jeruzalem, dwz het beginpunt van de profetie is het jaar dat Jeremia de profetie kreeg.
2-Zelfs indien je het wil laten beginnen op het punt dat het decreet van een koning werd uitgevaardigd om Jeruzalem te herbouwen dan kan het niet op de tijd van Nehemia slaan, want het decreet om Jeruzalem te herbouwen werd al bijna 100 jaar eerder uitgevaardigd. We hebben hier dus een grof voorbeeld van misleiding en inlegkunde. Zie hoe slinks deze meneer Lexier het doet:
a_lexier schreef: Zowel uit de wereldlijke als uit de bijbelse geschiedenis blijkt dat Jezus vroeg in de herfst van 29 G.T. tot Johannes kwam en zich liet dopen, waardoor hij de Gezalfde, Messias de Leider, werd. [Tijdstip van zijn geboorte, lengte van zijn bediening].) Wanneer wij vanaf dit geschiedkundige uitgangspunt terugtellen, kunnen wij vaststellen dat de 69 jaarweken in 455 v.G.T. begonnen. In dat jaar vond het betekenisvolle „uitgaan van het woord om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen” plaats.
Hij begint dus met Jezus, gaat mooi terugrekenen en komt uit op 455, en zet er vervolgens neer dat in dat jaar het
betekenisvolle uitgaan van het woord om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen plaatsvond! Nota bene terwijl de bijbel elders duidelijk zegt dat Kores de tempel en de stad Jeruzalem zal herbouwen! Ja, natuurlijk is dat jaar betekenisvol als je van tevoren al hebt bepaald waarvandaan je gaat terugtellen! Maar Daniël spreekt helemaal niet over een betekenisvolle
latere datum waarop
opnieuw een decreet wordt uitgevaardigd en
opnieuw aan het herstel van Jeruzalem wordt gewerkt.
Vervolgens krijgen we dit te horen:
a_lexier schreef: De herstelwerkzaamheden aan de muren werden op de 25ste dag van de maand Elul (augustus/september), in slechts 52 dagen, voltooid (Ne 6:15). Na de herbouw van de muren ging men over tot het herstellen van de rest van Jeruzalem. In de eerste zeven „weken” (49 jaar) waren Nehemia, bijgestaan door Ezra, en later anderen die hen wellicht zijn opgevolgd, „in de druk der tijden” werkzaam; zij hadden zowel van binnenuit, van de joden zelf, als van buitenaf, van de zijde der Samaritanen en anderen, met moeilijkheden te kampen (Da 9:25). In het boek Maleachi, dat na 443 v.G.T. werd geschreven, wordt scherpe kritiek uitgeoefend op de slechte toestand waarin de joodse priesterschap tegen die tijd was komen te verkeren. Men neemt aan dat Nehemia’s terugkeer naar Jeruzalem volgend op een bezoek aan Artaxerxes (vgl. Ne 5:14; 13:6, 7) na die tijd plaatsvond. Hoe lang hij na 455 v.G.T. zijn bemoeienissen in verband met de opbouw van Jeruzalem nog heeft voortgezet, onthult de bijbel niet. Maar het werk werd blijkbaar binnen 49 jaar (zeven jaarweken) voltooid in de mate waarin dat noodzakelijk was, en Jeruzalem en zijn tempel bleven tot de komst van de Messias bestaan.
Hoe zit het Antoon? Volgens jou, ergens hiervoor in dit topic, duurde het bouwen van de muren 49 jaar! Blijkbaar verzon je dit omdat ik al opgemerkt had dat Jeruzalem allang herbouwd was voordat Nehemia er aan verder ging. Meneer Lexier zegt dat zelfs de muren al bestonden en ze in slechts
52 dagen even hersteld werden in de tijd van Nehemia!
De bijbel zegt inderdaad dat Jeruzalem al zo’n 100 jaar eerder werd opgebouwd, zoals ik in het voorgaande al heb laten weten:
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 278#162278
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 346#162346
Voorts concludeert meneer Lexier geheel uit het niets dat de hernieuwde herstelwerkzaamheden in totaal precies 49 jaar in beslag namen! Hoe weet hij dat? Nou, gewoon:
Blijkbaar, schrijft hij! Hoezo blijkbaar? Waar blijkt dit anders uit dan uit het klakkeloze geloof van bijbelrijmelaars die al van tevoren ervan uitgaan dat het zo moet zijn? Nergens in de bijbel horen we namelijk hierover. Dit is dus geen profetie die dus in vervulling gaat, maar eenvoudig het geheel verzinnen van een gebeurtenis die je uitroept tot exact 49 jaar en daarna ga je roepen:
zie je wel hoe prachtig de profetie uitkomt!? ! Zo is het nogal gemakkelijk om de jaarweken tot een goddelijke profetie en argument voor de goddelijkheid van de bijbel te laten doorgaan!
Vervolgens het punt waarop de Messias afgesneden wordt:
a_lexier schreef: Op de helft van de week „afgesneden”. Gabriël zei verder tot Daniël: „Na de tweeënzestig weken zal de Messias worden afgesneden, met niets voor zichzelf” (Da 9:26). Enige tijd na het einde van de ’zeven plus tweeënzestig weken’, in werkelijkheid zo’n drie en een half jaar daarna, werd Christus door de dood aan een martelpaal afgesneden.
Alweer zien we hier een oneerlijkheid. Meneer Lexier komt met zijn berekening op het jaar 29 uit. Maar dat is het
begin van het optreden van Jezus. Hij wordt pas drie jaar later vermoord! Dús verdraait hij voor het gemak even de tekst van Daniël. De Messias wordt helemaal niet na 7 plus 62 jaarweken afgesneden, -zoals de tekst in Daniël zegt-, maar op de helft van de 70ste jaarweek! Leuke vondst, want dat is natuurlijk ook na de 7+62 jaarweken, maar niet eerlijk, want er staat nergens dat het gebeurt op de helft van van de 70ste jaarweek, er staat dat het gebeurt na de 62ste jaarweek. De woorden die meneer
vet drukt zijn nu net woorden die helemaal niet uit de tekst kunnen worden opgemaakt!
a_lexier schreef: Verbond „één week lang” van kracht. Daniël 9:27 luidt: „En hij moet het verbond voor de velen één week lang [ofte wel zeven jaar] van kracht laten blijven; en op de helft van de week zal hij slachtoffer en offergave doen ophouden.” Het hier genoemde „verbond” kon niet het Wetsverbond zijn, want drie en een half jaar nadat de zeventigste „week” was begonnen, werd dit verbond op basis van Christus’ slachtoffer door God opgeheven: „Hij heeft het [het met de hand geschreven document ofte wel de Wet] uit de weg geruimd door het aan de martelpaal te nagelen” (Kol 2:14). En: „Christus heeft ons losgekocht van de vloek der Wet . . . Het doel was dat de zegen van Abraham door bemiddeling van Jezus Christus aan de natiën ten deel zou vallen” (Ga 3:13, 14). God heeft echter wel door bemiddeling van Christus de zegeningen van het Abrahamitische verbond aan Abrahams natuurlijke nakomelingen doen toekomen en de heidenen daarvan buitengesloten tot aan het tijdstip waarop Petrus het evangelie predikte tot de Italiaan Cornelius (Han 3:25, 26; 10:1-48 ). Deze bekering van Cornelius en zijn huisgezin vond plaats na de bekering van Saulus van Tarsus, die algemeen op omstreeks 34 G.T. wordt gesteld; hierna genoot de gemeente een periode van vrede en werd ze opgebouwd (Han 9:1-16, 31). Het schijnt dus dat Cornelius omstreeks de herfst van 36 G.T. in de christelijke gemeente werd opgenomen, en daarmee eindigde de zeventigste „week”, of eindigden 490 jaar, gerekend vanaf 455 v.G.T.
Hier heeft meneer Lexier helemaal niet begrepen dat de ‘hij’ van deze tekst helemaal niet op de gezalfde slaat, maar op de wereldlijke vorst, ‘de leider die komt van een vreemd volk’ oftewel Antiochus IV die een verbond sloot met afvallige joden, want de gezalfde is net vermoord en van een verbond met die persoon kan dus helemaal geen sprake zijn. Dat zou alleen kunnen indien er een verwijzing bij zou staan dat hij weer uit de dood zou opstaan.
Ik heb je er ook op gewezen dat de Jgvertaling van vers 27 alweer misleidend is. Zij voegt het woordje 'het' in dat er niet staat. Er staat
een verbond. Er staat ook niet dat hij het maar voor één jaarweek van kracht zal laten blijven. Er staat dat hij een verbond sluit dat (de geschiedenis zal het laten zien) één jaarweek zal stand houden.
a_lexier schreef: Slachtoffers en offergaven „doen ophouden”. De uitdrukking „doen ophouden” die in verband met slachtoffer en offergave wordt gebezigd, betekent letterlijk „sabbat doen houden, doen rusten, met werken doen ophouden”. Het „slachtoffer en [de] offergave” die volgens Daniël 9:27 zouden moeten „ophouden”, konden geen betrekking hebben op het loskoopoffer van Jezus, en het zou ook niet logisch zijn te veronderstellen dat het daarbij ging om eventuele geestelijke slachtoffers van zijn volgelingen. Ze moeten betrekking hebben op de slachtoffers en offergaven die overeenkomstig de wet van Mozes door de joden in de tempel te Jeruzalem werden gebracht.
„De helft van de week” zou in het midden van de zeven jaar vallen, ofte wel aan het einde van de eerste drie en een half jaar van die „week” van jaren. Aangezien de zeventigste „week” omstreeks de herfst van 29 G.T. begon — toen Jezus gedoopt en de Christus of de Gezalfde werd — zou de helft van die week (drie en een half jaar) zich uitstrekken tot de lente van 33 G.T., ofte wel tot het Pascha (14 Nisan) van dat jaar. Volgens de Gregoriaanse kalender viel die dag kennelijk op 1 april 33 G.T. De apostel Paulus deelt ons mee dat Jezus ’was gekomen om Gods wil te doen’, die inhield dat hij ’het eerste [de slachtoffers en offergaven volgens de Wet] wegdeed om het tweede in te stellen’. Dit deed Jezus door zijn eigen lichaam als slachtoffer te brengen. — Heb 10:1-10.
Hoewel de joodse priesters slachtoffers bleven brengen in de tempel te Jeruzalem totdat die in 70 G.T. werd verwoest, hielden de slachtoffers voor zonde op in die zin dat ze door God niet meer werden aanvaard of voor hem geen rechtsgeldigheid meer hadden. Vlak voor zijn dood zei Jezus tot de inwoners van Jeruzalem: „Uw huis wordt u verlaten achtergelaten” (Mt 23:38 ). Christus „heeft voor altijd één slachtoffer voor zonden gebracht . . . Want door één slachtoffer heeft hij hen die geheiligd worden, voor altijd tot volmaaktheid gebracht.” „Welnu, waar [zonden en wetteloze daden] vergeven zijn, daar is geen offergave voor zonde meer” (Heb 10:12-14, 18 ). De apostel Paulus vestigt er de aandacht op dat in de profetie van Jeremia gesproken wordt over een nieuw verbond, waardoor het vroegere verbond [het Wetsverbond] verouderd was gemaakt en oud werd en „op het punt [stond] te verdwijnen”. — Heb 8:7-13.
Dit vers kan, zoals ik in het bovenstaande heb laten zien, prachtig worden ingepast in de laatste zeven regeringsjaren van Antiochus IV. Maar de JG uitleg klopt van geen kant. Lexier laat het ophouden van de offerdienst slaan op wat Jezus met zijn offer voor God in de hemel teweegbracht! Een uiterst geforceerde oplossing, want het vers in Daniël slaat heel duidelijk letterlijk op het ophouden van de offerdienst in de tempel, iets wat ook letterlijk gebeurde op de helft van de laatste jaarweek van Antiochus' bewind. En iets wat in geen velden of wegen uit het Nieuwe Testament gehaald kan worden, zoals de verwijzing van Lexier naar Hebreeën 10 duidelijk laat zien. De passage van Daniël (tussen haakjes) op de NT tekst te laten slaan slaat echt nergens op:
“Jezus ’was gekomen om Gods wil te doen’, die inhield dat hij ’het eerste [de slachtoffers en offergaven volgens de Wet] wegdeed om het tweede in te stellen’.
Lexier moet vervolgens nog een redenering uitvinden om eronderuit te komen dat de tempeldienst gewoon doorging:
“De slachtoffers voor zonde hielden op in die zin dat ze door God niet meer werden aanvaard of voor hem geen rechtsgeldigheid meer hadden.” Ja, zo kunnen we alles naar onze hand zetten! Er is hier echt geen sprake meer van zinvolle bijbeluitleg.
a_lexier schreef:Overtreding en zonde beëindigd. Dat Jezus in de dood werd afgesneden, werd opgewekt en in de hemel verscheen, had tot gevolg dat ’overtreding werd beëindigd en aan zonde een eind werd gemaakt, alsook verzoening werd gedaan voor dwaling’ (Da 9:24).
Alweer onzin. Het vers is namelijk een commentaar op de profetie van Jeremia. Het gaat om een einde te maken aan de ballingschap, oftewel de straf voor de zonde waarvoor de joden uit hun land moesten.
De frase
Zalving van het Heilige der Heiligen slaat zoals opgemerkt op de hernieuwe inwijding van de tempel nadat Antiochus van het toneel is verdwenen.
De frase
Eeuwige rechtvaardigheid ingevoerd slaat uiteraard op de eschatologische verwachting van de schrijver van Daniël dat het einde hiermee zou worden ingeluid. Zie hoofdstuk 12. Hij zat er wat dat betreft gewoon naast. Dat is de moeilijkste pil voor gelovigen om te slikken, maar ze ontkomen er uiteindelijk niet aan.
