Re: De verwarring is groot rond "De aarde bracht voort".
Geplaatst: 19 okt 2017 10:07
“Het is een teken van een ontwikkelde geest om met een gedachte te kunnen spelen zonder die te accepteren.” — Aristoteles
https://www.freethinker.nl/forum/
Klopt plus het probleem wat precies een mens is.
4- Er zijn natuurlijk christenen die bovenstaand probleem beseffen, en daarom met de vierde zienswijze aankomen: Adam en Eva moeten worden gezien als de eerste mensen, en zijn dus rechtstreeks door God geschapen. Zoals Genesis 2:7 stelt maakte Jahweh de mens door hem te vormen uit het stof der aarde en hem de levensadem in te blazen. Men kan dit vers op allerlei figuurlijke manieren uitleggen, maar moeilijk valt te ontkennen dat het hier om een afzonderlijke scheppingsdaad gaat. Dus van een evolutionair voortkomen van de mens uit het dierenrijk kan geen sprake zijn. De mens is speciaal oftewel apart door God geschapen. Dit noemt van den Brink de oudhistorische uitleg. Wel heeft dit scheppen veel langer geleden plaatsgevonden dan Genesis laat weten, namelijk net zo lang geleden als de wetenschap de mens ten tonele ziet verschijnen. Alweer moeten we dus denken aan een gebeurtenis die honderdduizenden jaren teruggaat. Daarom doet het hilarisch aan te horen te krijgen:dikkemick schreef:Maar die grens is er dus niet.
Zowel het ene als het andere alternatief vereist de allergrootste goedgelovigheid. Voor bovennatuurlijke openbaring is in de tekst niet de minste aanwijzing te vinden, en mondelinge overlevering gedurende 350.000 jaar zou 14.000 tot 27.000 generaties inhouden (aangenomen dat vrouwen hun eerste kind kregen op 13-25-jarige leeftijd), oftewel is een absurde gedachte.van den Brink schreef: Genesis 2 en 3 beschrijven [volgens deze zienswijze] in principe geen andersoortige geschiedenis dan de onze en ze doen dat ook niet op een wezenlijk andere manier dan hedendaagse verslagen. Misschien zijn de details gedurende lange tijd monderling overgeleverd van generatie op generatie of anders zullen ze op bovennatuurlijke wijze aan de schrijver zijn geopenbaard.
Kortom: weer een verhaal van volstrekte willekeur.van den Brink schreef:Weliswaar wordt er doorgaans op gewezen dat de benadering van Genesis 2 en 3 niet exact historisch is, maar afgezien daarvan worden vrijwel allel details binnen deze benadering vaak toch wel als 'gewoon' historisch gezien.
Een vreemde opmerking, want dit is de traditionele uitleg van alle eeuwen geweest. Het was eerlijker geweest wanneer van den Brink het anders had geformuleerd, in de trant van "is nog steeds de meest verbreide opvatting onder christenen". Van den Brink vraagt zich vervolgens in een voetnoot af waarom dit zo is, en komt daarbij met diverse argumenten: de meest rechttoe-rechtaanlezing, sterk gepromoot door jongeaarde-bewegingen, en eenvoudigweg het meest bekend omdat het de meest sprookjesachtige uitleg is. Het komt bij hem niet op om te zeggen visie 2, 3, en 4 elkaar wegstrepen. Stuk voor stuk doet men voor zijn visie een beroep op één gegeven dat men serieus neemt, steeds is het een tekstueel argument dat de andere uitleggingen doorslaggevend wegstreept.van den Brink schreef:Het vijfde uitlegtype is dankzij het jongeaardecreationisme onder veel christenen en niet-christenen het bekendst geworden.
Omdat niemand een grens overging. Dit is nl. HET grote misverstand van evolutie. En zo valt IEDERE bijbelse uitleg in het duigen!
Van den Brink vermeldt in een voetnoot dat ene Joshua Moritz deze voorstelling van revolutie bekritiseerd heeft, hetgeen van den Brinks redenatie zeer onhelder maakt om er een concrete Adam en Eva bij voor te stellen:Van Huyssteen schreef:a dramatic so-called cultural big bang, the Upper Paleolithic revolution and the explosive growth of human creativity around 45,000 years ago.
Van den Brink komt dus uit op een variant van zienswijze 3:van den Brink schreef:Het is vanaf deze transitie, hoe plotseling of geleidelijk ze zich ook voltrokken heeft, dat we een artistiek en religieus bewustzijn kunnen aanwijzen waardoor mensen zich voor het eerst aangesproken konden weten door God (of het transcendente).
Dit is dan de enige referentie die hij geeft naar de parallellen uit naburige culturen. De term "profetisch-kritisch" doet gewichtig aan, maar veronderstelt een flink religieus bijgeloof. Moeten we nu dus aannemen dat de mythen uit naburige culturen ten diepste toch ook afgeleid waren van wat 45.000 tot 100.000 jaar geleden werkelijk gebeurd zou zijn, en enkel wat "profetische" schifting nodig had om ons een helder beeld te verschaffen?Van den Brink schreef:De [Genesis]hoofdstukken maken daarbij , zoals het oerhistorische uitlegtype al aangaf, gebruik van een latere culturele setting van agrarische mensen in het Midden-Oosten ten tijde van het Neolithicum. Ze zullen teruggaan op een profetisch-kritische schifting van eerdere oud-oosterse scheppingsvoorstellingen vanuit het traditionele perspectief van het geloof in Israëls God.
Deze woordsalade waar kool en geit gespaard wordt, waar op "een bepaald punt in de tijd" een concrete Adam en Eva zich ergens tussen de 45.000 en 100.000 jaar geleden bevinden, of misschien toch weer niet zo concreet om ze zonder aanhalingstekens als historisch aan te duiden, waar een geslachtsregister uit die afgelopen 45.000 tot 100.000 jaar (pakweg 3000 tot 4000 generaties) concrete mensen weet aan te wijzen, en die nog twee bladzijden op dezelfde duizelige manier doorgaat, waar moeder van alle levenden opgevat moet worden als moeder van de religieuze mens, is voor mij de grootste teleurstelling tot nu toe. Iedere volgende paragraaf die ik onder ogen krijg wekt mijn irritatie op. Hier komt men de theoloog tegen die jarenlang geoefend heeft op taalacrobatie om zoveel mogelijk op de markt te verbergen dat men op de markt iets ondeugdelijks aanprijst:Van den Brink schreef:Enerzijds heeft Genesis 2-3, zoals de aanhangers van de ahistorische benadering stellen, inderdaad paradigmatische of archetypische functie. Het gaat om een theologische tekst die beslissende inzichten wil verwoorden over de relatie tussen God en mens en daarvoor figuratieve en symbolische stijlmiddelen gebruikt. Anderzijds heeft de tekst echter ook een ethiologische funktie - zij is erop gericht de oorzaak (Grieks: aitia) van de huidige menselijke conditie te verhelderen. Van de jonghistorische benadering kunnen we dus leren dat Genesis 2-3 wil verhelderen hoe het ooit allemaal begonnen is met ons mensen. In die zin veronderstelt de tekst inderdaad een "historische Adam". Dit blijkt ook uit het feit dat oudoosterse geslachtsregisters, zoals we die in Genesis 5 aantreffen, niet de namen van fictieve personen bevatten, maar de namen van echte mensen die tot een echt verleden behoorden. Ook het feit dat Eva 'de moeder van alle levenden' genoemd wordt (Genesis 3:20), is in dit verband veelzeggend. Er is geen reden dit te lezen als 'moeder van alle mensen', maar duidelijk is wel dat Eva aan een beginpunt staat, het beginpunt van allen die echt 'levend' zijn in de zin dat ze zich bewust zijn van het transcendente en daardoor in een persoonlijke relatie met God kunnen staan. Hier ontstaan dus voor het eerst wezens die - langs de lange lijn van evolutie - voluit geschapen zijn naar Gods beeld. Wat het meest kenmerkend is voor ons hedendaagse mensen blijkt ergens op een bepaald punt in de tijd begonnen, met concrete mensen, met concrete namen - Adam en Eva.
van den Brink schreef:De boodschap van Genesis 2-3 is dus zowel paradigmatisch als historisch - of, als de laatste term te veel moderne connotaties heeft - gebeurtenis-beschrijvend. De tekst verhaalt over de meest beslissende gebeurtenissen in de tijd dat homo divinus ten tonele verscheen: diens schepping uit materiaal dat al voorhanden was, de daaropvolgende val als gevolg van ongehoorzaamheid aan Gods roepstem en het intreden van de dood. Daarmee is het belangrijkste gezegd. Voor onze doeleinden is het niet van belang gedetailleerde exegetische beslissingen te nemen over welke overige elementen in de tekst van Genesis 2-3 letterlijk begrepen willen worden en welke we symbolisch of archetypisch kunnen opvatten. Voor de inhoud van het christelijk geloof maakt dit geen bepalend verschil. De teksten hebben hoe dan ook een haast onuitputtelijke betekenis.
Van den Brink moet hierbij opgeven dat de mens vóór de zondeval enkel goede kwaliteiten had. De mens was immers een homo sapiens, "genetisch aangelegd om te doden, misleiden, zich seksueel promiscue te gedragen en andere dingen te zoen die voor ons zondig zijn". De zondeval kwam als gevolg van het feit dat God deze dingen de mens kon toerekenen. De uitgekozen mensen hadden nu, sinds dat God contact met ze zocht, "een mogelijkheid om het anders te doen die alle verschil maakt". Maar dit lijkt een nogal geforceerde opvatting. Want is het eerlijk om mensen te beschuldigen van zonde wanneer ze eerst door God genetisch zijn aangelegd om zondaren te zijn?van den Brink schreef:Nadat ze door God uitgekozen waren om zijn beeld te dragen, werden deze eerste 'echte' mensen echter geconfronteerd met het dilemma om ofwel op Gods stem in te gaan, ofwel deze te negeren en zich geheel te laten bepalen door neigingen die ze van hun dierlijke en mensachtige voorouders hadden geërfd. Op het cruciale breekpunt in de geschiedenis, namen zij de verkeerde afslag. Het is deze gebeurtenis die we met recht kunnen aanduiden als de zondeval. Daarbij ligt het voor de hand dat deze gebeurtenis een zekere tijdsduur moet hebben gehad - het zal meer om een geleidelijk proces zijn gegaan dan om een gebeuren dat zich in een fractie van een seconde voordeed. Toch moet dit proces ergens op een bepaalde plek en op een bepaald tijdsmoment begonnen zijn.
Het verhaal wordt eenvoudig steeds gekker. Hoe kan men wat betreft de mens van pakweg 45000 tot 100000 jaar geleden spreken over "op verantwoordelijke manier voor de aarde zorgen" spreken? Hoe verschilt "een bedreiging voor het welzijn van zijn natuurlijke omgeving" van de homo sapiens die al honderdduizenden jaren geleefd had op aarde?van den Brink schreef:Van toen af aan trad dan ook de Godsvervreemding in. De mens zou voortaan een bedreiging vormen voor het welzijn van zijn natuurlijke omgeving. Hij koos immers de weg van de autonomie in plaats van op verantwoordelijke manier voor de aarde te zorgen.

Dat zal hem geweest zijn. Op het moment dat de culturele oerknal, de explosieve toename van menselijke creativiteit plaatsvond. Na een maand lang stenen tegen elkaar te laten botsen ontstond een goddelijke vonk.

Op dit citaat laat van den Brink de zin volgen: "Het is deze gebeurtenis die we met recht kunnen aanduiden als de zondeval." Met recht? Deze religieuze tekst doet volkomen belachelijk aan wanneer men die leest in samenhang met de internet site waar de cultuur van de mens van pakweg 100.000 tot 15.000 jaar geleden wordt opgesomd. De mens waar van den Brink het over heeft - de homo divinatus - had enkel de gedachte aan overleven in het hoofd, aan de ene kant nakomelingen maken, en aan de andere kant iedere dag buit om te eten te bemachtigen. Het religieuze gevoel dat de mens kreeg had dus enkel op die twee zaken betrekking.Keith Ward schreef:The fist human beings had a responsible choice between their lustful, aggressive dispositions and the more altruistic, co-operative dispositions that would led them grow in the knowledge of God. From a religious viewpoint, the deepest purpose of human existence is the free development of a relationship of joyful obedience to the will of God, within a community of justice, peace and love. It is that purpose which was rejected when the fateful choice was made of a path of autonomy, of rational self-will, which placed the descendants of those first humans in bondage to self and its consequent conflict and suffering.
Moet ik denken aan een fameus youtube fragment van Christopher Hitchens. Heb het nu even niet bij de hand.Daar moest God het dus mee doen toen hij contact zocht met ze en ze voor de keus zette:
Bedoel je die van "celestial North-Korea", "the wish to be a slave", "total surveillance around the clock"?
Alleen in algemene termen, hij komt met niets concreets:TIBERIUS CLAUDIUS schreef: ↑21 okt 2017 17:17 Misschien een domme vraag.
Maar wat deed de mens (Adam) nu eigenlijk verkeerd om de zondeval te veroorzaken?
Geeft die v/d Brink daar uitsluitsel over?
Goed dat je hiernaar vraagt, want nu ik daar naar op zoek moet besef ik dat ik enkel met dit onzinnig verhaal geconfronteerd word. Vergeet niet dat hij het hier heeft over een mensenpaar dat hij ergens tussen 45.000 en 100.000 jaar voor onze jaartelling neerzet. Die vroege mens beschouwen als rentmeesters van Gods schepping? Mensen die bezig waren zichzelf te verheffen? En God eiste van deze mens altruïsme?van den Brink schreef:In plaats van deze staat van oorspronkelijke schuldeloosheid te bewaren en zich te ontwikkelen in de door God gewenste richting, koos de mens er echter voor zijn onschuld prijs te geven en zijn toekomst te verkwanselen. Onze eerste menselijke voorouders weigerden hun geluk in God te vinden en zich als betrouwbare rentmeesters van Gods schepping te gedragen. Ze gebruikten hun nieuw ontvangen mogelijkheden op een egocentrische manier. In hun weigering God te vertrouwen en te gehoorzamen, gebruikten ze datgene wat ze hadden ontvangen om zichzelf te verheffen. Zo natuurlijk als dit misschien voor hun voorouders was, zo onnatuurlijk was het voor hen, aangezien het tegen de geest van hun geëvolueerde morele bewustzijn inging. Van toen af aan trad dan ook de Godsvervreemding in.
Een heleboel hoef je als christen dus niet meer te geloven een ander deel moet je met de bril van toen bekijken, maar de zondeval. die moet je wel geloven?Rereformed schreef: ↑21 okt 2017 19:16 Het enige wat van den Brink gedaan heeft is het verhaal duizenden jaren vroeger te laten plaatsvinden en alle details uitvegen en vervangen met een algemeen theologisch praatje van deugden en ondeugden waar een christen in moet geloven.
Nee het was deze briljante speech.Rereformed schreef: ↑21 okt 2017 17:04 Bedoel je die van "celestial North-Korea", "the wish to be a slave", "total surveillance around the clock"?
https://www.youtube.com/watch?v=Bnc9X6Yde74