Maria schreef:Fundi schreef:
Ik moet er over nadenken hoe ik dat zie en of mijn eerste overweging hierover wel de juiste is.
Je doet idd. geen duidelijke uitspraak voor jezelf, terwijl je je wel degelijk bewust bent van de Bijbelse regels.
Dat geeft de burger moed, voor wat betreft een verder aan je laars lappen van dit soort dogma's.
Wat zegt dat wederom over het rationeel aanvaarden van de diverse mens en van dit soort dingen, die toch duidelijk in de Bijbel afgewezen worden?
Tja, oef wat de bijbel er van zegt en hoe wij dat moeten zien, is nogal een uitgebreid onderwerp. Bij mij zit het dan al snel over wet, bedelingen, genade, geloof en zo.
Kort even waar mijn gedachten zitten: Het staat vast dat de verbintenis tussen man en vrouw een symbolische betekenis heeft. Net zoals Vader- kind en meer van dat soort beeldspraak. Daar valt niets van af te doen.
Maar wat is een kerkelijk inzegening van een huwelijk? Is dat een inzetting of zoals in RKK een sacrament? Volgens mij niet. Is het dus een heilig moeten dat ieder huwelijk aan de symboliek voldoet?
Dus hoewel de symboliek erg belangrijk is, en daar doe ik niets van af! Weet ik eigenlijk niet of een vereiste van inzegening zou moet zijn dat aan de symboliek voldaan wordt. (waarom vereiste?)
Ik denk ook aan een huwelijk tussen hetero ongelovige en een gelovige. Die op het oog qua sexe voldoen aan de symboliek, maar tegelijk ook niet. Dus tja, mag dat dan niet ingezegend worden? En er zijn kerken waar dat zo strikt is, maar anderzijds, gaat het wel om een gelovige. Dus wat moet de kerk daar tegen hebben om Gods zegen over dat huwelijk te vragen. (en ja ik weet al die teksten in Kor, maar dat zie ik echt anders). En als het dan twee gelovigen zijn, maar van hetzelfde geslacht.
Ik neig er toe om dan tot de conclusie te komen dat het behouden van de symboliek niet leidend moet zijn, maar andere overwegingen de hoofdrol spelen. Namelijk Gods zegen over de relatie van een gelovige (de symboliek heeft het bestaan op zichzelf ook wel).
andere insteek:
In veel kerken waar de kinderdoop niet toegepast wordt, kent men vaak wel het "opdragen van een kind aan de Heer". Het "sacrament" doop wordt vermeden, maar de bedoeling van het zegen vragen wordt op die manier ingewilligd, en wat is daar mis aan.
Dit is wel enigermate te vergelijken met wat ik bedoel. Er is in de protestantse kerk geen "huwelijks sacrament" (tenminste niet mij bekend). Dus men is vrij om daar een invulling.betekenis aan te geven zonder dat dit een verplichting van bepaalde symboliek heeft. Net zoals het opdragen van een kind feitelijk gewoon een mooi gebruik is, waardevol en kostbaar, maar niet ingekapseld in een soort 'inzetting'.
Nou, zo ver, ik hoop dat die flarden van gedachten een beetje te volgen zijn, het is wat mij betreft iets waar ik niet helemaal uit ben. Ik wil er wat dat betreft ook eens in mijn kerk over praten om hun mening hierover te horen, en niet al te snel tot een conclusie te komen. Eens kijken hoe mijn mede gelovigen er over denken.
Ik zeg express rationeel, want voor hetero's in het algemeen weten we, dat zij toch een aversie hebben tegen het zich invoelen van de gevoelens en het toegeven daaraan van onze homosexuele naaste, terwijl we daar bij een heterosexueel geen probleem zouden zien.
Maar ik dacht dat we als beschaafde mens, die iedereen zijn geluk en vrijheid gunt, hierboven uit zouden moeten kunnen groeien.
Ook ik heb daar moeite mee, ook bij twee dames.
Maar heb ik daarmee te maken?
Het is toch niet nodig om steeds weer alles en iedereen door een sex-gerelateerde bril te bekijken?
Bij niet holibi's doen we dat toch ook niet constant?
Ik ben het helemaal met je eens!

Good for you!
En het is inderdaad niet juist om je wat dat betreft door een emotie te laten leiden.
Ah helaas, ik zit niet op facebook. Maar hopelijk snap je al dat ik geen probleem heb met, of maak van, mijn holebi medemens (wel of geen christen).