Nietgeweten en geweten schreef
Het enige wat ik voorlopig kan bedenken wat twijfel kan wegnemen of een moslim behoort tot de verantwoordelijke moslims en niet tot de schuldige moslims (die zich schuldig maken aan geweld of bereidheid daartoe) is kennis nemen van wat deze moslim zegt en doet.
Ik denk dat verantwoordelijke moslim door moslims anders geïnterpreteerd wordt dan door westerlingen.
Ik heb net een goed stuk gelezen en een nieuw woord geleerd. Kalaam. You're full of it.
In dat stuk heb ik zelfs sympathie voor het standpunt van de moslim gekregen die dat schreef, maar realiseerde me tegelijkertijd dat een samenleven met de islam in het westen er niet in zit.
De 'verantwoordelijke' moslim ziet dat en de verantwoordelijke westerling ook.
De man gaat ook in op de wens van hervorming van de islam van een Ramadan en andere verwesterde moslims.
Hervorming van de Islam?
http://zoubida.nl/index.php?option=com_ ... -&Itemid=5
Regelmatig horen wij geluiden over de noodzaak van een ‘hervorming van de Islam’. Deze komen meestal van buiten de Islam, maar soms ook van moslims zelf. Als moslims zelf hierover spreken dan vermijden ze over het algemeen het woord ‘hervorming’. Ze spreken dan liever over een ‘herleving’ of een ‘her-interpretatie’. Niet een breuk met het oude, maar een soort ‘vernieuwing zonder dat het een vernieuwing zou zijn’. Niet-moslims die aandringen op een hervorming van de Islam zijn eerlijker. Ze denken meestal aan zoiets als de reformatie van het christendom.
Maar hoe dan ook, met een ‘hervorming van de Islam’ wordt meestal een of andere vorm van modernisering bedoeld. Een aanpassing aan de moderne tijd. De ‘oude’ - traditionele - Islam zou namelijk niet van deze tijd zijn. Het gaat daarom ook bijna altijd om dezelfde zaken: de rechten van de vrouw, het recht op een eigen individuele interpretatie van het geloof (de vrijheid van denken), politieke betrokkenheid (democratie), een scheiding van ‘kerk’ en staat, openheid naar anders- en ongelovigen (dialoog en tolerantie) en deelname aan het moderne leven (integratie en participatie). Wat men maar niet kan - of wil - begrijpen is dat de Islam wezenlijk elke vorm van hervorming of vernieuwing radicaal afwijst. De Islam is namelijk onze bescherming tegen elke aanpassing aan de tijd. En dat is geen halsstarrigheid of ‘isolationisme’. Dat is de Genade van onze Heer. De Islam gaat niet ‘mee’ met de tijd. De Islam beschermt ons tegende tijd. Mohammed (vrede zij met hem) heeft als de Laatste Profeet onze godsdienst voor eens en voor altijd vastgelegd. Dit te geloven en hieraan vast te houden, behoort tot de kern van ons geloof. Hoe kan men dan spreken over hervorming en vernieuwing van de Islam? Laat staan een noodzaak tot vernieuwing?
Heeft Allah, de Verhevene, niet gezegd (interpretatie van de betekenis):
“Vandaag heb ik jullie godsdienst voor jullie vervolmaakt, Mijn Gunst aan jullie voltooid en de Islam voor jullie als godsdienst gekozen.”
(Soerat al-Maa’idah: 3)
....
De rest van het stuk is de moeite waard.
Over Ramadan.
Zijn boodschap wordt echter door zowel moslims als niet-moslims terecht gewantrouwd. Het is een listig in elkaar gewoven betoog met een verborgen agenda. Enerzijds toont hij sympathie voor de weerstand van moslims tegen een hervorming. Anderzijds zegt hij dat er altijd al sprake is geweest van hervorming. Dan komt hij met zijn eigen voorstel tot hervorming en geeft daarvan aan dat dit eigenlijk helemaal geen hervorming is. Wat wil hij nu eigenlijk? Door een ingewikkelde argumentatie probeert hij de lezer te verwarren. Of beter: Hij is zelf verward en brengt deze over op de lezer. Het is de typische verwarring van Kalaam (de rede, het denken). Het is niet voor niets dat de vier imams eensgezind zijn in hun veroordeling van Kalaam. Kalaam is een groot gevaar. En in de confrontatie met het Westen is Kalaam misschien wel het grootste gevaar. Voor de moderne westerse wereld bestaat er namelijk niets anders dan Kalaam. Alles is Kalaam. Alles moet Kalaam worden. Alles moet beschreven, besproken en begrepen worden. Het Westen laat zich leiden door Kalaam. Het kan ons dan ook alleen ontmoeten binnen de sfeer van Kalaam. In een dialoog of een debat. In een ‘voorlichtingsbijeenkomst’.
Dit is de zogenaamde vrijheid van het Westen. Het wil iedereen binnenvoeren binnen de sfeer van het praten. Maar de Islam laat zich hier niet binnenvoeren. Wij blijven buiten. Misschien dat een enkele moslim zich laat verwarren door Kalaam, maar de Oemmah blijft buiten. Dus zal er ook nooit een ontmoeting plaatsvinden tussen het Westen en de Islam. Er is geen gemeenschappelijke grond. Tariq Ramadan kan of wil dat niet begrijpen.
Dit dilemma dat de moderniteit oproept in het globaliseringstijdperk benoem ik voorlopig het dilemma tussen mening en kennis
Je vergeet geloof.
Niet alle meningen zijn gelijkwaardig omdat de ene mening over iets gebaseerd kan zijn op vooroordelen en een andere mening over datzelfde op kennis die voortvloeit uit 30 jaar wetenschappelijk onderzoek.
Wil jij de gelovige vertellen dat jouw mening meer waard is, omdat het gebaseerd is op wetenschappelijk onderzoek? Een gewone mening kun je overtuigen met argumenten. Je kunt twijfel zaaien en vervolgens een nieuwe manier van kijken introduceren. Voor een gelovige is dat net het grootste gevaar. De rede.
Wat vind jij: kan het woord 'gastarbeider' in bijv de zin "alle moslims in NL zijn gastarbeiders" worden aangemerkt als 'antimoslimistisch woord' waarmee moslims worden gediscrimineerd als tweederangs burgers die itt tot de eersterangsburgers uiteindelijk NL behoren te verlaten?
Nu grijp je toch naar strohalmen. Ik dacht meer aan 'towelheads' of 'geitenneukers'. Gebruikelijke scheldwoorden voor moslims. Wat is er minderwaardig aan gastarbeider? Een gast is welkom. Zeker als hij arbeid verricht en zich aanpast aan de lokale gebruiken.
Het bijvoeglijk naamwoord 'gematigd' bij 'moslim' geldt in de tegenstelling tot het bijvoeglijk naamwoord 'radicaal' of 'extremistisch' en anders is het (mi) zinloos om het ivm moslims te gebruiken. Wat betekent 'gematigd' dan itt tot 'radicaal/extreem' als bijvoeglijk naamwoord bij 'mens'?
Ik denk dat gematigd betekent dat je een ander niets wil opleggen van wat jij gelooft en niet veroordeelt omdat hij wat anders gelooft. Een menselijke maat van tolerantie die naast of boven de strikte regels van een evt. geloof komt te staan in de omgang met de ander.
Het recht opeisen van godsdienstvrijheid brengt ook verplichtingen met zich mee. De SGP-christenen houden er, net als bepaald moslims, ook achterlijke denkbeelden over homo's en vrouwen op na die evengoed religiekritiek verdienen en geen respect in moderne geëmanicipeerde samenlevingen. Maar wordt de religie van SGP-christenen daardoor bekritiseerd als een verwerpelijke politieke ideologie die dmv een bijbelverbod moet worden bestreden?
Heb je al eens verhalen gehoord van SGP'ers die homo in elkaar trappen? Of critici bedreigen met geweld, of vervolging? Het enige wat je hoeft te doen om de SGP tegen te werken is er niet op stemmen, terwijl je er van allerlei meningen op na kunt houden zonder te hoeven vrezen voor repercussies uit de SGP hoek die verder gaan dan een mondeling verweer.
Met dat laatste ben ik het oneens wanneer die Wahabisten leven in islamitische landen waar geen democratische godsdienstvrijheid bestaat. Dan maak je die moslims in NL/Europa die het recht op godsdienstvrijheid opeisen verantwoordelijk voor wat moslims uit dezelfde stroming in islamitische landen zeggen en doen. Ik en jij waren toch ook niet verantwoordelijk voor wat de Amerikaanse neocons zeiden/zeggen en deden/doen in naam van democratie?
Waardoor bestaat in die islamitische landen dan geen godsdienstvrijheid? Is dat doordat de bestuurders dat verordenen, of dat de islamieten dat wensen en de bestuurders niet tegen die wens van het volk in durven te gaan zonder grote politiemacht die de religieuze gemoederen kan onderdrukken?
Je bent erg naïef. Ook als men geen geweld gebruikt, hoef men niet alles te tolereren.