Erik schreef:
Jij wil ook geen orgaan ontvangen indien dat nodig is?
Voor iedereen, zou dit een konsekwentie moeten zijn indien iemand verkiest geen donor te zijn?
Die discussie heb ik op social media ook al gevoerd, en ik voel daar wel wat voor, zo'n regel.
Het is wat mij betreft gewoon een gulden regel: behandel anderen zoals je zelf behandeld wil worden.
Indien men om medische redenen niet kán doneren, is het natuurlijk een ander verhaal.
Daar kies je immers niet voor.
Een veel geziene tegenwerping is dan natuurlijk: "Maar mag je dan ook geen medicatie krijgen die mede tot stand is gekomen middels een goed doel, waaraan jij zelf niet geschonken hebt?"
Dus om die vraag maar vast voor te zijn:
Ja, fondsengelden zijn vaak onontbeerlijk voor de ontwikkeling van nieuwe medicatie.
Het verschil is alleen dat medicatie gereproduceerd kan worden, waar dit met organen vooralsnog niet het geval is.
Grof gezegd: Een orgaan = een leven.
Verder zijn fondsengelden en organen als appels en peren.
Je kan met geld vele goede doelen steunen, maar niet allemaal tegelijk.
Als ik wel aan het kankerfonds schenk, maar niet aan de hartstichting, zou ik volgens die vergelijking wel recht hebben op een bestraling of chemo, maar niet op een bypass?
Maar een orgaan gaat gewoon van de ene persoon naar de andere.
Een simpele overdracht van iets waar jij noch nabestaanden iets aan hebt, terwijl je er een leven mee kan redden.
Recht toe, recht aan.
Bovendien kan je vrijwel elk argument, buiten medische noodzaak, dat gebruikt wordt om het doneren te weigeren, ook gebruiken om de ontvangst van donororganen te weigeren.
Zelfbeschikking: Prima.
Maar dat hoeft niet te betekenen dat je de negatieve gevolgen van je eigen beslissingen niet hoeft te aanvaarden.