pallieter schreef:Dat de seconde een tijdseenheid is heeft weinig koppeling met het fenomeen tijd. Een seconde is los van tijd slechts een aanduiding van een vastgestelde periode. Ik herleid de seconde als seconde = verandering gedeelt door duur (s=d/dt).
En dat nu blijkt dat die duur, die t in de dt, fout is Jan. Semantisch dwarrelen zal dit niet veranderen, hoe je een seconde dan ook definieërt, verandert niets aan de stelling die het artikel ponneert: zijnde dat tijd niet bestaat.
Op het moment dat de t uit de dt wordt gehaald dan krijgen we s=d/d. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op. Dat verandering plaats vindt is duidelijk. Deze komt terug in de variatie in energetische toestand zoals bij het cesium isotoop. Dat deze verandering in verschillende duur kan plaatsvinden dat blijkt uit het feit dat de seconde wordt gerelateerd aan de verandering van het cesium isotoop bij kamertemperatuur. Deze duur varieert bij verschillende temperatuur.
Jan, dat tijd niet bestaat lees ik nu ook eerst in dit artikel. Wat ik probeer is de huidige stand van de wetenschap hier in dit forum te vertalen naar iets dat ook door leken kan begrepen worden, vulgariseren heet dit.
Tijd is hierbinnen de variatie in de duur per verschillende temperatuur.
Indien je niet akkoord bent met het artikel kan je natuurlijk steeds een tegenpublicatie geven, op voorwaarde dat je wel door het peer review geraakt.
Nee ik verklaarde het artikel zodanig dat tijd buiten de drie dimensies kan worden geplaatst.
Kijk hier is mijn reactie:
Jan van Lennip schreef:Zijn ze bezig met het hervormen van tijd, noemen ze het nog altijd bij het naampje 4d. Dat is zo jammer. Ik zie tijd toch echt als een element dat los staat van het begrip dimensie.
This view doesn’t mean that time does not exist, but that time has more to do with space than with the idea of an absolute time. So while 4D spacetime is usually considered to consist of three dimensions of space and one dimension of time, the researchers’ view suggests that it’s more correct to imagine spacetime as four dimensions of space. In other words, as they say, the Universe is “timeless.”
Niets te maken met waarover jij het hebt, pallieter, zie je dat?
Ik krijg de indruk dat je hier een discussie wil winnen. Wel dat mag je zonder mij doen daar ik bij benadering niet de kennis heb om over dit onderwerp op een wetenschappelijke wijze te discussiëren.
En vergeef mij indien ik fout ben Jan, maar ik vrees dat jij ook niet tot die misschien 100 mensen behoort, van de 7 miljard op deze aardkloot, die juist beginnen te verstaan waarover dit gaat. Dit is theoretische fysica op het hoogste niveau.
Wat jij zegt is dat deze hele discussie is gebaseerd op onwetendheid. Ten minste, van jou kant. Waar hebben jij het dan al die
tijd over gehad
.
We kunnen nu stellen dat tijd een heel discutabel onderwerp is. We zien dat er een betere verklaring voor tijd is te vinden dat tot nog toe binnen de relativiteitstheorie is gevat binnen het concept ruimtetijd. Ik heb geponeerd dat de verandering een driedimensionaal proces is. Volledig gerelateerd aan de bestaan in de materiele wereld.Ik beschouw tijd als duur van de verandering. Aangaande het verschil dat kan optreden binnen de hoeveelheid verandering binnen een identiek proces onder verschillende hoedanigheid bijvoorbeeld een verschil in de entropische temperatuur is duidelijk dat seconde en tijd twee zaken zijn die moeten worden gescheiden. Met andere woorden, er bestaat een groot verschil tussen m/s en m/t (m staat voor meters).
Het is onzin om te zeggen dat er geen tijd bestaan. Dit is exact hetzelfde om te zeggen dat er geen kleur bestaat. Ik bekom tijd als definitie, en de seconde als eenheid. Ik kan dit vergelijken met kleur als definitie en rood, groen of blauw als primairen. We moeten ons focussen op het maken van de verschillen. Dat is verstandig, want zo blijft het kaf gescheiden van het koren.
dan ook kunnen zich in nog andere bewegen. Waar die strings en supperstring zich bevinden is in nog een andere ruimte, om nog niet over branen te spreken 
