Het wij-gevoel is volledig aangeleerd. Plaats een Nederlandse witte baby in een Duits wit gezin en je krijgt een Duits kind. En omgekeerd ook. Maar plaats een Afrikaanse baby in een Duits wit gezin en je krijgt geen Duits kind. De Afrikaanse jongen zal wanneer hij opgroeit voortdurend ervaren dat hij als "de ander" wordt beschouwt door de witte mensen om hem heen. En hij zal zichzelf ook niet herkennen in witte mensen die hij zelf als "de ander" ziet. Inburgering van Afrikanen in de Nederlandse wij-groep is volstrekt kansloos. Je verspilt je tijd door dit zelfs maar te willen proberen.ChaimNimsky schreef: ↑12 aug 2019 20:13In een kraamkliniek in Israel werden per ongeluk de naamkaartjes van een Joodse en een Palestijnse baby verwisseld. De Palestijnse baby groeide op als een vaderland liefhebbende Jood, trouw aan de staat Israel, terwijl de Joodse baby opgroeide als een goede Palestijn, trouw aan de Palestijnse gedachte. Beiden bleken bereid zich op te offeren voor hun ideaal en beiden zijn moedig gestorven. Maar wat hiermee inzichtelijk wordt, is dat de veronderstelde diepgewortelde identificatie met nationaliteit, etniciteit en religie, feitelijk slechts naamkaartjes zijn.
Op dezelfde manier is het volstrekt kansloos om een Chinese baby te plaatsen in een Afrikaans Zoeloe gezin en verwachten dat hij zich een Zoeloe zal voelen. Mensen van verschillende rassen (volgens de tweede definitie in dit bericht kunnen onmogelijk bij dezelfde wij-groep horen. Onze emotionele wij/zij-module verhindert dit.
Maar geloof mij niet op mijn woord. Luister liever naar hoe Anousha Nzume je urenlang vertelt over hoe ze zich nooit thuis heeft gevoeld op "haar witte basisschool" en hoe ze altijd als "exotisch" beschouwd werd door haar witte klasgenoten. En hoe ze met andere Afrikanen in radio-programma's lange gesprekken kan voeren over hoe "wij Afrikanen" het ervaren om in een "witte omgeving" te wonen. En hoe fijn het was om tijdens haar bezoek in Afrika "op te gaan in de menigte". In Afrika was ze eindelijk in een omgeving met allemaal mensen zoals haar. Het was alsof ze "thuiskwam".
Ik ben overigens heel benieuwd naar hoe je denkt over de British Pakistan Foundation waar ik je in dit bericht over vertelde.
Persoonlijk schaf ik liever per direct alle minderheidsrechten af. Laten we daar onmiddelijk mee stoppen. Denken in minderheden en meerderheden is zo'n primitieve vorm van wij/zij-denken. Hoezo ben ik een meerderheid en jij een minderheid? We hebben meer met elkaar gemeen, dan dat we van elkaar verschillen. Dus houdt op om te doen alsof we anders zijn. We horen allemaal bij de meerderheid, want we zijn allemaal elkaars medemensen.
Dus laten we de British Pakistan Foundation of hernoemen naar de British Unemployment Foundation of gewoon helemaal afschaffen.