https://www.volkskrant.nl/columns-opini ... ~b8438c31/
Omdat ik niet weer of iedereen de link kan openen plak ik veel.
De laatste alinea vond ik het leukst en is de reden dat ik het hier plaats en niet bij veganisme.
Veganisme en de islam horen voor Hoda Hamdaoui bij elkaar
Een groeiende groep moslims zweert het eten van vlees af en wordt vegetariër of veganist, weet René Romer, specialist in ‘etnomarketing’. Hij ziet het aan de klanten met hoofddoekjes in veggierestaurants en bij de schappen met vleesvervangers in supermarkten. En ze manifesteren zich in de virtuele wereld met blogs en Facebookgroepen als de de ‘Vegan Muslim community’ (4.519 leden) en de ‘Vegetarian Muslims Group’ (3.600 leden).
Als leek associeer ik islam in culinair opzicht met dierlijk voedsel. Door lam of kip in tajines in Marokko en het ritueel slachten van een schaap voor het belangrijkste feest van het jaar, Eid el Adha – in Nederland volgens moslims ten onrechte ‘Offerfeest’ genoemd.
Veel moslims zijn een vleescultuur gewend en daarom is vegetarisme en veganisme wel een opvallende trend, zegt Azzarhouni. Vooral een feestmaaltijd zonder vlees is een wat armoedige vertoning. Vlees eten is toegestaan volgens de Koran, met uitzondering van enkele vleessoorten zoals varken. En onder een aantal voorwaarden.
Hoda Hamdaoui uit Utrecht, geboren in Marokko en opgegroeid in Veenendaal, kan uitleggen hoe het zit. De 44-jarige interimmanager eet al 18 jaar vegetarisch en sinds een jaar zweert ze als veganist alle dierlijke producten af.
Hoda heeft net gesport in een holistische sportschool - ‘die is alleen voor vrouwen en er zijn aparte douchehokjes’. Ze bestelt een hamburger ‘die smaakt als echt vlees’ maar het dus niet is. Het gestapelde broodje is omringd door druppels veganmayo, aardappelsalade, sla en plakjes chioggiabiet. Of je je neus ervoor ophaalt of niet, veganistische gerechten zijn vaak kunststukjes, een lust voor het oog.
Op haar 12de is ze getuige van de slacht van een konijn door haar vader. De jonge Hoda ziet ‘een siddering’ door het stervende beestenlijfje gaan. Zielig! Vanaf dat moment kan ze geen hap konijnenvlees meer door haar keel krijgen. Omdat het eten van andere beesten haar ook tegenstaat gaat ze steeds minder vlees eten. Haar moeder geeft haar de ruimte en kookt vegetarische gerechten voor haar. Ouder en wijzer wordend over Koran en bio-industrie zweert Hoda vleesgerechten helemaal af zodra ze als twintiger op zichzelf gaat wonen.
In de overleveringen (Hadith) in de Koran staat dat een moslim goed moet zijn voor mens en dier, plus een reeks richtlijnen voor de slacht zoals de voorwaarde dat het beest een goed leven heeft gehad. Alleen dan is vlees halal. Hoda weet dat er moslims zijn die vegetariër zijn geworden omdat zij de moderne manier van fokken en slachten niet halal vinden. Aan de gerechten op Marokkaanse bruiloften ziet ze de laatste paar jaar dat vegetarisme en veganisme een geaccepteerd verschijnsel aan het worden zijn.
‘Gast’ op de aarde
Haar gaat het er vooral om dat zij, zoals de Koran voorschrijft, goed wil zijn voor mens en dier. Een dier zijn leven ontnemen om het op te eten, vindt Hoda in strijd daarmee. ‘Dieren zijn er niet voor de mens. We hebben hen ook niet nodig om gezond te leven.’ Ze voelt zich een ‘gast’ op deze aarde en wil daar ‘netjes’ mee omgaan. Vlees eten mag dan wel halal en sociaal geaccepteerd zijn onder moslims, voor haar horen islam en veganisme juist bij elkaar.
Haar familie heeft geen moeite met haar afwijkende standpunt. Ook niet met haar keuze, als enige van de vrouwen, geen hoofddoek te dragen. Deze zomer beleefde Hoda haar eerste veganistische Eid el Adha. Zonder familie. Haar moeder vierde het in Marokko. Haar boers en zussen gingen akkoord dat ze het familiefeest niet zou bijwonen, mits ze niet alleen thuis zou blijven met een bakje noten en fruit, zoals tijdens Iftar in de ramadanmaand. Dat beloofde ze. Hoda reisde met twee vriendinnen naar het Tasjesmuseum in Amsterdam voor een veganistische high tea. En plantte vlaggetjes met ‘Happy Eid’ in hun drinkglas. ‘Bij Eid el Adha draait alles om het schaap. De hele dag wordt gepraat over de slacht, over de andere schapen in het slachthuis, over het vlees.’ Daar wilde ze ver van blijven. Geloof is iets persoonlijks, vindt Hoda. ‘Dit is mijn islam.’
En dit is zelfs de Volkskrant die hier nu al mee durft te komen. 
