Interessante post, Yours. Sta mij toe wat vraagtekens bij je beweringen te zetten:
Yours schreef:
De vrije wil is gesitueerd binnen ons gevoel.
En niet in.....(de ratio, of het verstand?)
Yours schreef:
Op basis van de vrije wil worden keuzes gemaakt. Wanneer een keuze gemaakt is, oftewel het gevoel omgezet is in denken op basis waarvan gehandeld wordt, lijkt de vrije wil niet meer te bestaan.
Zie mijn vorige punt: je gaat er hierbij vanuit dat het denken (nadenken over iets, afwegen van iets) geen deel uit kan maken van je vrije wil. Begrijp ik je zo goed?
Waarom niet? Met denken, en het handelen daaropvolgend wordt toch dat wat je wil (oorspronkelijk wilde) uitgevoerd? En de vrije wil zal toch blijven bestaan als je in het proces van handelen aanvoelt dat het niet de juiste keuze was geweest, en je denken en doen daarop aanpast?
Yours schreef:
Het kenmerkende van religie is dat die vrije keuze beperkt wordt door het opgelegde denken van bovenaf.
Maar het is toch de vrije keuze voor iemand als individu om te kiezen ergens in te gaan geloven? (Uiteraard laat ik hier wel buiten beschouwing de gevallen waar men door de medemens gedwongen wordt ergens in te gaan geloven.)
Dat het voor de buitenstaander (atheist) vanuit zijn/haar oogpunt voor hem/haar nooit vrije wil zou kunnen betekenen, wil niet zeggen dat dat voor de gelovige ook zo is. Het is zijn/haar vrije wil om te blijven geloven wat ie wil (of atheist wordt), en dat is dus wel degelijk vrije wil (nogmaals de gevallen buiten beschouwing latend waarin men gedwongen wordt door de medemens). En daar hebben we het in de eerste plaats wel over, de vrije wil vanuit de beleving van het individu. Of niet dan?
Yours schreef:
De vrije wil wordt in de volgende fase, wanneer men zich aan het opgelegde denken ondergeschikt heeft gemaakt, ingeleverd. Waarmee de mens willoos werktuig wordt van religieus (dan wel ander dogmatisch) denken.
Ook hier weer het standpunt van de buitenstaander. Je gaat er hierbij vanuit dat
jouw beleving van de vrije wil de objectieve maatstaf is voor de mate van vrije wil van een ander individu (de gelovige).
Overigens, als je het zo ziet, dan ga je er ook vanuit dat de leer sterker is dan het leven, i.p.v. het leven sterker dan de leer. Maar dan moet je eens gaan nadenken over verschijnselen als cherry-picking en geloofsvoorstellingen:
-welke heilige teksten vindt men belangrijk
-of van welke interpretaties (door theologen, religieuze leiders) is men onder de indruk.
- hoeveel beschrijvingen/geloofsvoorstellingen kunnen er bijvoorbeeld wel niet zijn van God, van de hemel, van reincarnatie etc.
-en handelt de gelovige überhaupt wel in overeenstemming met de Leer？Vooral dat!
Yours schreef:
Gevoel moet in dezen niet verward worden met gevoelens/emoties. Die komen voort uit gemaakte keuzes.
Hier volg ik je even niet. Wat is
gevoel anders dan gevoelens/emoties? Is dat ingeving, intuitie......?
Ik vraag me overigens af of dit überhaupt behapbaar of definieerbaar is, maar goed.
Alvast bedankt voor je antwoord (en ja ik ben vervelend, maar tevens nieuwsgierig
)
