Melding van grove belediging van atheïsten

[Plons]

Tja waar zouden we zijn zonder naastenliefde?

[a.r.]

En Trees? Dat hebben atheisten niet?

[Blueflame]

Misschien dat het Humanisme een uitkomst kan bieden, Trees.

Het moderne humanisme is een niet-godsdienstig levens- en wereldbeeld. Het humanisme definieert zelf geen opperwezen. In de praktijk blijkt het humanisme een inspiratiebron zowel voor mensen die niet geloven in het bestaan van goden als voor mensen die wel in een god of in goden geloven.

Humanisme stelt de waardigheid van de mens centraal. Als levensbeschouwing legt het humanisme de nadruk op vorming (Bildung), rede en redelijkheid, en wereldburgerschap. Het humanisme combineert individuele ontwikkeling met een politiek-ethisch streven naar humaniteit, dat wil zeggen: menselijkheid. Een betekenisvol, zinvol leven wordt voor het humanisme in deze combinatie gevonden. Sleutelwoorden van het humanisme zijn zelfontplooiing en -ontwikkeling, autonomie (in de betekenis van vrijheid en het streven naar een goed en mooi leven), verantwoordelijkheid, kritisch denken, gelijkwaardigheid en humaniteit.

Mooi idee om na te streven en misschien moet het humanisme wel wat meer onder de aandacht gebracht worden van mensen die hun geloof afvallen en dreigen in een zwart gat te vallen. Terug betekenis aan hun leven geven. Humanisme hecht veel belang aan de mens en aan de mede-mens. Dat kan een anker zijn naar hun vroegere gelovige leven, een houvast; iets bekends, iets vertrouwds: iets doen voor de mede-mens.

Mvg.

[Plons]

Prachtig concept dat Humanisme.

[Trees]

a.r. schreef:

En Trees? Dat hebben atheisten niet?

Ik heb nergens beweerd dat atheïsten geen naastenliefde hebben.

Het Humanisme lijkt inderdaad een goede inspiratiebron te zijn.
Ik kom regelmatig in twee instellingen waar vele vrijwilligers, overigens al of niet op religieuze basis, hun bijdrage leveren. Deze mensen zijn niet meer weg te denken; als zij er niet meer zouden zijn dan vallen er werkelijk gaten, die vanwege het gebrek aan financiële middelen voor het grootste deel niet meer opgevuld zullen worden. Dat zou dan o.a. ten koste van veel levensvreugde gaan.
Vrijwilligers zijn in mijn visie dan ook de pijlers onder de maatschappij.

Maar goed, we raken steeds verder off-topic. Misschien moeten we weer terug gaan naar het oorspronkelijke onderwerp ‘Melding van grove belediging van atheïsten’.
Het lijkt me een duidelijke zaak dat elkaar beledigen niet de weg is om samen verder te gaan dan wel te komen.

[Rereformed]

[..] dat religie uiteindelijk de wereld niet uitgaat, maar langzaamaan omgeturnd wordt tot een nieuwe vorm van religie.

Dat acht ik zelfs onvermijdelijk. Er is niets waar de mens zich zo graag mee bezig houdt als het geloven in illusies. ...jij als Nietzsche-kenner zou het moeten weten, Rereformed: de eeuwige wederkeer van hetzelfde. Aan jouw de eer mee te helpen één kop van de draak af te hakken, aan de toekomst het genoegen er drie andere voor in de plaats te zien komen..

Mooie posting van je Socratoteles! Ik heb er een dag mee gewacht alvorens erop te reageren, want dat is niet gemakkelijk. Waar ik moeite mee heb is je gedachtengang dat je één drakenkop afhakt en daarvoor drie in de plaats komen. Misschien bedoel je het helemaal niet zo, maar zo'n gang van zaken duwt het denken in negatieve richting.
Wellicht is het beste commentaar erop het eens te overdenken dat de filosoof die De Eeuwige Wederkeer van Hetzelfde aanhing dezelfde man was die opriep om aktief te streven naar de Bovenmens. Het is een paradox, maar een draak die ikzelf ook graag met allebei de koppen wil zien. De ene kop is om realisme te leren, de andere kop om geen fatalist te worden en om levensbevestigend in het leven te blijven staan.
Het woord illusie klinkt altijd naargeestig. Soms moet je niet vergeten om het woord ook op een andere manier te bekijken: nastreven van illusies is als de penseelstreken van iemand die bezig is een mooi schilderij te schilderen.

Wat dat betreft begrijp ik de insteek van Trees best goed. Maar wanneer je jarenlang met gedachtenwerelden bezig bent dan wordt het altijd steeds maar complexer. Het is niet genoeg om 'liefde' aan te hangen en het gaat tever alles te reduceren tot een kwestie van liefde. Het is minstens zo belangrijk in te zien wat Nietzsche erover uitsprak: zelfs aan liefde zit een akelige kant, oftewel in het leven moet je ook andere krachten honoreren. Het is met liefde en de kritiek erop alweer een paradox: het één moet je niet in je hand houden zonder zicht op het ander.

Het lijkt me een duidelijke zaak dat elkaar beledigen niet de weg is om samen verder te gaan dan wel te komen.

Dat lijkt mij ook duidelijk. Maar ook hier geldt de keerzijde: het is ook een duidelijke zaak dat men niet te licht geraakt moet zijn en er veel op moet oefenen om de hardste kritiek van een ander koel onder ogen te zien en te overdenken.

[Socratoteles]

Waar ik moeite mee heb is je gedachtengang dat je één drakenkop afhakt en daarvoor drie in de plaats komen. Misschien bedoel je het helemaal niet zo, maar zo'n gang van zaken duwt het denken in negatieve richting.

Ik begrijp de aantrekkingskracht van het idee dat we met ons allen op weg zijn naar en meehelpen aan de komst van een toekomst die beter is dan het verleden. Dat onze kinderen het beter zullen hebben dan wij, en hun kinderen nog beter, en de hunne nog beter. Maar geeft de geschiedenis ons enige aanleiding voor die gedachte? We verbranden geen heksen meer, maar betekent dat dat onze moraal erop vooruit is gegaan? Ach, we zouden ze tegenwoordig nog steeds verbranden als we geloofden dat zij de root of all evil waren. Hoewel, brandstapels zijn niet zo effectief, echt grote aantallen zondebokken opruimen doe je zoals in de vernietigingskampen in de tweede wereldoorlog. Economisch en effectief, want tenslotte hebben we wel vorderingen gemaakt op technologisch gebied.. Tweeduizend jaar geleden maakten enige mensen het tot hun levensdoel de afgoderij van het heidendom af te breken: zij brachten een nieuwe leer, waanden zich een eilandje in de wereldgeschiedenis, ze brachten pascifisme en gnostiek. En zij maakten baan voor een religie die de voorgaande in wreedheden en intolerantie verre overtrof. Wat is de overtuiging dat er ooit een einde zal komen aan het verschijnen van koppen, dan een irrationeel geloof?

Wellicht is het beste commentaar erop het eens te overdenken dat de filosoof die De Eeuwige Wederkeer van Hetzelfde aanhing dezelfde man was die opriep om aktief te streven naar de Bovenmens. Het is een paradox, maar een draak die ikzelf ook graag met allebei de koppen wil zien. De ene kop is om realisme te leren, de andere kop om geen fatalist te worden en om levensbevestigend in het leven te blijven staan.

Daar zal ik over nadenken.

Het woord illusie klinkt altijd naargeestig. Soms moet je niet vergeten om het woord ook op een andere manier te bekijken: nastreven van illusies is als de penseelstreken van iemand die bezig is een mooi schilderij te schilderen.

Ik beschouw ze als touwtjes die marionetten overeind houden. Hij die op eigen benen leert staan, gooit ze aan de kant. En terugdenkend aan zijn marionettenbestaan herinnert hij ze zich slechts als ketenen en besluit vol goede bedoelingen de rest ook los te knippen.