Het schijnt dat de gemiddelde burger kiest in een paar seconden. Op een leuke/sterke/aantrekkelijke etc. uitstraling of een pakkende uitspraak.
Meestal met niet al teveel benul van de precieze inhoud van partijprogramma's.
Moderator: Moderators
Het schijnt dat de gemiddelde burger kiest in een paar seconden. Op een leuke/sterke/aantrekkelijke etc. uitstraling of een pakkende uitspraak.
Ik denk dat het in het geval van wereldvrede en wapenwedloop e.d. een kwestie is van welke vorm gebruikt wordt om tot samenwerking te komen. En op dit moment is blijkbaar voor de grootste stok gekozen. Oftwel.. de nummer 4/5 uit Universele moraal.Peter van Velzen schreef: ↑15 feb 2019 02:53
Wij willen alleen geld omdat wij de daaraan verbonden macht willen. Wij willen die macht voornamelijk omdat wezens die genetisch geneigd zijn om die macht te willen in het verleden voldoende nakomelingen hebben gekregen.
Er zijn zoveel met een leuke,sterke, aantrekkelijke etc uitstraling maar op de een of andere manier geldt het niet als je daar op gaat stemmen.Petra schreef: ↑15 feb 2019 03:53Het schijnt dat de gemiddelde burger kiest in een paar seconden. Op een leuke/sterke/aantrekkelijke etc. uitstraling of een pakkende uitspraak.
Meestal met niet al teveel benul van de precieze inhoud van partijprogramma's.
Op het moment dat er geen doel is, wat dan?Barl schreef: ↑15 feb 2019 12:27
Macht is vrijheid en vrijheid is macht. Dat wil zeggen, als we ergens vrij van zijn, dan heeft datgene geen macht over ons; maar om zelf ergens macht over te hebben, moeten we niet alleen vrijheid van zekere zaken hebben, maar ook vrijheid tot zekere zaken (vgl. Zarathoestra, "De weg van de scheppende"). Niet alleen moeten we vrij zijn van, of machtiger dan, al wat ons in de weg mag staan; maar we moeten ook in staat zijn de afstand te overbruggen. Zelfs al is er slechts leegte (vacuüm) tussen onszelf en ons doel, dan nog kunnen we niet sneller dan het licht gaan; dus als we meer dan, zeg, honderd lichtjaar van ons doel verwijderd zijn, hoe zouden we het dan ooit kunnen bereiken?
Daar had ik het toevallig vd week met mijn man over vanwege dt filmpje van Orcasio Cortez en de ongebreidelde macht van de VS president.Mcmadtasty schreef: ↑15 feb 2019 09:45
Dan heb je het niet meer over een Amerikaanse president als machtigste man/vrouw, maar als machtigste marionet.
Zo ontstaat een curieuze samenleving waarin volwassenen de hele dag met iPhones en ander speelgoed in de weer zijn, terwijl idealisme als iets kinderachtigs wordt gezien. Ideaal voor de machthebbers, aldus Neiman, al die mensen die zich zoet laten houden met brood en spelen.
Welkom Barl
Mooi!Barl schreef: ↑15 feb 2019 12:27Vanhier mijn stelling: ruimte is de schijnvrijheid van lichamen. Ieder lichaam is een lichtbron (al is het meeste licht onzichtbaar voor mensen: infrarood, ultraviolet, etc.), en ik bedoel "schijnvrijheid" dan ook in dubbele zin: de schijnbare vrijheid om licht te geven. In werkelijkheid geven we de hele tijd ruimte af, of we het nou willen of niet; er komt steeds meer ruimte bij, alle lichamen worden relatief steeds kleiner. Toch kunnen we dit begrijpen in termen van vrije wil: ruimte is bewegingsvrijheid, "speelruimte", ...
Wil is niets anders dan het gevoel van vrije wil, dat wil zeggen van macht (elk gevoel van vrijheid is een gevoel van vrije wil)...
En deze, ook zeer gewaardeerdPetra schreef: ↑08 aug 2017 03:14Ik kan mijn wil dan ook op geen enkele manier vrij noemen.
Integendeel, mijn wil is zo onvrij als het maar zijn kan omdat het beperkt wordt door 'mij.'
Waarbij het niet uitmaakt hoe ruim die 'mij' dan is.
Ik kan 'mij' op geen enkele manier vrij noemen.
Integendeel, die 'mij' is zo onvrij als het maar zijn kan omdat het beperkt wordt door interne en externe factoren.
Waarbij het niet uitmaakt hoe ruim die factoren dan zijn.
Binnen al die beperkende onvrijheid zie ik een keuze.
Zolang er een' ik' is is er beperking.
Áls ik mag kiezen om wel of niet een 'ik' te zijn, kies ik voor de 'ik'.
Ik wil die 'ik' de ruimte geven maar niet laten verdwijnen.
Doordat ik die keuze maak accepteer ik bewust die onvrijheid en voel ik mij:
Vrijer dan de vrijste vrijerik.
Denk ik![]()
Barl schreef: ↑15 feb 2019 12:27"Waarderen is scheppen: hoor het, gij scheppenden! Waarderen is van alle gewaardeerde dingen de schat en het kleinood.
Door waarderen is er pas waarde: en zonder waarderen zou de noot van het bestaan hol zijn. Hoor het, gij scheppenden!" (Zarathoestra, "Duizend en één doel".)
Wanneer je geen doel stelt betekent dat nog niet dat je geen doel hebt. Niet alle doelen zijn positieve doelen; vergelijk het Engelse to posit. Dit is wat positive betekent in termen als positive right en positive law: "door mensen gesteld". Het staat in tegenstelling tot natural (of divine).Mcmadtasty schreef: ↑15 feb 2019 14:11Op het moment dat er geen doel is, wat dan?
Is er dan nog iets wat je in de weg kan staan? Of is er dan nog een macht groter of kleiner?
Wat wanneer je het ene doel met het andere vergelijkt? kent het dezelfde obstakels?
Op het moment dat je je doel stelt, wordt dan je vrijheid beperkt door de macht die je hebt het doel te realiseren?
Hoeveel macht heeft al het andere wanneer je een doel stelt, wat blijft er van die macht over van de macht van al het andere wanneer je geen doel stelt?
Een vriend van me, vele jaren geleden, vleide zichzelf eens in mijn bijzijn door te zeggen dat hij "geen machtswellusteling" was. Dit was mijns inziens zelf slechts een verhulde machtsgreep van hem. En ik zie nu in dat dit niet alleen voor het "machts"-gedeelte opgaat, maar ook voor het "wellust"-gedeelte. (Wel)lust heeft van het Christendom een slechte naam gekregen, maar we kunnen de positieve betekenis nog terugzien in woorden als "lustig" en "levenslust". "Wellust" is in feite het Nederlandse woord voor eros.Petra schreef: ↑16 feb 2019 03:48Ik had Nietzsche gekwoot en vond idd zijn vorm van machtsbeschrijving nogal overdadig machtswellustig.
[...]
Petra schreef: ↑08 aug 2017 03:14Ik kan mijn wil dan ook op geen enkele manier vrij noemen.
Integendeel, mijn wil is zo onvrij als het maar zijn kan omdat het beperkt wordt door 'mij.'
Waarbij het niet uitmaakt hoe ruim die 'mij' dan is.
Ik kan 'mij' op geen enkele manier vrij noemen.
Integendeel, die 'mij' is zo onvrij als het maar zijn kan omdat het beperkt wordt door interne en externe factoren.
Waarbij het niet uitmaakt hoe ruim die factoren dan zijn.
Binnen al die beperkende onvrijheid zie ik een keuze.
Zolang er een' ik' is is er beperking.
Áls ik mag kiezen om wel of niet een 'ik' te zijn, kies ik voor de 'ik'.
Ik wil die 'ik' de ruimte geven maar niet laten verdwijnen.
Doordat ik die keuze maak accepteer ik bewust die onvrijheid en voel ik mij:
Vrijer dan de vrijste vrijerik. :D
Denk ik :lol:
Er zijn heel wat perspectieven en één van die perspectieven is een verklaring hebben waarom iemand dat doet wat deze doet.Op het moment dat ik bv honger heb ga ik op zoek naar voedsel, iets wat ieder levend wezen doet. de vraag is heeft iets het doel voedsel te vinden of gebeurd het gewoon?Barl schreef: ↑16 feb 2019 07:45Dank jullie, Rereformed en Mcmadtasty.
Wanneer je geen doel stelt betekent dat nog niet dat je geen doel hebt.Mcmadtasty schreef: ↑15 feb 2019 14:11Op het moment dat er geen doel is, wat dan?
Is er dan nog iets wat je in de weg kan staan? Of is er dan nog een macht groter of kleiner?
Wat wanneer je het ene doel met het andere vergelijkt? kent het dezelfde obstakels?
Op het moment dat je je doel stelt, wordt dan je vrijheid beperkt door de macht die je hebt het doel te realiseren?
Hoeveel macht heeft al het andere wanneer je een doel stelt, wat blijft er van die macht over van de macht van al het andere wanneer je geen doel stelt?
)Niet alleen moeten we vrij zijn van, of machtiger dan, al wat ons in de weg mag staan; maar we moeten ook in staat zijn de afstand te overbruggen. Zelfs al is er slechts leegte (vacuüm) tussen onszelf en ons doel, dan nog kunnen we niet sneller dan het licht gaan; dus als we meer dan, zeg, honderd lichtjaar van ons doel verwijderd zijn, hoe zouden we het dan ooit kunnen bereiken?
Petra schreef: ↑16 feb 2019 03:07Daar had ik het toevallig vd week met mijn man over vanwege dt filmpje van Orcasio Cortez en de ongebreidelde macht van de VS president.Mcmadtasty schreef: ↑15 feb 2019 09:45
Dan heb je het niet meer over een Amerikaanse president als machtigste man/vrouw, maar als machtigste marionet.
"Hij heeft nu een stuk minder macht als toen ie met zijn bedrijven kon doen wat hij wilde, dus alleen voor de macht zal ie geen president geworden zijn" Zei mijn man.
Sja.. ik twijfel.
Ik vond wat deze mevrouw hierover te zeggen had ook wel kloppen:
Zo ontstaat een curieuze samenleving waarin volwassenen de hele dag met iPhones en ander speelgoed in de weer zijn, terwijl idealisme als iets kinderachtigs wordt gezien. Ideaal voor de machthebbers, aldus Neiman, al die mensen die zich zoet laten houden met brood en spelen.
Nice!
We bedoelen verschillende dingen met het woord "doel". Sowieso vind ik het nogal abstract om te zeggen dat als je honger hebt, je jezelf vervolgens het doel stelt jezelf te voeden. Mijns inziens is dat doel intrinsiek aan je hongertoestand.Mcmadtasty schreef: ↑16 feb 2019 11:21Er zijn heel wat perspectieven en één van die perspectieven is een verklaring hebben waarom iemand dat doet wat deze doet.Op het moment dat ik bv honger heb ga ik op zoek naar voedsel, iets wat ieder levend wezen doet. de vraag is heeft iets het doel voedsel te vinden of gebeurd het gewoon?
Een ander perspectief is op het moment dat je het doel stelt om de aarde te behouden, wordt de bij heel belangerijk om ervoor te zorgen dat dat blijft gebeuren wat nu ook gebeurd. Zorgen voor het voortplantingssysteem van een gedeelte van de fauna.
De bij krijgt een doel. Heeft de bij ooit een doel gehad of is de bij gewoon een scheppend wezentje geweest die door dat wat hij deed zonder verdere intentie dat heeft kunnen laten bestaan als 'chaos'.
Het enige perspectief waarin een bij dan een doel heeft is binnen het perspectief van bijvoorbeeld mensen die het huidige willen behouden.
Ik kan dus een doel hebben binnen het perspectief van een ander, wat niet betekent dat ook ik automatisch dat doel heb.
Op het moment dat ik geen doel stel heb ik geen doel, op het moment dat ik wel een doel stel heb ik een doel wat mogelijk anders kan zijn dan een doel wat een ander voor ogen kan hebben.
Hoe verhouden macht en vrijheid zich dan tot het doel?
Op het moment dat er geen doel gesteld wordt is er volledige vrijheid en geen beperking door macht.
Wanneer er een doel gesteld wordt neemt de afhankelijkheid toe, waarmee de vrijheid beperkt wordt door macht door meerdere gestelde doelen, waarbij het realiseren van een doel praktisch onmogelijk wordt.