De fout van het steeds willen herleiden tot het gekende in onze verklaringen

[MaartenV]

We proberen vaak het nieuwe te proppen in verouderde, maar getoetste denkkaders, wat niet blijkt te lukken.
Kijk naar de kosmologie: herleiden tot het gekende betekent, denken in termen van materie of energie wanneer we praten over donkere materie en donkere energie, Dit terwijl we volop met het totaal onbekende en geheel nieuwe te maken hebben: onverklaarbare bewegingen van hemelobjecten.

Met betrekking tot Bijna Doodervaringen herleiden we het onbekende ook tot het gekende (de hersenen): dit terwijl we nog heel wat niet weten over de werking van de hersenen en het bewustzijn en is het louter een onbewezen assumptie dat de hersenen deze bewustzijnsfenomenen veroorzaken.
Ook in de quantumwereld herleiden wetenschappers datgene wat ze waarnemen tot het gekende: tot deeltjes en/of tot golven. Terwijl het over iets geheel nieuws gaat dat zowel deeltjeseigenschappen heeft als golfeigenschappen blijkt te bezitten, dus iets geheel nieuws en onbekends is en dus een geheel nieuw paradigma nodig heeft.

De multiversumclaim is ook zo'n herleiden tot het gekende: men beaamt het bestaan van meer van het gekende om iets onbekends te verklaren (de finetuning van de constanten voor ons bestaan). Dit terwijl de multiversumhypothese wel de grootste aanfluiting is van Ockham's scheermes.

Herleiden tot het gekende of reeds getoetste, een ware plaag voor wie geheel nieuwe dingen wil ontdekken en beschrijven.

[Peter van Velzen]

Dat is geen fout, maar de default optie. Het heeft geen zin voor elke nieuwe waarneming een geheel nieuwe denkwijze te introduceren, We komen dan nimmer tot een samenhang in onze kennis. Nieuwe paradigma's zijn alleen nodig wanneer de oude niet volstaan. Dat de verklaring die tot stand komt op grond van een huidig paradigma jou niet bevalt, is geen reden voor hen wie het wel bevalt, om haar te verwerpen. Dat is dan jouw probleem. Niet dat van de wetenschap.

[Dat beloof ik]

Herleiden tot het gekende of reeds getoetste, een ware plaag voor wie geheel nieuwe dingen wil ontdekken en beschrijven.

Al eens geprobeerd iets nieuws te beschrijven zónder uit te gaan van reeds bekende zaken ?

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Het gestelde is gewoon in strijd met de werkelijkheid.

Kijk naar de wetenschap van rond 1900 en die van nu.
Het barst dan in die van nu van begrippen die in 1900 niet bestonden.

Dit is gewoon een variant van de onjuiste en zinloze kreet: ""Ze kijken nooit buiten de box"".

Ook deze kreet wordt vaak door charlatans en cranks gebruikt om hun absurde ideeën te verdedigen.

[Doppelgänger]

Op het moment dat een nieuwe onderzoeksmethode zich bewijst, gaat het behoren tot het 'gekende'. Zodra er resultaten komen, volgt de acceptatie vanzelf.

Verwacht echter niet dat zo'n methode van meet af aan serieus wordt genomen, alleen maar omdat het nieuw of alternatief is. Out-of-the-box is niet per definitie beter dan in-the-box. Opmerkelijk, hoeveel mensen nog steeds waarde hechten aan dit soort recruitmentclichés.

[ChaimNimsky]

Het gestelde is gewoon in strijd met de werkelijkheid. (...) Dit is gewoon een variant van de onjuiste en zinloze kreet: "Ze kijken nooit buiten de box". Ook deze kreet wordt vaak door charlatans en cranks gebruikt om hun absurde ideeën te verdedigen.

Goed opgemerkt. Om allerlei charlataneske onzin een wetenschappelijk smaakje te geven wordt de kreet inderdaad vaak gehanteerd. Alsof buiten-de-box een argument is.

[dikkemick]

Het is juist DE kracht van de wetenschappelijke methode. Doorgaan met het gekende, totdat blijkt dat dit onterecht is. Ooit hoorde ik een fysicus beweren dat als het Higgs deeltje niet gevonden (aangetoond) zou worden, de hele atoomtheorie op de schop zou moeten.
En (ik meen dat het Krauss was): Zou hij dan teleurgesteld zijn?
Zeer verbaasd (dat de gehele theorie fout zou zijn) maar niet teleurgesteld! Het is een leerproces en evenals fietsen heeft het alles met vallen en opstaan te maken. Maar om de hele fiets iedere keer opnieuw te ontwerpen...

Met betrekking tot Bijna Doodervaringen herleiden we het onbekende ook tot het gekende (de hersenen): dit terwijl we nog heel wat niet weten over de werking van de hersenen en het bewustzijn en is het louter een onbewezen assumptie dat de hersenen deze bewustzijnsfenomenen veroorzaken.

Is de dood onbekend? En waarmee ervaren we die 'bijna-dood'-ervaring? M.i. met de hersenen. Mijn optie zou zijn: Hersenonderzoek!

Ook in de quantumwereld herleiden wetenschappers datgene wat ze waarnemen tot het gekende: tot deeltjes en/of tot golven. Terwijl het over iets geheel nieuws gaat dat zowel deeltjeseigenschappen heeft als golfeigenschappen blijkt te bezitten, dus iets geheel nieuws en onbekends is en dus een geheel nieuw paradigma nodig heeft.

Ik denk dat wetenschappers dit gebruiken om ons (de leek) iets duidelijk proberen te maken op een manier die past in onze denkkaders. Ik denk niet dat een wetenschapper een 'deeltje' als een deeltje ziet (een puntvormig 'iets') en een golf als een golf (ons bekend van de zee). Het is taal.

[MaartenV]

Sta me toe toch nog het volgende te argumenteren:

Tot nog toe zijn we niet naar aan een zwart gat gereisd om te kunnen nagaan hoe een waarnemingshorizon er werkelijk 'uitziet'. We zijn nog niet eens buiten ons eigen zonnestelsel geweest. (zelfs niet met Voyager 1, ookal werd dat in 2012 beweerd).

Daarom kan je veel van wat wij daar boven zien als een grote Rorchach test beschouwen. We projecteren meestentijds het gekende op wat we daar buiten observeren. We kunnen niet anders, want we kunnen niet ver reizen om onze ideeën over bijvoorbeeld zwarte gaten te toetsen. We moeten het hebben van onze interpretaties van het uitgezonden licht (van sterren rond een zwart gat bijvoorbeeld).

Zoals bij zo'n Rorschach test zouden aliens uit onze kosmologische theorieën over astronomie meer kunnen afleiden over onszelf dan over de kosmos zelf.

[Doppelgänger]

Met dien verstande dat de Rorschachtest slechts subjectieve perceptie behelst. Het doet geen metingen, testen en voorspellingen die getoetst kunnen worden. De wetenschappelijke methode staat tot de Rorschachtest als appels tot peren.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Die test is een goed voorbeeld van moderne kwakzalverij.

[dikkemick]

@MaartenV
En als de wetenschap/fysica er al niets objectiefs/meetbaars/'zichtbaars' over kan zeggen, laat staan de kwakzalverij of het bovennatuurlijke!
Sorry MaartenV, maar ik vertrouw die wetenschap op de 1 of andere manier toch wel. Niet blindelings, maar ze heeft wat mij betreft haar sporen inmiddels wel nagelaten. OOK wat betreft het onbekende (dat later wel 'zichtbaar' is geworden).
Kijk: Niemand heeft ooit 1 proton "gezien" (wel de sporen ervan), maar alle tests en berekeningen (en botsingsprocesssen) wijzen erop dat dit een zeer bruikbaar denkbeeld is. Moeten we dan een proton rechtstreeks bezoeken en fotograferen?

[pallieter]

Maarten,

Moet je eens kwantum mechanika opzoeken.

Ene Schrodinger vergeleek het met een kat, een doosen vergif. Kat in doos, vergif in doos en zolang je doos niet open doet zou de kat tegelijk levend en dood zijn. Zo wilde hij duidelijk maken hoe belachelijk kwantum mechanika (en het onzekerheidsprincipe van Heisenberg was).

Zelfs einstein vond dit belachelijk. Tot ze beidden hebben moeten toegeven dat elementaire deeltjes inderdaad zich compleet anders gedragen dan wat wij ooit hebben kunnen observeren in onze macroscopische realiteit.

Multiversa, opgerolde dimensies kwantumschuim, meerdere (verborgen) dimensies, zwaartekracht dat geen kracht is maar de afstand tussen 2 massa's vervormd, golffuncties, snaartheorie, donkere materie en donkere energie, M theorie, zwaartekrachtgolven, standaardmodel, de link tussen kwantum mechanika en de relativiteits theorie,... Dit zijn stuk voor stuk concepten dit je zelfs niet kan bevatten zonder jaren studie en zelfs dan versta je er mischien een duizendste van. Mensens zoals Stephen Hawlins, Lisa Randall begrijpen waarover dit gaat en zo zijn er mischien nog enkele duizenden wetenschappers op aarde.

Het probleem Maarten is dat men deze concepten onmogelijk aan een leek kan uitleggen, vooral omdat men dit eigenlijk enkel via extreem complexe wiskunde kan overbrengen. Dus trachten de wetenschappers deze concepten toch voor een heel klein uitleggen aan het grote publiek via zaken die het publiek al kent. Door te vergelijken met katten, dozen en vergif ipv golfvergelijkingen en belachelijk moeilijke wiskunde.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Dat van die paar duizend wetenschappers die die wiskunde nog zouden begrijpen is denk ik onjuist.

Ten eerste is die wiskunde meestal niet zo gek moeilijk, maar ze moet natuurlijk wel geleerd worden.
Een goed voorbeeld is de Lie-Algebra die in de Kosmologie wordt gebruikt.

Daarentegen vrees ik dat er bijna niemand meer is, die al die wiskunde 'die in de natuurkunde wordt gebruikt' tegelijk beheerst.

De kennis is dus al het ware verdeeld onder honderdduizenden wetenschappers.

PS.
De (complexe) vergelijking van Schrodinger is slecht bruikbaar in een paar eenvoudige gevallen.

[pallieter]

Juist Tiberius,

Maar denk niet dat er meer dan een paar duizend echt nog een overzicht hebben.

Je kan je specialiseren in een paar onderdeeltjes maar wil je echt de wetenschappelijk filosofische toer opgaan word het zeer elitair.

Ik verwijs dan nogal gaarne naar het doctoraat van Cabbolet:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Afblazen_ ... n_Cabbolet

Het moeilijkste van kwantum mechanica dat ik ooit heb gedaan is ocharme Fermi Golden rule volledig afleiden. Theoretische fysica bedrijven gaat toch wel enkele kilometers boven mijn petje. En juist, het gaat niet over hoe moeilijk de wiskunde per deeltje is. Maar om mij echt alles over multiversa uit te leggen, wel ik vrees dat dit niet echt zal lukken.

[Vilaine]

We proberen vaak het nieuwe te proppen in verouderde, maar getoetste denkkaders, wat niet blijkt te lukken.
.......................
Herleiden tot het gekende of reeds getoetste, een ware plaag voor wie geheel nieuwe dingen wil ontdekken en beschrijven.

Moeten we het niet, na de diverse reacties, zo samenvatten:

We proberen vaak het nieuwe te proppen in nieuwe, ongetoetste denkkaders, die moeilijk te begrijpen zijn voor niet-deskundigen.
...............
Moeten we niet terug naar een oude verklaring, die een theorie van alles is en waar elke nieuwe bevinding in past en nog nooit weerlegd is:
God did it.