Toverwoord is: "epistemisch". Betrekking hebbend op kennis en weten. En de vraag is:
Zijn er betere (de kans dat je een juiste overtuiging hebt is groter) en slechtere (de kans op een juiste overtuiging is minder) manieren om problemen op te lossen? Er zijn veel slechte manieren om uit te vinden hoe de werkelijkheid werkt: waarzeggerij, wichelen, (dieren) offeren etc. en de meeste mensen (zelfs gelovigen) zullen het hier mee eens zijn.
(Mocht er overigens voldoende bewijs zijn dat deze stelling niet correct is, verander ik mijn zienswijze direct).
Dit is de inleiding van het youtube-filmpje dat, wat mij betreft, verplichte kost is in alle geloofs- topics hier. Met een duidelijk voorbeeld wordt eerst aangegeven hoe je een klus in huis kunt gaan aanpakken. Je hebt slechte manieren om dit op te lossen (wichelen, offeren) en goede manieren (huur een vakman in).
Er wordt vervolgd met:
1. Er zijn verschillende geloofstradities.
2. Mensen geloven serieus in hun geloofstraditie en menen dat het waar is.
3. Claims concurreren met elkaar. Volgens moslims is Mohammed de laatste profeet, volgens de mormonen is dat Joseph Smith en beide claims kunnen NIET waar zijn.
Ook wordt uitgelegd wat een waanidee is:
a: Zekerheid (Mensen zijn positief dat het waar is)
b: Onvermogen tot corrigeren (Mensen blijven vasthouden aan hun overtuigingen)
c: Onwaarschijnlijkheid (het bizarre van het geloof/de overtuiging). Dit eveneens met voorbeelden.
En laat geloof/faith nu voldoen aan al deze criteria! Dus: Wat is de zin van geloofs-discussies als mensen niet inzien (of in willen/kunnen zien) dat hun overtuigingen gebaseerd zijn op een onbetrouwbare methode (faith) en waandenkbeelden?
De "street epistemology" filmpjes van Boghossian laten goed zien wat ik bedoel. Hij is in staat deze dialoog met gelovigen aan te gaan. En ik denk dat je, voordat je in discussie gaat over god, engelen, zondeval, bijbelinhoud etc, je eerst samen moet gaan uitmaken wat de basis voor een goede betrouwbare discussie en overtuiging is om zodoende tot een (meest waarschijnlijke) ware uitspraak te komen.
M.a.w: Is een geloofsdiscussie wel een discussie? Is het zinvol over engelen te debatteren? Moet er niet eerst een basis gelegd worden om de betrouwbaarheid van de onderwerpen en uitkomsten te vergroten? Mag de gelovige hier niet met de feiten op de neus worden gedrukt? En mogen we niet van ze verlangen dat ze deze stelling serieus onderzoeken en desnoods proberen te weerleggen? Elders werd dit als topic-vervuiling gezien, maar ik ben er van overtuigd dat hetgeen hier besproken wordt, essentieel is voor een goede inhoudelijke en betrouwbare dialoog. Inhoudelijk praten over de hoeveelheid engelen op een naaldpunt is waanzin!
1 Kleine aanvulling n.a.v. een opmerking van Rereformed uit het topic "Theologie"
2000 Jaar oude teksten waaraan autoriteit wordt verleend is GEEN betrouwbare kenbron (al is het maar omdat 1 tekst zowel links-al rechtsom geïnterpreteerd kan worden). Een uitstekend voorbeeld dus van discussiëren over engelen.Dikkemick, dit topic heet Theologie. En dat is inderdaad als ufologie. Theologie wordt in de eerste plaats op basis van de teksten waaraan autoriteit wordt verleend, beslist. Dus inderdaad is het tekstinterpretatie waar het mee beslist wordt.