Brief aan mijn ouders
Moderator: Moderators
Re: Brief aan mijn ouders
Dit soort topics is een uitstekende manier om de menselijke religieuze psychologie (inclusief stoornissen!) achter godsdienstige opvoeding te doorgronden/achterhalen en begrijpen...
Reality is that which, when you stop believing in it, doesn't go away.
Philip K. Dick
Philip K. Dick
Re: Brief aan mijn ouders
Echt confronterend om te merken hoe ik langs het pad aan het lopen ben dat anderen reeds gelopen hebben. Gisteren een boeiend gesprek met iemand die uit de kerk vertrokken is. Heel verhaal, ja er is geen hel, god bestaat wel etc... Vervolgens kwam de term alverzoening... Vanavond even freethinker zoeken op alverzoening en ja hoor, is al van alles over bekend. Heerlijk forum vol kennis is dit tochEJ_81 schreef:Grappig om te zien hoeveel verhalen inderdaad overeen kunnen komen!
De mensen achter die website van alverzoening (Andre Piet met name) heb ik ooit nog hele discussies mee gevoerd. Op een gegeven moment zat hij serieus te overwegen om te geloven dat de aarde hol is ipv bol omdat dan o.a. de hemel letterlijk altijd 'boven' je is. Ik heb me krom gelachen. En die hyper-letterlijke vertalingen, met een hele aionen theorie erop en eraan om alles maar aan elkaar te breien, en net doen of er geen eeuwige straf is in de Bijbel. Haha, het was me toch een tijd.


Het lijkt me een vrij onschuldig verhaal, als iedereen toch uiteindelijk in hemel terecht komt, waar maken we ons dan allemaal druk om, laten we lekker bier gaan drinken en leven!
Wat heb jij hier uiteindelijk mee gedaan?
Re: Brief aan mijn ouders
Omdat Maria mij adviseerde wat getuigenissen te lezen heb ik dit hele topic gelezen.
Het meest ben ik onder de indruk hoe liefdevol maar ook hoe duidelijk je naar je ouders alles hebt kunnen verwoorden.
Gaandeweg kwamen er toch wat vergelijkbare situaties weer terug die weg waren gezakt en kon ik in ieder geval voor de geest halen hoe de ouders er destijds mee omgingen, waarvan niet allen meer in leven zijn.
Ik belandde daardoor a.h.w. aan de kant van de tafel n.l. die van de ouders ( fictief gezien).
Ook ontdekte ik een aantal herkenbare punten vanuit mijn eigen leven en omdat mijn moeder van 91 jaar nog leeft, begin ik steeds meer te beseffen dat ik haar geloofsbeleving niet herken in mijn leven. Toen ik veel jonger was, waarschijnlijk wel, omdat de jaren 'des onderscheids' nog niet tot volle rijpheid gekomen waren en inmiddels redelijkerwijs wel.
Het is best een ontluistering als je dat ontdekt en dan uiteindelijk dat voor je zelf moet gaan erkennen.
En daar zit ik nu dus eigenlijk middenin. Ik ervaar het niet als een naderende depressie, maar wel een proces van 'loslaten' en afstand nemen, omdat in mijn geval mijn vader niet meer leeft en moeder noch broers of zusters ontvankelijk zijn voor de eigenlijke vragen lees kritiek die hun geloofsbeleving uiteindelijk mij daar heeft gebracht waar ik nu ben.
Kort samengevat heeft het lezen van deze getuigenis nogal wat los gemaakt bij mij en moet ik de tijd nemen om een en ander te rubriceren en onder ogen te durven zien.
Met hartelijke dank voor de tip van Maria en de beste wensen voor de TS en zijn gezin en familie.
Het meest ben ik onder de indruk hoe liefdevol maar ook hoe duidelijk je naar je ouders alles hebt kunnen verwoorden.
Gaandeweg kwamen er toch wat vergelijkbare situaties weer terug die weg waren gezakt en kon ik in ieder geval voor de geest halen hoe de ouders er destijds mee omgingen, waarvan niet allen meer in leven zijn.
Ik belandde daardoor a.h.w. aan de kant van de tafel n.l. die van de ouders ( fictief gezien).
Ook ontdekte ik een aantal herkenbare punten vanuit mijn eigen leven en omdat mijn moeder van 91 jaar nog leeft, begin ik steeds meer te beseffen dat ik haar geloofsbeleving niet herken in mijn leven. Toen ik veel jonger was, waarschijnlijk wel, omdat de jaren 'des onderscheids' nog niet tot volle rijpheid gekomen waren en inmiddels redelijkerwijs wel.
Het is best een ontluistering als je dat ontdekt en dan uiteindelijk dat voor je zelf moet gaan erkennen.
En daar zit ik nu dus eigenlijk middenin. Ik ervaar het niet als een naderende depressie, maar wel een proces van 'loslaten' en afstand nemen, omdat in mijn geval mijn vader niet meer leeft en moeder noch broers of zusters ontvankelijk zijn voor de eigenlijke vragen lees kritiek die hun geloofsbeleving uiteindelijk mij daar heeft gebracht waar ik nu ben.
Kort samengevat heeft het lezen van deze getuigenis nogal wat los gemaakt bij mij en moet ik de tijd nemen om een en ander te rubriceren en onder ogen te durven zien.
Met hartelijke dank voor de tip van Maria en de beste wensen voor de TS en zijn gezin en familie.
Re: Brief aan mijn ouders
Zo herkenbaar, precies hetzelfde...eerst ook op deze website aangekomen..hel bestaat niet en iedereen is uiteindelijk gered. Zelfs nog naar een avond bij iemand thuis erover geweest waar Andre Piet langskwam. Wat was dat in die tijd een opluchting om in ieder geval nog verder te kunnen met mijn geloof. Pas jaren later kon ik het hele concept loslaten van het christelijk geloof. En kwam ik door boeken o.a van Bart Erhman tot de conclusie dat jezus in ieder geval niet de zoon van god was. Nog later na vele boeken gelezen te hebben ben ik gaan geloven dat het waarschijnlijk helemaal allemaal een verzinsel is geweest. En nu ben ik in ieder geval agnost maar neig ernaar me atheist te noemen.ingenieus schreef:Echt confronterend om te merken hoe ik langs het pad aan het lopen ben dat anderen reeds gelopen hebben. Gisteren een boeiend gesprek met iemand die uit de kerk vertrokken is. Heel verhaal, ja er is geen hel, god bestaat wel etc... Vervolgens kwam de term alverzoening... Vanavond even freethinker zoeken op alverzoening en ja hoor, is al van alles over bekend. Heerlijk forum vol kennis is dit tochEJ_81 schreef:Grappig om te zien hoeveel verhalen inderdaad overeen kunnen komen!
De mensen achter die website van alverzoening (Andre Piet met name) heb ik ooit nog hele discussies mee gevoerd. Op een gegeven moment zat hij serieus te overwegen om te geloven dat de aarde hol is ipv bol omdat dan o.a. de hemel letterlijk altijd 'boven' je is. Ik heb me krom gelachen. En die hyper-letterlijke vertalingen, met een hele aionen theorie erop en eraan om alles maar aan elkaar te breien, en net doen of er geen eeuwige straf is in de Bijbel. Haha, het was me toch een tijd.![]()
Het lijkt me een vrij onschuldig verhaal, als iedereen toch uiteindelijk in hemel terecht komt, waar maken we ons dan allemaal druk om, laten we lekker bier gaan drinken en leven!
Wat heb jij hier uiteindelijk mee gedaan?
Een van de dingen die me vroeger zo bezig hield was continue alles te doen voor het leven na de dood...
nu besef ik ..IK LEEF NU! ik hoef niks meer te doen voor na me dood...behalve dan me kinderen en evt kleinkinderen een goede en fijn gevoel te geven wie ik voor hun was...
Martim Cymbron -
-
- Forum fan
- Berichten: 135
- Lid geworden op: 05 apr 2015 18:35
Re: Brief aan mijn ouders
Zo herkenbaar. Mij was ook geleerd om 'alles' te doen voor het leven na de dood. Genieten kwam dus ook niet in mijn woordenboek voor en het leven was zwaarmoedig. Nu ik er anders in sta ervaar ik zo veel meer ontspanning.
Re: Brief aan mijn ouders
'Alles' te doen voor het leven na de dood, hoe bedoel je dat?MeFlower88 schreef:Zo herkenbaar. Mij was ook geleerd om 'alles' te doen voor het leven na de dood. Genieten kwam dus ook niet in mijn woordenboek voor en het leven was zwaarmoedig. Nu ik er anders in sta ervaar ik zo veel meer ontspanning.
Een soort balans in je hoofd van wat bijdraagt aan de hemelgang en wat niet?
-
- Forum fan
- Berichten: 135
- Lid geworden op: 05 apr 2015 18:35
Re: Brief aan mijn ouders
Ja inderdaad. Alles richten op 'wat God van je wil/vraagt' en niet naar je eigen gevoel luisteren. Achteraf het slechtste wat je kunt doen, je gevoel negeren.